Lyrarakis Wines PGI Crete Plakoura Single Vineyard Mandilari 2017

Geloof het of niet maar precies een jaar geleden proefde ik m'n laatste voor mij nieuwe monocépage. Destijds was het de Griekse druif liatiko, vandaag weer eentje uit Griekenland: de mandilaria. Op het etiket staat mandilari. Hij heeft een hoop synoniemen die totaal van elkaar verschillen. Het zijn ook allemaal lokale Griekse benamingen want elders komt deze druif niet voor. Dit exemplaar kocht ik bij Andere Wijn, een wijnspeciaalzaak die zich heeft toegelegd op een assortiment dat je nergens anders vindt. Vooral obscure en vergeten druiven spelen hier een grote rol. De wijn van vandaag heeft twaalf maanden houtrijping mogen genieten, 47% Amerikaans en 53% Frans eikenhout, nieuw en gebruikt, het alcoholpercentage is 13,3%. In het glas dieprood, intensiteit 3 uit 5. Heerlijk boers en aards op de stille spiegel, een beetje hout, iets vanille, na het walsen komt er een animale leertoon bij, in een later stadium komt het fruit opzetten. Rode bessen, pruim, zwarte bramen. Fraai zacht mondgevoel maar daarna volgen de vrij straffe tannines, 3 uit 5, iets drogend op de tanden, hele hoge zuren, droog, strak, klein bittertje, wat rauw en groen, lange afdronk. Intense smaak, leer, boers, tabak, hout, zwarte bramen, pruim. Dit exemplaar is iets te strak en rauw naar mijn persoonlijke smaak, wellicht dat hij met een jaar of tien opleg wat beter in balans zal zijn.

Weingut Julius Ferdinand Kimich Pfalz Spätburgunder Trocken 2018

Oh, wat heerlijk om weer eens een Pinot Noir in te schenken waar ik doorheen kan kijken. Af en toe kom ik ze tegen met een kleurintensiteit waarbij ik me afvraag wat daar gebeurd is. Degene die ik nu in m'n glas heb is weer "gewoon" 1 op een schaal van 5 voor wat betreft de kleurdiepte. Helder, Ferrari-rood uitwaaierend naar oranje baksteen in de tong. Op de stille spiegel begint het heerlijk met secundaire en tertiaire tonen, hout, boers, aards, animaal. Na het walsen met het glas komt daar het verwachte rode fruit aan, bosaardbeitjes, besjes, licht floraal. In de mond droog, hele hoge zuren, klein bittertje, middellange afdronk, warm in de slokpijp. Het redelijk hoge alcoholpercentage van 14% zorgt voor die warmte, er is geen onbalans echter. De smaak is intens en geconcentreerd, aards, hout, leer, aardbei, rode bessen, rode grapefruit, citroen, salmiak. De Duitse Spätburgunder-druiven mogen dan wel in de Pfalz staan, de wijn komt over alsof-ie uit de Bourgogne komt. Dit is pinot noir zoals hij behoort te zijn. Wat een schitterend exemplaar. Houtrust in barriques, verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Vignobles Vellas Père & Fils AOP Languedoc Double Ripasse GSM 2019

Een mega-zware fles, een ziel waar je in verdwaalt en geen hals maar een dikke nek waar ik m'n druppelvanger niet eens overheen kan krijgen. En dan zit er ook nog eens het gigantische alcoholpercentage van 15,5% in de wijn. De wijn die bestaat uit de druivenrassen syrah, mourvèdre en grenache noir. Meestal worden de druiven opgenoemd in volgorde van de percentages, degene met het grootste aandeel eerst. Het is dus wel een zogenaamde GSM-blend alleen zou die in dit geval dan SMG-blend genoemd kunnen worden. De vinificatie volgens het Italiaanse 'ripasso' principe is hier maar liefst twee keer uitgevoerd. In feite is deze wijn daarmee drie keer vergist geweest. De geur-, kleur- en smaakintensiteit zou hierdoor dus wel heel hoog moeten worden. Ik ga 'm eens ontkurken om dat uit te vinden. De kleur is inderdaad intens, donkerpaars, 4 uit 5 qua diepte, 4,5 zelfs. Wellicht dat ik dan beter kan spreken over 9 uit 10. Het aroma is ook sterk, kersen, perendrups, eucalyptus, framboos, iets prikkelend hoog in de neus. In de mond had ik het zoetje wel verwacht, voldoende zuren, wellicht zelfs aangezuurd, behoorlijke bitters, tannines 2 uit 5, alcoholisch, warme en lange afdronk. Super-intense smaak, rijpe rode kersen, perendrups, framboos, geen houtgebruik. Helaas is de wijn veel te log om een hoge doordrinkfactor te hebben. Hij is reuze-vermoeiend en dat al na pas één slok. Ik verstuik m'n pols bijna wanneer ik een tweede keer inschenk. Het "zoetje" lijkt nu te zijn toegenomen, ik mag het gerust zoet noemen. Het staat me tegen. Elegantie en subtiliteit zijn hier ver te zoeken. Dit exemplaar kwam bij de Franse Intermarché vandaan.

