Monemvasia Winery Agiorgitiko 2008

Oh, wat een impact heeft de temperatuur van een wijn toch op de beleving ervan. De kamer waarin ik m'n blogjes schrijf is onverwarmd, dat wil zeggen de verwarming staat uit. Het grootste gedeelte van het jaar kan het er dus flink koud zijn. Ideaal om wijn in te bewaren maar wanneer het op drinken aankomt zijn er maar enkele rode wijnen die gebaat zijn bij een graadje of veertien. De wijn van vandaag wilde toch echt alleen gedijen in een omgeving van een graad of twintig. Pas toen kwam hij los, goed los. Aanvankelijk kon het koude rode vocht me niet bekoren maar eenmaal opgewarmd werd ook ik warm van binnen. Gelukkig maar want de eerste review van een voor mij nieuwe monocépage, namelijk die van de agiorgitiko, mag bij voorkeur een positieve zijn. De vierde op rij en tevens laatste in die reeks. Nu even geen opsplitsing in kleur, geur en smaak maar meer een totaalplaatje. Rode bessen, aards, droog, fijne zuren, beetje "groen", sappig, elegant, aangenaam bittertje, lange afdronk. De website van de producent verklaart dat de wijn twaalf maanden opvoeding in nieuw eiken heeft genoten maar daarvan heb ik niets maar dan ook niets kunnen bespeuren. En dat voor een wijn uit het oogstjaar 2008! Het is vooral fruit wat de klok slaat. Zeer fraai geproduceerd en perfect in balans. En gevaarlijk doordrinkbaar, zeker wanneer geschonken op de juiste temperatuur dus. Alcohol is 13%, dit exemplaar werd door een vriendin voor me meegenomen toen ze op vakantie in Griekenland was.

Azienda Agricola Le Coste 'Le Primeur Pour Les Filles' 2016

Uit de regio Lazio (Latium) komt de voor mij nieuwe monocépage, de derde op rij, van de druif aleatico, ook wel moscato nero genoemd maar dan weer niet te verwarren met de muscat of hamburg voor welke hetzelfde synoniem wordt gebruikt. Bent u daar nog? We houden het gewoon op aleatico. Macération carbonique was zijn deel, geen houtopvoeding, alcohol is slechts twaalf procent en het is een zogeheten "vin naturel". Zoveel mogelijk de natuur z'n werk laten doen, zo min mogelijk toevoegingen, zoals bijvoorbeeld sulfiet. In het glas heel licht maar fel rood, scharlaken, Ferrari. Nevelig want ongefilterd. Aromatisch, rood jammig fruit, aardbei, rozenbottel, Roosvicee, snoepig. Droog, hoge zuren, tintel rond de tong, licht pétillant, fruitig, fris, lekker bittertje, strak. Intense smaak, enorm sappig, puur druivensap! Licht gekoeld drink je dit voor je plezier, niet over-analyseren, genieten! Verkrijgbaar bij Wilde Wijnen.

Logodaj Winery 'Melnik 55' 2016

M'n tweede voor mij nieuwe monocépage op rij, ditmaal de Bulgaarse ranna melnishka loza, dat is de officiële naam. In de volksmond wordt hij "melnik 55" genoemd, ook wel "early melnik" omdat-ie vroeg rijpt. Dat "in de volksmond" valt overigens wel mee want de druif vecht nog altijd voor erkenning en wordt regelmatig verward met de "melnik 82" die trouwens één van z'n ouders is. De firma Logodaj is één van de weinige producenten die er een monocépage van maakt. Het alcoholpercentage is 13,5%, de druiven zijn door een strenge selectie van twee sorteertafels gegaan, achttien dagen koude schilinweking en acht maanden rijping in Frans eiken, waarna nog eens zes maanden flesrijping alvorens op de markt te verschijnen. Helder, dieprood tot magenta, kleurintensiteit 3 uit 5. Het aroma van zure kersen, rozenbottel. Een zijdezacht mondgevoel, tannines 2 uit 5, rond, verfijnde zuren, bittertje, rijp rood fruit, kersen, sappig. Niet complex, goed doordrinkbaar, verkrijgbaar bij onder meer De Proeftafel te Zeist.

Medea Malvazija Istarska 2018

Ik trek een aantal voor mij nieuwe monocépages op rij open. Vandaag de eerste van vier. Er zijn enorm veel verschillende wijndruiven die allemaal "malvasia" heten, er is er maar één (in Wine Grapes) die met een "z" wordt geschreven: malvazija istarska. Dat is de Kroatische schrijfwijze overigens want in Italië heet hij malvasia istriana. Beide namen maken melding van de meest aannemelijke originele afkomst: Istrië, het Kroatische schiereiland (ooit in handen van Italië). In het glas helder, licht strogeel met een groene reflectie. Geurintensiteit 2 uit 5, grassig, citroen, floraal, honing, notig. Droog, lekker hoge speekselopwekkende zuren, piepklein bittertje, lange afdronk. Smaakintensiteit 2 uit 5, citroen, honing, mineralig, amandel. Fris, licht ziltig, delicaat gerechtje erbij; stukje witvis met een schuimpje, tuinkers, julienne van rode biet, klein krokantje. Ik begin spontaan te watertanden. Alcohol is 12,5%, geen hout, verkrijgbaar bij onder meer De Proeftafel te Zeist.

