Pampas del Sur Vinyard's Expression DO Mendoza Merlot 2013

Ja hoor, ik zit weer eens aan de merlot. Ik blijf bevooroordeeld over deze druif, althans, de wijnen ervan. Hij schijnt weer helemaal hip te zijn getuige een merlot-proeverij in de Winelife en ook Onno Kleyn testte ze onlangs nog. Reden voor mij om enkele van die 'goed geteste' exemplaren aan mijn eigen smaakpapillen te onderwerpen. Vandaag eentje uit Argentinië, alcohol is 13,5%, geen hout. In het glas helder, donkerrood tot magenta, fel van kleur. In de neus perendrups, framboos, zoete kers... volgens mij weer een gevalletje thermo-vinificatie, een methode om veel kleur en fruitigheid in de wijn te krijgen. Jong drinken dus. In de mond een zoetje, hoge zuren, lage tannines. Smaken van perendrups, zoete kers, framboos, behoorlijk intens. Als tegenhanger van een Beaujolais Nouveau niet verkeerd. Verkrijgbaar bij Dirck III en Dirk van den Broek.

Goriška Brda Slovenian Family Wines Cabernet & Merlot 2012

Het etiket spreekt mij in ieder geval al aan, da's een goed teken. Nu de inhoud nog. Alcohol is 13%, geen houtopvoeding, druivenrassen cabernet (ik neem aan sauvignon en geen franc) en merlot, verhoudingen niet vermeld. Helder, rood gekleurd van een gemiddelde diepte. Kruidige neus, stophoest, anijs, kirsch, een beetje jammy, diep rood fruit. Heel klein zoetje in de aanzet, hoge zuren, gemiddelde tannines, bittertje in de finale, goed in balans. Smaken van vooral kersen, ook iets kruidigs, een leertoon, koffie, iets rokerigs. Absoluut niet verkeerd. Verkrijgbaar bij Spar en Mitra.

Domaine de la Clapière IGP Pays d'Oc 'Jardin de Jules' 2012

Nog maar een keer op herhaling dan. Aan de wijn zelf is niets veranderd, ik kan m'n eerdere beschrijving gewoon knippen en plakken. De enige verandering zit 'm in de plek waar je hem kunt tegenkomen. Werd hij eerst nog geschonken in de KLM business class, nu tref je hem onder andere aan als 'deelnemer' bij de Winelife Pubquiz. De wijnen komen van Châteaux & Domaines Castel en sommelier Edwin Raben is uw quizmaster. De try-out werd gehouden in wijnbar Vyne in Amsterdam en de volgende rondes vinden plaats te Utrecht (Wijncafé Lefebvre 11 maart), Amsterdam (Vyne 8 april), Haarlem (Viqh Wijnbar 13 mei) en Zwolle (Het Wijnhuis 10 juni). Voor meer informatie en een sfeerimpressie, check de Facebook-pagina.

Chevalier de Rauzan-Gassies AOC Margaux 2007

Ik word even grof in de mond nu. "Wat een teringlange afdronk!" Sorry hoor, dat moest even. Kent u dat gevoel? (© Dominee Gremdaat) Een wijn met zo'n lange afdronk dat je hem na een nacht slapen, 's ochtends douchen, tandenpoetsen inclusief spoelen met mondwater, ontbijt, lunch en tig kopjes koffie gedurende de werkdag, 's middags nog steeds proeft? Ik heb het vaker dat ik een wijn de volgende dag nog kan proeven maar na het ontbijt houdt het dan meestal toch wel op. Gisteren geopend en vanavond het laatste restje in m'n glas. De Chevalier de Rauzan-Gassies is de tweede wijn van Château Rauzan-Gassies, een deuxième Grand Cru Classé. Vanaf oogstjaar 2009 heet hij simpelweg alleen nog maar Gassies. Maar dit is verre van gatsie! Man, man, man, wat lekker. Een blend van cabernet sauvignon 65%, merlot 25%, petit verdot 5% en cabernet franc 5%. Alcohol is slechts 12,5%, twaalf maanden houtopvoeding in Frans eiken waarvan 50% tweedejaars en 50% derdejaars, medium getoast. Het nieuwe spul is natuurlijk voorbehouden aan de eerste wijn. In het glas helder bloedrood, lichtjes oranje in de rand. In de neus hout maar subtiel, tikje belegen, rijp zwart fruit. In de mond hoge zuren, gemiddelde tannines, het hout iets minder subtiel nu maar op dag twee beter in balans. Rijp zwart fruit, tabak, beetje rokerig, hoge smaakintensiteit. Een echte wild- en winterwijn maar ook zonder gerecht een feestje in de mond!

