In een vorig leven, toen ik nog naar school ging omdat dat moest, had ik een aardrijkskundeleraar; meneer Gort. Een wat gezette, gezellige man met rode appelwangetjes en een ondeugende blik achter de bril. Als je eens geen zin in aardrijkskunde had, dan moest je een vraag stellen, waarmee je hem naar het onderwerp UFO's kon sturen. Als we het bijvoorbeeld over Zuid-Amerika hadden, kon je hem vragen of hij het mogelijk achtte dat daar heel lang geleden intelligente beschavingen konden bestaan en bingo, daar kwamen de verhalen los. Voor je het wist, en hij het doorhad, was het hele uur gevuld met UFO's en aliens. Het vak zelf doceerde hij volgens mij omdat hij ooit die richting had gekozen, maar zijn passie lag duidelijk ergens anders.
Of hij en Ilja Gort familie zijn weet ik niet, maar duidelijk is dat Ilja van zijn passie zijn vak heeft gemaakt en dit vurig in geschrift over weet te brengen naar zijn publiek. Ik had het boek in één dag gelezen. Niet in de laatste plaats omdat ik op het gebied van wijn ontzettend nieuwsgierig en leergierig ben, maar ook omdat het gewoon goed geschreven is. Wat hij propageert, praktiseert hij ook: niet zo moeilijk doen over wijn, geniet! Natuurlijk is er enige basiskennis nodig om niet bedonderd te worden waar je bij staat. Daar gaat dit boek over. De zin van de onzin scheiden. Mooi opgebouwd en naadloos op elkaar aansluitend, af en toe onderbroken door anekdotes, waarvan je je afvraagt of hij ze echt heeft meegemaakt of een ontzettend levendige en rijke fantasie heeft.
Het boek druipt van humor, cynisme en zelfspot. Ook het taalgebruik is verfrissend en vaak vernieuwend zoals Kees van Kooten dat zo mooi kan. Termen en woorden verzinnen die niet bestaan, maar wel logisch klinken, en zo maar eens toegevoegd zouden kunnen worden aan de volgende editie van de Dikke van Dale. Ondergetekende is best een beetje jaloers op de schrijfwijze van Ilja en ik durf dat best toe te geven. Daarnaast vind ik dat hij als ambassadeur van wijn in het algemeen goed bezig is om een jong publiek, dat misschien nog wijn moet leren ontdekken, aan te spreken. Eén enkele kritische noot heb ik: Ilja houdt uitsluitend van lekkere wijn, logisch, maar heeft wel een dure smaak. Jan Modaal zou best graag al zijn wijnadviezen willen opvolgen, maar heeft daar simpelweg niet de pegels voor.
