Charles Mignon AOC Champagne Premium Reserve Brut

In de kast staan stijlvolle tulpvormige champagne-glazen maar ik pak een gewoon wijnglas. Op de Wijnacademie werden alle sprankelwijnen hieruit geproefd. Op de grens tussen oud en nieuw plop ik dit exemplaar open van de Jumbo. Alcohol is 12%, druivenrassen pinot noir 60%, chardonnay 20% en pinot meunier 20%. Een ingetogen mousse bij het inschenken, kleine belletjes, mooie goud-gele kleur. Gistcellen in de neus, nat wit brood, brioche, gelijk een bezoekje aan de bakker. In de mond hele hoge zuren, beetje drogend, speekselopwekkend, niet vol maar slank, strak. Smaken van limoen, citroen, brioche. Uiteraard totaal ongeschikt voor bij oliebollen of appelflappen, dat doen we dus ook maar niet. Lekker als aperitief of bij mooie gerechten met vis, schaal- of schelpdieren.

Fijne jaarwisseling en een gezond en gelukkig 2015!

Château du Lort AOC Bordeaux Supérieur 2011

Bij het invoeren van deze wijn in m'n Excel-sheet zet ik in de kolom 'hout' een vraagteken. De site van de producent helpt me totaal niet verder. Nadat ik hem heb geopend en er een eerste snuif van heb genomen kan ik 'ja' invullen, hoelang echter en waarin blijft een raadsel. Wel weet ik dat hij merlot gedomineerd is, aangevuld met cabernet sauvignon en cabernet franc, alcohol is 14%. Hij is helder in het glas, donkerrood, intensiteit 3 uit 5. Behalve een houttoets zit er nog wat animaals in de neus, rijp zwart fruit, tabak, iets belegens. Zacht zoetje in de aanzet, beetje rauwe drogende tannines (2 uit 5), goeie zuren, een bittertje, er is balans. Smaken van vooral zwoel zwart fruit, iets rokerigs, tabak, licht animaal. Tikje aan de jonge kant nog, een jaartje of twee, drie rust kan hij wel hebben en dan er zeker bij eten. Een etmaal later is hij wat minder houtig maar al wel iets geoxideerd. Twee uurtjes van tevoren karafferen dus en dezelfde dag opdrinken. Verkrijgbaar bij de Dirck III.

Barão de Vilar Vinhos Porto Patricio Colheita 2005

Alcohol is 20%, de blend bestaat uit tinta roriz, tinta barroca, touriga franca en touriga nacional, minimaal zeven jaar houtopvoeding in kleine vaten. De kleur lijkt op die van Coca-Cola, iets lichter qua intensiteit. Mooie neus, vijgen, mokka, melkchocolade, krenten, rumrozijnen. Heel zacht in de mond, hoge zuren, beetje branderig op de tong, zoet maar niet overdreven of stroperig, klein bittertje in de afdronk. Licht oxidatief, smaken van mokka, vijgen, rumrozijnen, elegant.

Justino's Madeira Verdelho 10 Years Old

De uitsmijter van het kerstdiner. Al twee jaar verheug ik me op het moment dat ik deze fles mag openen. Tijdens de opleiding op de Wijnacademie proefde ik hem voor het eerst en besloot na die les gelijk een exemplaar aan te schaffen. Half-droog is-ie, niet half-zoet, alcohol 19%, tien jaar in hout. Er bestaan twee verschillende soorten verdelho, in de Douro-regio komt de verdelho do Dão voor die dezelfde is als de godello en gouveio, in deze Madeira zit echter de verdelho da Madeira, een genetisch ander ras. Ik wil hem combineren met een kaasplankje maar weet niet goed welke kazen. Collega wijnschrijver Harold Hamersma doet twee suggesties: Roquefort en Taleggio. Zelf voeg ik nog Pecorino Moliterno al Tartufo en twaalf maanden gerijpte Manchego toe. De wijn: amber, oker, barnsteen van kleur, helder behalve het laatste restje in de fles. De geur: vijgen, krenten, tutti-frutti, noterig, floraal, fruitig, bruine appel, bruine banaan, melkchocolade, mokka. Hoezo complex? De smaak: licht oxidatief, sherry-achtig, scherp, branderig op de tong, hele hoge zuren, piepklein zoetje, mokka, ook alweer zo'n echte meditatiewijn. Heerlijk. De meningen over bij welke kaas hij uiteindelijk nou het beste past waren verdeeld. Ik vond hem zelf het best passen bij de wat mildere Manchego. Beide lieten elkaar in leven en probeerde de ander niet te overstemmen, balans dus. Bij de overige wat pittiger kazen denk ik dat een Boal Madeira beter zal passen, die is wat zoeter.

Patriarche Père & Fils Vin de France Cabernet Sauvignon 2013

Eerder deze maand heb ik de Merlot van fabrikant Patriarche besproken, ik schrijf bewust fabrikant, lees mijn betoog daar nog maar eens want die is ook weer volledig van toepassing bij de bespreking van deze Cabernet Sauvignon. Alcohol is 13%, geen hout. Donkermagenta tot paars gekleurd. Perendrups, cassis, kersenjam in de neus. Na een uurtje open wordt het gelukkig iets aardser. In de mond ook perendrups, cassis, kersen, nergens karakteristieken van de cabernet sauvignon te achterhalen. Gefabriceerde wijn. Kopen? Coop.

Gruet AOC Champagne Brut Millésime 2008

M'n eerste 'vintage' champagne. Daarmee bedoel ik niet dat-ie antiek, ouderwets of retro is qua stijl maar dat hij gemaakt is van druiven uit één enkel oogstjaar, 2008 in dit geval. Druivenrassen chardonnay, pinot noir en pinot meunier, het gebruikelijke trio dus, alcohol is 12%. Bij het inschenken een behoorlijk heftige en lang aanhoudende mousse waarna vele slierten bubbeltjes blijven dansen in het glas. In de neus licht aromatisch, gistcellen, citrusfruit, groene appel. In de mond weer die gistcellen, wit brood, citrusfruit, hele hoge zuren, drogend, strak. Niet verwacht dat hij nog zo fris uit de hoek zou komen. Persoonlijk hou ik van een wat vollere smaak maar dit is een keurig en correct exemplaar.

Fiefs de Lacombe AOC Fronton 2012

De AOC Côtes du Frontonnais heet sinds 2005 AOC Fronton. De rode blend-wijnen uit deze streek rond en ten noorden van de stad Toulouse moeten minimaal 50% en maximaal 70% van de lokale druif négrette bevatten, er bestaan echter ook mono-cépages van de négrette. Als aanvulling kan men kiezen uit syrah, malbec, mérille, cabernet franc, cabernet sauvignon, fer servadou, gamay, cinsault en/of mauzac. Deze fruitige wijn wordt het best jong gedronken en heet ook wel de "Beaujolais van Toulouse", hiermee waarschijnlijk doelend op de Nouveau dan. Alcohol is 11,5%, geen hout. Gezien de diep-paarse kleur in het glas, intensiteit 4 uit 5, vermoed ik dat bij dit exemplaar in ieder geval syrah is toegevoegd. Hij is vrij aromatisch, en de associatie met Beaujolais kan ik gelijk ervaren. Perendrups, framboos, banaan, kers, floraal, enorm fruitig. In de mond is hij iets minder makkelijk echter. Tannines zijn best aanwezig, beetje rauw en drogend ook nog, hoge zuren, bitters, speekselopwekkend, heel sappig, smaakintensiteit gemiddeld, 3 uit 5. Vooral kers, maar ook framboos, perendrups, rode grapefruit, licht kruidig, groene paprika. Een begeleidende maaltijd met rood vlees is wel gewenst. Het is zeker geen allemansvriend maar er zit voldoende spanning in die bijdraagt aan de doordrinkfactor. Beetje aards ook nog in de afdronk, eigenlijk best lekker.

