Jean-François Mérieau AOC Touraine 'Boa Moa' Menu Pineau 2009

Niet alle wijn is geschikt om lang te bewaren, zeker witte. Een witte AOC Beaune van Domaine de la Vougeraie uit 2005 was toch echt flink geoxideerd, niet meer drinkbaar. Nadat ik weer even met m'n neus op de feiten was gedrukt besloot ik maar eens een zoveelste kritische blik op m'n voorraad wit te werpen. Nog twee flessen droog wit uit 2009. De eerste trek ik vandaag open. 'Boa Moa', een verbastering van 'boit moi' oftewel 'drink mij'. "Ik zal d'r over nadenken, oké?" Alcohol is 12,5%, geen hout. Het druivenras menu pineau is ook wel bekend, nou ja... bekend, onder de naam orbois of arbois. Voor mij weer een nieuw ras in de 'Quest for the Holy Grape', mijn persoonlijke reis langs zoveel mogelijk mono-cépages van alle bestaande druivenrassen. De kurk die er uit komt is wat smalletjes en niet vochtig ondanks dat ik zelf mijn flessen altijd liggend bewaar. Als dat maar goed gaat. In het glas redelijk intens strogeel, een beetje als een jonge Sauternes. In de neus helaas iets te oxidatief om plezierig te zijn maar er komt toch nog genoeg doorheen, vooral wanneer hij niet te koud is. Citrusfruit, ananas, zonnebloemolie. Het lijkt zelfs een beetje op een belegen Riesling. In de mond zacht, ook hier helaas licht oxidatief, zonnebloemolie, net voldoende zuren die laat komen opzetten, droog, citroen, limoen, beetje ziltig. De afdronk lijkt frisser dan de aanzet. Een lichte tongtinteling houdt zelfs lang aan. Deze jaargang is voor de wijnliefhebber echt te oud of er is inderdaad teveel zuurstof langs de kurk gekomen, toch denk ik dat hij in combinatie met een mooi gerecht nog uitstekend voor de dag kan komen. Iets kleins, iets verfijnds, iets uit zee. Vooruit... nog een glas dan maar.