Château Ollieux Romanis AOP Corbières Grand Vin du Languedoc Cuvée Prestige Blanc 2022

Dit is dus de wijn die ik op vakantie dit jaar tijdens de lunch bij Restaurant Loustalet in Bastide sur l'Hers dronk. Zo heerlijk. Een volger vroeg me waar deze te verkrijgen is en even googelen leerde me dat hij in Nederland te koop is bij De Bruijn in Wijnen. Nog tijdens mijn vakantie bestelde ik meteen een aantal flessen, gelukkig was het ook nog eens van hetzelfde oogstjaar. Eentje ga ik nu proeven, de rest bewaar ik voor een proeverij of een lekker dineetje met familie ofzo. Als de wijnregio Languedoc-Roussillon een klassement zou hebben gehad dan mocht wat mij betreft deze in de "premier cru" categorie vallen. Op het etiket staat dan ook "Grand Vin de Languedoc" en daar is niets aan gelogen. Het is een grootse wijn. Een blend van de druivenrassen roussanne 75%, marsanne 15% en grenache blanc 10%. Alcohol is 12,5%. Houtrijping in barriques (225 liter inhoud) en demi-muids (600 liter inhoud). Harold Hamersma noemde deze wijn al eens de "Meursault van het zuiden". Op het piepklein detail na dat een Meursault alleen maar chardonnay mag bevatten kan ik het van harte met hem eens zijn. De druiven voor deze cuvée worden overigens ook veel gebruikt in het zuidelijk Rhônegebied. Rest mij alleen nog te melden dat de wijn biologisch is en gemaakt volgens het principe van een vin naturel. In het glas diep goudgeel van kleur, helder. Ingetogen aroma, stro, gistcellen, kamille, citroen, kruidig. Droog, bijna beendroog zelfs, hoge zuren, een beetje vettig, wel strak, klein bittertje, hele lange afdronk. De smaak is geconcentreerd, niet heel intens, citroen, gele grapefruit, hout, kamille, garrigue, hazelnoot, een botertje. Tja, de associatie met Meursault is wel heel evident. Ondanks dat ik weer terug in Nederland ben en niet in een vakantie mindset, smaakt deze wijn toch weer helemaal zoals ik hem voor het eerst proefde in Frankrijk zelf. Vooral niet te koud inschenken of even laten opwarmen in je glas. En iets erbij eten. Een mooi visgerecht bij voorkeur, rijke saus erbij, misschien wat aardse tonen van morieljes. Wellicht heel plat maar een malse kipsaté zou er ook nog eens goed bij passen. Ik krijg spontaan trek.

Seifried Nelson Grüner Veltliner 2021

Alle Grüner Veltliners die ik geproefd heb en hier op Wijn-Blog beschreven kwamen uit Oostenrijk zelf, het land waar de druif van origine vandaan komt. Verbaasd was ik dan ook om een Grüner Veltliner uit Nieuw Zeeland aan te treffen. Ik ben heel benieuwd wat de "Kiwi's" ermee doen. Met Sauvignon Blanc hebben ze ook hele leuke dingen gedaan, iconisch zelfs. Alcohol is 13%, geen hout. In het glas heel licht pétillant, helder, licht goud-geel met wat groene reflecties. Behoorlijk aromatisch en heel herkenbaar als Grüner Veltliner, grassig, stro, gistcellen, regenwater, citroen, katoen, lychee, best complex. Klein fruitig zoetje in de aanzet, precieze zuren, klein bittertje, iets drogend op de tanden, strak, lange afdronk. Intense smaak, citroen, mango, lychee, stro, gistcellen, grassig. De grüner veltliner is door deze wijnmaker helemaal in zijn waarde gelaten en is zeer kenmerkend in deze wijn. Sterker nog: blind geproefd zou je hier grüner veltliner uithalen maar waarschijnlijk plaats je 'm dan in Oostenrijk zelf. Respect! Dit exemplaar kwam bij Wine In Black vandaan.

Tornicola Famiglia Rocca DOC Pinot Grigio delle Venezie 2024

Bij Brederode Wijnkopers te Vianen (UT) staan regelmatig enkele proefflessen open op de vrijdagmiddag en/of zaterdag. Ik kwam er om weer eens wat bijzondere wijnen in te slaan maar moest van Rob dit exemplaar toch ook even proeven. Pinot Grigio, dus per definitie uit Italië anders noem je het Pinot Gris, vind ik over het algemeen maar zozo. Dit exemplaar was echter anders. "Anders" in mijn woordenboek is positief. Altijd. Ik hou van anders, ik hou van het verlaten van de gebaande paden. Niet dat deze wijn onherkenbaar is als zijnde Pinot Grigio, nee, er zijn voldoende kenmerken die je na het proeven tot de conclusie kunnen doen leiden dat het hier een Pinot Grigio betreft. Hij laat je er echter wel voor werken en zweten. Tot op zekere hoogte. Het percentage alcohol is een lekkere 12,5%, niet al te hoog dus. Er heeft geen houtopvoeding plaatsgevonden. In het glas kraakhelder, goudgeel, lichter dan licht, 1 op een schaal van 10 qua kleurintensiteit. Behoorlijk aromatisch, floraal, grassig, citroen, stro, witte peer, complex. Klein fruitig zoetje, verfijnde zuren, speekselopwekkend, pittig, heel klein bittertje, strak, lange afdronk. Geen hoge smaakintensiteit, wel mooi geconcentreerd, de smaak zit vooral aan de buitenste zijkanten van de tong. Witte peper, citroen, witte peer, gele grapefruit. Enorm fris met een mega-doordrinkfactor. Vaak vind ik Pinot Grigio wat aan de mollige kant maar niet bij dit exemplaar. Dit klots je veel te gemakkelijk achterover en dat is helemaal geen straf! Wat eet je hierbij? Niks, helemaal niks! De fles is al leeg voordat je ook maar iets op tafel hebt kunnen zetten. Voor de prijs hoef je het zeker niet te laten dus maak ik er maar al te graag een aanrader van! Nou maar hopen dat ze er voldoende van op voorraad hebben bij Brederode Wijnkopers.

