La Contea DOCG Barbaresco Serragrilli 2010

Wijnen als Barolo en Barbaresco kun je best even bewaren voordat je ze opentrekt. Ze bezitten stevige tannines en zuren en ontwikkelen nog op fles naar wat meer aardse tonen als truffel. Ik begin de nebbiolo-druif steeds meer te waarderen en zie veel overeenkomsten met de Bourgogne pinot noir. Het grootste verschil zit 'm in die tannines, bij pinot noir nauwelijks aanwezig, bij nebbiolo kun je er niet omheen. Ik heb nu een exemplaar in m'n glas die volgens mij veel te vroeg is geopend maar al wel zijn volledige potentie prijsgeeft. Op de tweede dag is hij zelfs veel beter dan direct na het ontkurken. Een paar uur van tevoren karafferen is zeker wel gewenst. Alcoholpercentage is maar liefst 15%, houtopvoeding geschiedde in Franse barriques waarvan 20% nieuw eiken en duurde 18 maanden. Scharlakenrood gekleurd in het glas, heel licht, intensiteit 2 uit 5. Gelijk na het inschenken m'n neus erin en Velpon is het eerste geurtje dat ik tegenkom, walsen en die komt daarna niet meer terug. Wel een enorm aards aroma, à la Bourgogne pinot noir, floraal, echt bloemig gewoon, leer, het hout heel, heel subtiel. Ook anders dan pinot noir: de smaakintensiteit. In m'n mond valt meteen de volle smaak op, gevolgd door de stevige tannines (4 uit 5), hoge zuren, een bitter. Hij is kruidig, licht truffelig, rood en zwart fruit, bloedsinaasappel, rode grapefruit, kers maar toch weer bovenal aards, vooral in de afdronk die ellenlang is. Die 15% alcohol valt niet op, er zit een uitstekende balans in deze wijn. Eet er vooral bij, vlees natuurlijk maar zelfs zonder gerecht kan ik hem waarderen nu. Niet drinken, nippen moet je hiervan. In een gezelschap van wijnliefhebbers die hun mond weten te houden en stilletjes kunnen genieten. Ik ben om. Nebbiolo heeft ook mij weten te pakken. Deze wijn is verkrijgbaar via IL-Consorzio.

Een concept waarbij de kleine wijnboer wordt gesteund. Als kleine wijnboer heb je het moeilijk. Of je verkoopt je druiven tegen dumpprijzen aan een grote coöperatie, maar daar word je niet rijk van, of je gaat zelf je eigen wijn maken en liefst ook nog bottelen. Dat laatste is nauwelijks rendabel tenzij je vanaf dag één een topwijn produceert. Kleine wijnboeren kunnen eigenlijk daarom niet anders dan kwaliteitswijn produceren. Wil je in dit enorme woud opvallen dan zul je een wijn moeten maken die Robert Parker behaagt. Voor wijnboeren die liever een wat subtielere wijn maken met iets minder hout een dilemma. IL-Consorzio zoekt kleine wijnboeren, 15.000 flessen of minder per jaar, die kwaliteitswijn maken en niet de marketing-tools hebben om zelf hun wijn aan de man te brengen. De bestellingen geschieden op voorinschrijving en worden pas na een periode van 30 dagen geplaatst bij de wijnboer. Zodoende hoeft men geen voorraad aan te leggen. Enig nadeel is nu nog dat het per doos van 6 gaat. Je kunt niet van tevoren proeven en als de eerste fles toch nog tegenvalt, dan heb je er daarna nog vijf van. Dit gaat gelukkig in de toekomst nog veranderen. Niet alleen pakketten met verschillende wijnen van dezelfde producent maar ook pakketten met wijnen van verschillende wijnmakers liggen in het verschiet. Wanneer bovenstaande wijnbeschrijving van de Barbaresco je bevalt kun je nog inschrijven voor de 2011 jaargang bij IL-Consorzio, klik dan HIER. Het is geen goedkope wijn maar voor de nebbiolo-liefhebber zeker de moeite waard.

