06 december 2011
Château la Blanque Saint-Émilion Grand Cru 2007
ALDI €6,99 alcoholpercentage 13% druivenrassen niet vermeld op het etiket, laat staan de blendverhouding. Saint-Émilion is qua klimaat en bodem wat minder geschikt voor de cabernet sauvignon druif, dus hier voeren de merlot en de cabernet franc de boventoon. Dieprood tot magenta in het glas. Op de stille spiegel lijkt het alsof ik houtopvoeding ontwaar, maar het zou ook de geur van cederhout en/of potloodschaafsel kunnen zijn van de cabernet druiven. Na ongeveer een kwartiertje in het glas en flink walsen lijkt de geur zich in de wijn te mengen. Potloodschaafsel blijft toch nog over, dus denk ik dat inderdaad hier de merlot en de cabernet franc het best vertegenwoordigd zijn. Hee, grappig! Er komt opeens de geur van geroosterd brood bij. Ik geloof zowaar dat ik hier een wat complexere wijn in m'n glas heb. Ik wacht nog even met het nemen van een slok en ga kijken welke geuren er nog meer boven komen drijven. Ja, daar komt-ie weer: stophoest komt erbij. Nou, ik wacht niet langer. De eerste slok komt fris in de mond, kruidig: rozemarijn. Ik heb het gevoel alsof ik heel veel van mijn beschrijvingen van Bordeaux' kan copy-pasten, want het lijkt allemaal wel erg op elkaar. Gemiddelde tannines, dit keer sappig en niet extreem drogend. Nu ruik ik weer beschuit! Tweede slok. Ook hier weer een bittertje in de afdronk, welke niet lang is. Fruitige tonen nauwelijks aanwezig, eerder groente, met name witlof ;-) Nee, het begon spannend en veelbelovend, maar het verzandt weer in het gebruikelijke riedeltje wat ik al vaak genoeg heb afgestoken betreffende Bordeaux wijnen.
Labels:
blend,
bordeaux,
land: frankrijk,
rood