De eerste beschrijving van de vier sauvignon blanc's die ik met elkaar heb vergeleken. Eén nadeel van zo'n mini proeverij is dat je een heel klein referentiekader creëert. Ik heb slechts vier wijnen die ik met elkaar vergelijk, en meestal probeer ik uitersten te selecteren. De resultaten zouden wellicht dichter bij elkaar zitten, wanneer ik bijvoorbeeld vier sauvignon blanc's uit hetzelfde gebied met elkaar zou vergelijken. Nu heb ik een Chileen, een Nieuw Zeelander en twee Fransen uit verschillende gedeelten van Frankrijk met elkaar vergeleken. Dat zou best nog eens appels met peren vergelijken kunnen zijn. Hoe dan ook, slechts vier wijnen en dat betekent altijd dat er eentje de pisang is en als vierde eindigt. Dat wil nog helemaal niet zeggen dat dit dus een slechte of onsmakelijke wijn is, helemaal niet. Nummer vier heb ik bij BeterWijn.nl vandaan voor €5,45 exclusief verzendkosten, alcoholpercentage 12%. Hij komt uit de Bergerac. Het gebied net ten oosten van de Bordeaux en met vergelijkbare grondsoorten en klimatologische omstandigheden. En misschien juist dat terroir maakt hem zo anders dan bijvoorbeeld een Sancerre, Touraine of Pouilly-Fumé, die allemaal uit het Loire-gebied komen. Bij de proeverij kwamen alle wijnen koud uit de koelkast, té koud dus, maar met tussenpozen van een uur heb ik mijn bevindingen opgeschreven, dus ik heb ze allemaal geproefd op het moment dat de temperatuur voor elke wijn optimaal was. Enkele wijnen veranderden dan ook regelmatig per uur, maar er was er ook eentje die constant bleef. De sauvignon blanc van vandaag was redelijk veranderlijk. De kleur lichtgeel met een klein groen zweempje, dat gold overigens voor alle wijnen, daarin geen verschillen. Te koud in het glas was deze al redelijk aromatisch. Opwarmend kwamen de typische sauvignon blanc geuren steeds sterker opzetten: buxus, kattenpis. Bij het proeven kwam licht de smaak van amandel naar voren, welke zich in de afdronk ook nog eens manifesteerde door middel van een klein bittertje. Strakke zuren waren er echter niet, eerder iets licht zoets. In vergelijking met de andere zorgde het ontbreken van het nodige zuur voor een bepaalde molligheid. Niet echt vervelend, maar ook niet echt uitnodigend om flink door te drinken. Overigens was dit de enige fles uit 2009, de rest allemaal uit 2010, dus misschien dat daar ook nog het verschil in zit. Als je echter geen vergelijkingsmateriaal voor handen hebt, is deze nog niet eens verkeerd.
24 juni 2011
Chêne du Périgord Bergerac sec Sauvignon 2009
De eerste beschrijving van de vier sauvignon blanc's die ik met elkaar heb vergeleken. Eén nadeel van zo'n mini proeverij is dat je een heel klein referentiekader creëert. Ik heb slechts vier wijnen die ik met elkaar vergelijk, en meestal probeer ik uitersten te selecteren. De resultaten zouden wellicht dichter bij elkaar zitten, wanneer ik bijvoorbeeld vier sauvignon blanc's uit hetzelfde gebied met elkaar zou vergelijken. Nu heb ik een Chileen, een Nieuw Zeelander en twee Fransen uit verschillende gedeelten van Frankrijk met elkaar vergeleken. Dat zou best nog eens appels met peren vergelijken kunnen zijn. Hoe dan ook, slechts vier wijnen en dat betekent altijd dat er eentje de pisang is en als vierde eindigt. Dat wil nog helemaal niet zeggen dat dit dus een slechte of onsmakelijke wijn is, helemaal niet. Nummer vier heb ik bij BeterWijn.nl vandaan voor €5,45 exclusief verzendkosten, alcoholpercentage 12%. Hij komt uit de Bergerac. Het gebied net ten oosten van de Bordeaux en met vergelijkbare grondsoorten en klimatologische omstandigheden. En misschien juist dat terroir maakt hem zo anders dan bijvoorbeeld een Sancerre, Touraine of Pouilly-Fumé, die allemaal uit het Loire-gebied komen. Bij de proeverij kwamen alle wijnen koud uit de koelkast, té koud dus, maar met tussenpozen van een uur heb ik mijn bevindingen opgeschreven, dus ik heb ze allemaal geproefd op het moment dat de temperatuur voor elke wijn optimaal was. Enkele wijnen veranderden dan ook regelmatig per uur, maar er was er ook eentje die constant bleef. De sauvignon blanc van vandaag was redelijk veranderlijk. De kleur lichtgeel met een klein groen zweempje, dat gold overigens voor alle wijnen, daarin geen verschillen. Te koud in het glas was deze al redelijk aromatisch. Opwarmend kwamen de typische sauvignon blanc geuren steeds sterker opzetten: buxus, kattenpis. Bij het proeven kwam licht de smaak van amandel naar voren, welke zich in de afdronk ook nog eens manifesteerde door middel van een klein bittertje. Strakke zuren waren er echter niet, eerder iets licht zoets. In vergelijking met de andere zorgde het ontbreken van het nodige zuur voor een bepaalde molligheid. Niet echt vervelend, maar ook niet echt uitnodigend om flink door te drinken. Overigens was dit de enige fles uit 2009, de rest allemaal uit 2010, dus misschien dat daar ook nog het verschil in zit. Als je echter geen vergelijkingsmateriaal voor handen hebt, is deze nog niet eens verkeerd.
