Jean Claude Mas IGP Pays d'Oc Ile de Conas Marselan Appassito 2019

De vier letters "pass" zie je in allerlei variaties op etiketten voorbij komen. Passo, ripasso, ripassa, passito, appassimento, miopasso... het heeft allemaal betrekking op de vinificatiemethode. Ofwel de druiven worden ingedroogd waardoor het suikergehalte toeneemt of er worden bij de alcoholische fermentatie druivenschillen toegevoegd (van bijvoorbeeld Amarone). Dit laatste zorgt voor meer kleur- en smaakintensiteit. Vooral in Italië hebben ze er een handje van om zulk soort wijnen te maken en op die manier te benoemen. Laat ik nou een Franse wijn in m'n glas hebben. En ook nog gemaakt van een vrij onbekende druif die je niet veel als monocépage ziet, de marselan. Ingedroogd en wel. Loeizware, dikke fles met een Italiaans gestyled etiket. Laten we eerlijk wezen: het is dat er "France" op staat maar zet dit tussen al die Italiaanse "passo's" en je ziet geen verschil. De inhoud is voorspelbaar maar heerlijk, als je van een (behoorlijk) zoetje houdt. Want dat is het: behoorlijk zoet. Zuren zijn krap aan voldoende. Het alcoholpercentage is met 14,5% vrij hoog maar wanneer je de wijn licht gekoeld inschenkt valt het te behappen. Het aroma van gerijpte zwarte kersen, lichte toets vanille maar er heeft geen houtrijping plaatsgevonden. De enorm intense smaak is die van rijpe zoete kersen, rood en zwart. Ook hier weer een hintje vanillemerg. Het is niet het percentage alcohol maar vooral de intensiteit en het zoetgehalte dat vermoeit. In eerste instantie lijkt dit een allemansvriend maar na een glas of twee ben ik 'm al redelijk beu. Bombastisch gemaakt om je bij de eerste slok te overdonderen, en dat doet-ie, maar even later ontdek je het gebrek aan diepgang. Verkrijgbaar bij de slijterij en wijnwinkel.