26.04.2023 Update: "What a difference a day (or two) makes". Mijn mening over deze wijn is iets veranderd. Zo lomp en log als dat hij eergisteren was, is hij een dag en vooral twee dagen later niet meer zo heel erg. Het zoet zit er nog steeds overvloedig maar het zoete fruit is aangevuld met wat zongedroogd zwart fruit en wat tertiaire tonen zoals leer en tabak. Ook de bitters en de zuren zijn iets gematigder zodat er een veel betere balans ontstaat. Eigenlijk wilde ik de fles leeggooien in de gootsteen maar zoals hij nu is is-ie heel goed te hachelen. Sterker nog, ik ga de fles leegdrinken. Wanneer ik hem de volgende keer weer in de schappen zie staan, zal ik 'm echter niet meer aanschaffen. Op de foto hierboven staan overigens zowel het etiket voor als achter.

Donelli Vini IGT Daunia Rosato Lambrusco 2009

Weer een fles geopend van m'n buurman die van z'n oude voorraad af moest. Alcohol is 4%, deels gefermenteerd, oftewel: restzoet. Een schroefdop als afsluiter en de jaargang is 2009. Ik heb er totaal geen hoge verwachting van, sterker nog: ik vrees dat ik na één snuif in het glas de rest van de wijn subiet door de gootsteen wil mieteren. Dat valt meteen al reuze mee. In de neus licht oxidatief, rozijnen, bruine appel, basterdsuiker. In de mond flink zoet maar er zitten zowaar nog behoorlijk wat zuren in, iets oxidatief, het koolzuurgas komt als licht pétillant over, lange afdronk. Intense smaak, rozijnen, rabarber, bruine appel, licht notig. Qua smaak denk ik zelfs dat hij nu, veertien jaar na de oogst, een stuk spannender en interessanter is dan wanneer je deze in zijn jonge jaren geopend zou hebben. Flink koud in het glas geserveerd zou dit mijns inziens niet misstaan in combinatie met een heel klein gerechtje of een amuse. Daarin zouden dan zoete, zure, hartige (umami) en aardse tonen bij elkaar moeten komen om een passende match te hebben. Ik had dit totaal niet verwacht maar ik schenk zelfs een tweede glas in.

