Schloss Johannisberg Fürst von Metternich VDP Rheingau Gelblack Riesling trocken 2015

Prachtig etiket! Ik zie foto's van deze wijn vaak voorbij komen op diverse tijdlijnen en ik wilde er zelf ook eens een proberen. Van alle droge riesling die Schloss Johannisberg in het gamma heeft is deze "gelblack" (geel zegel) de instapper. De daarop volgenden zijn bronze, silber en gold. Schloss Johannisberg legt zich exclusief toe op riesling wijn. "Ein gutes Mittel gegen Ärger, ist stets ein Glas Johannisberger" is een lokaal gezegde. Heel licht pétillant in het glas. Die kleine belletjes voel je ook op de tong, hij is droog, speekselopwekkende hoge zuren, laat trekkend, gemiddelde smaakintensiteit, lange afdronk. Citroen, ananas, loepzuiver, mineralig. Met recht een instapmodel, als ik dat mag zeggen, want hij is voor riesling nog best toegankelijk. Er zijn rieslings waarbij het glazuur van je tanden barst dankzij de zuren maar dat valt bij deze gelblack reuze mee. Alcohol is 12%, geen hout, verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Château Prieuré-Lichine AOC Margaux 2008 'Grand Cru Classé en 1855'

Klassieke Bordeaux. Korter, bondiger en more to the point kan ik het niet samenvatten. Om m'n proefervaring bij te houden dwing ik mezelf om wijnen aan te schaffen uit alle windstreken. Australië, Noord-Amerika, Zuid-Amerika, Azië, klassiek Europa, innovatief Europa... noem het maar op. Ik ben een avontuurlijke wijndrinker en sta open voor alle stijlen, innovaties en smaken. Soms echter heb je zo'n dag dat je weet wat je smaakpapillen nodig hebben en die zijn niet gevoelig voor schema's en logica. Af en toe heb je gewoon zin in een vet geëikte chardonnay, een Rioja vol splinters, een riesling die het glazuur van je tanden doet afspringen, een bombastische zinfandel of, in dit geval, een Bordeaux waarvan je op voorhand al weet hoe die gaat smaken. Hij stelt me niet teleur. Hij ruikt klassiek, hij smaakt klassiek. Rood fruit, zwart fruit, hout, salmiak, leer. Goede zuren, intensiteit, afdronk en herkenbaar als Bordeaux Grand Cru Classé. Druivenrassen cabernet sauvignon 65%, merlot 30% en petit verdot 5%, alcohol is 13%, zestien maanden houtlagering, de helft in nieuw eiken, de andere helft in tweedejaars eiken. Normaal gesproken zou ik nu vermelden dat je hem kunt aanschaffen bij de wijnspeciaalzaak maar dit exemplaar kocht ik in 2015 bij de LIDL, een Nederlands filiaal ook nog.

Azienda Agricola Marco Cecchini DOC Friuli d'Orsaria Pinot Grigio 2019

De tweede wijn van die avond en er was me inmiddels medegedeeld wat we gingen eten: roti. Ik was verrast met de keuze voor een witte wijn maar toen ik hoorde dat Margaret Wines had geadviseerd over deze wijn-spijs-combinatie wist ik dat het wel goed zou zitten. Kip, kousenband, aardappelen, gekookte eieren, rotivellen. Flink gekruid, stevige kost... daar mag toch best een sterke sparringpartner van een wijn tegenover staan. Nou, mijn aanvankelijke bedenkingen verdwenen als sneeuw voor de zon bij alleen al de eerste snuif in het glas. Enorm aromatisch, peer, appel, tropisch fruit. Klein zoetje, hoge zuren, enorme smaakintensiteit, lange afdronk. Deze wijn was nog steviger dan de rode van eerder die avond. Geen hout, alcohol 12,8%. Mango, peer, gele appel, perzik, lychee. Maar vooral die intensiteit en concentratie, een beer van een wijn!