Verzoekje: Quaderna Via DO Navarra 2012

Een verzoekje en ik hoefde de wijn nog niet eens zelf te kopen. Afgaand op alleen het etiket zou ik dat uit mezelf naar alle waarschijnlijkheid ook nooit gedaan hebben. Waarom zou je een eigen etiket op je assortiment willen plakken? Om dezelfde reden waarom er supermarkt huiswijnen inclusief eigen etiket bestaan zou ik zeggen, een commerciële. De consument denkt: "Ah! Hetzelfde product maar goedkoper omdat het een huismerk is." en pakt vervolgens die wijn van het onderste schap. Naar mijn persoonlijke mening doe je hiermee afbreuk aan het (al of niet bestaande) imago van die wijn. Door zo'n fantasieloos etiket met de naam van de 'keten' zo prominent in beeld krijgt de wijn het label 'goedkoop'. Maar dat is dus mijn mening. Feit blijft wel dat de eerste indruk telt en die eerste indruk wordt gevormd door... het etiket! Maar ook een boek wordt door mij nog steeds niet beoordeeld op de kaft en deze wijn krijgt van mij dan ook een eerlijke kans. De blend bestaat uit tempranillo, merlot en cabernet sauvignon, alcohol is 13% en er vond geen houtopvoeding plaats. In het glas een heldere magenta kleur, intensiteit 2 uit 5. Een enorm fruitige neus, spetterend rood fruit met framboos in de voorste linie, gevolgd door kers en aardbei. Ook nog een licht animale toets en wat kruidigs. In de mond schreeuwt het fruit het uit! Het begint met een zoetje van de kers, hoge zuren, beetje milky, tikje cederhout, licht alcoholisch, frambozen, bramen. Toch ook nog iets groens te bespeuren, paprika, kruidig, nog wat stroeve tannines (4 uit 5). Een enorme smaakexplosie in je mond terwijl de smaakintensiteit niet overdreven 'dik' is. Hij is verre van log, juist vrij elegant zou ik willen zeggen en meer geschikt voor in de zomer dan winter. Lekkere afdronk die lang in de slokpijp blijft hangen. Zo zie je maar weer: ook een wijn moet je niet beoordelen op het etiket... maar ik zie liever het origineel.

Porto Quevedo 10 Year Old Tawny

Het kaasplankje was natuurlijk een uitstekend excuus om een fles Port te openen. Alcohol is 19,5%, tawny dus houtopvoeding. In het glas lichtbruin, terracotta in de rand. Prikkelend in de neus, vooral vijgen ruik ik. In de mond zoet, niet stroperig, gelijk gevolgd door de hoge zuren, ook prikkelend op de tong. Smaken van voornamelijk vijgen maar ook krenten, pruimen, hoestdrank. Laten we nou net amandel/vijgenbrood erbij hebben liggen. De combinatie met het brood was perfect, sloot naadloos op elkaar aan en je kon eindeloos wisselen tussen die twee. Aan de kaas kwam ik niet eens toe, die zou ik de volgende dag wel proberen, de Port kwam dezelfde avond nog op. Verkrijgbaar bij de grotere Jumbo.

Napa Cellars Napa Valley Zinfandel 2010

En toen was de wijn op, de glazen leeg maar de borden nog niet. Dan trek ik met alle liefde toch nog een fles open. Iets stevigers dan. Een vertrouwd huis, de naar mijn ervaring lekkerste Chardonnay proefde ik er al eerder van. Alcohol is een 'whopping' 14,7%, houtopvoeding van veertien maanden in een mix van Frans en Amerikaans eiken waarvan 48% nieuwe vaten. Alhoewel er groot 'Zinfandel' op het etiket staat is het toch een blend. Hoe kan dat? In sommige wijngebieden mag je de wijn bij 85% druifdominantie (is dat een woord?) al een mono-cépage noemen. Vind ik persoonlijk niet helemaal correct maar wat doe ik eraan? De zinfandel zit hier voor 86% in, de rest is aangevuld met petite sirah, oftewel durif. In het glas een rode kleur van een gemiddelde intensiteit, magenta in de rand. In de neus ontzettend milky, jammy, snoeperig, zoete kers. Een 'freakishly' zacht mondgevoel, je denkt in eerste instantie een yoghurtdrink in je mond te hebben. Daarna komt er een lichte tongtinteling, wellicht speelt het hoge alcoholpercentage hierin een rol. Een zoetje, hoe kan het ook anders, zoete kers, wat cederhout, mooi gedoseerd, zuren perfect in balans, enorm hoge smaakintensiteit. Qua smaakprofiel wel heel erg gericht op de Amerikaanse markt maar daarom niet minder lekker. Het dronk weg als limonade. Bij het kaasplankje had ik nog wat slokjes in m'n glas maar die combinatie pakte echter niet goed uit. Geeft niet... kan ik toch weer iets anders opentrekken.

