Lyrarakis Wines PGI Crete Plakoura Single Vineyard Mandilari 2017

Geloof het of niet maar precies een jaar geleden proefde ik m'n laatste voor mij nieuwe monocépage. Destijds was het de Griekse druif liatiko, vandaag weer eentje uit Griekenland: de mandilaria. Op het etiket staat mandilari. Hij heeft een hoop synoniemen die totaal van elkaar verschillen. Het zijn ook allemaal lokale Griekse benamingen want elders komt deze druif niet voor. Dit exemplaar kocht ik bij Andere Wijn, een wijnspeciaalzaak die zich heeft toegelegd op een assortiment dat je nergens anders vindt. Vooral obscure en vergeten druiven spelen hier een grote rol. De wijn van vandaag heeft twaalf maanden houtrijping mogen genieten, 47% Amerikaans en 53% Frans eikenhout, nieuw en gebruikt, het alcoholpercentage is 13,3%. In het glas dieprood, intensiteit 3 uit 5. Heerlijk boers en aards op de stille spiegel, een beetje hout, iets vanille, na het walsen komt er een animale leertoon bij, in een later stadium komt het fruit opzetten. Rode bessen, pruim, zwarte bramen. Fraai zacht mondgevoel maar daarna volgen de vrij straffe tannines, 3 uit 5, iets drogend op de tanden, hele hoge zuren, droog, strak, klein bittertje, wat rauw en groen, lange afdronk. Intense smaak, leer, boers, tabak, hout, zwarte bramen, pruim. Dit exemplaar is iets te strak en rauw naar mijn persoonlijke smaak, wellicht dat hij met een jaar of tien opleg wat beter in balans zal zijn.