"Pleegzuster" Bloedwijn

Dacht ik mijn portie griep wel weer gehad te hebben dit jaar, heb ik me toch alweer een dikke strot terwijl ik drie weken geleden nog aan het proesten en snotteren was. Ik herinner me nog een fles 'Bloedwijn' in m'n voorraad, "Pleegzuster" ervoor maar wel tussen aanhalingstekens. Het woord is immers door de reclamecodecommissie verboden. Ik had al eerder een exemplaar beschreven van Zonnatura, nu eentje die bij onder andere de Jumbo op het schap staat. Alcohol is 12% en het heet officieel een gearomatiseerde drank op basis van rode wijn, toegevoegd zijn allerlei kruiden. Ik betwijfel of dit drankje kan dienen als verzachting voor m'n keel maar hij stond slechts ruimte in te nemen in de voorraad dus openschroeven dan maar. Helder, lichtrood in het glas met een licht oranje randje. Het ruikt zowaar niet eens slecht, doet een beetje denken aan Spätburgunder. Rood fruit, kersen, aardbeien, jam, snoeperig, kruidig. In de mond meteen overweldigend zoet, niet stroperig echter. Vloeibare winegums, weinig zuren, geeft toch een warm gevoel in de slokpijp. Best nog een intense smaak, voller dan die van Zonnatura, ook met verdoofde zintuigen nog duidelijk te proeven. De conclusie is echter dezelfde: als je dan toch voor zoet gaat, neem een Tawny Port, vele malen lekkerder.

Wijnbedrijvigheid: De Wijnbeurs

(advertorial)

De Wijnbeurs bestaat inmiddels al meer dan 36 jaar. Voor het internettijdperk kon de wijnliefhebber middels postorder de wijn bestellen. Het is nog steeds mogelijk om via folders te bestellen maar uiteraard ook via de website. De Wijnbeurs is behalve in Nederland ook actief in België en Duitsland. De wijnliefhebber kan er ook voor kiezen om zich bij de wijnclub aan te sluiten. De wijnclub telt al ruim 40.000 leden die van ledenkorting en exclusieve wijnen kunnen profiteren. Wat de Wijnbeurs onderscheidt van alle andere wijnwebwinkels is dat de wijn eerst blind geproefd wordt. Het is niet vanzelfsprekend dat een wijn uit 2011, die een goede prijs-kwaliteit-verhouding heeft, dit ook in bijvoorbeeld 2012 evenaart. Een nieuwe wijn wordt tijdens een proeverij eerst beoordeeld op kleur, vervolgens op geur en uiteindelijk moet ook de smaak bepalen of deze in het assortiment komt. Behalve de wijnclub en verkoop van wijnen kan de wijnliefhebber sinds kort ook een wijnproeverij reserveren. Eén van de wijnadviseurs van de Wijnbeurs vertelt op locatie over wijnen uit diverse landen die uiteraard ook geproefd worden. Kortom: de beste wijnen, voor de beste prijzen. Klik op de afbeelding hierboven om naar de website te gaan.

Verzoekje: Dezzani DOCG Barbera d'Asti Superiore Miliasso 2010

Van m'n vader kreeg ik deze fles, of ik hem even wilde 'keuren'. Alcohol is 13,5%, achttien maanden opvoeding in groot hout. In het glas helder, donkerrood tot paars, intensiteit 3 uit 5. Het houtgebruik uit zich gelijk in de neus, verder nog aards, kruidig, tabak, rokerig, weinig fruit komt erdoorheen. In de mond zacht, droog, hoge zuren, mini-bittertje, speekselopwekkend, heel sappig. Aardse smaak ook, rood tot zwart fruit, voornamelijk kersen, beetje dunnetjes op de mid-palet echter, lage smaakintensiteit, de aardse toon blijft wel lekker lang hangen in de afdronk, voldoende spanning. Op dag twee was hij iets fruitiger geworden, meer rood fruit. Te bestellen bij Wijnvoordeel.

Barton & Guestier AOC Côtes de Provence rosé 2014

Rosé in de winter? Ach, waarom niet. Druivenrassen grenache (noir), cinsault en syrah, alcohol is 12,5%, geen hout. In het glas een helder fonkelende zalmkleur. In de neus peer, meloen, lychee, perzik. Mooie zuren in de mond, een heel licht tongtinteltje, klein fruitig zoetje, droog, mondvullend, speekselopwekkend, rond, smaakvol, klein pittig pepertje, meloen, peer, kruidigheid. Klokt lekker weg. Op naar de zomer! Verkrijgbaar bij de Jumbo.

Torre do Frade Vinho Regional Alentejano Virgo branco 2013

Heb je eenmaal op het label een fraai kunstwerk, gedicht, wens of frase aangebracht en ingestuurd dan maakt hij kans om op het etiket van onder andere deze witte wijn van Torre do Frade terecht te komen. Viognier uit Portugal had ik nog nooit gehad. Alcohol is slechts 11%, geen hout. Heel licht strogeel in het glas. In de neus wat 'zurig', ik mis het tropische fruit dat zo kenmerkend is voor Viognier. Die zuren komen inderdaad uit in de mond, behoorlijk hoog, tenenkrommend hoog zelfs. Het glazuur springt spontaan van m'n tanden, zo voelt het. Geheel a-typisch vergeleken met mijn eerdere ervaringen met wijnen van deze druif. Ik mis een fruitig zoetje, het lijkt eerder op een Sauvignon Blanc. Onrijpe druiven misschien, te koel klimaat? Alentejo, mediterraan-continentaal klimaat, niet echt koel dus. Gedurende vier dagen geprobeerd op verschillende temperaturen, van koelkast-koud tot hedendaagse kamertemperatuur, het mag allemaal niet baten. Als troost dan maar een filmpje over de totstandkoming van het etiket.

Marqués de Cáceres DOCa Rioja Excellens Blanco 2014

Witte Rioja staat vrijwel gelijk aan het druivenras viura oftewel macabeo. Alcohol is 12%, geen houtopvoeding. Heel licht strogeel van kleur. Weinig aromatisch, beetje citroen, zwart-witjes, steranijs. In de mond mooi hoge zuren, droog met een fruitig zoetje in de aanzet, klein bittertje in de afdronk. Smaken van tropisch fruit, mango, peer, meloen, citroen, limoen. Verfrissend. Verkrijgbaar via groupeduvin.nl.

Utrecht Wijnstad: Feestdagenwijn Verkiezing 2014

Ik ben in Utrecht geboren, woon er nog steeds vlakbij, beschouw mezelf als een Utrechter ondanks dat ik er niet lang ben gebleven. Ben uiterst tevreden met het huidige aanbod aan wijnwinkels en wijnbars in de stad. Ik volg al een tijdje Utrecht Wijnstad, een wijnsite met de nadruk op, u raadt het al: Utrecht. Via FaceBook zag ik een uitnodiging om te komen meeproeven bij de verkiezing van de Utrechtse Feestdagenwijn. Het concept: wijnwinkels in Utrecht sturen elk één wijn in met een maximale consumentenprijs van 15 euro. De criteria: hij moet lekker zijn, rood en feestelijk.