Wine Weekend 2014 'De Broodfabriek' Rijswijk

Voor een eerste editie van dit Wine Weekend in een periode dat er ongelooflijk veel wijnproeverijen en andere evenementen op culinair gebied worden georganiseerd, was het er gelukkig nog best druk. De ruimte was groot, de tafels stonden goed opgesteld, er waren aparte sta-tafels met spuugbakken weg van de stands geplaatst. Kennelijk zijn er mensen die mijn commentaren op proeverijen lezen want ik had helemaal niets te klagen. Anderen wel en dat ging dan met name om het proefglas-beleid. Wanneer je een gratis toegangskaartje kon bemachtigen, bijvoorbeeld doordat deze in het magazine Wine Life werd verstrekt, en je verdere info van de website of FaceBook-pagina aan je voorbij liet gaan, dan kon je wel eens niet op de hoogte zijn van het feit dat er voor het Riedel proefglas een borg van tien euro betaald diende te worden. In deze maatschappij van 'plastic geld' kan ik me goed voorstellen dat een portemonnee vandaag de dag geen contant geld meer bevat. Het betekende ook dat je constant goed moest opletten dat niet iemand anders er met jouw glas en dus harde valuta vandoor ging. Volgende keer dus ook op het toegangskaartje vermelden dat je voor het proefglas een borg moet betalen of een andere constructie verzinnen die geen fraude in de hand kan werken. Het was op mij niet van toepassing, ik had de website gelezen.

Het was mooi weer, mijn vrouw had de auto die dag nodig dus ik lekker met de bus, trein en tram er naar toe. Ik weet dat er heel veel negatieve berichten over de OV-chipkaart de ronde doen maar ik ben er persoonlijk zeer content mee. Ik heb nog nooit zoveel gereisd en zo vaak allerlei steden, vooral Amsterdam, bezocht als nu. Het evenement in Rijswijk was verdeeld over de twee dagen van het weekend, ik was er alleen op de zaterdag maar eigenlijk had ik die zondag nog best mee kunnen pakken aangezien er behoorlijk veel te proeven was. Lang niet elke stand heb ik met een bezoekje kunnen vereren. Ik ga hier daarom dan ook geen importeurs bij wie ik wat heb geproefd met naam noemen want dan zou ik anderen tekort doen. Ik heb in ieder geval van elke stand een foto gemaakt die allemaal in een fotoalbum staan op m'n FaceBook-pagina. Ik hoop ook dat de organisatie terug kan kijken op een geslaagd evenement want het is in mijn optiek zonder meer voor herhaling vatbaar.

Château de Caladroy AOC Rivesaltes Ambré Hors-d'âge Cuvée Al vi Réal

Wanneer je zegt zoete wijn te kunnen waarderen hoor je er in de gevestigde wijnorde niet helemaal bij. Nou, laat mij dan maar een outcast zijn want ik hou d'r van. Uiteraard wanneer er een goede balans is want anders kun je net zo goed abrikozensiroop gaan drinken. Tegenover het zoet hoort flink wat zuur te staan, alleen dan is het spannend genoeg om ervan door te blijven nippen. De 'Vin Doux Naturel' Rivesaltes zullen de meesten wel kennen, ik heb nu echter een 'ambré' in m'n glas, amber gekleurd dus. Houtopvoeding in een oxidatief milieu hoort daarbij, maar liefst twee en een half jaar in grote foeders. Alcohol is 16%, puur macabeo, in de Roussillon noemen ze hem maccabeu. Over de kleur kan ik kort zijn, die is amber. Daarvoor hoef je 'm niet eens in te schenken, de fles is van niet gekleurd glas. In de neus gekonfijt steenfruit, perzik, abrikoos, sinaasappelschil, mokka. Hé, mokka! Waar heb ik dat eerder geproefd? Hij deed me denken aan deze 'meditatiewijn', met als groot verschil dat die droog is. De smaak komt helemaal overeen met de neus, steenfruit, sinaasappelschil, mokka. Weelderig zoet met mooie zuren voor de balans. Heerlijk.

