Ik heb een collega die familie in Australië heeft wonen. Die blijken ook nog eens een enorme wijngaard te hebben wist hij me te vertellen toen hij hoorde dat ik momenteel helemaal 'in de wijn' ben. Hij zou eens wat flesjes voor me regelen. Doorvragen leerde me dat het hier bulkwijn betreft. Verschepen ervan gaat in grote tanks en botteling vindt plaats in Europa. Tot zover nog niets aan de hand, ook bulkwijn kan lekker zijn. Mijn enthousiasme werd behoorlijk getemperd toen hij aankwam met Cimarosa. Twee jaar terug schreef ik nog dat dit merk vrijwillig mijn huis niet meer zou inkomen. Ook over deze Chardonnay was ik verre van positief. Maar... we zijn nu twee jaar verder, ik heb meer proefervaring, het oogstjaar verschilt en ik heb een iets jonger exemplaar dan destijds. Ik ga hem 'sec' proeven maar ook in combinatie met een stukje zalm. Alcohol is 13%, geen houtopvoeding. In het glas een bleek goud-gele kleur met een groene zweem. Een hele frisse neus, munt, lychee, perzik en een subtiel snufje witte peper. In de mond droog, hoge zuren, een klein bittertje. Een kruidige smaak, een botertje, citroen en limoen. De afdronk is behoorlijk kort. De combinatie met zalm is niet geslaagd. De wijn is er niet vol genoeg voor.
Houtopvoeding, een hogere smaakintensiteit en iets meer vettigheid in de wijn zijn wel gewenst voor dit gerecht. Hij is eerder geschikt voor bij frisse salades of als aperitief. Zo zie je maar weer, ik ben toch een stuk positiever in m'n huidige beschrijving. Bovenaan mijn blog staat: "alle bevindingen zijn momentopnames". Achteraf beschouwd denk ik dat mijn review van de 2009 editie zo negatief uitpakte omdat de wijn gewoon al te oud was. De knisperende frisheid die ik toen miste, zit er nu wel in. Hij mist nog wel steeds wat body en smaakintensiteit. De rendementen in de wijngaard zullen waarschijnlijk aan de hoge kant liggen. Dat verklaart dan ook waarom deze wijn als bulkwijn verkocht wordt.