De volgende winkels deden mee: By The Grape Utrecht, Grapedistrict Utrecht, Maddalena Wines, Martijn de Kleuver Wijnen, Petit Clos Utrecht, Rietveld Wines, Slijterij en Wijnhandel van Berkel, Vleck Wijnen, Wijn & Whiskyhandel Kwestie van Smaak, Wijnboetiek Het Gouden Glas en Wijnkoperij Henri Bloem Utrecht. De jury bestond uit doorgewinterde wijnliefhebbers, vinologen en sommeliers, het proeven geschiedde uiteraard blind en vond plaats in Wijncafé Lefebvre, onlangs nog tot beste wijnbar van Nederland uitgeroepen.

Elf te proeven wijnen waarvan een groot gedeelte houtopvoeding had genoten. Dat merkte ik zelfs de dag erop nog, het vanillearoma gutste de ganse dag uit m'n poriën. Het ging er, gelukkig, heel serieus aan toe. Iedereen maakte driftig proefnotities en er werd regelmatig teruggeproefd om te zien of de soms nog wat gesloten wijn zich al blootgaf. Uiteindelijk werden er punten toegekend aan ieders persoonlijke top drie waarmee er een winnaar uit de bus kwam. Een terechte winnaar, door mijzelf ook met de meeste punten beloond. Hij viel op dankzij z'n elegantie, subtiliteit en finesse. Geen logge wijn maar zeer evenwichtig, perfect in balans, mooi fruit, goeie zuren. Het was de Giulio de Vescovi Ulzbach DOC Teroldego Rotaliano 2012 uit Trentino, ingezonden door Maddalena Wines. Van harte gefeliciteerd!

Drakenkloof WO Wes-Kaap Reserve Shiraz 2009

Syrah en shiraz zijn twee verschillende benamingen voor één en dezelfde druif, in feite heet de druif syrah en staat de naam shiraz voor een bepaalde stijl wijn gemaakt van de syrah druif. Daarmee is men begonnen in Australië en er zijn nu zelfs Franse wijnmakers die 'shiraz' op het etiket van hun wijn zetten om aan te geven dat deze is vervaardigd volgens 'de Nieuwe Wereld stijl'. Mijn allereerste wijn die ik ooit serieus proefde, of liever gezegd dronk, was een shiraz van De Bortoli. Deze opende voor mij de deur naar de Wijnwereld waarin ik me nu begeef en me inmiddels als een vis in het water voel. Het was een zeer toegankelijke wijn, een allemansvriend, eentje waardoor de stap van bier naar wijn een makkelijke was. Vandaag had ik er weer zo eentje in m'n glas, hiervan heb ik al eerder de 2007 editie beschreven. Naar aanleiding van die wijn besloot ik nog een exemplaar te kopen, het werd de 2009, en deze nog wat langer te bewaren voordat ik hem zou openen. Ik voelde dat dat in de mogelijkheden van de wijn lag dus ik deed het. Ik kreeg gelijk. En zo zie je maar weer dat zelfs sommige supermarktwijn geschikt is voor enkele jaren opleg, wel goed zoeken overigens. Alcohol is 14%, geen houtopvoeding. Paars van kleur, intensiteit 3 uit 5. In eerste instantie doet-ie me wat 'pinot noir-achtig' aan in de neus. Veel rood fruit, aardbei voorop. Na een uurtje open te hebben gestaan komt er nog wat kreupelhout bij, een kruidigheid, iets animaals en wat floraals, een beetje weeïg. In de mond een klein zoetje, hoge zuren, een bittertje. Smaken van rood fruit, vooral aardbei, licht kruidig, het typische syrah-pepertje dat ik al had verwacht, een best hoge smaakintensiteit, 4 uit 5. Bij m'n eerste bespreking deed ik het nog niet maar nu wel: ik zet 'm bij m'n aanraders. Verkrijgbaar bij de Plus.

Pedro Domecq DO Sherry-Jerez-Xérès Medium Dry

Zoals eerder beloofd: vandaag eens een keer medium droge Sherry. Enkele jaren houtopvoeding via het solera-systeem. Heldere amber-koperen kleur in het glas. Noterig in de neus, hazelnoot, amandel, vijgen, dadels, doet een beetje denken aan Tawny Port. Zoals het etiket al aangeeft: half-droog (of half-zoet, afhankelijk van je insteek) in de mond, meteen gevolgd door heerlijk hoge zuren, m'n mond begint er van te trekken en zo heb ik het het liefst, slechts 15% alcohol en daardoor valt de branderigheid reuze mee, lekker lange afdronk. Noterig van smaak, vijgen, heel subtiel allemaal, erg elegant, heerlijk bij een licht pittig hard Spaans kaasje, zes maanden gerijpte Manchego bijvoorbeeld. Zeker voor herhaling vatbaar.

Torre do Frade Vinho Regional Alentejano Virgo tinto 2010

Diogo Albino van Torre do Frade moest en zou mij perse zijn wijnen laten proeven. Hij stond op de 'Gastvrij Rotterdam' dit jaar en nodigde me uit om te komen, ik was verhinderd. Geen probleem, hij kwam gewoon bij me thuis langs om een witte en rode wijn af te leveren. "Proef ze maar wanneer het je belieft". Vandaag trek ik dan eindelijk de rode open. Er zit een verhaal achter dat voornamelijk het etiket betreft. Het is vrij maagdelijk wit, vandaar de naam 'Virgo'. Het idee is dat je zelf je eigen kunstenaars-aspiraties hierop laat botvieren. Een gedicht, een tekening, een aquarel... wat er maar in je opkomt op dat moment. Een los extra etiket kun je insturen en wie weet wordt die dan verwerkt op het etiket van het volgende oogstjaar. Allemaal leuk en aardig maar bij een fles wijn draait het tenslotte toch om de inhoud, nietwaar? Die valt potverdorie helemaal niet tegen! Eerst de statistieken: alcohol is 12,6%, gebruikte druivenrassen aragonês 42% (=tempranillo), trincadeira 27%, syrah 21% en alicante bouschet 10%, 60% van de wijn vertoefde in roestvrij staal, 40% mocht tien maanden lang in Frans eikenhouten barriques, tweede- en derdejaars. In het glas een heldere dieprode tot magenta kleur, intensiteit 3 uit 5. Een licht belegen neus, walnoot, zwoel rood en zwart fruit, voornamelijk kers. Heel zacht in de mond, nauwelijks tannines, hoge zuren, lekker bittertje, gemiddeld lange afdronk. Perfecte balans voor wat betreft het houtgebruik, heel erg mooi verweven in de wijn, smaakintensiteit is gemiddeld, voornamelijk kersen en besjes, klein beetje pruim, goed op dronk, makkelijk doordrinkbaar. Hieronder een korte impressie over het concept.