Cantina Todini DOC Sangiovese di Todi 2018

Dineren bij vrienden, even lekker niet zelf in de keuken hoeven staan en ook de wijn hoefde ik dit keer niet mee te nemen. Alles was geregeld. Het borrelplankje in de namiddag was vergezeld van deze rode wijn. Geen hout, 14% alcohol. Met vermelding van het druivenras sangiovese op het etiket ben je verzekerd van tenminste 85% van deze druif, in dit geval zit hij er voor de volle 100% in. Wat gesloten in de neus, zwart fruit voornamelijk. Beendroog, iets drogend ook op het tandvlees, voldoende zuren, een flink bittertje, middellange afdronk. Zwart fruit, tabak, leer, beetje groen nog, rauw. Er mag een beetje temperatuur in komen, dan wordt hij wat ronder. Redelijk stevige wijn voor zo bij de borrelplank en dan moet het hoofdgerecht nog komen, ik ben benieuwd. Deze wijn is verkrijgbaar bij Margaret Wines te Utrecht.

Weingut Knab Endinger Engelsberg Alte Reben Spätburgunder 2016

Och, och, och... Spätburgunder zoals hij hoort te zijn! Wat een heerlijkheid. Anders dan Bourgogne, een eigen identiteit en niet beter of slechter, gewoon anders. En anders kan goed zijn en anders is in dit geval heel goed. Ik hou van typische Spätburgunder, net zoals ik ook van Bourgogne Pinot Noir hou. In de Duitse wijnregio Baden heeft Weingut Knab er een zeer fraaie wijn van gemaakt. Intensiteit, concentratie, lengte. Een droppig zoetje, kersen, rode grapefruit, bloedsinaasappel, speculaas, kreupelhout, aards, wilde bosaardbeitjes, elegantie, subtiliteit. Ik hoef niet eens een uitsplitsing te maken in kleur, geur en smaak... alles klopt, het is allemaal één geheel. Dit mag dan twintig euro per fles kosten maar dat is het dubbel en dwars waard en daarom komt-ie ook bij mijn aanraders. En als je nou niet zo heel veel proefervaring hebt, koop dit dan niet. Je reactie zal zijn: "Nou, is dit het nou?". Pas wanneer je voldoende Pinot Noir wijnen geproefd hebt zul je begrijpen wat ik bedoel. Dit is geen snobisme, dit is ervaring. Alcohol is 13%, twaalf maanden houtopvoeding in barriques, verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Casa de Vinuri DOC Cotnari Busuioacă de Bohotin ZAZ 2018

M'n tweede Roemeense wijn op rij en tegelijk m'n tweede voor mij nieuwe druif op rij. Dit maal de busuioacă de bohotin... wie kent 'm niet. De laatste druif uit het hoofdstuk "B" in de druifbijbel Wine Grapes. Hoogstwaarschijnlijk een kleurmutatie van de muscat blanc à petit grains alhoewel het DNA-profiel toch uniek is te noemen. Men is er nog niet uit, laten we het daar op houden. De kleur van de druif is rood dus een hele lichte rode wijn (niet echt voor de hand liggend), rosé en wit behoren tot de mogelijkheden. Een rode druif zit tussen een blauwe en een groene druif in. Van blauw maak je rode wijn en van groen maak je witte wijn... volgt u me nog? De wijnmaker koos er voor om een rosé te maken. In mijn optiek een excellente keuze. Heel licht oranje in het glas, fonkelend, helder. Enorm aromatisch, alsof ik een lieblich Ahr Spätburgunder aan het besnuffelen ben. Dezelfde geuren ook: aardbei, bloedsinaasappel, rode grapefruit, aards... wat een prachtig bouquet! De smaak vervolgens voldoet geheel aan m'n hooggespannen verwachting: aardbei, bloedsinaasappel, rode grapefruit, aards, sappig, speekselopwekkend, verfijnde zuren, droog, hoge smaakintensiteit en een lange afdronk. Wat een heerlijkheid! Van te voren wist ik niet wat te verwachten maar ik kan 'm onder m'n aanraders scharen, ook omdat de verkoopprijs onder de zeven euro blijft. Alcohol is 12%, geen hout, verkrijgbaar bij de (online) wijnspeciaalzaak.

