Zin en (voornamelijk) onzin van het wijnetiket deel 1. Wederom proef ik vier wijnen tegelijk, allemaal gemaakt van de merlot druif. Niet mijn favoriet, de merlot. Wanneer er dan ook nog eens regelrechte onzin uitgekraamd wordt op het etiket, ben ik er helemaal klaar mee. Het begint op het hoofdetiket: French New World Wine, With Old World Charm. Op het achteretiket staat dat uitgelegd. Honderd procent Franse wijn, gemaakt op een "Nieuwe Wereld manier": veel fruit, een pure, eerlijke smaak en nadrukkelijk geen houtrijping. Tot zover nog niets aan de hand voor wat betreft onzin of leugens, hooguit maken ze zich hier schuldig aan gewichtigdoenerij. We gaan verder. "Gezonde, zachte, krachtige rode wijn. Met deze wijn zet u echt iets goeds op tafel". Een gezonde wijn? Volgens mij wordt iemand als Ilja Gort op zijn vingers getikt als hij zoiets op zijn etiketten zet, om vervolgens gesommeerd te worden deze tekst aan te passen. En dan zet Ilja er tenminste nog zijn eigen bedenkingen bij en spoort zijn lezers aan toch vooral ook nog aan lichaamsbeweging te doen en er een gezonde levensstijl op na te houden. Nee, deze French Rebel merlot is gewoon "gezond". Het valt me nog mee dat ze niet de dagelijks aanbevolen hoeveelheid vermelden. In diezelfde zin is de wijn trouwens ook nog eens zacht én krachtig tegelijk. Knap. Ook hebben ze het over complexiteit, volle smaak en mooie afdronk. En dan nu mijn proefnotities: mooie magenta kleur. Hij ruikt zoet: ik ruik cassis, jam en vanillesuiker. Ik verwacht dan ook een zoetje, minimaal in de aanzet, maar die blijft uit. Op dat punt verschilt hij al in ieder geval met een "echte" Nieuwe Wereld wijn. Tannines zijn er vrijwel niet, dus voor wat betreft de zachtheid scoren ze in ieder geval één punt. Hij is inderdaad fruitig, maar nog voordat ik kan proeven waarnaar hij smaakt, valt hij gelijk dood in mijn mond. Nog een slok: hetzelfde effect. Niets, maar dan ook niets blijft er in je mond hangen. Alsof je een doodgeslagen, warm biertje zit te drinken. Letterlijk bijna zakt hij onderuit. Aan mijn gehemelte blijft niets plakken, zijkanten van de binnenkant van mijn mond niets en de enige reden waarom ik wel nog beneden iets proef, is omdat ik de slok nog in mijn mond heb zitten. Zodra ik doorslik of uitspuug, is alles gelijk verdwenen. Mooie afdronk my ass! Er is zelfs geen afdronk. En complex is deze al helemaal niet. En dun, ongelooflijk dun, alsof je water met een drupje frambozensiroop drinkt. ALDI €3,49 alcoholpercentage 13,5%. Alleen geschikt voor het bereiden van gerechten, coq au vin bijvoorbeeld, niet bedoeld voor consumptie. Geloof me, niet doen!
19 juni 2011
French Rebel Bordeaux Merlot 2009
Zin en (voornamelijk) onzin van het wijnetiket deel 1. Wederom proef ik vier wijnen tegelijk, allemaal gemaakt van de merlot druif. Niet mijn favoriet, de merlot. Wanneer er dan ook nog eens regelrechte onzin uitgekraamd wordt op het etiket, ben ik er helemaal klaar mee. Het begint op het hoofdetiket: French New World Wine, With Old World Charm. Op het achteretiket staat dat uitgelegd. Honderd procent Franse wijn, gemaakt op een "Nieuwe Wereld manier": veel fruit, een pure, eerlijke smaak en nadrukkelijk geen houtrijping. Tot zover nog niets aan de hand voor wat betreft onzin of leugens, hooguit maken ze zich hier schuldig aan gewichtigdoenerij. We gaan verder. "Gezonde, zachte, krachtige rode wijn. Met deze wijn zet u echt iets goeds op tafel". Een gezonde wijn? Volgens mij wordt iemand als Ilja Gort op zijn vingers getikt als hij zoiets op zijn etiketten zet, om vervolgens gesommeerd te worden deze tekst aan te passen. En dan zet Ilja er tenminste nog zijn eigen bedenkingen bij en spoort zijn lezers aan toch vooral ook nog aan lichaamsbeweging te doen en er een gezonde levensstijl op na te houden. Nee, deze French Rebel merlot is gewoon "gezond". Het valt me nog mee dat ze niet de dagelijks aanbevolen hoeveelheid vermelden. In diezelfde zin is de wijn trouwens ook nog eens zacht én krachtig tegelijk. Knap. Ook hebben ze het over complexiteit, volle smaak en mooie afdronk. En dan nu mijn proefnotities: mooie magenta kleur. Hij ruikt zoet: ik ruik cassis, jam en vanillesuiker. Ik verwacht dan ook een zoetje, minimaal in de aanzet, maar die blijft uit. Op dat punt verschilt hij al in ieder geval met een "echte" Nieuwe Wereld wijn. Tannines zijn er vrijwel niet, dus voor wat betreft de zachtheid scoren ze in ieder geval één punt. Hij is inderdaad fruitig, maar nog voordat ik kan proeven waarnaar hij smaakt, valt hij gelijk dood in mijn mond. Nog een slok: hetzelfde effect. Niets, maar dan ook niets blijft er in je mond hangen. Alsof je een doodgeslagen, warm biertje zit te drinken. Letterlijk bijna zakt hij onderuit. Aan mijn gehemelte blijft niets plakken, zijkanten van de binnenkant van mijn mond niets en de enige reden waarom ik wel nog beneden iets proef, is omdat ik de slok nog in mijn mond heb zitten. Zodra ik doorslik of uitspuug, is alles gelijk verdwenen. Mooie afdronk my ass! Er is zelfs geen afdronk. En complex is deze al helemaal niet. En dun, ongelooflijk dun, alsof je water met een drupje frambozensiroop drinkt. ALDI €3,49 alcoholpercentage 13,5%. Alleen geschikt voor het bereiden van gerechten, coq au vin bijvoorbeeld, niet bedoeld voor consumptie. Geloof me, niet doen!
