Wanneer ik lieblich vertaal naar het Nederlands, dan zegt Google "zoet". Wanneer ik lieflijk vertaal naar het Duits, dan zegt Google "süß" (oftewel zoet). Ik hou het even op "lieflijk" voor de stijl van het verhaal. Dit is de eerste wijn die ik bespreek van alle wijnen die ik uit het Ahrtal heb meegenomen (zie de blog van 25 juli 2010). Het is ook de enige "lieflijke" wijn van het assortiment. Maar daar zit het addertje onder het gras, de wolf in schaapskleren. Hij doet zich voor als lieflijk, maar schijn bedriegt. Allereerst moet ik beginnen met te vermelden dat deze wijn gekoeld iets beter tot zijn recht komt. Het is een nuance verschil, maar wel degelijk daar. Wanneer je hem inschenkt, valt gelijk de mierzoete geur en de enorme helderheid van het vocht op. Afgaand op alleen je ogen zou je kunnen concluderen dat dit een zware rosé is, afgaand op de geur limonadesiroop. De eerste slok in je mond smaakt zoals je hem zou verwachten: zoet. Ik proef kersen. Dan komt de vertraagde afdronk: die is bitter. Dat verwacht je absoluut niet. Je proeft nog heel lang het schaafsel van de schil van een citrusvrucht. Nu maak ik er geen gewoonte van om citrusvruchtschilschaafsel (3x woordwaarde) te proeven, dus ik weet niet goed welke. Je kunt kiezen uit sinaasappel, citroen, limoen en grapefruit. Ikzelf neig naar de limoen. Ik weet niet waarom, maar ik proef dat die schil nog groen is; limoen dus. Ondanks dat het alcoholpercentage 12% bedraagt, stijgt deze wijn vrij snel naar je hoofd. Twee glazen hiervan en je wordt al aardig loom. Nou proef ik altijd uit een enorme bel van een glas, dus als ik zeg dat ik een bodempje heb gedronken, dan zal dat neerkomen op één vol wijnglas. Ik ben geen fan van zoete wijnen, maar het bittertje op het eind intrigeert me enorm. Voor de prijs van €4,99 bij de locale "HIT" in Bad Neuenahr-Ahrweiler vind ik dit een ontzettend verrassende wijn.
27 juli 2010
Ahr Winzer Walporzheimer Klosterberg spätburgunder 2007 lieblich
Wanneer ik lieblich vertaal naar het Nederlands, dan zegt Google "zoet". Wanneer ik lieflijk vertaal naar het Duits, dan zegt Google "süß" (oftewel zoet). Ik hou het even op "lieflijk" voor de stijl van het verhaal. Dit is de eerste wijn die ik bespreek van alle wijnen die ik uit het Ahrtal heb meegenomen (zie de blog van 25 juli 2010). Het is ook de enige "lieflijke" wijn van het assortiment. Maar daar zit het addertje onder het gras, de wolf in schaapskleren. Hij doet zich voor als lieflijk, maar schijn bedriegt. Allereerst moet ik beginnen met te vermelden dat deze wijn gekoeld iets beter tot zijn recht komt. Het is een nuance verschil, maar wel degelijk daar. Wanneer je hem inschenkt, valt gelijk de mierzoete geur en de enorme helderheid van het vocht op. Afgaand op alleen je ogen zou je kunnen concluderen dat dit een zware rosé is, afgaand op de geur limonadesiroop. De eerste slok in je mond smaakt zoals je hem zou verwachten: zoet. Ik proef kersen. Dan komt de vertraagde afdronk: die is bitter. Dat verwacht je absoluut niet. Je proeft nog heel lang het schaafsel van de schil van een citrusvrucht. Nu maak ik er geen gewoonte van om citrusvruchtschilschaafsel (3x woordwaarde) te proeven, dus ik weet niet goed welke. Je kunt kiezen uit sinaasappel, citroen, limoen en grapefruit. Ikzelf neig naar de limoen. Ik weet niet waarom, maar ik proef dat die schil nog groen is; limoen dus. Ondanks dat het alcoholpercentage 12% bedraagt, stijgt deze wijn vrij snel naar je hoofd. Twee glazen hiervan en je wordt al aardig loom. Nou proef ik altijd uit een enorme bel van een glas, dus als ik zeg dat ik een bodempje heb gedronken, dan zal dat neerkomen op één vol wijnglas. Ik ben geen fan van zoete wijnen, maar het bittertje op het eind intrigeert me enorm. Voor de prijs van €4,99 bij de locale "HIT" in Bad Neuenahr-Ahrweiler vind ik dit een ontzettend verrassende wijn.