1752 Signature Vins Johann & Laurent Vin de France 'Demain j'arrête … peut-être' 2024

"Morgen stop ik ... misschien". Maar waarmee dan? Met alcohol drinken gok ik. Da's iets dat ik nooit zo zou zeggen of doen. Als ik stop, dan doe ik dat meteen. Niet morgen. Ga ik stoppen dan? Ooit, wellicht. Maar voorlopig nog lang niet. Toch is men vandaag de dag zich steeds bewuster van het feit dat een gezonde levensstijl je een langer leven oplevert. De vraag om wijnen met een lager alcoholpercentage blijft groeien. Alcoholvrije wijn is voorlopig nog niet te hachelen, een enkele uitzondering daargelaten, maar het is bij lange na nog niet zo ingeburgerd als alcoholvrij bier bijvoorbeeld, of mocktails. Een tussenvorm zoals wijn met minder alcohol lijkt mij zeer welkom. Ik heb er inmiddels al enkele geprobeerd van 8% en 8,5% en op vakantie in Frankrijk zag ik bij de LIDL het exemplaar van vandaag staan. Eigenlijk sprak het etiket me aan dus zo zie je maar weer: de juiste marketing werkt. Deze wijn heeft een percentage van negen procent. Het is een Vin de France, dus geen regelgeving, nou ja, minder. De druiven mogen uit alle windstreken van het hele land komen. Waarschijnlijk zal de samenstelling hiervan ook elk jaar verschillen dus heeft men ook geen moeite gedaan om de gebruikte druivenrassen en hun percentages te vermelden. Nog geen vier euro per fles en een handige schroefdop bovendien. Laten we die er dan maar eens afschroeven. In het glas helder, licht strogeel met een groene gloed. De eerste snuif doet me meteen aan de Vinho Verde denken van 8,5% denken die ik eerder dit jaar proefde. Fris, citroen, ananas, druivensuiker, muscat, iets grassig. In de mond een heel klein zoetje gevolgd door verfijnde en precieze hoge zuren, strak, dun qua body, middellange afdronk. Geconcentreerde smaak, niet intens, citroen, ananas, muscat, witte druiven. In eerste instantie zou ik willen zeggen: missie geslaagd. Ik zou echter wel willen weten wat een "echte" ambachtelijke wijnmaker zou kunnen voor wat betreft laag-alcoholische wijn. Het exemplaar van vandaag voelt als een massaproduct en ontbeert ziel en kwaliteit. Correct, maar kan beter.

Niepoort Vinhos DOC Douro Fabelhaft Tinto 2021

De rode 'Fabelhaft', in Nederland heet deze 'Gestolen Fiets', had ik in 2018 al eerder besproken, toen oogstjaar 2010. Die had even de tijd gehad om mooi te rijpen en ik maakte er een aanrader van. Vandaag heb ik de 2021 in m'n glas, een stuk "verser" dus. Een blend van de druivenrassen touriga franca, touriga nacional, tinta roriz (tempranillo) en tinta amarela. Ik zie nu pas dat er op het etiket van de 2010 editie ook nog 'reserva' stond. Dat zegt niet altijd iets over het houtgebruik persé, in dit geval namelijk niets. Ook de 2021 heeft gedeeltelijke rijping gehad (25%) in eikenhouten gebruikte barriques voor twaalf maanden lang, alcohol is slechts 12,5%. Na het openen van de fles heb ik 'm bewust een etmaal laten staan want de eerste slok viel me iets tegen. Een dag later is hij beter op smaak. In het glas helder, fel scharlakenrood, intensiteit 2 uit 5. Beetje boers aroma, een stalletje, leer, maar ook morellen, rabarber, rozenbottel. In de mond droog, hoge zuren, mooi afgeronde tannines (1 uit 5), strak, speekselopwekkend, middellange afdronk. Heel geconcentreerde smaak, zure kersen, morellen, rabarber, rozenbottel, rode bessen, bloedsinaasappel, rode grapefruit. Het fruit in deze editie is een stuk frisser dan dat van de 2010. Toen was het zondoorstoofd zwart fruit, nu lijkt het óf verser fruit óf eerder geplukt fruit te zijn. Een bewuste keuze of het resultaat van het oogstjaar? Of zouden die paar jaren extra flesrijping er (ook) aan hebben bijgedragen? Hoe dan ook, hij komt wat zuur over. Ik kan er nu dan ook geen aanrader van maken. Hij is verder helemaal correct hoor, niks mis mee maar ik had er hogere verwachtingen van. Eerlijkheid gebiedt mij wel te zeggen dat, hoogstwaarschijnlijk mede dankzij de hoge zuren, hij een hoge doordrinkfactor heeft en de fles op één avond toch helemaal leeg gaat.