Viognier uit Argentinië... daar zou wel eens hout in kunnen zitten dacht ik toen ik deze fles in m'n hand had. Oogstjaar 2009 alweer maar met houtopvoeding zou dat goed kunnen uitpakken. Normaal gesproken pak je voor wit de meest kakelverse oogstjaren en de verkoper gaf me een fikse korting omdat ik zo dapper was om hem van deze winkeldochter te verlossen. Hij had er nog meer die ik voor dezelfde prijs mocht meenemen wanneer dit exemplaar me beviel. Hij durfde ze eigenlijk nog niet in de uitverkoopbak te zetten. Alcohol is 13%. Bij het opensnijden van de capsule zag ik de kunststof 'kurk' al zitten. Mmm... meestal geen goed teken heb ik al eerder ervaren. In het glas een redelijk intense strogele kleur. In de neus een wat weeïg zoete geur van tropische vruchten, ananas, perzik, lychee. Tot zover niets mis mee. In de mond een klein zoetje, een bitter, kruidig, vol, filmend, een klein tongtinteltje, goede zuren. Hier ook weer dat tropisch fruit aangevuld met grapefruit en limoen. Bijna is het een wat belegen mini-rieslingervaring zij het dat de zuren daar net iets te laag voor zijn en het bitter te dominant. Misschien beter als ik er iets bij eet of hem even karaffeer. Maar in beide gevallen verandert er niets en voegt het niets toe. Houtopvoeding heeft hij overigens niet gehad en misschien is dat zijn gemis. Deze wijn moet je drinken wanneer hij nog jong en fris is. Geoxideerd was hij zeker nog niet, misschien wel dankzij die kunststof kurk, maar het overheersende bitter maakt hem net niet lekker.
12 mei 2013
Bodegas Callia Valle de Tulum San Juan Callia Magna Viognier 2009
Viognier uit Argentinië... daar zou wel eens hout in kunnen zitten dacht ik toen ik deze fles in m'n hand had. Oogstjaar 2009 alweer maar met houtopvoeding zou dat goed kunnen uitpakken. Normaal gesproken pak je voor wit de meest kakelverse oogstjaren en de verkoper gaf me een fikse korting omdat ik zo dapper was om hem van deze winkeldochter te verlossen. Hij had er nog meer die ik voor dezelfde prijs mocht meenemen wanneer dit exemplaar me beviel. Hij durfde ze eigenlijk nog niet in de uitverkoopbak te zetten. Alcohol is 13%. Bij het opensnijden van de capsule zag ik de kunststof 'kurk' al zitten. Mmm... meestal geen goed teken heb ik al eerder ervaren. In het glas een redelijk intense strogele kleur. In de neus een wat weeïg zoete geur van tropische vruchten, ananas, perzik, lychee. Tot zover niets mis mee. In de mond een klein zoetje, een bitter, kruidig, vol, filmend, een klein tongtinteltje, goede zuren. Hier ook weer dat tropisch fruit aangevuld met grapefruit en limoen. Bijna is het een wat belegen mini-rieslingervaring zij het dat de zuren daar net iets te laag voor zijn en het bitter te dominant. Misschien beter als ik er iets bij eet of hem even karaffeer. Maar in beide gevallen verandert er niets en voegt het niets toe. Houtopvoeding heeft hij overigens niet gehad en misschien is dat zijn gemis. Deze wijn moet je drinken wanneer hij nog jong en fris is. Geoxideerd was hij zeker nog niet, misschien wel dankzij die kunststof kurk, maar het overheersende bitter maakt hem net niet lekker.
