Alessandria Silvio DOCG Barolo Bricco Chiesa 2010

Tijdens een korte vakantie in eigen land dineerden we bij restaurant Divino in Hapert. Uitstekende plek om eens lekker chic te gaan tafelen. Blij verrast was ik dat elke wijn op de kaart ook per glas ging. Ik zocht het gerecht uit waarbij de Barolo werd geschonken. Weer thuis vond ik dat ik een Barolo moest opentrekken... bij de pasta... op een doordeweekse dinsdag, gewoon omdat 't kan. De enige Barolo uit m'n voorraad, gekocht in 2018 met een VVV-cadeaukaart uit het kerstpakket van een oud-werkgever. Inmiddels niet meer verkrijgbaar, er waren maar 3169 flessen van gemaakt en de wijnmaker heeft ook geen eigen website. Toch heb ik wat fun-facts, zoals Sheldon Cooper dat zou zeggen, erover weten te verzamelen. Het alcoholpercentage is 14,5% maar ja, dat staat gewoon op het etiket. De geoogste druiven kwamen van verschillende percelen die per perceel afzonderlijk zijn gevinifieerd en in totaal 30 maanden in hout mochten vertoeven. Daarna werd de blend gemaakt die nog eens zes maanden op fles ging. De druif waar we het over hebben is uiteraard de nebbiolo, om precies te zijn de klonen michet en lampia. In het glas een gemiddelde kleurintensiteit, dieprood uitlopend naar baksteenoranje. Op dag één vooral hout in de neus, veel later komt daar het fruit bij, rood fruit, bessen, rozenbottel, zwart fruit, pruimen, kersen maar toch vooral tertiaire tonen, leer, salmiak, speculaaskruiden. In de mond droog, fraaie zuurtjes, lekker bittertje, iets drogende tannines, elegante stijl, lange afdronk. Wat in het aroma zit, komt allemaal terug in de smaak. In het restaurant kreeg ik lamsvlees op drie verschillende manieren bereid en de Barolo daar paste er goed bij maar ik kan me veel meer combinaties voorstellen met Barolo in het algemeen. In het geval van het exemplaar van vandaag denk ik aan ree, wilde eend. Een heel mals stukje rood vlees bereid met een klein zoetje, ondanks dat de wijn droog is maar de associatie met de speculaaskruiden vraagt er om. Zelfs met een speculaaskoekje blijft de wijn fier overeind. Wordt-ie nog iets strakker van. Eén fout heb ik weer eens gemaakt: ik opende deze fles in m'n eentje. Zo'n fraaie wijn moet je natuurlijk in goed gezelschap openen. Mede omdat op dag twee er al een licht oxidatieve toon te bespeuren viel en ik krijg een fles in m'n eentje op een avond niet op. Versere jaargangen van deze wijn zijn verkrijgbaar bij de (online) wijnspeciaalzaak.