02 juli 2021

Vino de Pago Dehesa del Carrizal Chardonnay 2016

Vaak vergelijk ik witte wijn met een zekere mate van houtrijping met een Meursault. Tijdens mijn voortraject naar Register Vinoloog struinde ik heel veel proeverijen af en de eerste witte wijn met houtrijping die ik proefde was een Meursault. Dat was bij een grote overzichtsproeverij van Vinoblesse. Sindsdien associeer ik houtgerijpte witte wijn met Meursault. De Chardonnay van vandaag is tijdens de vergisting in contact geweest met hout en heeft nog drie maanden in Frans eikenhout mogen rijpen, nieuw en tweedejaars. Ik heb de indruk dat vooral het samen vergisten veel invloed heeft op de "houtsmaak". Net zoals wanneer je pasta kookt in water met zout of dat je het kookt in zoutloos water en er later zout overheen strooit. Zoiets. Het eerste proces zorgt ervoor dat het zout beter wordt opgenomen, in het geval van wijn vervang je zout door hout. Ik ga weer eens door m'n voorraad witte wijn heen en pik de oudste er uit die in mijn optiek open moet. Ik heb nog oudere wijnen maar dat zijn Rieslings en die kunnen wat langer blijven liggen omdat ze veel meer zuren hebben. Oogstjaar 2016 is in veel wijngebieden een topjaar, te vergelijken met 2010. Dat was ook zo'n jaar met veel bewaarpotentie na het enorm gulle en rijpe jaar 2009. Dat zelfde geldt namelijk voor 2015, veel rijp fruit, meteen te drinken, heel gul. Wanneer ik 'm inschenk valt meteen de intens gele kleur op. Bijna de kleur van een zoete Sauternes. De eerste snuif onthult hout, vanille, kokos. Na walsen en opwarmen komt tropisch fruit opzetten, mango, abrikoos gevolgd door citrusfruit, citroen en dan wat honingmeloen en peer. In de mond droog, hoge zuren, strak, sappig, iets alcoholisch (13,5%), warme en hele lange afdronk. Gemiddelde smaakintensiteit, citroen, vanille, karamel, hooi, zonnebloem, boterbloem, gele appel. Heel typisch chardonnay, zeer herkenbaar. Dit exemplaar kwam bij Wine In Black vandaan. Hierna ga ik toch echt weer eens een Meursault opentrekken en bespreken op Wijn-Blog.