Volgens mij blogde ik pas nog dat ik me ging ontdoen van 'oude' witte wijnen die al te lang in m'n kelder liggen, toch heb ik dit ouwetje uit 2008 onlangs nog aangeschaft. Speciaal voor de
#Twitterproeverij van vanavond. Het thema is Muscadet. Daarvan had ik hier al eerder twee exemplaren uit het supermarkt segment beschreven, maar ik wilde nu wel eens iets speciaals. Ik had eerst wat gegoogled en kwam toen op een afbeelding uit van het etiket van deze Clos les Montys. Lekker ouderwets lettertype en dan ook nog eens wijn van stokken die bijna 100 jaar oud zijn. Dat moest 'm worden. Via de site van Kwast Wijnkopers kwam ik erachter dat hij te koop is bij Wijnkoperij Le Bouchon in Bunnik. Laat dat nou ook nog eens de locatie zijn waar ik m'n SWEN2 cursus heb gevolgd. Eén handicap heb ik vanavond: ik heb griep. Nou duurt dat bij mij altijd maar drie dagen intens, waarna ik nog wel zo'n drie maanden blijf nakuchen. Vandaag zit ik op dag twee. Toch trek ik deze wijn open en hoop dat ik er voldoende van meekrijg. Doorslikken zal ik maar even niet doen, in verband met de paracetamol. Alcohol is 12%. De wijn is deels in eikenhouten vaten, deels in roestvrijstalen tanks opgevoed. Daar hebben ze twee jaar 'sur lie' gelegen. Even lijkt het alsof ik champagne inschenk; kleine bubbeltjes hechten zich aan de binnenwand van het glas en ook de eerste snelle neus geeft die bekende champagne toast-toon. Licht goud-geel gekleurd, intensiteit 2 uit 5. Die toast-toon, de geur van de gistcellen is vooral op de stille spiegel te ruiken. Na het walsen trekt dit de wijn in. Dan komt er een frisse mint-geur omhoog en wat citrustonen. Oh, wat ben ik blij dat m'n neus het weer doet! In de mond is er gelijk een tinteltje rond de tong. Wauw, wat een hoge zuren voor een witte wijn uit 2008! Duidelijk citroen maar ook die toast zit weer in de smaak. Erg jammer dat ik 'm niet ga doorslikken, hij lijkt me erg lekker en compleet. In de afdronk zit nog een mini-grapefruit bittertje. Collega blogger Jurgen van In Vino Momentum had er ook al over
geschreven. De mineraliteit, natte steentjes, die hij eruit haalde, valt voor mij wat moeilijker te beoordelen. Als je mineraliteit al kunt waarnemen in een wijn. Wat mij wel opvalt is een behoorlijke ziltigheid, alsof het zeewater van de Atlantische Oceaan een beetje is doorgedrongen in de druiven. In combinatie met een gerecht van schaaldieren of een stevig visgerecht zal deze wijn zeer lekker smaken schat ik zo in. Nog beter: oesters! Klein drupje citroen erop. Ziltigheid en citroen zowel in het gerecht als in de wijn. Smullen!