Bernardus Carmel Valley Marinus 2014

De op één na duurste fles uit mijn wijncollectie. Stond al jaren op m'n wenslijst en in 2022 kreeg ik 'm als verjaardagskado van m'n inmiddels recentelijk overleden vader. Ik heb geen zin om te wachten op een speciale gelegenheid om 'm te openen dus wordt het gewoon op een doordeweekse dag. Fel rood van kleur, baksteenoranje in de rand, iets nevelig. De eerste snuif op de stille spiegel levert hout op, het onvermijdelijke gevolg van de achttien maanden rijping in vaten van nieuw Frans eikenhout. Dan leer, tabak, na stevig walsen komt er rijp rood en zwart fruit bij, kersen, rozenbottel, bessen, pruim, prikkelend hoog in de neus, het alcoholpercentage is 14,3%. In de mond droog, ruim voldoende zuren, speekselopwekkend, behoorlijke bitters, stevige tannines (3 uit 5), licht drogend op de tanden, enorm sappig, lange afdronk. Een mix van de druivenrassen merlot 52%, cabernet sauvignon 27%, cabernet franc 11%, petit verdot 7% en malbec 3%, hij zou zomaar uit de Bordeaux kunnen komen. Daar doet-ie me in eerste instantie ook enorm aan denken. Tevens kan ik nu al concluderen dat hij gerust nog jaren in m'n keldertje had kunnen blijven. Net als een goede Bordeaux is dit een wijn voor de lange adem. En ademen zal ik hem nu dan maar even laten doen want hij heeft lucht nodig wanneer je hem zo jong opent. Dat blijkt maar weer eens, na een aantal uur open is het één en al fruit wat de klok slaat. Mooi rijp rood en zondoorstoofd zwart fruit. Elk half uur schenk ik een slokje in, elk half uur wordt hij mooier. Vlak na het openen was hij nog wat wrang, hoekig en groen, ruim vier uur later is hij vol, rond en fruitig. In een "Jugement de Paris" zou het moeilijk zijn om deze te onderscheiden van top Bordeaux grand cru classé's, naar mijn bescheiden mening. Fantastische wijn!

L'Ostal Levant Vin de France Regain 2020

#MalbecWorldDay. Het is weer zover. Zeventien april betekent de internationale dag van de malbec, cot genaamd in de sud-ouest van Frankrijk waar hij vandaan komt. Sterker nog, dat is zelfs zijn officiële naam maar de naam malbec is veel bekender in de rest van de wereld. Hoewel niet pontificaal vermeld op het etiket bestaat deze "Regain" van wijnmakers Louis en Charlotte Pérot voor 100% uit de druif cot, malbec dus, alhoewel ik ook op websites stuitte die beweren dat er een klein beetje syrah aan is toegevoegd. Wat ik zeker weet is dat het een vin naturel is zonder toegevoegd sulfiet. Alcohol is 12%, vinificatie geschiedde in een mix van cement, hout, tanks van kunststof vezels en roestvrij staal. Rijping vond plaats in houten vaten opgeslagen in een oude steengroeve. In het glas een diep paarse kleur, intensiteit 4 uit 5. Gematigd aromatisch, rustiek, boers, rode bessen, rozenbottel, zure kersen. In de mond droog, stevige hoge zuren, tannines 3 uit 5, lange afdronk. Intense smaak, zure kersen, rode bessen, rozenbottel, leer. Meteen proef je het natuurlijke karakter van het sap. Want zo noem ik een goede vin naturel: puur druivensap. Nou ja, op de alcoholische vergisting na dan. Dit exemplaar kocht ik op de markt in Monpazier bij Tim van Trois Mets et Vins.

Weingut Motzenbäcker Pfalz Cabernet Blanc 2021

M'n tweede monocépage hier op Wijn-Blog van de druif cabernet blanc. Een kruising tussen de cabernet sauvignon en een vooralsnog onbekende witte druif. Ik speurde weer even op het internet om te zien of er al wat meer over bekend is en stuitte daarbij op de druiven-site VIVC waar wordt beweerd dat die andere druif de regent zou zijn. Het lijkt mij erg sterk dat er een witte druif uit een kruising tussen twee blauwe druiven zou kunnen ontstaan maar ik ben geen bioloog dus zekerheid daarover kan ook ik niet bieden. Welke druif of exotische kruising het ook moge zijn, wijnen van de cabernet blanc zijn behoorlijk aromatisch en uitgesproken. In het glas een prachtig fonkelende goud-gele kleur, helder. Zoals ik al zei, behoorlijk aromatisch, stuivend zou ik willen zeggen. Tropisch fruit, mango, ananas, peer, perzik. In de mond een zeer aangenaam fruitig zoetje, fraaie en precieze zuren, licht drogend op de tanden, iets ziltig, klein bittertje, hele lange afdronk. Hoge smaakintensiteit en -concentratie, mango, perzik, ananas, peer, iets grassig, mineralig. Ik proef weer eens wat ik ruik en daar hou ik wel van. Hele hoge doordrinkfactor. Te combineren met een frisse salade. Alcohol is 12%, geen hout, verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Peter Lehmann Barossa Portrait Shiraz 2018