Patriarche Père & Fils Vin de France Merlot 2013

Wanneer je genoeg afweet van wijn en wijnmaken kun je het onderscheid maken tussen een wijn die is gemaakt in de wijngaard en eentje die in de kelder is gemaakt. Kelder mag van mij in dit geval ook gerust vervangen worden door laboratorium, fabriek of vanachter het toetsenbord. Je kunt nog zulke mooie, rijpe en gezonde druiven oogsten, wanneer je er uiteindelijk een gecultiveerde gistsoort bijmietert die ervoor zorgt dat elke wijn naar elkaar gaat smaken, ongeacht uit welk land hij komt of van welke druif hij is gemaakt, dan ben je in mijn ogen verkeerd bezig. Met minder proefkennis en -ervaring zou ik dit waarschijnlijk niet verkeerd hebben gevonden. Feit is echter dat ik al een flink aantal stapjes verder ben dan de gemiddelde wijnconsument en ik trap er niet meer in. Gistsoort VR5 van DSM of wellicht thermoflash-vinificatie zorgt weer eens voor de bekende 'Beaujolais Nouveau uit de supermarkt-riedel': perendrups, suikerspin, banaan, framboos met de daarbij horende donkerpaarse kleur. Alcohol is 13,5%, geen houtopvoeding (uiteraard). De smaak valt me gewoonweg vies tegen. Het begint met bitters, het eindigt met bitters. Daar tussenin zitten nog hoge zuren, rauwe tannines en de smaak van perendrups en framboos. Mocht u desondanks mijn persoonlijke bescheiden mening deze wijn toch eens willen proberen dan kunt u hem verkrijgen bij de Coop.

Bodegas Santo Domingo Tunupa Dios de los Andes DO Valle de Colchagua Reserva Carmenère 2013

Een heldere, diep felpaarse kleur, intensiteit 3 uit 5. Perendrups, framboos, banaan, kers, tikje animaal in de neus. Een minizoetje in de aanzet, mooie zuren, sappig, speekselopwekkend, iets alcoholisch (percentage is 13,5%), beetje rauwe tannines (3 uit 5), bittertje in de afdronk. Vooral perendrups, framboos en kers maken deel uit van de behoorlijk intense smaak. Eetwijn, verkrijgbaar bij de Hoogvliet.

Barisi 'Era Ora' Swiss Cuvée Red 2011

Ik had er een hard hoofd in: goedkoop etiket, goedkope fles (zonder ziel), goedkope supermarkt (Lidl). Je zou denken dat ook de prijs laag zou zijn maar dat viel nog vies tegen, die was toch ruim acht euro. Dan moet ik er wel even bij zeggen dat ik hem in Zwitserland zelf gekocht heb, daar is alles duurder. Ik kocht hem vanwege de combinatie van de druiven. Ik ben een fan van pinot noir en drink daar eigenlijk alleen mono-cépages van. Des te interessanter vind ik het wanneer men ervoor kiest deze te blenden met andere druiven. Ik heb er nu al enkele van in m'n voorraad liggen, vandaag trek ik er eens eentje open. Hij zit in de mix met de regent en de garanoir, een Zwitsers ras, verhoudingen niet bekend, geen hout, alcohol is 13%. Bleek rood tot magenta in het glas, intensiteit 1 uit 5, heel licht pétillant. Een floraal aroma, kruidig, chocola, beetje snoeperig. Een zacht mondgevoel, mooie zuren, een zoetje, lekker bittertje, zachte tannines (1 uit 5). Best nog vol van smaak, je verwacht het niet afgaand op de kleurintensiteit, rond, sappig, veel rood fruit, aardbei, kers, floraal, bloedsinaasappel. Hij doet me enigszins denken aan deze Lieblich Spätburgunder uit het Ahrtal. Zo zie je maar weer, een goedkope uitstraling maar nog best verrassend.

Bodegas Campo Viejo DOCa Rioja Tempranillo 2012

Meteen snuffelen zodra je de wijn inschenkt onthult veel; houtgebruik, vinificatie, gistsoort. Zodra de wijn wat langer open staat verdwijnen deze verklikkers naar de achtergrond, of liever: de wijn in. Bij deze jonge Rioja is het ofwel de vinificatie dan wel de gistsoort die mijn neus het eerst bereikt. Thermoflash of VR5. Beide doen denken aan Beaujolais Nouveau. Perendrups, framboos, ontbijtkoek, banaan. Een minuut of vijf later komt er dan nog kers en wat kruidigheid om de hoek kijken. De tweede dag is het vooral rood fruit wat de klok slaat en dan met name de kers. Houtgebruik is subtiel in zowel de neus als de mond. Dat mag ook wel, het zijn slechts vier maandjes in Amerikaans eiken. De kleur is paars, intensiteit 3 uit 5, alcohol is 13,5%. In mijn mond komt hij jong over, veel rood fruit, framboos, kers. Hoog in de zuren, nauwelijks tannines, klein bittertje. Lekker kruidig, pittig ook, beetje vanille en rokerig, erg sappig. Tapaswijntje maar pas op, té pittige chorizo overstemt hem. Dat dan weer wel.

Cantina di Albinea Canali IGT Lambrusco dell'Emilia Vino Frizzante Secco Lambrusco Ottocentonero

Lambrusco... is het ooit echt een populaire drank geweest in Nederland? Ik heb geen marktcijfers maar ik denk dat bijvoorbeeld 'een Canei' beter verkoopt. Qua kwaliteit en smaak waarschijnlijk vergelijkbaar met de Lambrusco van de onderste plank in het supermarktwijnschap maar dat is niet de echte Lambrusco! Dat mierzoete, laag-alcoholische bubbeltje zou geeneens Lambrusco mogen heten als het aan mij ligt. Echte Lambrusco heeft een alcoholpercentage van minimaal 11% en is bij voorkeur droog, 'secco' met een suikergehalte van minder dan vier gram per liter. Die vind je niet bij de supermarkt, ook niet bij de slijter. Daarvoor ga je naar de wijnspeciaalzaak of, steeds meer, online. Ik heb er nu eentje in m'n glas gemaakt van de druivenrassen lambrusco salamino 50%, lambrusco grasparossa 40% en lancellotta 10%, die laatste staat in de Druifbijbel vermeld als 'ancellotta', alcohol is 11,5%, geen hout. Een diepe donkerpaarse kleur, intensiteit 4 uit 5, een mousse van kleine bubbels die lang aan het oppervlak blijft hangen, het lijkt net cassis. In de neus een hoog 'Beaujolais Nouveau-gehalte', perendrups, klein beetje banaan, framboos, kers, hintje anijs. In de mond vol van smaak, een fruitig mini-zoetje in de aanzet, lekkere zuren, bittertje, nauwelijks tannines, droog, heel sappig, echt op het fruit gemaakt. Voornamelijk rijpe zwarte kersen, pruim, bloedsinaasappel, rode grapefruit, in iets mindere mate ook nog wat perendrups, gemiddeld lange afdronk. Licht gekoeld, enorm verfrissend, dorstlessend zelfs. Drinkt (veel te) gemakkelijk weg. In december, de sprankelwijnmaand bij uitstek dacht ik: "Ik doe eens wat anders dan Champagne". Te verkrijgen bij Wijnoutlet. Ik heb niet meteen een idee wat ik hierbij kan eten, doe maar een voorstel.