Crama Girboiu IG Dealurile Vrancei Livia Plãvaie 2016

In de druifbijbel Wine Grapes lees ik dat de plavaï "no longer cultivated" is, hij wordt niet meer geteeld. Toch heb ik er op dit moment een wijn van in m'n glas zitten. Zou hij weer nieuw leven zijn ingeblazen of houdt men de schone schijn op met het gebruik van de naam van deze "uitgestorven" druif? Op een website lees ik dat er in 2016 weer 152 hectare is aangeplant in Roemenië. Nou lijkt het me onmogelijk dat die in hun nulde jaar al meteen voor een oogst konden zorgen en ook het jaar erop lijkt me sterk maar wellicht lag er ergens nog een vergeten veldje waar deze druif al jaren in de anonimiteit productief was. Oorspronkelijk zou de druif uit Moldavië komen en er worden vele verschillende schrijfwijzen gehanteerd. Ik hoop dat-ie in een nieuwe druk van Wine Grapes een vermelding zal krijgen. Voor nu zult u het moeten doen met de informatie die ik ga geven. Intens goud-geel gekleurd in het glas. Oogstjaar 2016 is al even geleden dus rijpe tonen in de neus, honing, boenwas, nauwelijks fruit. In de mond een klein zoetje, heerlijke zuren, speekselopwekkend, licht ziltig, iets drogend op de tanden, langer dan gemiddelde afdronk. Redelijk intense smaken van ingedroogde honing, lychee, iets notig en daar blijft het dan wel zo'n beetje bij. Desondanks vind ik het een interessante wijn en zou ik graag meer van de plavaï willen proeven. Alcohol is 12%, geen hout, verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Spier Wines Ltd WO Western Cape Wonderlijk Chenin Blanc - Chardonnay 2018

Ik kom er niet achter hoe groot het aandeel chenin blanc is ten opzichte van de chardonnay, niet via Google althans. Al proevende meen ik een verhouding van 60-40 of 65-35 te bespeuren. De karakteristieke kenmerken van de chenin blanc druif hebben in ieder geval de overhand. Niet alleen koud uit de koeling maar ook wanneer de correcte drinktemperatuur van zo'n zeventien graden is bereikt. Of eigenlijk moet ik zeggen: helemaal dán. Tijdens de opleiding op de Wijnacademie noemde een medestudent het de geur en smaak van katoen. Dat ben ik nooit meer vergeten en heb het toegevoegd aan mijn eigen vocabulaire. Behalve dat ruik ik ook nog hooi, maïs, honing, klein hintje tropisch fruit tenslotte. In de mond meer filmend dan strak, voldoende zuren, klein bittertje, licht ziltig, korte afdronk. Gemiddelde smaakintensiteit, katoen, hooi, limoen, lychee, mineralig. Twee jaar geleden zal hij ongetwijfeld nog iets fruitiger geweest zijn maar voor mij voldoet hij prima. Alcohol is 13,5%, geen hout, verkrijgbaar bij de Hema.

