Ceretto Rossana DOC Dolcetto d'Alba 2010

Wanneer wij voor het eten worden uitgenodigd door familie is het gebruikelijk dat ik probeer een passende wijn mee te nemen. Ik vraag dus steevast van tevoren wat er geserveerd wordt. Dit keer was het eerste gedeelte van het antwoord "vis", dus ik denk "wit". Het tweede gedeelte luidde "in tomatensaus", dus ik denk "geen wit". Andere ingrediënten waren tomaten, basilicum, groene olijven en pasta. Oké, dat wordt dan Italiaans rood met een link naar wit, zeg maar: lichtrood. Ik kwam uit op deze Dolcetto. 'Kleine zoete' is de vertaling van dit druivenras en zou een goede combinatie vormen met pasta en tomatensaus. Alcohol is 13%. In het glas helder, licht felrood met een licht magenta randje. In de neus vermoed ik een hint van houtopvoeding, maar de fiche technique zegt van niet. Toch ruik ik aparte geuren: thee, walnoot, iets rokerigs. In de mond is hij in eerste instantie zacht, vervolgens komen de tannines om de hoek, 4 op een schaal van 5, gevolgd door vrij hoge zuren, een drogende mond en tintelend tandvlees als resultaat. De smaak is kruidig en ook die thee komt hierin weer terug. Na een hap van het diner wordt de smaak echter wat voller en ronder, nog steeds kruidig maar tevens fris. De balans tussen wijn en spijs is prima! Het past perfect, het gerecht blijft overeind en de wijn wordt er zelfs smakelijker door.