Cantine Settesoli DOC Sicilia Fiano 2012

Na de druifluis-epidemie in Europa is de fiano een wat 'vergeten' druif geworden. Wel frappant dat wijngigant Cantine Settesoli hem dan gewoon standaard in het assortiment heeft en levert aan de supermarkt in Nederland. Ik schroef 'm open bij een salade met ui, geitenkaas en bruine olijven. Alcohol is 13%, geen hout. Een vrij intense strogele kleur in het glas. Eveneens in de neus komt-ie behoorlijk binnen, flink aromatisch, zonnebloemolie, maïs, ziltig, geen fruit meer, hooguit overrijpe mango. Gezien het oogstjaar waarschijnlijk iets te laat geopend en misschien minder fris dan dat hij bedoeld is maar mij hoor je vooralsnog niet klagen. Gelukkig zet de trend zich door in de mond. Filmend, vettig, speekselopwekkend, mooie zuren, tongtintelend, zonnebloemolie, ziltig, nou ja, zeg maar gerust zout. Vooral met de geitenkaas en olijven een hele goeie combinatie. Bij het gebraden worstje van scharrelvarken met smokey BBQ-saus bleef de wijn nog overeind. Ik kan me voorstellen dat hij het ook goed doet met zeevruchten, ansjovis, sardientjes en verschillende kaassoorten. Ondanks dat deze wijn twee jaar terug een stuk frisser gesmaakt zal hebben, kan ik hem op deze leeftijd zeker waarderen. De fiano gaan we vaker proberen.

Solar das Bouças DOC Vinho Verde Loureiro 2013

Het heeft eventjes geduurd maar ik heb eindelijk weer een voor mij nieuwe druif als mono-cépage gevonden: de loureiro dit keer. Een echte Portugese druif, vooral aangeplant in het noorden, regio Minho. Hij wordt onder meer gebruikt voor deze Vinho Verde. Alcohol is 11%, geen hout. Een flauw zuchtje wanneer ik de fles openschroef, microscopisch kleine bubbeltjes in het glas, pétillant zouden ze in Frankrijk zeggen, heel licht strogeel van kleur. Gemiddeld aromatisch, citroen vooral. Hoge zuren in de mond, een lichte tongtinteling dankzij de bubbeltjes, fris, droog, ook weer voornamelijk citroen qua smaak. Verfrissend als aperitief maar beter in combinatie met iets te eten dat uit de zee komt; oesters, mosselen, krab, witvis. Verkrijgbaar via de Wijnbeurs.

Patriarche Père & Fils Vin de France Chardonnay 2014

Voordelige Chardonnay uit het supermarktsegment. Verkeerd is het niet maar spannend evenmin. Termen als 'toegankelijk' en 'doordrinkbaar' worden door mij vaak gehanteerd wanneer het wat mij betreft de zoveelste wijn is in de categorie dertien in een dozijn. Terroirexpressie of typiciteit is ver te zoeken. Wat er meestal wel in zit zijn die dingen waar chardonnay om bekend staat. Rondeur, wat vettigheid, een botertje, citrusfruit, minizoetje. Het geldt ook voor de wijn van vandaag. Alcohol is 13%, geen hout, een Vin de France, de druiven mogen dus uit het hele land komen. De wijn zelf is verkrijgbaar bij de Coop.

Bodegas Señorio de la Serna DO Ribera del Duero Allende la Vega Gran Reserva 1999

Ik hou wel van oudere wijnen, de rode blijven na aanschaf minimaal nog wel een jaartje of drie in m'n kelder liggen, mits de wijn het toelaat natuurlijk. Ik heb er nu eentje uit oogstjaar 1999 in m'n glas, in Ribera del Duero 'un año muy excelente'. Het valt me op dat veel producenten uit deze regio het woord 'Vega' gebruiken voor hun wijnen. Niet zo vreemd, Vega Sicilia is het beroemdste wijnhuis van Spanje en daar wil je natuurlijk maar al te graag mee geassocieerd worden. Alcohol is 13,5%, houtopvoeding van 30 maanden in zowel Amerikaans als Frans eiken, daarna nog eens 30 maanden op fles voordat de wijn op de markt kwam. Een diepe donkerrode kleur in het glas, intensiteit 4 uit 5, lichtrood tot oranje in de rand, flink wat droesem onderin de fles, voorzichtig met inschenken of eerst even decanteren. Lekker belegen neus, hout, zwart fruit, pruimedanten, kers, walnoot, leer, tabak. Een zacht mondgevoel, beetje drogende maar afgeronde tannines, hoge zuren, een bittertje, het houtgebruik niet dominant. De smaakintensiteit is niet hoog, lengte van de afdronk redelijk maar de complexiteit valt me eigenlijk wat tegen, er zit geen ontwikkeling in. Hij houdt zich aardig op de vlakte, is wat ééndimensionaal. Smaken van voornamelijk zwart fruit, pruimedanten en wat tabak. Na twee etmalen open te hebben gestaan was hij al behoorlijk geoxideerd, op dezelfde dag van opentrekken leegdrinken dus.

Flying Elephant WO Wes-Kaap Chenin Blanc 2014

Een keel als schuurpapier, hoofdpijn, spierpijn, kiespijn, koude rillingen, koorts, een loopneus, een loopoog zelfs, rochelen, kuchen, kriebelhoest, vastzittende hoest, slijmhoest. Bekende symptomen? Ik had geen slechte wijn gedronken, ik had weer eens griep. Ongeveer drie, vier keer per jaar treft mij dit. Het lijkt echter alsof ik er steeds beter en sneller op reageer. Goed uitzieken duurt zo'n twee weken, die tijd heb ik nooit, ik doe er gemiddeld vier tot vijf dagen over. Het valt meestal ook nog eens in het weekend dus ziekmelden of vrije dagen opnemen bij m'n werkgever hoeft niet. Veel drinken, vitamine C in de vorm van verse jus d'orange en mandarijntjes, vroeg naar bed met twee Paracetamolletjes en een paar snuiven Otrivin, da's mijn remedie. Voordat dit virus mij te pakken kreeg had ik nog een fles witte wijn geopend, Chenin Blanc uit Zuid-Afrika. Chenin Blanc kan goed ouderen, een wijn uit oogstjaar 2014 is nog piepjong. Ik kon er vrij weinig over noteren, niet vanwege de griep, die had ik toen nog niet, er viel gewoonweg weinig te noteren. Nauwelijks aromatisch, weinig smaak en dat terwijl Chenin Blanc zo mooi kan zijn. Laat ik hem dan maar eens twee dagen open laten staan in de hoop dat hij misschien wat oudert in die tijd. Die twee dagen werd een hele ruime week omdat die griep tussendoor kwam. Eindelijk neem ik dan een volgende slok. In kwaliteit is hij niet achteruit gegaan, in smaak helaas ook niet vooruit. Alcohol is 13,5%, geen hout. Heel licht strogeel met een groene zweem. Fris in de neus, grassig, appelig, citrusfruit, citroen, limoen. In de mond kruidig, rond, hoge zuren, bittertje, grapefruit, citroen, tikje alcoholisch. Een beetje een niemendalletje, ik ben toch wel benieuwd hoe deze over een jaar of drie zal smaken.

