Château Pradeaux AOC Bandol 2010

De grote plas rosé uit de Provence staat bekend om z'n hele lichte zalmkleur, de trademark die door velen buiten de regio, zelfs buiten Frankrijk, wordt gekopieerd. Bij Château Pradeaux doen ze daar niet aan. Het is meer oranje gekleurd wat ik nu in m'n glas heb. Toch is het een rosé en ook nog eens uit het oogstjaar 2010! Wie beweert dat je rosé jong moet drinken? Nu staat de AOC Bandol wel bekend om z'n roséwijn en diens bewaarpotentie, met die van Domaine Tempier waarschijnlijk voorop. Op vakantie zag ik het exemplaar van vandaag weer eens "gewoon" in de supermarkt staan, bij de LeClerc om precies te zijn. Stevig aan de prijs voor een "supermarktwijn" maar daar schrok ik niet van. In de wijnspeciaalzaak was-ie wellicht nog een tientje duurder geweest. Ik maak eerst een fotootje, terug in de gîte even Googelen en vraag m'n Facebook-vriendjes om advies. De volgende dag weer terug om hem te kopen, even degene eruit zoeken met de hoogste "schouders" en de gaafste capsule. Tevens nog het kistje met de laatste flessen Château de Beaucastel Châteauneuf-du-Pape 2015 meegenomen, 20 euro per fles goedkoper dan in Nederland. Terug naar de rosé. Het is een blend van hoofdzakelijk mourvèdre, aangevuld met cinsault, de blendverhouding varieert naargelang de kwaliteit van het oogstjaar. Rijping sur lie in INOX, alcohol is 12,5%. Eigenlijk lijkt het aroma meer op dat van een oudere witte wijn dan van een rosé. Gedroogde honing, citrusfruit, tropisch fruit, ingetogen. Eenmaal in de mond word ik er stil van. Ik geniet. Prachtig zacht mondgevoel, fluwelig en toch behoorlijk hoge zuren maar die trekken wat meer achter in de mond. Zelfs wat tannines voel ik op m'n tanden. Hij is enorm sappig, speekselopwekkend, vol maar elegant. Smaken van vooral citrusfruit, iets gedroogde honing, klein beetje peer en meloen. Wat moet ik hiervan vinden? Ik hink op twee gedachten. Aan de ene kant is hij gesofistikeerd, aan de andere kant juist weer heel boers. Hij smaakt alsof ze met uiterste precisie en vaardigheid een roséwijn voor alledag hebben proberen te maken, terwijl hij daarvoor veel te bijzonder is. Een sierlijke krachtpatser, boerse finesse. Dit is de kracht van een hele goede wijnmaker. Ik word hier echt heel vrolijk van.