Bertolla Bessone AOC Moulin-à-Vent Domaine du Granit 'Tradition' 2009

De derde donderdag in november, de winegeek weet dan wel wat er gaat gebeuren. De Beaujolais Nouveau (of Primeur) wordt vrijgelaten. Mondjesmaat gaat het toch iets meer leven bij de wijnliefhebber en worden er alweer party's georganiseerd waarbij een complete barrique gevuld met deze maagdelijke wijn het middelpunt van de festiviteiten vormt. Ik doe er dit jaar niet aan mee maar trek vandaag wel een cru du Beaujolais open. Alcohol is 13%, de fermentatie van 21 dagen vond plaats in een betonnen ei, de rijping tot het moment van bottelen geschiedde voor 85% op cement, de overige 15% mocht in hout. Wat droppig in de neus, pruimedanten, animaal, leer, kruidig. Een ienie-mini zoetje in de aanzet, mooi zacht mondgevoel, goeie zuren, heel klein bittertje, stevige maar afgeronde tannines. Een onverwacht hoge smaakintensiteit van zwart en ook rood fruit, pruimedanten, droppig, chocola, heel klein beetje hout, erg goed in balans allemaal, heel plezierig om te drinken.

Paul Jaboulet Aîné AOC Gigondas Pierre Aiguille 2007

In de uitverkoop. Een aantal flessen van verschillende oogstjaren stonden in een metalen draadmand te wachten op een nieuwe eigenaar. Hé! Een 2007 ertussen. Foutje misschien? Ooit had ik opgepakt dat 2007 een uitstekend jaar was in het Rhône-gebied, heel generaliserend gesproken. Want gold dat nou voor noord of zuid? Ik had de parate kennis even niet voorhanden en besloot tot aanschaf. Alcohol is 14,5%, druivenrassen grenache 80%, syrah 10% en mourvèdre 10%, zes maanden houtopvoeding. Diep, donkerrood in het glas, klein beetje droesem. In de neus chocola, mokka, zwart fruit, kruidig. In de mond ferme doch rijpe tannines, goede zuren, bittertje. Smaken van zwoel zwart fruit, zoete kers, pruimedanten, chocola, beetje Port-achtig, dropperig, een hoge smaakintensiteit. Er is echter iets met die wijn dat niet helemaal in de haak is. Geen kurk, iets anders. Opeens daagt het me. Hij is gemaderiseerd, geoxideerd, alsof de fles al een dag of vier open heeft gestaan. Dat heeft-ie echter niet. Kennelijk te lang bewaard onder slechte omstandigheden. Toch ging de fles nog helemaal leeg.

Château Calon AOC Montagne-Saint-Émilion 2006

Weinig informatie voorhanden op internet over deze wijn. De wijnmaker heet Jean-Noël Boidron, zijn email-adres staat op het etiket vermeld, een website echter niet. Uiteindelijk stuit ik op iets dat er eerder uitziet als een slecht onderhouden blog dan op een professionele site. Geeft niks, ik vind de info die ik zoek. Alcohol is 13%, gebruikte druivenrassen merlot 70%, beide cabernets samen 27% en nog 3% malbec, een beetje vreemde eend in de bijt. Handmatige pluk, langdurige schilinweking, gebruik van natuurlijke gisten bij de fermentatie, de houtopvoeding in barriques van Frans eiken bedraagt 30 maanden. Helder in het glas, fonkelend scharlakenrood, licht oranje in de rand, kleurintensiteit 2 uit 5. Duidelijke houttonen in de neus, licht floraal, belegen, aards, animaal, leer, koffie, tabak, zwart fruit, complex. Hij is zacht in de mond, mooie zuren, stevige en ietwat drogende tannines, klein bittertje, sappig, rood fruit, zwart fruit, aards, animaal, lichte houtdominantie, complex, nog niet aan z'n top, nog een jaar of tien kelderrust kan hij zeker hebben. Vlees erbij wel gewenst.

