Berberana Vino de la Tierra de Castilla Dragon Merlot

De tijden dat ik uit pure verzamelwoede zoveel mogelijk wijnen insloeg bij de supermarkt liggen gelukkig achter me. Toch blijf ik wanneer ik daar boodschappen doe net even ietsje langer hangen in de gang alwaar de flessen mij staan aan te gapen. Heel af en toe kom ik door een bepaald etiket of een nieuw gezicht in de verleiding, zeker als het een "bonusartikel" betreft. Berberana heeft ze regelmatig en deze Merlot met prachtig etiket kende ik nog niet van ze. Ik ging weer eens overstag. Mooi magenta tot paars kleurtje, aangenaam geurtje. Of in een iets minder denigrerende term: bouquet. Het is namelijk niet slechts één geur die eruit springt, het is een compilatie van meerdere aroma's. Eigenlijk het mooist samen te vatten als: het Spaanse voorjaar in je glas. Het roept bij mij meteen de associatie op met die enkele keer dat ik in Spanje was en diverse wijnen mocht proeven. Moeilijk om uit te splitsen in verschillende soorten fruit, bloemen of aardse tonen. Het is het totaalplaatje dat me door Memory Lane doet begeven. En dat, dames en heren, is het mooie van wijn. De kracht om je mooie tijden en oorden te kunnen doen herbeleven. De smaak ten opzichte van de geur is dan weer ietsje minder. Geen aangename associaties hier. Droog, voldoende zuren, tikje alcoholisch (13,5%), klein bittertje, nauwelijks tannines. Rode bessen voornamelijk. Beetje ééndimensionaal daar waar het aroma juist zo veelzijdig is. Beetje jammer want wijn is om te drinken niet om alleen aan te ruiken. Het zouden jonge stokken kunnen zijn geweest. Er is me ooit verteld, of ik heb het ergens gelezen, dat wijn van jonge stokken meer belofte heeft in de neus dan in de mond wordt bewaarheid. "Be that as it may"... correct vervaardigd, beetje klinisch wellicht, allemansvriend, dertien-in-een-dozijn-wijn.