La Contea DOCG Barbaresco Serragrilli 2010

Wijnen als Barolo en Barbaresco kun je best even bewaren voordat je ze opentrekt. Ze bezitten stevige tannines en zuren en ontwikkelen nog op fles naar wat meer aardse tonen als truffel. Ik begin de nebbiolo-druif steeds meer te waarderen en zie veel overeenkomsten met de Bourgogne pinot noir. Het grootste verschil zit 'm in die tannines, bij pinot noir nauwelijks aanwezig, bij nebbiolo kun je er niet omheen. Ik heb nu een exemplaar in m'n glas die volgens mij veel te vroeg is geopend maar al wel zijn volledige potentie prijsgeeft. Op de tweede dag is hij zelfs veel beter dan direct na het ontkurken. Een paar uur van tevoren karafferen is zeker wel gewenst. Alcoholpercentage is maar liefst 15%, houtopvoeding geschiedde in Franse barriques waarvan 20% nieuw eiken en duurde 18 maanden. Scharlakenrood gekleurd in het glas, heel licht, intensiteit 2 uit 5. Gelijk na het inschenken m'n neus erin en Velpon is het eerste geurtje dat ik tegenkom, walsen en die komt daarna niet meer terug. Wel een enorm aards aroma, à la Bourgogne pinot noir, floraal, echt bloemig gewoon, leer, het hout heel, heel subtiel. Ook anders dan pinot noir: de smaakintensiteit. In m'n mond valt meteen de volle smaak op, gevolgd door de stevige tannines (4 uit 5), hoge zuren, een bitter. Hij is kruidig, licht truffelig, rood en zwart fruit, bloedsinaasappel, rode grapefruit, kers maar toch weer bovenal aards, vooral in de afdronk die ellenlang is. Die 15% alcohol valt niet op, er zit een uitstekende balans in deze wijn. Eet er vooral bij, vlees natuurlijk maar zelfs zonder gerecht kan ik hem waarderen nu. Niet drinken, nippen moet je hiervan. In een gezelschap van wijnliefhebbers die hun mond weten te houden en stilletjes kunnen genieten. Ik ben om. Nebbiolo heeft ook mij weten te pakken. Deze wijn is verkrijgbaar via IL-Consorzio.

Een concept waarbij de kleine wijnboer wordt gesteund. Als kleine wijnboer heb je het moeilijk. Of je verkoopt je druiven tegen dumpprijzen aan een grote coöperatie, maar daar word je niet rijk van, of je gaat zelf je eigen wijn maken en liefst ook nog bottelen. Dat laatste is nauwelijks rendabel tenzij je vanaf dag één een topwijn produceert. Kleine wijnboeren kunnen eigenlijk daarom niet anders dan kwaliteitswijn produceren. Wil je in dit enorme woud opvallen dan zul je een wijn moeten maken die Robert Parker behaagt. Voor wijnboeren die liever een wat subtielere wijn maken met iets minder hout een dilemma. IL-Consorzio zoekt kleine wijnboeren, 15.000 flessen of minder per jaar, die kwaliteitswijn maken en niet de marketing-tools hebben om zelf hun wijn aan de man te brengen. De bestellingen geschieden op voorinschrijving en worden pas na een periode van 30 dagen geplaatst bij de wijnboer. Zodoende hoeft men geen voorraad aan te leggen. Enig nadeel is nu nog dat het per doos van 6 gaat. Je kunt niet van tevoren proeven en als de eerste fles toch nog tegenvalt, dan heb je er daarna nog vijf van. Dit gaat gelukkig in de toekomst nog veranderen. Niet alleen pakketten met verschillende wijnen van dezelfde producent maar ook pakketten met wijnen van verschillende wijnmakers liggen in het verschiet. Wanneer bovenstaande wijnbeschrijving van de Barbaresco je bevalt kun je nog inschrijven voor de 2011 jaargang bij IL-Consorzio, klik dan HIER. Het is geen goedkope wijn maar voor de nebbiolo-liefhebber zeker de moeite waard.

Wine Weekend 2014 'De Broodfabriek' Rijswijk

Voor een eerste editie van dit Wine Weekend in een periode dat er ongelooflijk veel wijnproeverijen en andere evenementen op culinair gebied worden georganiseerd, was het er gelukkig nog best druk. De ruimte was groot, de tafels stonden goed opgesteld, er waren aparte sta-tafels met spuugbakken weg van de stands geplaatst. Kennelijk zijn er mensen die mijn commentaren op proeverijen lezen want ik had helemaal niets te klagen. Anderen wel en dat ging dan met name om het proefglas-beleid. Wanneer je een gratis toegangskaartje kon bemachtigen, bijvoorbeeld doordat deze in het magazine Wine Life werd verstrekt, en je verdere info van de website of FaceBook-pagina aan je voorbij liet gaan, dan kon je wel eens niet op de hoogte zijn van het feit dat er voor het Riedel proefglas een borg van tien euro betaald diende te worden. In deze maatschappij van 'plastic geld' kan ik me goed voorstellen dat een portemonnee vandaag de dag geen contant geld meer bevat. Het betekende ook dat je constant goed moest opletten dat niet iemand anders er met jouw glas en dus harde valuta vandoor ging. Volgende keer dus ook op het toegangskaartje vermelden dat je voor het proefglas een borg moet betalen of een andere constructie verzinnen die geen fraude in de hand kan werken. Het was op mij niet van toepassing, ik had de website gelezen.

Het was mooi weer, mijn vrouw had de auto die dag nodig dus ik lekker met de bus, trein en tram er naar toe. Ik weet dat er heel veel negatieve berichten over de OV-chipkaart de ronde doen maar ik ben er persoonlijk zeer content mee. Ik heb nog nooit zoveel gereisd en zo vaak allerlei steden, vooral Amsterdam, bezocht als nu. Het evenement in Rijswijk was verdeeld over de twee dagen van het weekend, ik was er alleen op de zaterdag maar eigenlijk had ik die zondag nog best mee kunnen pakken aangezien er behoorlijk veel te proeven was. Lang niet elke stand heb ik met een bezoekje kunnen vereren. Ik ga hier daarom dan ook geen importeurs bij wie ik wat heb geproefd met naam noemen want dan zou ik anderen tekort doen. Ik heb in ieder geval van elke stand een foto gemaakt die allemaal in een fotoalbum staan op m'n FaceBook-pagina. Ik hoop ook dat de organisatie terug kan kijken op een geslaagd evenement want het is in mijn optiek zonder meer voor herhaling vatbaar.

Château de Caladroy AOC Rivesaltes Ambré Hors-d'âge Cuvée Al vi Réal

Wanneer je zegt zoete wijn te kunnen waarderen hoor je er in de gevestigde wijnorde niet helemaal bij. Nou, laat mij dan maar een outcast zijn want ik hou d'r van. Uiteraard wanneer er een goede balans is want anders kun je net zo goed abrikozensiroop gaan drinken. Tegenover het zoet hoort flink wat zuur te staan, alleen dan is het spannend genoeg om ervan door te blijven nippen. De 'Vin Doux Naturel' Rivesaltes zullen de meesten wel kennen, ik heb nu echter een 'ambré' in m'n glas, amber gekleurd dus. Houtopvoeding in een oxidatief milieu hoort daarbij, maar liefst twee en een half jaar in grote foeders. Alcohol is 16%, puur macabeo, in de Roussillon noemen ze hem maccabeu. Over de kleur kan ik kort zijn, die is amber. Daarvoor hoef je 'm niet eens in te schenken, de fles is van niet gekleurd glas. In de neus gekonfijt steenfruit, perzik, abrikoos, sinaasappelschil, mokka. Hé, mokka! Waar heb ik dat eerder geproefd? Hij deed me denken aan deze 'meditatiewijn', met als groot verschil dat die droog is. De smaak komt helemaal overeen met de neus, steenfruit, sinaasappelschil, mokka. Weelderig zoet met mooie zuren voor de balans. Heerlijk.