Cono Sur DO Valle de Colchagua Los Gansos Orgánico Pinot Noir 2012

Met het aantal van 69 tot nu toe geproefde wijnen gemaakt van het druivenras pinot noir, staat deze druif bij mij met stip op nummer 1. Op de voet gevolgd door chardonnay met 56 stuks. Niet geheel toevallig zijn beide druiven dominant in de Bourgogne, de streek waar mijn favoriete wijn vandaan komt. Vandaag echter eentje uit Chili, van het biologisch werkende Cono Sur. De naam 'Los Gansos' slaat op de ganzen die vrij rondlopen in de wijngaarden en deze verlossen van schadelijke beestjes. Alcohol is 14%, voor zover ik weet geen hout gebruikt. In het glas helder felrood met een mini magenta randje. In de neus een klein stalletje, heel fruitig, framboos, aardbei. In de mond zet datzelfde rode fruit door. Een mini-zoetje in de aanzet, hij zit hoog in de zuren, een heel klein bittertje, elegant. Hij doet een beetje Duits aan zelfs. Ondanks het vrij hoge alcoholpercentage merk je daar nauwelijks iets van. Erg mooi gemaakt. Verkrijgbaar bij de Jumbo en C1000.

#TempranilloDay Win 0.0 Red Tempranillo dealcoholized

Bij wijze van grapje een keer deze gedealcoholiseerde Tempranillo gekocht om open te trekken op International #TempranilloDay. Er aan toegevoegd is dan nog druivensap, E-330 citraat, E-220 zwaveldioxide, E-211 natriumbenzonaat en E-202 kaliumsorbaat. Klinkt gezond, niet? Allemaal additieven bedoeld om het product langer houdbaar te maken, het zou verder niets aan de smaak moeten veranderen. In het glas een vrij normale kleur voor wijn, donkerrood, magenta in de rand. Er vormen zich minuscule bubbeltjes aan het oppervlak. In de neus winegums, druivensap, een zoete, weeïge geur. In de mond hoge zuren, een zoetje, qua smaak vrij dunnetjes, winegums en rood druivensap. Een totaal nutteloos product dit. Het maken van een pak druivensap is volgens mij goedkoper, minder milieubelastend en het smaakt precies eender. De eigenschappen van de tempranillo-druif zoals ik die ken van echte wijn vind je hierin niet terug.

Castellani DOCG Morellino di Scansano Guadalmare 2012

Uit Toscane komt deze wijn, geen Super Tuscan maar behalve 85% sangiovese, lokaal morellino genoemd, is er wel nog 10% cabernet sauvignon en 5% merlot gebruikt. Het is toegestaan binnen de regelgeving van deze DOCG, een status verkregen in 2007. Alcohol is 13%, twaalf maanden houtrijping. Donkerrood in het glas, intensiteit 3 uit 5, licht oranje in de rand. Rood fruit in de neus, ook nog wat zwart fruit, tikje aards, beetje gesloten nog. In de mond mooie zuren, heel fruitig, ietwat drogende tannines (3 uit 5), lekker bittertje, flink sappig. Smaken van vooral rood fruit, kers, bes, licht aards in de afdronk. Op dag twee was hij iets minder gesloten, vooral overklotsen in een karaf dus of enkele jaartjes opleggen. Verkrijgbaar bij één van de leden van Groupe du Vin.

Alameda DO Valle de Casablanca Gran Reserva Chardonnay 2012

Ik herhaal het nog maar een keer, de term 'Gran Reserva' op het etiket heeft niet per definitie iets te maken met houtopvoeding tenzij de wijn uit Spanje komt. Wanneer je deze Chileen koopt en een 'geëikte' Chardonnay verwacht kom je bedrogen uit. Alcohol is 13%. Licht strogeel in het glas. Behalve een beetje maïs en wat zonnebloemolie komt een zoete weeïge geur mijn neus in. Tropisch fruit, ananas, mango, peer, lychee. In de aanzet een zoetje, nou ja, niet alleen in de aanzet, gelukkig in toom gehouden door enorm hoge zuren. Het enige fruit dat ik proef is citroen en de smaakintensiteit is niet hoog. Ik mis een botertje, een vetje... ik mis het hout. Een beetje suffe wijn zonder ziel en persoonlijkheid.