Oogstjaar 2015 proefde ik in 2020, vandaag in 2023 proef ik oogstjaar 2018. Qua statistieken is er weinig veranderd. Het alcoholpercentage is nu ook weer 14,5% en de houtopvoeding geschiedde voor twaalf maanden in zogeheten hogheads, houten vaten van 300 liter inhoud. Qua kleur, geur en smaak is er eveneens weinig veranderd met als kanttekening dat het volume van het "nieuwe-wereld"-karakter iets is teruggedraaid. Dat komt de smaak en drinkbaarheid zeker ten goede. Dieprood tot paars in het glas, intensiteit 4 uit 5. Het aroma van eucalyptus bereikt als eerste mijn neus gevolgd door rozenbottel, hout, zwoel kersenfruit, salmiak, zongedroogde zwarte pruim. In de aanzet een piepklein fruitig zoetje, fraaie en precieze zuren, ronde tannines (2 uit 5), een bittertje en een ellenlange en warme afdronk. Hoge smaakintensiteit, zwoel kersenfruit, rozenbottel, eucalyptus, zwarte pruim, leer, hout. Hier hoort natuurlijk een malse struisvogelsteak bij, liefst van de "barbie". De wijn koop je bij de wijnspeciaalzaak.

Cave de Crouseilles AOC Madiran Château de Crouseilles 2018

Ik blijf nog even in de Sud-Ouest van Frankrijk met deze Madiran. Een blend van de druivenrassen tannat en cabernet sauvignon met een klassieke opvoeding, houtrijping dus, alcohol is maar liefst 14,5%. Een enorm diep paarse kleur in het glas, intensiteit 4 uit 5. Op de stille spiegel hout en een heerlijke boerse toon. Na het walsen nog meer tertiaire tonen: tabak, pure chocolade, teer, leer maar ook rijp zondoorstoofd zwart fruit, pruimen vooral. In de mond beendroog, precieze zuren, ronde maar stevige en op de tanden drogende tannines (3 uit 5), een heel klein bittertje en een ellenlange afdronk. Enorme smaakintensiteit, sigarenkistje, leer, pure chocolade, zondoorstoofde gedroogde zwarte pruim. Naarmate de wijn langer in het glas zit en er dus meer contact met zuurstof plaatsvindt, komen er meer fruittonen opzetten. Rood fruit komt erbij, bessen, kersen. Och, wat is deze wijn mooi! Een stevige wijn die perfect in balans is, elegant, en een hele hoge doordrinkfactor heeft. Niet te geloven dat dit in Frankrijk voor net geen tientje gewoon op de schappen bij de Intermarché staat. Mocht Madiran je in het algemeen gesproken afschrikken dan raad ik je dit exemplaar aan. Cave de Crouseilles heeft met deze Madiran een prachtig exemplarische icoonwijn weten neer te zetten. Over oogstjaar 2018 ben ik tot nu toe zeer te spreken en dan heb ik het niet alleen over Frankrijk. Deze komt bij mijn aanraders.

Dupuy Labranche Laffont Vin de France Tannat 2021

De druif tannat is door Uruguay geadopteerd als USP, Unique Selling Point, eigenlijk net zoals de malbec door Argentinië. Beide druiven komen van oorsprong echter uit Frankrijk. Vandaag heb ik weer eens een monocépage van de tannat in m'n glas, dit keer uit Frankrijk, de Sud-Ouest. Een biologische vin naturel zonder toegevoegd sulfiet die niet van opgelegde regeltjes houdt vandaar op de markt gezet als Vin de France en zonder bio-keurmerk want de conversie van traditioneel naar biologisch is nog in volle gang. Wijnen van tannat zijn meestal vrij tannineus maar wijnmaakster Christine Dupuy wilde dat imago wat opvijzelen en er iets moois van maken. Eens proeven of dat is gelukt. Diep paars van kleur in het glas, intensiteit 3 uit 5. Redelijk aromatisch, fruitig, zure kers, rode bessen, framboos, vanillemerg. In de mond droog, behoorlijk hoge zuren, de tannines zijn inderdaad fraai afgerond, iets drogend op de tanden, een bittertje in de lange afdronk. Er heeft houtrijping plaatsgevonden, onduidelijk hoelang en waarin precies, alcohol is 13%. Hoge smaakconcentratie en -intensiteit zonder log te zijn, zure kersen, rode bessen, rozenbottel, rode grapefruit, vanille. Heel erg fruitig en enorm sappig. Bij wat jaartjes opleg vermoed ik dat de tertiaire tonen wat beter naar voren zullen komen. Deze wijn kocht ik bij Tim van Trois Mets et Vins op de markt in Monpazier.

