Nog twee flessen zie ik staan bij de plaatselijke grootgrutter. Ik scan de barcode: prijs onbekend. Ik vraag het een met terminal bewapende vakkenvuller: op één cent na 25 euro de fles. Wauw! Stevig aan de prijs. "Meneer, als u wilt mag u ze beide met 35% korting hebben aangezien het de laatste exemplaren zijn". Hij weet me over te halen. Daar zou ik geen spijt van krijgen. Alcohol is 14%, druivenras 'tinta fina', één van de vele synoniemen voor tempranillo (leer de belangrijkste uit je hoofd, het kan een vraag zijn op het examen). In het glas diep donkerrood, helder met een klein beetje droesem. Enorm aromatisch, het stuift het glas uit, een lichte houttoets, vanille, donker fruit, leer, walnoot. In de mond hoge zuren, drogende maar rijpe tannines, 4 uit 5, hout subtiel geïntegreerd. Dropperig, zwart fruit, leer, tabak. Hij is zeer mooi gerijpt, kan nog een paar jaartjes langer liggen voor meer complexiteit. Vlees, vooral vlees erbij eten. De eiwitten daarin verlagen de tannines. Die andere fles laat ik nog twee jaartjes liggen.
03.10.2015 Update: Vandaag de tweede fles geopend. Het droesem is nog steeds aanwezig, heviger nu, vooral in de flessenhals. In de neus iets meer hout, tabak. In de mond is het vooral het hout dat domineert. De tannines zijn iets zachter geworden, nog steeds drogend echter. Hij lijkt iets alcoholischer, de fruitigheid is afgenomen, het bitter in de finale is iets te sterk. Twee jaar geleden in 2013 was hij dus precies op z'n top.
