Wanneer je de fiche technique opzoekt van deze wijn, blijkt dat de chardonnay druif voor 88% is vertegenwoordigd hierin. De rest is aangevuld met overige "aromatische" druiven van eigen wijngaarden. Dat mag. In de Verenigde Staten moet er minimaal 75% van de op het etiket genoemde druif in zitten om het een mono-cépage wijn te mogen noemen wanneer de wijn geen AVA vermelding heeft, het Amerikaanse equivalent van "onze" AOC. Mét zo'n AVA vermelding moet er minimaal 85% van de genoemde druif in zitten. De druiven voor deze wijn werden geplukt voordat ze compleet rijp waren om de zuurgraad en frisheid hoog te houden. Voor de hogere kwaliteitswijn lieten ze de druiven wat langer hangen. De hele trossen werden geperst en daarna onder koele gecontroleerde temperatuur in roestvrij stalen tanks vergist. Slechts een klein gedeelte van de persing onderging malolactische gisting en rijping "sur lie" gebeurde voor een periode van 5 tot 6 maanden op eikenhout. Het alcoholpercentage is 13,5%. Stro-geel in het glas, gemiddelde intensiteit. Op de stille spiegel een hintje maïs, dit wordt versterkt na het walsen en er komt iets van boterbloem bij. Vol van smaak glijdt de eerste slok m'n mond binnen. Het is een rijke wijn. Het houtgebruik is zeer elegant, klein hintje vanille, that's all. De boterbloem komt ook in de smaak terug, niet dat ik ooit boterbloem eet, maar dat wat ik rook, proef ik ook. Maar daar hebben we het dan ook wel mee gehad, meer smaken zitten er niet in. Dat vettige wat chardonnay's vaak hebben, en wat ze zeer geschikt maakt in combinatie met vette vis, blijft bij deze een beetje achter. Het maakt hem wat eleganter en frisser. Precies wat ze bij de vinificatie voor ogen hadden dus.
01 mei 2012
Robert Mondavi Woodbridge California Chardonnay 2009
Wanneer je de fiche technique opzoekt van deze wijn, blijkt dat de chardonnay druif voor 88% is vertegenwoordigd hierin. De rest is aangevuld met overige "aromatische" druiven van eigen wijngaarden. Dat mag. In de Verenigde Staten moet er minimaal 75% van de op het etiket genoemde druif in zitten om het een mono-cépage wijn te mogen noemen wanneer de wijn geen AVA vermelding heeft, het Amerikaanse equivalent van "onze" AOC. Mét zo'n AVA vermelding moet er minimaal 85% van de genoemde druif in zitten. De druiven voor deze wijn werden geplukt voordat ze compleet rijp waren om de zuurgraad en frisheid hoog te houden. Voor de hogere kwaliteitswijn lieten ze de druiven wat langer hangen. De hele trossen werden geperst en daarna onder koele gecontroleerde temperatuur in roestvrij stalen tanks vergist. Slechts een klein gedeelte van de persing onderging malolactische gisting en rijping "sur lie" gebeurde voor een periode van 5 tot 6 maanden op eikenhout. Het alcoholpercentage is 13,5%. Stro-geel in het glas, gemiddelde intensiteit. Op de stille spiegel een hintje maïs, dit wordt versterkt na het walsen en er komt iets van boterbloem bij. Vol van smaak glijdt de eerste slok m'n mond binnen. Het is een rijke wijn. Het houtgebruik is zeer elegant, klein hintje vanille, that's all. De boterbloem komt ook in de smaak terug, niet dat ik ooit boterbloem eet, maar dat wat ik rook, proef ik ook. Maar daar hebben we het dan ook wel mee gehad, meer smaken zitten er niet in. Dat vettige wat chardonnay's vaak hebben, en wat ze zeer geschikt maakt in combinatie met vette vis, blijft bij deze een beetje achter. Het maakt hem wat eleganter en frisser. Precies wat ze bij de vinificatie voor ogen hadden dus.
