Dourthe AOC Bordeaux blanc La Grande Cuvée 2013

Mono-cépages en Bordeaux. Die twee gaan niet als vanzelfsprekend hand in hand. Wanneer ik aan Bordeaux denk, voor zowel rood als wit, dan denk ik aan blends. Vandaag echter heb ik een mono-cépage in m'n glas. Wit, van sauvignon blanc, zes maanden sur lie met geregelde bâtonnage, geen hout, alcohol is 12%. De vaste lezer weet dat ik geen fan ben van sauvignon blanc. Het wat groene karakter, de hoge zuren waarvan spontaan de barsten in je tanden springen. Het is, zeg maar, niet mijn ding (een hele foute zin volgens de taalpolitie). Heel bewust heb ik deze wijn dan ook iets langer bewaard, wellicht dat het heeft geholpen. Ook de zes maanden sur lie kan wat verzachtend werken maar dat wist ik nog niet toen ik hem kocht. In het glas heel licht strogeel met een groene zweem. Een redelijk stuivend aroma, buxus, citroen. In m'n mond raken de trefzekere zuren slaags met mijn zintuigen. Intens hoog zijn ze. Ik zet door. Droog, citroen, buxus. Ondanks de strijd in m'n mond herken ik z'n kwaliteit. Het is een erg mooi, zuiver en correct exemplaar. Ik besluit er wat harde Montbéliardekaas bij te knabbelen. De combinatie werkt, de wijn wordt wat toegankelijker. De tweede helft uit de fles drink ik een dag later. Nu is hij echt een stuk aangenamer geworden. De hele harde zuren zijn wat ingetoomd, hij is iets ronder, smakelijk. Ik blijf er nu van doordrinken en de fles gaat leeg zowaar. Helaas maar één fles van gekocht. Ik had graag willen weten hoe hij over nog eens vijf jaar zou zijn.