Artemovsk Winery Жемчужина Крыма 'Parel van de Krim' Sparkling Red 2018

Ik was in de veronderstelling dat ik hier op Wijn-Blog nog nooit een wijn uit de Oekraïne had besproken maar niets is minder waar. Dit wordt mijn tweede wijn uit dit heden door oorlog geteisterde land. Nota Bene een wijn uit de Krim, het gebied dat economisch van grote waarde is voor Poetin... tja, oorlog draait om geld. Mag ik hier de hoop uitspreken dat we ooit in een wereld kunnen leven zonder conflicten, afgunst, armoede en honger? Bij deze. Terug naar de wijn. Ik kocht 'm op vakantie in Belvès, Frankrijk, in een winkeltje gespecialiseerd in producten van de Kaukasus. Het is een rode sprankelwijn met een zoetje, ik twijfel of ik 'm koud moet zetten. Laat ik eerst op kamertemperatuur een glas inschenken, de fles kan altijd nog de koelkast in. Het is een blend van de druivenrassen cabernet sauvignon, merlot en saperavi, alcohol is 12,5% en er heeft geen houtrijping plaatsgevonden. Wel heeft hij een jaar flesrijping ondergaan in een kelder die zich op een diepte van 72 meter bevond. Bij het inschenken komt er een hele intens paarse schuimkraag, kleine bubbeltjes houden aan in het glas. Intens geurend, cassis, kirsch, kersen. In de mond behoorlijk zoet maar niet plakkerig, fraaie hoge zuren, goede balans, lange afdronk. Hoge smaakintensiteit, cassis, kirsch, kersen. Op kamertemperatuur is hij niet verkeerd maar ik ga 'm toch nog even in de koeling zetten. Dat is precies wat hij nodig had. Laat ik deze wijn niet complexer maken dan nodig is. Hij doet me sterk aan Lambrusco denken. Koud serveren bij een stuk Schwarzwalder kirsch taart is zijn lot.

Weingut Müller Göttweigerberg Sparkling Zweigelt Rosé

De zomertijd is inmiddels ingegaan, we hebben alweer een aantal zonnige dagen achter de rug, het paasweekend staat voor de deur. Ik ga twee werelden combineren in de keuze van mijn "paaswijn": rosé en bubbels. Deze sparkling rosé is vervaardigd van het druivenras zweigelt, de laatste druif in de "druifbijbel" Wine Grapes die loopt van abbuoto tot zweigelt. Die eerste heb ik gehad, die laatste heb ik gehad, nu nog alles wat daar tussenin zit. Ik ben d'r nog wel even zoet mee. Over zoet gesproken: ondanks dat er "trocken" op het achteretiket staat, zit er in deze wijn toch een klein zoetje. Niet plakkerig gelukkig en het draagt zeker bij tot de hoge doordrinkfactor. Wanneer ik 'm inschenk in m'n glas verbaas ik me over de aanhoudendheid van de mousse. Het lijkt wel op een schuimkraag van een biertje, zolang dat-ie aanhoudt. Er zit dan ook redelijk wat koolzuur in deze wijn. De kleur is intens zalmroze tot oranje, helder, fonkelend. In het ingetogen aroma citrusfruit en rood fruit, grapefruit, bloedsinaasappel, aardbei, kers, framboos. Een mooi zacht mondgevoel, een zoetje gevolgd door speekselopwekkende zuren, mini-bittertje, lange afdronk, goede balans. Behoorlijk intense smaak, zoete kersen, aardbei, bloedsinaasappel, grapefruit. Ideale wijn voor bij een lekkere lange paasbrunch. Bij koude zalmgerechten, een frisse maaltijdsalade, een garnalencocktail. Alcohol is 12%, geen hout. Verkrijgbaar, zolang de voorraad strekt, bij Brederode Wijnkopers.