Eigenlijk vind ik het niet eerlijk, maar ondanks dat deze wijn voor 85% uit de primitivo druif bestaat, en voor 15% uit de sangiovese druif, mag er toch prominent 'primitivo' op het etiket prijken. In Italië is dat nu eenmaal toegestaan, in meerdere wijnlanden overigens. Wat dat punt betreft zou de regelgeving wel wat strenger mogen naar mijn mening. Ik vind 85% aan de bescheiden kant; met 95% zou ik nog kunnen leven, maar dan nog: die overige 5% kan nog steeds een wereld van verschil maken, afhankelijk van welke druif daarvoor wordt gebruikt. Ik rubriceer hem dan ook gewoon als blend. Deze wijn heeft een speciale vinificatie ondergaan, waarbij de geperste wijn nogmaals langs de gedroogde druivenschillen is gevoerd. Doppio Passo betekent letterlijk 'dubbele stap', vrij vertaald: 'dubbel gepasseerd', da's weer wat anders dan dubbel geparkeerd. Het resulteert in een zoetere wijn. Het typisch Italiaanse zuurtje is er wel, maar subtiel. De kleur van deze 2009 editie is intens middelrood, geen tekenen van ouderdom. Het schijnt dat de kleur dan naar amber gaat. Het aroma en de smaak is die van overrijpe kersen. Hij mist nog wel een beetje aan frisse zuren, en de zoetheid lijkt in de verste verte op die van een 'Vin Doux Naturel'. Toch heeft deze 'slechts' een alcoholpercentage van 13%, waar een VDN pas bij 15% begint. Nico Lekkerkerker noemt deze wijn een 'allemansvriend', en ik begrijp waar dat vandaan komt. Terwijl dat ik dit aan het schrijven ben, gooi ik net twee paaseitjes in m'n mik, dus ik moet even opletten dat ik de smaak daarvan niet per ongeluk verwerk in dit blog, dus snel nog maar even een paar slokken van deze wijn ingeschonken om objectief te kunnen oordelen. Nu komt opeens ook de geur van de schillen van walnoot opzetten. Tannines blijven vrijwel achterwege, nu we het toch over walnoten hebben. Het is geen complexe wijn en inderdaad denk ik dat hij velen zal aanspreken. Verkrijgbaar bij onder andere Lekkerkerker Tasty Wines Studio voor €7,95. Als je een kadootje zoekt: hier val je je geen buil aan.
20 april 2011
Doppio Passo Primitivo Salento 2009
Eigenlijk vind ik het niet eerlijk, maar ondanks dat deze wijn voor 85% uit de primitivo druif bestaat, en voor 15% uit de sangiovese druif, mag er toch prominent 'primitivo' op het etiket prijken. In Italië is dat nu eenmaal toegestaan, in meerdere wijnlanden overigens. Wat dat punt betreft zou de regelgeving wel wat strenger mogen naar mijn mening. Ik vind 85% aan de bescheiden kant; met 95% zou ik nog kunnen leven, maar dan nog: die overige 5% kan nog steeds een wereld van verschil maken, afhankelijk van welke druif daarvoor wordt gebruikt. Ik rubriceer hem dan ook gewoon als blend. Deze wijn heeft een speciale vinificatie ondergaan, waarbij de geperste wijn nogmaals langs de gedroogde druivenschillen is gevoerd. Doppio Passo betekent letterlijk 'dubbele stap', vrij vertaald: 'dubbel gepasseerd', da's weer wat anders dan dubbel geparkeerd. Het resulteert in een zoetere wijn. Het typisch Italiaanse zuurtje is er wel, maar subtiel. De kleur van deze 2009 editie is intens middelrood, geen tekenen van ouderdom. Het schijnt dat de kleur dan naar amber gaat. Het aroma en de smaak is die van overrijpe kersen. Hij mist nog wel een beetje aan frisse zuren, en de zoetheid lijkt in de verste verte op die van een 'Vin Doux Naturel'. Toch heeft deze 'slechts' een alcoholpercentage van 13%, waar een VDN pas bij 15% begint. Nico Lekkerkerker noemt deze wijn een 'allemansvriend', en ik begrijp waar dat vandaan komt. Terwijl dat ik dit aan het schrijven ben, gooi ik net twee paaseitjes in m'n mik, dus ik moet even opletten dat ik de smaak daarvan niet per ongeluk verwerk in dit blog, dus snel nog maar even een paar slokken van deze wijn ingeschonken om objectief te kunnen oordelen. Nu komt opeens ook de geur van de schillen van walnoot opzetten. Tannines blijven vrijwel achterwege, nu we het toch over walnoten hebben. Het is geen complexe wijn en inderdaad denk ik dat hij velen zal aanspreken. Verkrijgbaar bij onder andere Lekkerkerker Tasty Wines Studio voor €7,95. Als je een kadootje zoekt: hier val je je geen buil aan.