Domaines Ott* AOC Côtes de Provence Château de Selle Cru Classé Rosé 2018

Naam, faam en prijs leiden mij niet af van de essentie: de inhoud. Of een fles rosé van vijfendertig euro nou ook vijf keer lekkerder smaakt dan één van zeven euro waag ik te betwijfelen... nee, kan ik subiet naar het land der fabelen verwijzen. Op voorhand... zonder hem geproefd te hebben. Bam! Dat is er uit. Het is mijn nieuwsgierige aard die mij toch doet besluiten tot de aanschaf van een fles Château de Selle van Domaines Ott. En natuurlijk schept deze rosé een bepaalde verwachting bij me. Ik ben benieuwd. In het glas heel licht zalm-oranje, zo'n lichte rosé heb ik nimmer gezien. Al eerder verkondigd: het zegt helemaal niets over de smaakintensiteit. Redelijk aromatisch, kruidig, citrusfruit, tropisch fruit. In de mond een heel klein fruitig zoetje, mooie hoge en speekselopwekkende zuren, bittertje, iets meer strak dan filmend. De enorme kruidigheid is het eerste dat opvalt in de smaak. Daarna citroen, lychee, rode appel, grapefruit, een klein dropje in de lange afdronk. Niet koud uit de koelkast serveren, vijftien graden en iets laten opwarmen in het glas. De smaakintensiteit is best hoog, de stijl komt wat boers over. Een beetje zoals de Bandol rosé van Château Pradeaux. Is-ie nou die vijfendertig euro waard? Nee, ik vind van niet. Dat mag wat mij betreft de helft zijn en dan nog kies ik liever voor de wat elegantere stijl van een "Whispering Angel" van Château d'Esclans. Alcohol is 13%, geen hout, een blend van de druivenrassen garnacha, cinsault, syrah en monastrell. Verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Ahr Winzer Ahr Spätburgunder Handschrift Trocken 2016

Tijdens m'n meest recente vakantie, vlak bij de Duitse grens, heb ik weer lekker wat Ahr Spätburgunders ingeslagen. Altijd fijn om er daarvan eentje open te trekken of te schroeven in dit geval. De kleur is goed, felrood, intensiteit net geen 2 uit 5, eerder 1,5 uit 5. Prachtig aroma, rozenbottel, rode grapefruit, kreupelhout, bosaardbeitjes, zuurstok, zeer ingetogen. Ondanks het vermelde 'trocken' op het etiket zit er toch een fruitig zoetje in de aanzet, gevolgd door heerlijk gedoseerde zuren, speekselopwekkend, tannines 1 uit 5, enorm sappig, prachtige afdronk. Verfijnde balans, de juiste smaakintensiteit. Aardbei, rozenbottel, rode grapefruit, citroen, heel licht aards in de finale. Wauw, wat lekker! Tegelijkertijd heel gesofisticeerd, elegant, subtiel, slank. Duitse finesse! Alcohol is 13%, geen hout, gekocht bij de Kaufland.

Ahrweiler Klosterberg Ahr Spätburgunder Trocken 2016

En alweer zo'n heerlijke Ahr-Spätburgunder in m'n glas. Helder, lichtrood, lage kleurintensiteit. De geur van rode grapefruit, bosaardbeitjes, kersen, mandarijn. Prachtig, typisch Ahr. Droog, hoge, fijne zuren, lekker bittertje, middellange afdronk, uitstekende balans. Iets hoger dan gemiddelde smaakintensiteit, aardbei, kers, rode grapefruit, limoen, mandarijn. Heel sappig, hoge doordrinkfactor. Vooral een wijn om te drinken wanneer de temperatuur buiten weer wat oploopt, de wijn zelf licht koelen, zeer verfrissend. Alcohol is 13%, geen hout, verkrijgbaar bij onder meer de Kaufland.

La Cantina Pizzolato DOC Prosecco Frizzante Biologico 2018

Het was een geschenk. Een gratis flesje toegevoegd aan een bestelling, met schroefdop in het formaat van 200 milliliter, een quart noemen ze dat dan. Hoe kleiner de fles des te eerder moet deze geopend worden. De inhoud van een magnum bijvoorbeeld kan langer "ouderen" dan een normale fles. Het formaat leent zich ervoor om tussendoor, op een doordeweekse dag geopend te worden. Het gaat net in z'n geheel in een glas van formaat. Weinig mousse, weinig bubbel. Appel, hooi, mineralig, citroen, limoen. Klein zoetje, hoge zuren, geen mousse-gevoel, dun. Ach, mag je een gegeven paard in de bek kijken? Ja, ik vind van wel. Wellicht dat deze bubbel vanuit een grotere fles een positievere beoordeling gehad zou kunnen hebben, maar ja, ik ben meedogenloos. Neem mij vooral niet te serieus, vorm lekker je eigen mening. Alcohol is 10,5%, ingespoten koolzuur en ik zeg lekker niet waar ik 'm vandaan heb.