Het was lekker druk op deze zondag in Kasteel de Wittenburg te Wassenaar. Professionals en consumenten door elkaar heen, gezellig. Het liefst sta ik dan op een afstandje te observeren hoe 'de consument' proeft, beleeft, reageert. Net als dat ik in de supermarkt moeite moet doen om mezelf tegen te houden om aan klanten te vragen waarom ze nou juist díe fles van het schap pakken. Ik durf toe te geven dat in mijn geval het etiket, ook nu nog, best de doorslag kan geven. Wijnen zoals op de foto hieronder zouden dan zeker in m'n boodschappenmandje verdwijnen, ware het niet dat deze niet verkrijgbaar zijn bij de grootgrutter. Wel bij Brederode Wijnkopers. En "jeeej!", alsof de duvel d'rmee speelt; sprak ik laatst hier op Wijn-Blog nog m'n teleurstelling uit over het feit dat de wijnen van Hacienda Zorita niet allemaal in Nederland zijn te verkrijgen, die gaan binnenkort dus ook onderdeel uitmaken van het assortiment van Brederode. Win-win-situatie voor mij en de rest van Nederland kan natuurlijk ook meegenieten.
Over winnaars gesproken: daar waren er ook een aantal van in het Perswijn Wijnconcours. Twee categorieën daarvan spraken me zeer aan: pinot noir en zoet/versterkt. De Macvin du Jura van Domaine Labet behaalde een gouden plak, geheel terecht. Altijd interessant gebied, de Jura. Deze Macvin komt van De Geluksdruif. In de categorie 'rood boven de 25 euro' behaalde Château Brown 2009 de eerste plaats, ik heb hem hier niet geproefd maar heb de 2004 HIER besproken en de 2005 ligt nog geduldig in de wijnklimaatkast op me te wachten. De zilveren plak ging naar de Fowles Wine 'The Exception' Shiraz 2004 van "hé, daar hebben we ze weer": Brederode Wijnkopers. Een enorme intensiteit, winterwijn bij uitstek. Mag ook best een stevig prijskaartje aan hangen. Lovende woorden van de jury.
Ik eindigde de dag met nog een begeleide proeverij 'Bordeaux op z'n best'. De begeleiding was in handen van Edwin Raben, onderhand een bekende Nederlander aan het worden. Nog even en hij gaat stand-up comedy doen. Zo leuk en luchtig hield hij het in ieder geval wel. Rap van tong en to the point. De strekking van het verhaal was dat lekkere Bordeaux niet persé grand cru classé hoeft te zijn. Er zijn genoeg betaalbare alternatieven die je de 'Bordeaux-beleving' kunnen geven. Van de geproefde exemplaren bleef mij de Château Clos Chaumont 2010 het best bij. Een krachtpatser met maar liefst 15,5% alcohol, waar gaat dat heen. Door de uitstekende balans viel het niet eens op. De wijnen kwamen van Wijnkoperij Okhuysen. Geslaagd evenement Petri, bedankt Perswijn. Klik HIER voor nog wat meer foto's.
