C1000 €4,99 alcoholpercentage 13%. Heldere kersrode kleur. Voor het walsen, de "stille spiegel", een kleine hint van hout en de malolactische gisting. Na het walsen (zou dat dan de "gebroken spiegel" heten?) komt de geur van potgrond naar voren, ook iets mufferigs, alsof ik een middeleeuws kasteel binnenloop. Zou ik hier mijn eerste gevalletje kurk gaan meemaken? Ik heb het nooit eerder bewust geroken, dus heb ik geen referentie en deze fout hebben we op de wijnacademie nog niet behandeld. Of zou de wijn nog gesloten zijn? Hij zit nu al ruim een kwartier in het glas; misschien moest deze fles ook nog wat jaartjes langer blijven liggen. Ook in smaak komt de mufheid terug. Ik besluit een nieuw glas in te schenken en gelukkig is de mufheid nu minder. Hij begint zich nu pas een beetje te openen heb ik het idee. Ik ga de fles maar even in een karaf overklotsen. Dit zorgt gelijk voor een duidelijk primair aroma. Gelukkig, geen kurk dus. Zoetje in de aanzet. Redelijk laag in de tannines. Vanilletonen van het hout proef ik nu. Vers, rood fruit, rode bessen vooral. Hij is redelijk scherp, zeker geen allemansvriend. En hij vraagt om vlees; een gegrilde, malse Argentijnse steak ofzo, een beetje rood nog van binnen. Flink gekruid want ook in de wijn zit een kruidje. Ik krijg er gewoon honger van op het moment dat ik dit typ. Zo maar even voor het eten gaan zorgen, want ik heb weer een proeverij vanavond.
03 oktober 2011
Lagunilla Vega del Rey Tempranillo 2009
C1000 €4,99 alcoholpercentage 13%. Heldere kersrode kleur. Voor het walsen, de "stille spiegel", een kleine hint van hout en de malolactische gisting. Na het walsen (zou dat dan de "gebroken spiegel" heten?) komt de geur van potgrond naar voren, ook iets mufferigs, alsof ik een middeleeuws kasteel binnenloop. Zou ik hier mijn eerste gevalletje kurk gaan meemaken? Ik heb het nooit eerder bewust geroken, dus heb ik geen referentie en deze fout hebben we op de wijnacademie nog niet behandeld. Of zou de wijn nog gesloten zijn? Hij zit nu al ruim een kwartier in het glas; misschien moest deze fles ook nog wat jaartjes langer blijven liggen. Ook in smaak komt de mufheid terug. Ik besluit een nieuw glas in te schenken en gelukkig is de mufheid nu minder. Hij begint zich nu pas een beetje te openen heb ik het idee. Ik ga de fles maar even in een karaf overklotsen. Dit zorgt gelijk voor een duidelijk primair aroma. Gelukkig, geen kurk dus. Zoetje in de aanzet. Redelijk laag in de tannines. Vanilletonen van het hout proef ik nu. Vers, rood fruit, rode bessen vooral. Hij is redelijk scherp, zeker geen allemansvriend. En hij vraagt om vlees; een gegrilde, malse Argentijnse steak ofzo, een beetje rood nog van binnen. Flink gekruid want ook in de wijn zit een kruidje. Ik krijg er gewoon honger van op het moment dat ik dit typ. Zo maar even voor het eten gaan zorgen, want ik heb weer een proeverij vanavond.
