Slechts twee jaar verschil tussen 'klassiek' 1999 en topjaar 2001 in Rioja. Daar waar die van 1999 toen ik hem beschreef in 2015 al op z'n retour was, zo zit de Faustino I van 2001 nog lang niet aan z'n top. Het is nu al een genot om te drinken maar de complexiteit zal toenemen met zo'n tien jaar opleg. Gelukkig heb ik een tweede exemplaar om dat te controleren. Druivenrassen tempranillo 86%, graciano 9% en mazuelo (carignan) 5%, houtopvoeding in 80% Amerikaans en 20% Frans eiken voor een periode van 26 maanden, alcohol is 13,5%. Een 'droge' neus, nog wat gesloten, fruitig en floraal. Fris in de mond, vers rood fruit, mooie zuren, het hout zeer fraai geïntegreerd. Erg jong en levendig voor een wijn van vijftien jaar oud en dan heeft-ie nog niet eens het achterste van zijn tong laten zien. Ben heel benieuwd hoe deze zich gaat ontwikkelen.
31.05.2020 Update: De tweede en laatste fles hiervan gaat open. Op het menu stond paella en ik wilde deze fles graag openen in gezelschap en kon niet langer wachten. De ontwikkeling was langzaam gegaan, gelukkig. Er was nog steeds ruim voldoende fruit aanwezig, rood en zwart, ondanks dat het aandeel hout wat meer op de voorgrond was getreden. Beetje peperig. Subtiel en elegant, niet meer gesloten, hele lichte ouderdomsverschijnselen maar verre van het stempel "oude wijn". Bij een blindproeverij zou je je nog wel eens lelijk in het oogstjaar kunnen vergissen. Ik had hem makkelijk jonger ingeschaald.