15 april 2021

Archil Guniava Krakhuna 2018

Als je deze wijn nog zou willen bestellen dan ben je te laat. Hij is inmiddels verdwenen van de site van Andere Wijn. Ook hiervan wist ik niet op voorhand wat ik ervan kon verwachten. De krakhuna is een witte druif en ook op de site stond hij als zodanig beschreven maar meer oranje dan dit ben ik ze nog niet tegengekomen, getaand bijna. Ik ken menig rosé die lichter gekleurd is. Hij heeft de kleur van een zeer gerijpte en oude zoete wijn zoals Sauternes of Tokaj. Dan zijn de druiven ook nog eens biologisch én biodynamisch geteeld én het is een vin naturel. Veel puurder dan dit, maar da's mijn persoonlijke mening, vind je ze niet. Vergist en opgevoed in ondergrondse qvevri's, aardewerken amfora's, een typisch Georgische vinificatiemethode, dus geen hout, alcohol is 13%. Intens oranje gekleurd, heel licht nevelig. Zwak aromatisch, floraal, kamillethee, bruine appel, abrikoos, mandarijn, maggi. In de mond een minuscuul fruitig zoetje, toch denk ik dat er niet meer dan 2 gram per liter restsuiker in zit, gematigde zuren, meer filmend dan strak, lange afdronk, goede balans. De smaak is niet heel intens maar wel geconcentreerd en blijft lang hangen, kamillethee, ice-tea, ingedroogde abrikoos, bruine appel, licht notig. Is dit lekker? Nee, absoluut niet. Dit is apart, anders. Het is als sterk getrokken thee met alcohol. Dit is oranje wijn in de overtreffende trap. Persoonlijk vind ik dit reuze interessant maar voor de "gewone" consument schiet dit zijn doel voorbij. Ik sta vooraan wanneer het propageren van unieke, vergeten en nieuwe druivenrassen de insteek is, laat daar geen misverstand over bestaan. We moeten deze druivenrassen koesteren. Ook alternatieve vinificatiemethoden juich ik toe maar niet wanneer ze een grens overschrijden. Die grens is drinkbaarheid en algemene acceptatie. Met dit exemplaar zijn die grenzen helaas overschreden. Ik vind hem zeer interessant maar dat komt omdat ik een grapegeek ben, een druifdwaas, een wijnwappie! Schenk dit echter aan een nietsvermoedende terrasgast en die spuugt het meteen weer uit. Als wijnliefhebber of wijnkenner moet je dit echter zeker eens proberen. Op Instagram zag ik kritiek op een bepaalde oranje wijn en ik begrijp nu volledig wat hij ermee bedoelde. En dan is mijn tolerantiegrens waarschijnlijk nog een stuk hoger dan de zijne en dan die van menig consument vrees ik. Zuren, bitters, tannines... ik heb er inmiddels een enorme immuniteit voor opgebouwd. Het zal wel komen doordat ik enorm gefascineerd ben... of is het gevaccineerd?