Santa Cristina IGT Toscana 'Le Maestrelle' 2011

Een magnum in m'n eentje leegdrinken gaat me niet zo gemakkelijk af, ook al geef ik u misschien wel die indruk. Dit formaat fles gaat daarom meestal mee naar een diner waar in ieder geval vier personen rode wijn drinken. Zo ook dit exemplaar dat ik een keer met de 'kerstbingo' op het werk heb gewonnen. Een vegetarisch pastagerecht vraagt om stevig wit of subtiel rood. Deze rode was echter net iets te subtiel voor het toch nog vrij aromatische en smaakvol romige gerecht. Eerder een borrelwijntje. Gemaakt van 60% sangiovese, 20% merlot en 20% syrah, alcohol is 13,5%, houtopvoeding in grote foeders. Helder felrood in het glas, kleurintensiteit 2 uit 5. Weinig aromatisch, knisperend fris rood fruit, zure kers, licht animaal, walnoot, klein beetje rokerig. Een klein zoetje in de aanzet, rond, licht rauwe tannines (3 uit 5), groenig, hoge zuren, bittertje. Smaken van vers rood fruit, kers maar ook wat zwarte pruim, rokerig, tabak, hintje jodium. Beetje dunnetjes allemaal, niet al te hoge smaakintensiteit, het gerecht overstemde deze wijn waar overigens zonder spijs weinig op aan te merken valt, correct maar niets speciaals.

Garcia Carrión Montequinto DOCa Rioja Crianza 2011

Alcohol is 14%, achttien maanden houtopvoeding in Amerikaans en Frans eiken, niet nieuw, druivenrassen tempranillo, garnacha en graciano, een echt Spaans onderonsje dus. In het glas donkerpaars, intensiteit 4 uit 5. In de neus een stalletje, licht aards, walnoot, rood tot zwart fruit. In de mond hoge zuren, redelijk tannineus, sappig, klein bittertje, tikje alcoholisch. Smaken van rode en zwarte bessen, licht kruidig, beetje aards en animaal ook nog wel, het hout nauwelijks te proeven. De stokken zijn niet al te oud vermoed ik, het aroma is intenser dan de smaak. Niet heel spannend. Verkrijgbaar bij Dirck III.

Emiliana Organic & Biodynamic Vineyards: Biologisch, eigenlijk heel erg logisch

De kern van biologisch werken komt heel kort door de bocht neer op 'niets toevoegen of onttrekken aan de natuur dat het ecologisch evenwicht in disbalans brengt'. Vermijd het gebruik van onder andere kunstmest en pesticiden. Zorg ervoor dat de grond niet uitgeput raakt. Er zijn inmiddels meerdere biologische methoden en zeker geografisch gezien zullen daartussen sterke verschillen zijn. In Europa zijn de klimatologische en geologische omstandigheden niet vergelijkbaar met die van Zuid-Amerika, met name bijvoorbeeld die van Chili. Chili is voor wat betreft de wijnbouw gezegend met natuurlijke grenzen. In het noorden woestijn, in het westen de Grote Oceaan en in het oosten het Andes-gebergte. De vernietigende druifluis Phylloxera heeft hier nooit 'voet aan wal' kunnen zetten.

Het ene beestje met een ander beestje bestrijden, kippen en ganzen eten de 'burrito', geen Mexicaanse wrap maar een schadelijk insect dat aan de druivenstokken knaagt. Kleine vogels die zich nestelen in de talrijk aangebrachte vogelhuisjes doen zich tegoed aan de wijnblad-etende rups. Een spinnenplaag, veroorzaakt door stoffige paden en wegen, wordt in de kiem gesmoord door het aanbrengen van vegetatie in de bermen. Niet het probleem aanvallen maar de oorzaak wegnemen. Vooral het aanplanten van bloemen, kruiden en andere gewassen tussen de rijen druivenstokken zorgt voor biodiversiteit. De grond eronder blijft los en levendig, de insecten worden weggeleid van de stokken. De aanplant zorgt echter wel weer voor concurrentie bij de opname van water, geregeld maaien is dan weer de oplossing.

Bij Emiliana gebruiken ze een natuurlijke compost voor de bemesting. Deze wordt versterkt met een preparaat van verschillende kruiden die ook weer vanuit de wijngaard zelf komen. Alle wijnen zijn biologisch, de twee topwijnen zelfs biodynamisch. Er gaat geëxperimenteerd worden met het vervaardigen van vin naturel, wat wijnmaker Álvaro Espinoza Durán vooral tegenhoudt is mogelijke flesvariatie. Hij gaat liever voor constante kwaliteit. Een instabiel product kan de zorgvuldig verworven naam en faam van het bedrijf schaden. Emiliana bezit zelf zo'n 850 hectare aan wijngaarden, lang niet genoeg voor alle wijnen die ze produceren. Druiven van nog eens 500 hectare kopen ze van andere farms die streng worden geselecteerd, dezelfde organische aanpak moet ook hier gehanteerd worden.

