Palacio de Bornos Huerta del Rey Rosado 2018

Van Palacio de Bornos bestelde ik onder andere een Sauvignon Blanc uit de Spaanse regio Rueda. Per ongeluk kreeg ik daarvoor in de plaats deze rosé toegestuurd, foutje. Gelukkig werd het door mij bestelde exemplaar nagestuurd en hoefde ik de rosé niet te retourneren. Economisch gezien volkomen logisch want de verzendkosten zijn even hoog als de verkoopprijs van de rosé en commercieel gezien ook niet verkeerd. Je laat de consument, in dit geval was ik dat, met een goed gevoel over het bedrijf achter. Dat ik dan ook nog blog over wijn zou wellicht wel eens gunstig voor ze kunnen uitpakken. Maar helaas werkt dat zo niet bij mij. Ook gratis wijnen worden door mij "afgefikt" als ik het niets vind, bij wijze van spreken. Ik doe niet aan PR-praatjes wanneer ik niet achter een product sta. Met een open mind schroef ik de fles open en schenk het fel rood gekleurde heldere vocht in het glas. De gebruikte druivenrassen zijn overwegend tempranillo met een beetje garnacha, alcohol is 13,5%, geen hout. Een wat snoepachtig aroma van zuurstokken, aardbeienjam en perendrups komt me tegemoet. Da's in mijn hoofd al geen goed teken. Gelukkig blijkt hij droog te zijn, slechts een klein spoortje fruitig zoet. Licht tintelend, flink wat zuren en ook een behoorlijk bitter. Rode grapefruit, limoen, lychee, citroen en een hintje latex. Hee, latex, waar heb ik dat eerder geproefd? Bij de Rosafino van tien jaar geleden, ook uit Spanje. Derhalve kan ik over deze rosé van Palacio de Bornos, dat overigens niet pontificaal op het etiket staat vermeld maar slechts in microscopisch kleine lettertjes op de achterkant, niet geheel positief zijn. Zelfs een neutraal verhaal valt me zwaar. Ik vind hem gewoon niet lekker en dat is gelukkig subjectief en daar hoeft niemand een oordeel over te vellen of op af te gaan. Je zult hem zelf moeten proberen om erachter te komen of-ie jou bevalt. Mij in ieder geval niet.