Bertolla Bessone AOC Moulin-à-Vent Domaine du Granit 'Tradition' 2009

De derde donderdag in november, de winegeek weet dan wel wat er gaat gebeuren. De Beaujolais Nouveau (of Primeur) wordt vrijgelaten. Mondjesmaat gaat het toch iets meer leven bij de wijnliefhebber en worden er alweer party's georganiseerd waarbij een complete barrique gevuld met deze maagdelijke wijn het middelpunt van de festiviteiten vormt. Ik doe er dit jaar niet aan mee maar trek vandaag wel een cru du Beaujolais open. Alcohol is 13%, de fermentatie van 21 dagen vond plaats in een betonnen ei, de rijping tot het moment van bottelen geschiedde voor 85% op cement, de overige 15% mocht in hout. Wat droppig in de neus, pruimedanten, animaal, leer, kruidig. Een ienie-mini zoetje in de aanzet, mooi zacht mondgevoel, goeie zuren, heel klein bittertje, stevige maar afgeronde tannines. Een onverwacht hoge smaakintensiteit van zwart en ook rood fruit, pruimedanten, droppig, chocola, heel klein beetje hout, erg goed in balans allemaal, heel plezierig om te drinken.

Paul Jaboulet Aîné AOC Gigondas Pierre Aiguille 2007

In de uitverkoop. Een aantal flessen van verschillende oogstjaren stonden in een metalen draadmand te wachten op een nieuwe eigenaar. Hé! Een 2007 ertussen. Foutje misschien? Ooit had ik opgepakt dat 2007 een uitstekend jaar was in het Rhône-gebied, heel generaliserend gesproken. Want gold dat nou voor noord of zuid? Ik had de parate kennis even niet voorhanden en besloot tot aanschaf. Alcohol is 14,5%, druivenrassen grenache 80%, syrah 10% en mourvèdre 10%, zes maanden houtopvoeding. Diep, donkerrood in het glas, klein beetje droesem. In de neus chocola, mokka, zwart fruit, kruidig. In de mond ferme doch rijpe tannines, goede zuren, bittertje. Smaken van zwoel zwart fruit, zoete kers, pruimedanten, chocola, beetje Port-achtig, dropperig, een hoge smaakintensiteit. Er is echter iets met die wijn dat niet helemaal in de haak is. Geen kurk, iets anders. Opeens daagt het me. Hij is gemaderiseerd, geoxideerd, alsof de fles al een dag of vier open heeft gestaan. Dat heeft-ie echter niet. Kennelijk te lang bewaard onder slechte omstandigheden. Toch ging de fles nog helemaal leeg.

Château Calon AOC Montagne-Saint-Émilion 2006

Weinig informatie voorhanden op internet over deze wijn. De wijnmaker heet Jean-Noël Boidron, zijn email-adres staat op het etiket vermeld, een website echter niet. Uiteindelijk stuit ik op iets dat er eerder uitziet als een slecht onderhouden blog dan op een professionele site. Geeft niks, ik vind de info die ik zoek. Alcohol is 13%, gebruikte druivenrassen merlot 70%, beide cabernets samen 27% en nog 3% malbec, een beetje vreemde eend in de bijt. Handmatige pluk, langdurige schilinweking, gebruik van natuurlijke gisten bij de fermentatie, de houtopvoeding in barriques van Frans eiken bedraagt 30 maanden. Helder in het glas, fonkelend scharlakenrood, licht oranje in de rand, kleurintensiteit 2 uit 5. Duidelijke houttonen in de neus, licht floraal, belegen, aards, animaal, leer, koffie, tabak, zwart fruit, complex. Hij is zacht in de mond, mooie zuren, stevige en ietwat drogende tannines, klein bittertje, sappig, rood fruit, zwart fruit, aards, animaal, lichte houtdominantie, complex, nog niet aan z'n top, nog een jaar of tien kelderrust kan hij zeker hebben. Vlees erbij wel gewenst.

Cono Sur DO Valle de Colchagua Los Gansos Orgánico Pinot Noir 2012

Met het aantal van 69 tot nu toe geproefde wijnen gemaakt van het druivenras pinot noir, staat deze druif bij mij met stip op nummer 1. Op de voet gevolgd door chardonnay met 56 stuks. Niet geheel toevallig zijn beide druiven dominant in de Bourgogne, de streek waar mijn favoriete wijn vandaan komt. Vandaag echter eentje uit Chili, van het biologisch werkende Cono Sur. De naam 'Los Gansos' slaat op de ganzen die vrij rondlopen in de wijngaarden en deze verlossen van schadelijke beestjes. Alcohol is 14%, voor zover ik weet geen hout gebruikt. In het glas helder felrood met een mini magenta randje. In de neus een klein stalletje, heel fruitig, framboos, aardbei. In de mond zet datzelfde rode fruit door. Een mini-zoetje in de aanzet, hij zit hoog in de zuren, een heel klein bittertje, elegant. Hij doet een beetje Duits aan zelfs. Ondanks het vrij hoge alcoholpercentage merk je daar nauwelijks iets van. Erg mooi gemaakt. Verkrijgbaar bij de Jumbo en C1000.

#TempranilloDay Win 0.0 Red Tempranillo dealcoholized

Bij wijze van grapje een keer deze gedealcoholiseerde Tempranillo gekocht om open te trekken op International #TempranilloDay. Er aan toegevoegd is dan nog druivensap, E-330 citraat, E-220 zwaveldioxide, E-211 natriumbenzonaat en E-202 kaliumsorbaat. Klinkt gezond, niet? Allemaal additieven bedoeld om het product langer houdbaar te maken, het zou verder niets aan de smaak moeten veranderen. In het glas een vrij normale kleur voor wijn, donkerrood, magenta in de rand. Er vormen zich minuscule bubbeltjes aan het oppervlak. In de neus winegums, druivensap, een zoete, weeïge geur. In de mond hoge zuren, een zoetje, qua smaak vrij dunnetjes, winegums en rood druivensap. Een totaal nutteloos product dit. Het maken van een pak druivensap is volgens mij goedkoper, minder milieubelastend en het smaakt precies eender. De eigenschappen van de tempranillo-druif zoals ik die ken van echte wijn vind je hierin niet terug.

Castellani DOCG Morellino di Scansano Guadalmare 2012

Uit Toscane komt deze wijn, geen Super Tuscan maar behalve 85% sangiovese, lokaal morellino genoemd, is er wel nog 10% cabernet sauvignon en 5% merlot gebruikt. Het is toegestaan binnen de regelgeving van deze DOCG, een status verkregen in 2007. Alcohol is 13%, twaalf maanden houtrijping. Donkerrood in het glas, intensiteit 3 uit 5, licht oranje in de rand. Rood fruit in de neus, ook nog wat zwart fruit, tikje aards, beetje gesloten nog. In de mond mooie zuren, heel fruitig, ietwat drogende tannines (3 uit 5), lekker bittertje, flink sappig. Smaken van vooral rood fruit, kers, bes, licht aards in de afdronk. Op dag twee was hij iets minder gesloten, vooral overklotsen in een karaf dus of enkele jaartjes opleggen. Verkrijgbaar bij één van de leden van Groupe du Vin.

Alameda DO Valle de Casablanca Gran Reserva Chardonnay 2012

Ik herhaal het nog maar een keer, de term 'Gran Reserva' op het etiket heeft niet per definitie iets te maken met houtopvoeding tenzij de wijn uit Spanje komt. Wanneer je deze Chileen koopt en een 'geëikte' Chardonnay verwacht kom je bedrogen uit. Alcohol is 13%. Licht strogeel in het glas. Behalve een beetje maïs en wat zonnebloemolie komt een zoete weeïge geur mijn neus in. Tropisch fruit, ananas, mango, peer, lychee. In de aanzet een zoetje, nou ja, niet alleen in de aanzet, gelukkig in toom gehouden door enorm hoge zuren. Het enige fruit dat ik proef is citroen en de smaakintensiteit is niet hoog. Ik mis een botertje, een vetje... ik mis het hout. Een beetje suffe wijn zonder ziel en persoonlijkheid.

