Vandaag deze wijn gedronken op een verjaardagsfeestje, niet van mezelf, dus moest ik even ter plekke een snapshot van de fles maken. Ik mocht zelf de wijn uitkiezen, daartoe liep ik mee naar de schuur. Daar stonden meerdere flessen, rood en wit, sommige van discutabele leeftijd. Vochtig was het er, etiketten behoorlijk beschimmeld. Geen ideale omstandigheden voor het bewaren van wijn want in de zomer wordt het er snikheet, in de winter ijskoud. Toch hoeft dat niet perse te betekenen dat een wijn er slecht van zal gaan smaken, hooguit dat het verouderingsproces wordt versneld. Ideaal is een constante temperatuur, zo'n 11 tot 14 graden, een hoge luchtvochtigheidsgraad, vrij van trillingen en ongewenste geurtjes. En de flessen moeten liggen, niet staan. Na wat wikken en wegen koos ik deze fles uit 2003. Europa had in 2003 te kampen met een hittegolf. Wijnen uit dit jaar neigen nog sneller te ouderen. De letterlijk kurkdroge stop bezweek onder de kracht van de kurkentrekker. Sorry Limmen Ludiek, deze heb ik niet kunnen redden. Een monocépage van monastrell, in Frankrijk mourvèdre geheten, van Bodegas Castaño. Van dit huis had ik deze wijn al eerder geproefd maar omdat het etiket heel anders was dan de latere oogstjaren, herkende ik hem niet. Ook de kenmerkende letter 'C' ontbrak. Deze doet me altijd aan het Gall & Gall logo denken. Alcohol is 14%. Opvoeding vond plaats in stalen tanks en 20% heeft macération carbonique ondergaan. Dat laatste was na zoveel jaar niet meer in geur of smaak te herkennen. In het glas een heldere fel scharlakenrode kleur, kleurintensiteit 2 uit 5. In de neus iets animaals, een stalletje, wat leer en een paar verdwaalde zondoorstoofde pruimen. In de mond droog, heel droog en ook drogend, je kreeg er gewoon dorst van. M'n mond werd er schraal van waardoor ik even dacht met heel veel tannines te maken te hebben maar die vielen wel mee. M'n tanden bleven vrij glad. Zuren waren nog aanwezig, goed verstopt, bitters waren er voldoende. Geen frisse fruitigheid, wel wat tutti-frutti, krenten, pruimen en iets dropperigs. Helaas geen onbetaalbare kelderschat maar zeker nog goed drinkbaar. De geserveerde kaas en worst maakten hem net iets toegankelijker.
13 april 2013
Bodegas Castaño DO Yecla Monastrell 2003
Vandaag deze wijn gedronken op een verjaardagsfeestje, niet van mezelf, dus moest ik even ter plekke een snapshot van de fles maken. Ik mocht zelf de wijn uitkiezen, daartoe liep ik mee naar de schuur. Daar stonden meerdere flessen, rood en wit, sommige van discutabele leeftijd. Vochtig was het er, etiketten behoorlijk beschimmeld. Geen ideale omstandigheden voor het bewaren van wijn want in de zomer wordt het er snikheet, in de winter ijskoud. Toch hoeft dat niet perse te betekenen dat een wijn er slecht van zal gaan smaken, hooguit dat het verouderingsproces wordt versneld. Ideaal is een constante temperatuur, zo'n 11 tot 14 graden, een hoge luchtvochtigheidsgraad, vrij van trillingen en ongewenste geurtjes. En de flessen moeten liggen, niet staan. Na wat wikken en wegen koos ik deze fles uit 2003. Europa had in 2003 te kampen met een hittegolf. Wijnen uit dit jaar neigen nog sneller te ouderen. De letterlijk kurkdroge stop bezweek onder de kracht van de kurkentrekker. Sorry Limmen Ludiek, deze heb ik niet kunnen redden. Een monocépage van monastrell, in Frankrijk mourvèdre geheten, van Bodegas Castaño. Van dit huis had ik deze wijn al eerder geproefd maar omdat het etiket heel anders was dan de latere oogstjaren, herkende ik hem niet. Ook de kenmerkende letter 'C' ontbrak. Deze doet me altijd aan het Gall & Gall logo denken. Alcohol is 14%. Opvoeding vond plaats in stalen tanks en 20% heeft macération carbonique ondergaan. Dat laatste was na zoveel jaar niet meer in geur of smaak te herkennen. In het glas een heldere fel scharlakenrode kleur, kleurintensiteit 2 uit 5. In de neus iets animaals, een stalletje, wat leer en een paar verdwaalde zondoorstoofde pruimen. In de mond droog, heel droog en ook drogend, je kreeg er gewoon dorst van. M'n mond werd er schraal van waardoor ik even dacht met heel veel tannines te maken te hebben maar die vielen wel mee. M'n tanden bleven vrij glad. Zuren waren nog aanwezig, goed verstopt, bitters waren er voldoende. Geen frisse fruitigheid, wel wat tutti-frutti, krenten, pruimen en iets dropperigs. Helaas geen onbetaalbare kelderschat maar zeker nog goed drinkbaar. De geserveerde kaas en worst maakten hem net iets toegankelijker.