Na een uitvoerige uitleg van Álvaro over met name het nut en de logica achter biologisch en biodynamisch boeren, wordt het complete gamma aan wijnen van Emiliana geproefd. De meeste daarvan liggen al bij de Albert Heijn, afhankelijk van onder andere de grootte van het filiaal en demografische ligging ervan. De Coyam bijvoorbeeld tref je alleen in een XL-filiaal, de Adobe Reserva Cabernet Sauvignon staat in vrijwel elk filiaal. Bij de witte wijnen viel me de Adobe Chardonnay 2013 op. Geen 100% chardonnay, er zit 5% sauvignon blanc en 1% marsanne in. Ik heb mezelf ook wel eens afgevraagd "wat maakt dat ene procentje nou voor verschil?". Kennelijk genoeg. De mix is een weloverwogen keuze uit blinde steekproeven tijdens het blending-proces. Zonder die marsanne smaakte hij wezenlijk anders, aldus de wijnmaker. De Signos 2013 bestaat uit 68% chardonnay, 13% rousanne, 12% viognier en 7% marsanne. Frans eiken voor 75% van de blend gedurende zes maanden, de rest ging in een cementen Egg tank. Het mooie van dat 'eitje' is de natuurlijke bâtonnage, dankzij die vorm is er een constante flow van de most. Het resulteert in een erg mooie wijn, verkrijgbaar vanaf het eerste kwartaal van 2015.

Bij het rood verheugde ik me met name op de Coyam. Gisteren proefde ik nog de 2008, een exemplaar dat ik geduldig een aantal jaren in m'n voorraad heb laten rusten. Vandaag kreeg ik de 2011 in m'n glas. Duidelijk een stuk jonger maar voor de rest dezelfde karakteristieken. Rond, zwoel, rijpe tannines, zoete kers, drop. Kopen en drie tot zes jaar lang wachten met openen wanneer je het geduld kunt opbrengen. Of zes flessen kopen en er elk jaar eentje opentrekken natuurlijk. Leuk en leerzaam. Na de proeverij volgde een heerlijke lunch verzorgd door biologisch restaurant Merkelbach. Klik HIER voor een beknopte foto-impressie.

Emiliana Organic Vineyards DO Colchagua Valley Coyam 2008

Coyam is het oud-Chileense woord voor eik. Oude eiken omringen de wijngaarden waar deze Coyam vandaan komt. De derde wijn alweer deze maand uit de Valle de Colchagua. Hij wordt op een bio-dynamische manier gemaakt. Biologisch dus en ook nog eens rekening houdend met de stand van de zon, maan, sterren. Vandaag is het volgens die bio-dynamische kalender gunstig om een fles wijn te kraken vanaf 22:00 uur, morgen is de hele dag gunstig. Zolang kan ik niet wachten, bovendien zou het minder uitmaken voor klassewijnen. Wanneer deze mij smaakt, is het kennelijk een klassewijn. Dusss. Een enorm zware fles, alcohol is 14,5%, houtopvoeding van dertien maanden, 80% in Frans en 20% in Amerikaans eiken, gebruikte druivenrassen, hou u vast: syrah, carmenère, cabernet sauvignon, merlot, malbec, mourvèdre en petit verdot, waarbij die laatste drie slechts enkele procenten. Als ik een rubriek aparte blends zou hebben, zou deze daar zeker in thuishoren. In het glas diep donkerpaars, intensiteit 4 uit 5. De neus doet me gelijk denken aan een Bordeaux-wijn uit een topjaar als 2009 bijvoorbeeld van de hand van Michel Rolland. Intens, een tikje belegen, zwoel zwart fruit, chocola, animaal, zoete kers, rokerig, sigaar, frisse stophoest, salmiak. Wat een aroma! In de mond wordt m'n hoopvolle verwachting helemaal waar gemaakt. Klein zoetje in de aanzet, rijpe en ronde tannines, mooie zuren, lekker bittertje, het hout erg mooi verweven in de wijn, perfecte balans. Zelfs het relatief hoge alcoholpercentage valt niet op. Enorm intense smaak, zoete kers, zwart fruit, pruim, cederhout, chocola, mokka. Wat een verwennerij! Prachtig op dronk, wellicht kan hij nog een aantal jaartjes verder ouderen maar het hoeft wat mij betreft niet. Het enige dat ik betreur is dat ik hem voor mezelf heb gehouden in plaats van met vrienden te delen. Maar ja, ik moest even wat huiswerk doen aangezien ik morgen een lunch heb met de wijnmaker Álvaro Espinoza Durán zelf. De wijn is overigens verkrijgbaar bij de grotere Albert Heijn en voor de prijs hoeft u het niet te laten. Die is het dubbel en dwars waard, aanrader!