E. Guigal AOC Côtes du Rhône blanc 2016

Hele interessante blend van maar liefst zes verschillende witte druivenrassen, te weten 60% viognier, 15% roussanne, 10% marsanne, 8% clairette, 5% bourboulenc en 2% grenache blanc. Ondanks het grote aandeel viognier op papier is in de praktijk deze qua geur en smaak niet overheersend, het is een enorm goed gebalanceerde mix geworden. Ook hier geldt weer: geen oordeel vellen wanneer je hem koud uit de koeling inschenkt, pas op zeventien graden Celsius geeft hij al z'n geheimen bloot. Aroma van lychee, meloen, perzik. Goede balans in zoet, zuur, bitter en alcohol. Filmend en strak tegelijk, zacht mondgevoel. Gemiddelde smaakintensiteit, ingetogen stijl, lychee, perzik, mango, gele appel, licht ziltig, afdronk niet heel lang. Alcohol is 13.5%, geen hout, verkrijgbaar bij de AH.

Santa Tresa 'il Frappato' Spumante Brut

Frappato. Een Siciliaanse blauwe druif, vaak gebruikt in rode blends maar vandaag heb ik een heel licht oranje-zalm gekleurde Spumante rosé in het glas, biologisch geteelde druiven. Licht aromatisch, rood fruit, aardbei. Strak, fraaie zuren, zachte mousse, klein bittertje. Aardbei ook in de smaak, daarbij citroen, limoen, rode appel. Ook zonder "bubbel" zou dit een lekkere rosé opleveren. Goed betaalbaar alternatief voor rosé Champagne. Alcohol is 12,5%, geen hout, verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Marqués de la Concordia DOCa Rioja Hacienda de Súsar 2010

Tweeënhalf jaar geleden kocht ik deze fles bij Brederode Wijnkopers. Oogstjaar 2010 is een topjaar dat uitermate geschikt is om te bewaren vanwege de zuren en tannines. Het lijkt zowaar wel een tendens: 2005 en 2006, 2009 en 2010, 2015 en 2016. Allemaal topjaren vol rijpe tonen gevolgd door jaren met een enorm ouderings-potentieel. Ik hou van die "underdog-jaren". De speelruimte voor wat betreft het "openmoment" van de fles is wat ruimer. Vandaag maakte ik paella als avondeten en wilde daar iets Spaans bij drinken. Een voor Rioja experimentele druivenmix van tempranillo 85%, syrah 5%, cabernet sauvignon 5% en merlot 5%, goedgekeurd door de Consejo Regulador. Tot 15% procent van "non-Rioja" druiven is toegestaan en dat is bij dit exemplaar precies gelukt. Ik juich het toe want met alleen tempranillo, garnacha, graciano en mazuelo beperk je jezelf, de regio en de gebruikers. De Rioja van vandaag is perfect in balans: zoet, zuur, bitter, alcohol (percentage 15%). Niet te vergeten lengte en intensiteit. Prachtig zacht mondgevoel met een spannend scherp randje. Hoge concentratie, da's verschillend van intensiteit. Intensiteit betekent veel smaak terwijl concentratie betekent dat alle aanwezige smaken op één punt samenkomen. De wijn is een geheel. Ik durf geen harde uitspraak te doen over het ouderings-potentieel maar op dit moment lijkt hij mij à point wanneer je van fruitige wijn houdt. Voor meer complexiteit nog minimaal tien jaar bewaren. Achttien maanden houtrijping in nieuw Frans eiken uit Allier, Nevers. Het is echter goed zoeken naar dat hout want het is fruit wat de klok slaat. Rijp rood fruit vooral, kersen, een heel klein hintje vanille.

