Op aanraden van de medewerkster bij Wijnhandel W. van Schaik te Montfoort gekocht, prijs €7,95. Alcoholpercentage 12,5%. Druivenras: gamay, een druif waar ik tot op heden nog nooit van had gehoord, dus dat prikkelde mijn nieuwsgierigheid alvast. Verder gaf ze nog een tip: zet deze fles in de koelkast, openen en gelijk drinken en laat dat karafferen maar zitten. Karafferen zou niets toevoegen bij dergelijke jonge wijnen, en dan moest ik denken aan 2008 of jonger. Mijn ondernemende geest besloot deze wijn eens aan een onderzoekje te onderwerpen. De helft goot ik over in de decanteerkaraf welke ik op kamertemperatuur liet staan. De rest van de fles ging de koelkast in. Eén glas dronk ik koud direct vanuit de koeling, één glas liet ik iets langer staan, totdat deze ongeveer een temperatuur van 12 graden had, en het derde glas kwam uit de decanteerkaraf. In eerste instantie viel gelijk de kleur al op. Deze was echt fel magenta. De geur leek op die van die harde frambozen-zuurtjes, je weet wel, die ook gevormd zijn als frambozen. Het verschil tussen gekoeld en kamertemperatuur was er één van dag en nacht. Degene die even iets langer had gestaan, smaakte het beste van de drie. Niet alleen rook ik de frambozen, maar ik kon het ook proeven en volgens mij ook nog iets van aardbei er doorheen. Bijna had het iets weg van sangria, maar daar was hij net iets te hard voor. Ook het veel hogere alcoholpercentage maakte het verschil. De wijn op kamertemperatuur leek even iets volwassener te zijn, maar na de eerste slok moesten mijn speeksel-klieren vol aan de bak. Ontzettend droog was hij. De tip om deze gekoeld te drinken was dus inderdaad een goeie.
14 juli 2010
Domaine du Pré Baron Touraine Gamay 2009
Op aanraden van de medewerkster bij Wijnhandel W. van Schaik te Montfoort gekocht, prijs €7,95. Alcoholpercentage 12,5%. Druivenras: gamay, een druif waar ik tot op heden nog nooit van had gehoord, dus dat prikkelde mijn nieuwsgierigheid alvast. Verder gaf ze nog een tip: zet deze fles in de koelkast, openen en gelijk drinken en laat dat karafferen maar zitten. Karafferen zou niets toevoegen bij dergelijke jonge wijnen, en dan moest ik denken aan 2008 of jonger. Mijn ondernemende geest besloot deze wijn eens aan een onderzoekje te onderwerpen. De helft goot ik over in de decanteerkaraf welke ik op kamertemperatuur liet staan. De rest van de fles ging de koelkast in. Eén glas dronk ik koud direct vanuit de koeling, één glas liet ik iets langer staan, totdat deze ongeveer een temperatuur van 12 graden had, en het derde glas kwam uit de decanteerkaraf. In eerste instantie viel gelijk de kleur al op. Deze was echt fel magenta. De geur leek op die van die harde frambozen-zuurtjes, je weet wel, die ook gevormd zijn als frambozen. Het verschil tussen gekoeld en kamertemperatuur was er één van dag en nacht. Degene die even iets langer had gestaan, smaakte het beste van de drie. Niet alleen rook ik de frambozen, maar ik kon het ook proeven en volgens mij ook nog iets van aardbei er doorheen. Bijna had het iets weg van sangria, maar daar was hij net iets te hard voor. Ook het veel hogere alcoholpercentage maakte het verschil. De wijn op kamertemperatuur leek even iets volwassener te zijn, maar na de eerste slok moesten mijn speeksel-klieren vol aan de bak. Ontzettend droog was hij. De tip om deze gekoeld te drinken was dus inderdaad een goeie.
