Op een grote overzichtsproeverij en in een restaurant had ik deze krachtpatser al eens eerder geproefd. Echter nog nooit in alle rust gewoon thuis, tot nu. Door velen opgehemeld en geassocieerd met chocola zoals ook het etiket je wil doen laten geloven. Laat ik dat zelf maar eens gaan ondervinden. In 2011 kocht ik deze fles en heb me vier jaar weten in te houden om hem open te trekken. Was dat te lang of nog niet lang genoeg? Alcohol is 14,72% (ja ja, twee cijfers achter de komma), de reuze interessante mix bestaat uit de druivenrassen syrah 67%, grenache 14%, cabernet sauvignon 10%, cinsault 7% en viognier 2%, een houtopvoeding van achttien maanden in Frans eiken, tweede- en derdehands. In het glas diep donkerrood, intensiteit 4 uit 5, met een oranje rand. In de neus, hout, serranoham, belegen, animaal, tabak, rokerig, sigaar, rijp zwart fruit, karamel, vanille, behoorlijk complex. Een kakofonie van allerlei verschillende geuren strijdend om mijn aandacht gedurende een uur in het eerste glas, daarna lijken ze wat tot rust te komen en wordt het een harmonieus bouquet. In de mond een zoetje, het hout goed gedoseerd, in eerste instantie nog wat overweldigend, later wat meer op de achtergrond, mooie hoge zuren, tikje alcoholisch, belegen, rijp zwart fruit, koffie, smaakintensiteit 4 uit 5. Met heel veel moeite haal ik er na meerdere glazen nog een vleugje melkchocolade uit maar niet in die mate dat ik daar de naam van m'n wijn op zou baseren. Desalniettemin geeft deze wijn mij vreugde, hij is lekker, hij is complex en spannend. Heb ik hem te vroeg geopend? Zeker niet! Nog net niet te laat zelfs, hij is net over de top van de col heen en heel geleidelijk al weer aan de afdaling begonnen. Deze wijn is gemaakt voor snelle consumptie, hooguit twee jaar bewaren na aanschaf. Het is iets dat ik zelf nog kan verifiëren, oogstjaar 2012 heb ik ook nog liggen en ik zal niet zo lang meer wachten met het openen daarvan... wordt vervolgd.