Wijnacademie Vinologenopleiding: Les 9

Vandaag les 9 alweer op de Wijnacademie. Het ochtendproeven gaat nu zoals bij het proefexamen, vandaag nog met 8 wijnen waarover 10 vragen, binnenkort en ook op het proefexamen 12 wijnen waarover in totaal 18 vragen. Frank Jacobs drukt ons gelijk op het hart vooral niet overmoedig te worden wanneer je een goede score hebt behaald. Met beide benen op de grond blijven staan, want een volgend keer kun je er wel weer eens helemaal naast zitten. Vandaag was ik ook niet erg tevreden met mijn score. Wel 5 van de 8 wijnen, maar geen van de theorievragen goed. En ik heb dan ook net weer zo'n instinker: denk ik een Kopke colheita port uit 2005 in het glas te hebben zitten, blijkt dat dus theoretisch al helemaal niet te kunnen omdat die nog niet op de markt is van dat jaartal, want dit type tawny port van één enkel oogstjaar moet minimaal 7 jaar houtrijping ondergaan. Zo, ik denk: ik verwerk die theorie maar gelijk even in dit blog zodat ik het nooit meer ga vergeten! Wat er dan wel in het glas zat was de Elysium black muscat uit Californië, een dessertwijn die nota bene in het assortiment zit waar ik mee werk! Maar ja, ik had hem dan ook zelf nog nooit geproefd.

De middagsessie was de laatste keer dat we Frankrijk bezochten: Loire en Elzas dit keer. Wijndocent was Chris Alblas. Ook weer iemand die zijn sporen ruimschoots heeft verdiend in de wijnwereld. Aanvankelijk moest hij een beetje inkomen en leek het een vrij droge theorie-les te worden, tot op het punt dat hij het over wijn in het algemeen ging hebben. Opeens zag ik de passie en het vuur bij hem verschijnen en tegelijkertijd verscheen er een glimlach op m'n gezicht die de rest van de les erop bleef. Heerlijk vind ik dat wanneer iemand zo'n toewijding toont. Dan hoeft het bij mij nog niet eens over wijn te gaan, het is gewoon mooi om te zien wanneer iemand gepassioneerd kan vertellen over zijn eigen hobby of vakgebied. Het is dé reden waarom ik destijds als een blok ben gevallen voor wijn. Vanwege het verhaal eromheen en de passie waarmee Rob mij erover wist te vertellen.

Mooie karakteristieke wijnen kregen we te proeven uit de twee verschillende wijngebieden, waarbij vooral het restsuikergehalte bij de wijnen uit de Elzas voor veel wenkbrauw-gefrons zorgde. Laag waar je het hoger had verwacht en soms veel hoger daar waar je het lager had verwacht. Belangrijk daarbij is de balans. Wanneer zoet en zuur goed in evenwicht zijn kun je nog wel eens op het verkeerde been gezet worden. Vooral erg mooi vond ik de Paul Blanck WINECK SCHLOSSBERG Riesling Grand Cru 2007. Een wijn die Chris zelf vanuit de Elzas had meegenomen voor een prijs van €14,80: geen geld! De Jean-Marie Haag Vendanges Tardives Gewurztraminer 2007 op het eind vond zijn weg langs mijn slokpijp in plaats van naar de spuugbak, heerlijke dessertwijn met stroperig zoete tonen van ananas en honing. Het was weer een geslaagde les en een mooie afsluiter voor wat betreft Frankrijk. Op naar het eerste examen!