Santa Cristina IGT Toscana 'Le Maestrelle' 2011

Een magnum in m'n eentje leegdrinken gaat me niet zo gemakkelijk af, ook al geef ik u misschien wel die indruk. Dit formaat fles gaat daarom meestal mee naar een diner waar in ieder geval vier personen rode wijn drinken. Zo ook dit exemplaar dat ik een keer met de 'kerstbingo' op het werk heb gewonnen. Een vegetarisch pastagerecht vraagt om stevig wit of subtiel rood. Deze rode was echter net iets te subtiel voor het toch nog vrij aromatische en smaakvol romige gerecht. Eerder een borrelwijntje. Gemaakt van 60% sangiovese, 20% merlot en 20% syrah, alcohol is 13,5%, houtopvoeding in grote foeders. Helder felrood in het glas, kleurintensiteit 2 uit 5. Weinig aromatisch, knisperend fris rood fruit, zure kers, licht animaal, walnoot, klein beetje rokerig. Een klein zoetje in de aanzet, rond, licht rauwe tannines (3 uit 5), groenig, hoge zuren, bittertje. Smaken van vers rood fruit, kers maar ook wat zwarte pruim, rokerig, tabak, hintje jodium. Beetje dunnetjes allemaal, niet al te hoge smaakintensiteit, het gerecht overstemde deze wijn waar overigens zonder spijs weinig op aan te merken valt, correct maar niets speciaals.

Garcia Carrión Montequinto DOCa Rioja Crianza 2011

Alcohol is 14%, achttien maanden houtopvoeding in Amerikaans en Frans eiken, niet nieuw, druivenrassen tempranillo, garnacha en graciano, een echt Spaans onderonsje dus. In het glas donkerpaars, intensiteit 4 uit 5. In de neus een stalletje, licht aards, walnoot, rood tot zwart fruit. In de mond hoge zuren, redelijk tannineus, sappig, klein bittertje, tikje alcoholisch. Smaken van rode en zwarte bessen, licht kruidig, beetje aards en animaal ook nog wel, het hout nauwelijks te proeven. De stokken zijn niet al te oud vermoed ik, het aroma is intenser dan de smaak. Niet heel spannend. Verkrijgbaar bij Dirck III.

Emiliana Organic & Biodynamic Vineyards: Biologisch, eigenlijk heel erg logisch

De kern van biologisch werken komt heel kort door de bocht neer op 'niets toevoegen of onttrekken aan de natuur dat het ecologisch evenwicht in disbalans brengt'. Vermijd het gebruik van onder andere kunstmest en pesticiden. Zorg ervoor dat de grond niet uitgeput raakt. Er zijn inmiddels meerdere biologische methoden en zeker geografisch gezien zullen daartussen sterke verschillen zijn. In Europa zijn de klimatologische en geologische omstandigheden niet vergelijkbaar met die van Zuid-Amerika, met name bijvoorbeeld die van Chili. Chili is voor wat betreft de wijnbouw gezegend met natuurlijke grenzen. In het noorden woestijn, in het westen de Grote Oceaan en in het oosten het Andes-gebergte. De vernietigende druifluis Phylloxera heeft hier nooit 'voet aan wal' kunnen zetten.

Het ene beestje met een ander beestje bestrijden, kippen en ganzen eten de 'burrito', geen Mexicaanse wrap maar een schadelijk insect dat aan de druivenstokken knaagt. Kleine vogels die zich nestelen in de talrijk aangebrachte vogelhuisjes doen zich tegoed aan de wijnblad-etende rups. Een spinnenplaag, veroorzaakt door stoffige paden en wegen, wordt in de kiem gesmoord door het aanbrengen van vegetatie in de bermen. Niet het probleem aanvallen maar de oorzaak wegnemen. Vooral het aanplanten van bloemen, kruiden en andere gewassen tussen de rijen druivenstokken zorgt voor biodiversiteit. De grond eronder blijft los en levendig, de insecten worden weggeleid van de stokken. De aanplant zorgt echter wel weer voor concurrentie bij de opname van water, geregeld maaien is dan weer de oplossing.

Bij Emiliana gebruiken ze een natuurlijke compost voor de bemesting. Deze wordt versterkt met een preparaat van verschillende kruiden die ook weer vanuit de wijngaard zelf komen. Alle wijnen zijn biologisch, de twee topwijnen zelfs biodynamisch. Er gaat geëxperimenteerd worden met het vervaardigen van vin naturel, wat wijnmaker Álvaro Espinoza Durán vooral tegenhoudt is mogelijke flesvariatie. Hij gaat liever voor constante kwaliteit. Een instabiel product kan de zorgvuldig verworven naam en faam van het bedrijf schaden. Emiliana bezit zelf zo'n 850 hectare aan wijngaarden, lang niet genoeg voor alle wijnen die ze produceren. Druiven van nog eens 500 hectare kopen ze van andere farms die streng worden geselecteerd, dezelfde organische aanpak moet ook hier gehanteerd worden.

Na een uitvoerige uitleg van Álvaro over met name het nut en de logica achter biologisch en biodynamisch boeren, wordt het complete gamma aan wijnen van Emiliana geproefd. De meeste daarvan liggen al bij de Albert Heijn, afhankelijk van onder andere de grootte van het filiaal en demografische ligging ervan. De Coyam bijvoorbeeld tref je alleen in een XL-filiaal, de Adobe Reserva Cabernet Sauvignon staat in vrijwel elk filiaal. Bij de witte wijnen viel me de Adobe Chardonnay 2013 op. Geen 100% chardonnay, er zit 5% sauvignon blanc en 1% marsanne in. Ik heb mezelf ook wel eens afgevraagd "wat maakt dat ene procentje nou voor verschil?". Kennelijk genoeg. De mix is een weloverwogen keuze uit blinde steekproeven tijdens het blending-proces. Zonder die marsanne smaakte hij wezenlijk anders, aldus de wijnmaker. De Signos 2013 bestaat uit 68% chardonnay, 13% rousanne, 12% viognier en 7% marsanne. Frans eiken voor 75% van de blend gedurende zes maanden, de rest ging in een cementen Egg tank. Het mooie van dat 'eitje' is de natuurlijke bâtonnage, dankzij die vorm is er een constante flow van de most. Het resulteert in een erg mooie wijn, verkrijgbaar vanaf het eerste kwartaal van 2015.

Bij het rood verheugde ik me met name op de Coyam. Gisteren proefde ik nog de 2008, een exemplaar dat ik geduldig een aantal jaren in m'n voorraad heb laten rusten. Vandaag kreeg ik de 2011 in m'n glas. Duidelijk een stuk jonger maar voor de rest dezelfde karakteristieken. Rond, zwoel, rijpe tannines, zoete kers, drop. Kopen en drie tot zes jaar lang wachten met openen wanneer je het geduld kunt opbrengen. Of zes flessen kopen en er elk jaar eentje opentrekken natuurlijk. Leuk en leerzaam. Na de proeverij volgde een heerlijke lunch verzorgd door biologisch restaurant Merkelbach. Klik HIER voor een beknopte foto-impressie.