"Woensdags wit". Ik hou van alliteratie. Ik denk erover om mijn wijnconsumptie te gaan structureren; wit op woensdag, rood of rosé op een dag met een "r" erin en zoet op zondag. Ik probeer het gewoon, bevalt het niet dan ga ik weer terug naar de wijn waarin ik op dat moment zin heb. Vandaag wit uit een aparte fles en van een aparte, zeg maar zeldzame druif; de alcañón. Veel verder dan in de DO Somontano zul je hem niet aantreffen. Alcohol is 12,5% en een gedeelte heeft houtopvoeding gehad op Amerikaans eiken. Nog steeds ben ik bezig met het uitdunnen van m'n voorraad wit uit oogstjaar 2011. De ene wijn oudert substantieel beter dan de ander. Ik heb er nu een in m'n glas die de tand des tijds niet goed heeft doorstaan. Oxidatief in de neus, oxidatief in de mond. Kunststof "kurk" sluit kennelijk toch niet zo goed af als een schroefdop. M'n eigen schuld ook, moet ik ze maar eerder opentrekken. Hoe dan ook, een voor mij nieuw druivenras (nummer 154 alweer) waar ik op dit moment helaas niets zinnigs over kan schrijven.
Het ligt niet aan uw scherm maar de kleuren van mijn foto na uploaden komen niet overeen met het origineel. Blogspot-probleem vrees ik.