Château Malescasse AOC Haut-Médoc 1999

Een dineetje. Bij mij thuis. Voor zes personen. Ik kan m'n weg aardig vinden in de keuken maar op de één of andere manier vind ik het kunnen opentrekken van meerdere wijnen op een avond toch spannender dan wat er op het bord terechtkomt. Ik ben meer tijd kwijt aan het doorspitten van het excel-sheet van de wijnvoorraad dan het opsporen van een mooi gerecht, of meerdere. Een aperitief, soms twee verschillende, een wijn voor bij het hoofdgerecht, zowel wit als rood inclusief back-up wanneer de fles voortijdig leeg is en een dessertwijn. Het aperitief zou een Bordeaux uit 1998 worden, geserveerd vanuit de klimaatkast... daar bewaar ik de wijnen voor speciale momenten. Het moment ging helaas een beetje verloren toen deze wijn 'kurk' bleek te hebben. Door de gootsteen ermee. Tweede keus was de Malescasse. Alcohol is 12,5%, houtopvoeding, gebruikte druivenrassen niet vermeld, ik vermoed cabernet sauvignon, merlot en petit verdot. In het glas diep donkerrood, niet geheel helder. Zwevend depot, een stukje keukenpapier fungeert als filter. In de neus belegen, hout, donkerzwart fruit. Ook in de mond precies hetzelfde verhaal met als toevoeging animaal, tabak, koffie en iets 'snoeperigs'. Zoete kers maak ik er van. Voldoende zuren, stevige tannines (4 uit 5). Geen miskoop.

Cave Nouveau St-Clément AOC Valais Humagne Blanc 2011

De humagne of humagne blanc staat in Zwitserland exclusief in het departement Valais aangeplant en heel veel staat er niet. Hij was zelfs bijna helemaal verdwenen maar geniet momenteel een opleving. Je zult er dan wel voor naar Zwitserland moeten want in Nederland heb ik ze nog nooit gezien. Alcohol is 12,8%, geen hout. In het glas licht strogeel gekleurd met een groene zweem. In de neus licht aromatisch, fris, peer, meloen. Ook in de mond erg fris, een aangenaam bittertje, een beetje mollig, net te weinig zuren. Smaken van tropisch fruit en vooral peer en meloen. Makkelijk glas wijn.

Poderi Sarno Porgo DOCG Greco di Tufo 2011

En door maar weer met wit uit 2011. Tegelijkertijd ook weer een voor mij nieuw druivenras te pakken, de greco of greco di Tufo. Alcohol is 13%, ik heb geen gegevens over houtopvoeding kunnen vinden maar ik vermoed van niet. In het glas intens strogeel, 4 uit 5 voor wat betreft de kleurintensiteit voor wit. Vrij aromatisch, tropische geuren van ananas en mango. In de mond droog, hoge zuren, heel licht oxidatief maar zeker niet futloos of vermoeid. Een lichte tongtinteling, een klein bittertje, een volle smaak, tropisch fruit komt ook hier weer terug. Best lekker.

Terres de Moraines AOC Madiran 2007

Slechts één keer heb ik een Madiran geproefd en beschreven op Wijn-Blog die voor de volle 100% uit tannat bestond. Dat mag volgens de regels van de AOC. Je mag 'm ook blenden. Cabernet sauvignon, cabernet franc en fer servadou zijn dan de aangewezen partners. Het exemplaar van vandaag bestaat uit tannat, cabernet sauvignon en fer servadou, lokaal pinenc genoemd, verhouding onbekend. Alcohol is 13,5%, geen houtopvoeding. Bewaarwijn bij uitstek. Zelfs na zes jaar zit hij nog heel hoog in de zuren en tannines. In het glas helder, diep donkerrood tot paars, magenta in de rand. Prikkelend in de neus, kruidig, rijp zwart fruit, animaal, leer. In de mond iets te hoge zuren, een bittertje, straffe tannines (4 uit 5), smaken van zowel rood als zwart fruit. Geen echt hoge smaakintensiteit, niet prettig doordrinkbaar, een strenge wijn. Misschien nog een jaartje of drie laten liggen.

