Rieflé AOC Alsace Grand Cru Steinert 2006 Riesling

De eerste wijn van 2013 is deze Alsace Riesling. Wijk ik dan gelijk al af van m'n goede voornemens? Wel voor wat betreft mijn 'Quest for the Holy Grape'. Het druivenras riesling is niet echt meer een onbekende voor me. Ik heb echter nog steeds een flinke voorraad waar ik zo af en toe ook uit zal putten. De fles ging wel helemaal leeg, verdeeld over drie dagen. En wat ik misschien ook vaker zal doen: ik heb gekookt naar de wijn. Dus ik kies een wijn uit en vervolgens bereid ik daar een passend gerecht bij. In dit geval was dat de klassieke begeleider zuurkool. Een zoet accentje aangebracht middels rozijnen. In de wijn zelf zit ook een klein zoetje maar ook heel veel zuren, daar staat de riesling om bekend. Die zuren maken hem ook geschikt om langer te bewaren. Riesling is de enige van wie ik het pik dat ik af en toe met een verwrongen gezicht sta, alsof ik een complete citroen in m'n mond heb. Het mooie daarbij is ook altijd die verlate reactie, het zuur begint altijd pas aan het eind te trekken. Heerlijk vind ik dat. Alcohol is 13%. De kleur helder diep strogeel, intensiteit 4 uit 5. In de neus honing, toast, een gisttoon. In de mond een klein zoetje, de wijn is niet droog, half-droog eerder. Flink laat trekkende hoge zuren dus en iets mineraligs, een beetje ziltig. Smaken van ananas, grapefruit en 'oude' honing. Je weet wel, honing die niet meer vloeibaar is bij kamertemperatuur maar alleen nog met een stevige lepel uitschepbaar. De wijn paste goed bij de zuurkool, geen 1+1=3 combinatie, maar zowel gerecht als wijn lieten elkaar leven. De één overstemde de ander niet, er was harmonie.