Famille Castel AOC Bordeaux Cru de la Maqueline 2012

Alcohol is 14%, geen houtopvoeding, druivenrassen 93% merlot, 4% petit verdot en 3% cabernet sauvignon. In het glas intens diep donkerpaars. In de neus zwart fruit, zwoele zoete kers, licht animaal, leer, chocola. In de aanzet een zoetje, hoge zuren, behoorlijke bitters, scherp op de tong, lage tannines (2 uit 5). Intense smaak, vooral zwart fruit, pruimedanten, kers, sigaar, chocola. Best een stevige wijn, wel eentje om bij te eten. Verkrijgbaar bij de Jumbo en C1000.

Bodegas Santo Domingo Santa Tierra Estate DO Valle de Colchagua Merlot 2013

Alweer een Chileen in m'n glas, net als gisteren. En wederom uit de DO Colchagua Valley, net als die van gisteren. De wijnen van Santa Tierra zijn onderdeel van Bodegas Santo Domingo, daar waar ook Casa Silva toe behoort. Alcohol is 13,5%, geen hout. In het glas een diepe paarse kleur, intensiteit 4 uit 5. In de neus zoete kers, kruidig, iets animaal. In de mond een zoetje, lage tannines, mooie zuren, klein bittertje. Redelijke smaakintensiteit (3 uit 5), vooral zoete kers maar ook framboos, een kruidje, iets aards. Het lijkt alsof de wijn gedeeltelijke macération carbonique heeft gehad, veel kleur- en smaakextractie daardoor. In de afdronk kom ik, net als gisteren, weer een aards toontje tegen. Zou dat misschien kenmerkend zijn voor die vallei? Hoe dan ook, niet verkeerd. Niet licht, niet zwaar, goede balans, klokt lekker weg. Verkrijgbaar bij Dekamarkt en Dirk van den Broek.

Cono Sur DO Colchagua Valley Pinot Noir 2013

Alcohol is 14%, tien maanden houtopvoeding in Frans eiken voor 80% van de wijn, de overige 20% ging in roestvrij staal. In het glas een lichte kersenrode kleur, magenta in de rand. Typische neus, kersen, kruidig, heel klein beetje hout merkbaar. In de mond hoge zuren, bijna geen tannines, bittertje, niet al te hoge smaakintensiteit, hout zeer goed geïntegreerd, nauwelijks merkbaar. Sappig, tikje alcoholisch, mooi droog, rood fruit, pruim, kers, lekker grondige afdronk, beetje aards. Mijn metgezel voor de rest van de avond. Verkrijgbaar bij de Mitra.

Goriška Brda Quercus Rebula 2013

Wijn nummer acht voor mij alweer uit Slovenië. Slechts de tweede van de ribolla gialla druif, of rebula zoals ze hem in Slovenië noemen. De eerste die ik hiervan proefde kwam overigens ook al uit Slovenië. Qua smaakprofiel ontlopen ze elkaar nauwelijks. Alcohol is 12,5%, geen hout. In het glas heel licht strogeel met een groene zweem. In de neus fris, citrusfruit, grassig, licht ziltig, mineralig. In de mond een tinteltje op de tong, hoge zuren, klein bittertje. Grassig, limoen, licht ziltig, citroen, grapefruit. Strakke, knisperend frisse dorstlesser. Verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.