Mijn vrouw drinkt geen alcohol, wanneer ze zo af en toe een slokje probeert, trekt ze een zuur en vies gezicht. Ze proeft alleen maar de alcohol en dat trekt haar niet. Da's mooi, want zo heb ik altijd een BOB bij me. Al heel lang wilde ze eens een keer gecontroleerd worden en eindelijk was het dan zo ver, en uiteraard kreeg ze de "P" van "prima". Helemaal blij kreeg ze ook nog eens een "BOB" sleutelhanger. Aan de andere kant betekent het dat ik mijn passie voor wijnen nooit met haar kan delen. Ik zit doordeweeks altijd in mijn eentje wijnen te proeven, vaak resulterend in het leeggieten van een halve fles in de gootsteen. Ik probeer immers dit jaar zoveel mogelijk wijnen te proeven en te bloggen, dat wil zeggen; mijn streven is 180 wijnen in 2011. Ik denk dat ik daar ruim overheen ga, gezien het tempo waarin ik ze achterover sla. Bijna elke dag wel een nieuwe fles. Maar ja, zonder "partner in wine" betekent dit dus dat ik ze af en toe halfleeg moet wegkieperen.Toch denk ik dat ik blijer ben met mijn niet-drinkende vrouw, dan menigeen is met zijn of haar drinkende partner. Ik zie het wel eens op feestjes, waarbij kennelijk van tevoren nog geen overleg is gepleegd over wie die avond de BOB zal zijn. Blikken worden uitgewisseld wanneer de vraag wordt gesteld: wie rijdt er terug vanavond? Waarbij de één dan schoorvoetend inschikt en zich opoffert. Om vervolgens gekweld te moeten aanzien dat zijn of haar partner het al voor gezien houdt bij twee alcoholische versnaperingen! Zelfs daarmee kom je door een blaastest! Had even van tevoren gemeld dat je het bij twee glaasjes zou houden, dan had ik me ook wel klem kunnen zuipen! Nee, dan ben ik maar gezegend met mijn natuurlijke BOB.
