Tja, waar valt deze wijn onder? Rood, rosé, wit, versterkt, Sherry, zoet? Nee dus, allemaal niet daarom heb ik hem ook niet gerubriceerd. Hij heeft een percentage alcohol van 17% maar is niet versterkt is mij verteld, er zijn wel ingedroogde druiven aan de most toegevoegd maar hij is ook nog eens droog, alle suikers zijn omgezet in alcohol, geen zoetje te bespeuren. Hij is gemaakt volgens het solera-systeem maar mag zeker geen Sherry heten, lijkt daar wel een heel klein beetje op maar alleen vanwege het oxidatieve karakter, niet qua smaak. Jurawijn, daar heeft hij ook wel wat van weg. De gebruikte druivenrassen zijn alle 'grenaches', oftewel blanc, gris en noir, daarnaast is er ook carignan noir gebruikt. De wijn is ongefilterd en oversteken naar een ander vat gebeurt door middel van de zwaartekracht. Hij bestaat uit meerdere oogstjaren. De wijn wordt gebotteld in Collioure bij Domaine La Tour Vieille, 'De Oude Toren'. Die vind je dan ook terug in de wijngaard. De druiven komen van de Côte Vermeille en het is dus een 'simpele' Vin de Pays omdat hij aan geen enkele AOC regel voldoet. De kleur komt op de foto in het glas goed over: oranjerood, niet helemaal helder, licht troebel. In de neus is hij licht oxidatief, droog, voor zover je dat kunt ruiken, noterig, chocola, mokka, al opwarmend komt daar abrikozen-compote bij en schaafsel van sinaasappelschil. Ook in de mond licht oxidatief, Sherry-achtig maar net niet, minder branderig, ronder, voller. Hij is droog, hoge zuren, het houtgebruik lichtjes merkbaar, noterig van smaak, gedroogde abrikoos, mokka, vooral mokka, heel opvallend, nog nooit eerder in een wijn geproefd. Chocola wel maar mokka niet. Serveer hem gekoeld maar laat hem vooral opwarmen in je glas, mooie ontwikkeling, complex, je blijft ervan nippen. Dit is een wijn voor bij de open haard, een wijn voor filosofen, een meditatiewijn. Deze wijn moet je niet drinken, deze wijn moet je begrijpen.
In 2012 kwam ik hem tegen toen ik op vakantie was. Ik had hem in de achterbak van m'n auto gelegd in een plastic tasje en zag bij terugkomst dat hij een klein beetje was gaan lekken. Ik heb de fles daarna rechtopstaand bewaard hopend dat er niet teveel zuurstof bij zou komen tot het moment van openen. Anderhalf jaar later gaat-ie open omdat het vandaag, 30 mei,
#LanguedocDay is. Extra zuurstof zou niet hebben uitgemaakt, de wijn is oxidatief opgevoed gedurende een aantal jaren, dat kleine beetje lucht heeft geen invloed meer. Wanneer ik weer in de buurt ben ga ik er meer van kopen, een doosje ofzo, niet al te gek maken, kost per slot van rekening 22 euro de fles. Is het echter dubbel en dwars waard. Wat een heerlijkheid, wat een beleving!