Bodegas Aragonesas DO Campo de Borja Viñas Viejas Garnacha Eslizón 2018

De meest recente Grenache die ik op Wijn-Blog beschreef was een rosé, de laatste in rood is alweer bijna twee jaar geleden. Tijd voor een opfrisbeurt dus. Sla ik gelijk ook weer eens een keer de Wijnatlas open. De DO Campo de Borja is een klein wijngebied, ongeveer zestig kilometer ten noordwesten van de stad Zaragoza. Er wordt rood, rosé en wit geproduceerd. De wijngaarden liggen tussen de 350 en 750 meter hoogte. Kleigrond en ijzerhoudende kalksteenbodems. Een landklimaat met Atlantische invloeden in de winter die zorgen voor koude, droge wind. Mediterrane invloeden in de zomer die veel hitte brengen. De temperatuurverschillen tussen dag en nacht zijn groot evenals die tussen de onderlinge seizoenen. De totale productie loopt per jaar gestaag op en vooral de jonge rode wijnen zijn commercieel een succesnummer. Ik heb nu ook een jonkie in m'n glas maar toch namen ze de moeite om de wijn vier maanden te laten rijpen in Frans eikenhout. De naam "Eslizón" slaat op een reptiel verwant aan de hagedis, heeft korte pootjes en kan wel 50 centimeter lang worden. Het schichtige dier heeft vier bruine strepen op de rug en leeft op zandgronden en in gebieden met lage gewassen zoals weilanden. Onbekend is wat hij met deze wijn van doen heeft. Wellicht dat ze er ooit een paar tussen de druivenstokken hebben gespot. Die zijn overigens oud, sommige meer dan 100 jaar. Diep rood tot paars gekleurd in het glas. Geurintensiteit medium plus, fruitig, fris, floraal, rode bessen, viooltjes, vanillemerg, drop, zoethout. Klein fruitig zoetje in de aanzet, verder droog, voldoende zuren, speekselopwekkend, lange afdronk. Intense smaak, rode bessen, kersen, drop, vanille, zoethout, floraal. Het alcoholpercentage is 14,5% maar alcoholisch is-ie niet, hij is goed in balans, ook wat zoet-zuur-bitter betreft. Verre van log, hij is zelfs wat elegant en de doordrinkfactor is hoog, hij verveelt nergens. Ideaal voor bij een borrelplank met worsten en kazen maar ook bij diverse maaltijdgerechten kan hij goed aansluiten. Voeg een licht zoet element toe in bijvoorbeeld de jus van het vlees.

Domaine La Tour Penedesses AOP Coteaux du Languedoc Pézenas Cuvée Antique Rouge 2016

Vier jaar geleden mocht ik deze wijn voor het eerst proeven op de Perswijn proeverij "Amsterdam meets Languedoc". Hij sprong er uit die dag. Toevallig zat hij in 2019 in de "Herfst Quartaaldoos" van De Proeftafel. Vandaag heb ik zin in iets Frans en ik kan eigenlijk op voorhand geen enkele reden bedenken waarom ik deze nog langer zou moeten bewaren. Hij gaat dus open. Magenta tot paars gekleurd in het glas. Expressief in de neus, rood fruit, zure kers, kruidig, garrigue. In de mond droog, hoge zuren, tikje rauw, groen, toch rijpe en afgeronde tannines, fris, middellange afdronk. Smaakintensiteit medium minus, vooral rood fruit dat net tegen de grens van rijp aan zit, kersen, rozenbottel. Wellicht open ik oogstjaar 2016 toch iets te vroeg. Hij heeft zeker nog een bewaarpotentie van minimaal vijf jaar. In ieder geval flink wat lucht geven alvorens de glazen vol te schenken. Inderdaad, na een uur of vier verliest de wijn zijn scherpe randjes en wordt wat ronder. De tempranillo is dit jaar verdwenen uit de hoogst interessante blend van de biologisch geteelde druiven grenache, cinsault, syrah, mourvèdre, carignan, terret noir, terret gris en aubun. Alcohol is 14% en de opvoeding geschiedde in cement.

