Zo af en toe krijg ik een fles Merlot van iemand. "Dankjewel" zeg ik dan maar stilletjes denk ik: "Lees jij mijn blog wel eens?" Ik ga er dan maar van uit dat het goed bedoeld is en een gegeven paard mag je trouwens niet in de bek kijken. Laat ik hem dan maar eens in het glas bekijken. Daar is-ie diep donkerrood, magenta in de rand, intensiteit 3 uit 5. In de neus een klein (paarden)stalletje, nou... klein, zeg maar gerust behoorlijk animaal. Zwart fruit, kruidig, flink aromatisch. In de mond een klein zoetje, mooie zuren, tannines 3 uit 5, lekker bittertje, animaal, kruidig, tabak, koffie, rijp zwart fruit, smaakintensiteit 3 uit 5, middellange afdronk, tikje alcoholisch (percentage is 13,5%). Van de gedeeltelijke houtopvoeding merk ik weinig tot niets, het zit goed verscholen. Toen ik de kunststof
Nomacorc zag zitten dacht ik helemaal dat het niets zou worden maar de inhoud van de fles overtreft mijn verwachtingen. Alle psychologische aspecten heeft hij overwonnen. Knap gemaakt, mooi geouderd. Niet dat merlot nu gelijk mijn hart heeft veroverd maar in ieder geval wel weer een gezonde dosis objectiviteit aangesmeerd.