Paaszondag: we hadden besloten om de lunch in een restaurant te gebruiken. De keus viel op
Huis de Wiers. Vanaf november 2010 liep er de "ik ga voor goud" actie bij in totaal zes aangesloten restaurants in de omgeving. Drie hiervan heb ik al besproken, vandaag de vierde. Eén van de restaurants was in de tussentijd van eigenaar veranderd en die hebben we niet bezocht, en nog één had mijn vrouw zonder mij bezocht, dus die heb ik niet beoordeeld. De actie hield in dat je tenminste éénmaal bij de restaurants moest eten in de maanden november 2010 tot en met april 2011. Je kreeg bij ieder restaurant 10% korting op de eindnota, en bezocht je minimaal 5 van de 6 restaurants, dan kreeg je een fles Oostenrijkse sprankelwijn, waarin 23 karaats schilfers bladgoud ronddwarrelen.
Bij 6 van de 6 bezoeken maakte je verder nog kans op meer prijzen. Een leuk gezamenlijk initiatief dat in ieder geval bij ons tot een hoger percentage restaurantbezoekjes heeft geleid. Vandaag kreeg ik dan ook de "gouden" sprankelwijn mee naar huis. De lunch die we hadden kon je ook gerust een complete maaltijd noemen. Als aperitief begon ik met een Trémont brut, crémant de Luxembourg. Hierna kozen we het 3 gangen "carte blanche" menu, oftewel een verrassing. Op de wijnkaart zag ik een houtgerijpte witte wijn staan, de Lugana Sergio Zenato 2007, gemaakt van de trebbiano de lugana druif en die leek me wel wat. Ik maakte mijn voorkeur voor deze wijn kenbaar, en volgens mij werd daarom op het laatste moment het voorgerecht nog aangepast aan deze wijn. Hij paste er in ieder geval zeer goed bij. De houtrijping maakte hem vol en boterig, bijna als een chardonnay, maar deze was wel veel frisser en fruitiger.
Als hoofdgerecht hadden we lamsvlees en daar hoort natuurlijk pinot noir bij. Het werd een Oostenrijkse, de Johanneshof Reinisch vom Steinfeld 2008. Het lamsvlees was heerlijk mals, de pinot noir ietwat ingetogener dan de mij wel bekende spätburgunders of Bourgognes, maar de combinatie was heel goed. Bij het nagerecht twijfelde ik nog of ik een PX sherry zou laten aanrukken, maar dat heb ik uiteindelijk toch maar niet gedaan. Ik heb heerlijk gegeten en het belangrijkste: gedronken; het weer was perfect, we konden zelfs buiten zitten en ook dit restaurant was ons bezoek weer meer dan waard.
Paaszondag: we hadden besloten om de lunch in een restaurant te gebruiken. De keus viel op Huis de Wiers. Vanaf november 2010 liep er de "ik ga voor goud" actie bij in totaal zes aangesloten restaurants in de omgeving. Drie hiervan heb ik al besproken, vandaag de vierde. Eén van de restaurants was in de tussentijd van eigenaar veranderd en die hebben we niet bezocht, en nog één had mijn vrouw zonder mij bezocht, dus die heb ik niet beoordeeld. De actie hield in dat je tenminste éénmaal bij de restaurants moest eten in de maanden november 2010 tot en met april 2011. Je kreeg bij ieder restaurant 10% korting op de eindnota, en bezocht je minimaal 5 van de 6 restaurants, dan kreeg je een fles Oostenrijkse sprankelwijn, waarin 23 karaats schilfers bladgoud ronddwarrelen.
Bij 6 van de 6 bezoeken maakte je verder nog kans op meer prijzen. Een leuk gezamenlijk initiatief dat in ieder geval bij ons tot een hoger percentage restaurantbezoekjes heeft geleid. Vandaag kreeg ik dan ook de "gouden" sprankelwijn mee naar huis. De lunch die we hadden kon je ook gerust een complete maaltijd noemen. Als aperitief begon ik met een Trémont brut, crémant de Luxembourg. Hierna kozen we het 3 gangen "carte blanche" menu, oftewel een verrassing. Op de wijnkaart zag ik een houtgerijpte witte wijn staan, de Lugana Sergio Zenato 2007, gemaakt van de trebbiano de lugana druif en die leek me wel wat. Ik maakte mijn voorkeur voor deze wijn kenbaar, en volgens mij werd daarom op het laatste moment het voorgerecht nog aangepast aan deze wijn. Hij paste er in ieder geval zeer goed bij. De houtrijping maakte hem vol en boterig, bijna als een chardonnay, maar deze was wel veel frisser en fruitiger.
Als hoofdgerecht hadden we lamsvlees en daar hoort natuurlijk pinot noir bij. Het werd een Oostenrijkse, de Johanneshof Reinisch vom Steinfeld 2008. Het lamsvlees was heerlijk mals, de pinot noir ietwat ingetogener dan de mij wel bekende spätburgunders of Bourgognes, maar de combinatie was heel goed. Bij het nagerecht twijfelde ik nog of ik een PX sherry zou laten aanrukken, maar dat heb ik uiteindelijk toch maar niet gedaan. Ik heb heerlijk gegeten en het belangrijkste: gedronken; het weer was perfect, we konden zelfs buiten zitten en ook dit restaurant was ons bezoek weer meer dan waard.