Luciano Arduini DOCG Amarone della Valpolicella Classico 2014

Het is niet elke dag dat ik een Amarone open. Zo af en toe zie ik ze liggen of staan bij een supermarkt maar in de regel weet je dan op voorhand al dat het met de kwaliteit altijd een vraagteken zal zijn. Zeker wanneer zo'n exemplaar niet boven het bedrag van tien euro uitkomt. Overigens hoorde ik dat tegenwoordig Amarone steeds meer als bijproduct gemaakt wordt om ook maar de Valpolicella Classico te mogen maken omdat daar meer marge op zit en beter verkoopt, terwijl dat vroeger net andersom was. Of dat waar is weet ik niet, misschien is het een broodjeaapverhaal maar het zou kunnen verklaren waarom er goedkope Amarone via bepaalde kanalen wordt verkocht. Het exemplaar dat ik vandaag opentrek heeft een iets steviger prijskaartje en dat mag, dat moet zelfs. Alcohol is maar liefst zestien procent, houtopvoeding van minimaal twee jaar, eerst in barriques, later in groot Slavonisch eiken. De gebruikte druivenrassen zijn corvina 60%, corvinone 20%, rondinella 15% en molinara 5%. Helder, dieprood met een bakstenen kleur in de tong, intensiteit 3 uit 5. Licht aromatisch, elegant, gedoseerd, rijpe tonen, rood fruit, rijp zwart fruit, krenten, tutti-frutti, hout, specerijen, licht kruidig, drop, complex. Supermooi en zijdezacht mondgevoel, klein fruitig zoetje, strakke zuren, tannines 1 uit 5, iets alcoholisch, warm, ellenlange afdronk. Smaakintensiteit medium plus, rood fruit, kersen, rijp zwart fruit, bramen, het hout mooi verweven in de wijn, speculaas, salmiak, specerijen. Perfecte balans. Wat een enorm elegante wijn is dit en wat een hoge doordrinkfactor. Dit is met recht een "geile slok!" zoals ik iemand wel eens heb horen roepen. Onder meer verkrijgbaar bij Brederode Wijnkopers te Vianen.

Emiliana Organic Vineyards DO Colchagua Valley Coyam 2016

Door alle Corona-perikelen dit jaar was ik al even niet naar een AH-XL geweest. De plek waar ik m'n favoriete wijn vandaan haal: Coyam. Maar liefst twee nieuwe jaargangen stonden geduldig op me te wachten. Ik vermoed dat het redelijk stevige prijskaartje ervoor heeft gezorgd dat ik nog nooit heb misgegrepen en vanaf oogstjaar 2008 elk jaar heb mogen genieten van deze heerlijke biodynamische wijn. Bij de eerste slok merk ik meteen dat er iets is veranderd ten opzichte van de acht voorgaande jaren. Het houtgebruik is subtieler geworden ten faveure van het fruit. Daar waar men altijd vasthield aan iets langer dan een jaar in een mix van 80% Frans en 20% Amerikaans eiken heeft er een wijziging plaatsgevonden. Misschien wel dankzij de toevoeging en het inzicht van een nieuwe wijnmaker: Noelia Orts. De voorgaande jaren kon ik nog het vergelijk met een klassieke Grand Cru Classé uit Bordeaux maken maar daar kan/mag ik nu vanaf stappen. Coyam krijgt een eigen gezicht. Ik juich dat toe. Nog steeds gaat 75% in nieuw Frans eiken maar 20% gaat in grote foeders van 2000 en 5000 liter en 5% gaat in eivormig beton. Dat lijkt wellicht op papier een kleine wijziging maar het heeft een directe impact op de smaak. Het fruit springt er gelijk meer uit. De balans is stukken beter. Rijp fruit, rood en zwart, hout mooi gedoseerd, heel licht aards toontje. Minder complex lijkt het wel en dat zal ongetwijfeld een bewuste keuze zijn. Ik vind 'm wederom heerlijk! Ook dit jaar is de extreem interessante blend van druivenrassen gewijzigd: syrah 49%, carmenère 22%, cabernet sauvignon 16%, mourvèdre 5%, malbec 4%, garnacha 3%, tempranillo 1%. Het percentage alcohol is al jaren hetzelfde: 14,5%. Is er ooit wel eens een slecht oogstjaar in Chili? Geen verrassing dat ook deze weer bij mijn aanraders terecht komt.