Gall & Gall €5,99 alcoholpercentage 12,5%, druivenrassen tempranillo, grenache en cabernet sauvignon, verhoudingen niet vermeld. Er kwam een lange kurk uit, wat in ieder geval bewaarpotentieel impliceert. De kleur is donkerpaars. De geur van de malolactische gisting komt direct naar boven, en pas na lang en intensief walsen komt het primair aroma los. Dit primair aroma kan weer eens door mij op geen andere wijze worden omschreven als "gekneusde druiven". De tannines zijn rond, niet overmatig of storend, en het voelt branderig op m'n tandvlees. Bij wijze van experiment had ik ook nog een glas spätburgunder van gisteren erbij staan. Heen en weer proevend kan ik niet anders dan concluderen dat deze twee wijnen aan elkaar gewaagd zijn en niet voor elkaar onder doen. De spätburgunder blijft overeind staan en verliest niets van zijn smaak of intensiteit. Wanneer ik de crianza (12 maanden houtrijping op zowel Amerikaans als Frans eiken) even laat rusten, komt de "malo-geur" weer opzetten, totdat ik weer ga walsen; dan komt het "primo-aroma" weer terug. Enige houtgeur -of smaak is er vreemd genoeg niet. Al met al is deze wijn zeer goed in balans, is nu op dronk, maar zou best nog een jaartje kunnen blijven liggen. Op het moment dat ik mijn avondmaal erbij at, verdwenen de tannines vrijwel helemaal. Zoals gisteren geleerd op de cursus; eiwitten breken tannines af. Qua kracht en lengte van afdronk mist deze wijn nog wel wat, maar als maaltijdwijn zeer geschikt. Op dag twee heb ik hem gekaraffeerd en was hij lekkerder dan op dag één, maar het verschil was miniem. Nog steeds moest er flink gewalsd worden om van de "malo-geur" af te komen.
25 januari 2011
Parador Crianza 2005 Bodegas Julian Chivite
Gall & Gall €5,99 alcoholpercentage 12,5%, druivenrassen tempranillo, grenache en cabernet sauvignon, verhoudingen niet vermeld. Er kwam een lange kurk uit, wat in ieder geval bewaarpotentieel impliceert. De kleur is donkerpaars. De geur van de malolactische gisting komt direct naar boven, en pas na lang en intensief walsen komt het primair aroma los. Dit primair aroma kan weer eens door mij op geen andere wijze worden omschreven als "gekneusde druiven". De tannines zijn rond, niet overmatig of storend, en het voelt branderig op m'n tandvlees. Bij wijze van experiment had ik ook nog een glas spätburgunder van gisteren erbij staan. Heen en weer proevend kan ik niet anders dan concluderen dat deze twee wijnen aan elkaar gewaagd zijn en niet voor elkaar onder doen. De spätburgunder blijft overeind staan en verliest niets van zijn smaak of intensiteit. Wanneer ik de crianza (12 maanden houtrijping op zowel Amerikaans als Frans eiken) even laat rusten, komt de "malo-geur" weer opzetten, totdat ik weer ga walsen; dan komt het "primo-aroma" weer terug. Enige houtgeur -of smaak is er vreemd genoeg niet. Al met al is deze wijn zeer goed in balans, is nu op dronk, maar zou best nog een jaartje kunnen blijven liggen. Op het moment dat ik mijn avondmaal erbij at, verdwenen de tannines vrijwel helemaal. Zoals gisteren geleerd op de cursus; eiwitten breken tannines af. Qua kracht en lengte van afdronk mist deze wijn nog wel wat, maar als maaltijdwijn zeer geschikt. Op dag twee heb ik hem gekaraffeerd en was hij lekkerder dan op dag één, maar het verschil was miniem. Nog steeds moest er flink gewalsd worden om van de "malo-geur" af te komen.