Tenimenti Geggiano Pontignano DOCG Chianti Classico 2008

Een blend, nou ja... blend, blend. Het is overwegend sangiovese aangevuld met 'un poco' canaiolo. Alcohol is 13%, houtopvoeding van minimaal 6 maanden in foeders en barriques van slavonisch eiken. Wanneer ik een etentje organiseer zoek ik altijd eerst de wijn uit, daarna ga ik kijken wat ik erbij wil koken. Het is een Italiaanse wijn, op de TV werd je doodgegooid met reclame voor de Italiaanse weken van die 'André van Duin-wannabe' filiaalmanager van 's lands grootste kruidenier... laat ik maar iets Italiaans doen dan. Uit de Allerhande het recept van 'pollo alla pizzaiola'. Nee, heeft niets met pizza te maken, het is kip in tomatensaus. Zelf voegde ik nog kappertjes toe bij de voorgeschreven ingrediënten. Er zijn maar weinig wijnen die overeind blijven bij tomaten, dit was er gelukkig één van, naar zou blijken. In het glas een diep donkerrode kleur, intensiteit 4 uit 5, lichtjes oranje in de rand. Een zwoele neus, zondoorstoofd zwart fruit maar ook zoete kers. Tegelijkertijd iets fris, venkel, anijs. Een zacht mondgevoel, hoge zuren, gemiddelde tannines, tikje alcoholisch, heel sappig. Het zwoele zwarte fruit ook hier evident, op een mooie manier een licht belegen smaakje. En zoals gezegd, hij bleef fier overeind bij de tomaten en overig aanwezige zuren in het gerecht, met recht een eetwijn.

Puenterruz DO Alicante Monastrell Syrah 2011

We waren op bezoek, ik mocht zelf m'n wijn uitzoeken. Overwegend wit lag er, een paar flessen rood. Ik stop wanneer ik 'monastrell' zie staan. Mourvèdre dus met een aanvulling van 10% syrah. Moet wel goed zijn, is mij althans nog nooit tegengevallen. Geen hout, alcohol is 14%. Ik had m'n notitieblokje niet bij me dus een nauwkeurige proefnotitie heb ik niet. Zo uit m'n blote hoofd zaten er in ieder geval voldoende zuren in, veel zwart rijp fruit neigend naar overrijp, zondoorstoofde tutti-frutti. Heel toegankelijk, heel rond en warm. De fles ging half-leeg, ik mocht 'm mee naar huis nemen.

Cave de Jolimont AOC Vaud L'As de Cœur Assemblage blanc 2011

Ik blijf nog even in Zwitserland met deze blend van chardonnay, charmont en doral. Die laatste twee zijn beide kruisingen tussen chasselas en chardonnay maar kennelijk niet identiek want ze hebben ieder een aparte vermelding in de Druifbijbel. Alcohol is 12,8%, geen hout. Bij het inschenken minuscuul kleine belletjes, geen kettingen. Een licht strogele kleur met een groene zweem. De neus is licht aromatisch, wat zonnebloemolie, fris appellig, klein beetje mango bij het opwarmen. In de mond heel kruidig, een evident bitter, niet storend echter, droog, licht ziltig, vol van smaak, een tikje alcoholisch komt hij over. Gedurende het opwarmen in het glas komt er wat mango bij en wordt hij wat smakelijker. Niet te koud drinken dus.

Provins Valais AOC Valais Heida 2011

Nog steeds bezig met het legen van m'n voorraad witte wijnen van 2011. Vaak noteer ik zo'n beetje dezelfde geur- en smaakindrukken bij witte wijnen van twee, drie jaar oud. Het hele frisse fruit is er vanaf en maakt plaats voor wat rijper fruit, kruidigheid en wat vettigs, iets olie-achtigs. Vandaag trek ik een wijn open die ik uit Zwitserland heb meegenomen. Voor wat betreft het benoemen van druivenrassen zijn het maar rare jongens, die Zwitsers. Zo noemen ze bijvoorbeeld het druivenras cornalin, humagne rouge en het druivenras rouge du pays, cornalin. Toen ik in de winkel dit etiket zag dacht ik dan ook met een voor mij nog onbekend druivenras te maken te hebben: heida, op het achteretiket stond een synoniem: païen. Thuis in de boeken gedoken en het blijken dus allebei weer synoniemen te zijn voor de savagnin blanc. Niet geheel onbekend voor me dus. In de Jura maken ze daar prachtige wijnen van. Alcohol is 13,5%, geen hout. In het glas een vrij donkere stro-gele kleur, intensiteit voor wit 3 uit 5. In de neus zonnebloemolie, ingedroogde honing, perzik, mango. In de mond droog, kruidig, een bittertje, hoge zuren, filmend, vettig. Smaken van vooral zonnebloemolie en perzik. Best nog een hoge smaakintensiteit en in combinatie met het gerecht van die avond, paella met kip, garnalen en rivierkreeftjes, helemaal niet verkeerd. Volgens mij zeg ik het wel vaker maar de iets meer belegen witte wijnstijl bevalt me absoluut.