Château Brane-Cantenac AOC Margaux 2006 'Grand Cru Classé en 1855'

Ach, nu ik toch één en ander aan het opschonen ben; ik gooi d'r gewoon weer een Grand Cru Classé tegenaan. Volgens de kenners mag deze open sinds een jaartje of twee, langer bewaren kan maar niet veel langer dan een jaar of drie. Ook al geen topjaar, 2006. Toch krijgt hij best nog hoge scores. Een blend van cabernet sauvignon 60%, merlot 36% en cabernet franc 4%, alcohol is 13%, in totaal achttien maanden houtopvoeding waarvan 60% in nieuwe vaten. In het glas helder, granaatrood, intensiteit 2 uit 5, oranje in de rand. In de neus hout, leer, zwart fruit, kruidig. In de mond hoge zuren, nog wat rauwe tannines (3 uit 5), zwoel zwart fruit, sappig, een bittertje, leer, koffie, tabak, hout. Hij is niet meer zo levendig, een beetje uitgeblust. Achterover leunend in een te gemakkelijke fauteuil waar je niet meer uit overeind kunt komen... zoiets. Ik word er niet warm of koud van.

Château Cantemerle AOC Haut-Médoc 2002 'Grand Cru Classé en 1855'

Na de Grand Cru Classé wannabe van gisteren vandaag het 'echte' werk. Volgens de fiche technique op hun eigen site 'nu' op dronk. Ik weet niet zeker of ze daarmee het 'nu' van 2016 bedoelen of het 'nu' van toen de wijn op de markt verscheen. Oogstjaar 2002 is in ieder geval een klassiek voorbeeld van een 'klassiek' jaar. Het werk in de kelder was relatief belangrijker dan wat er in de wijngaard gebeurde. En daar hebben grote wijnchâteaux een voordeel; die hebben de (financiële) middelen om in een middelmatig jaar nog een fatsoenlijke wijn te produceren. De scores voor dit exemplaar uit 2002 zijn niet bijster hoog. Volgens de kenners lag zijn top in de verleden tijd. Jancis Robinson vindt dat hij al zo'n zes jaar geleden uiterlijk gedronken had moeten worden. Gebruikte druivenrassen cabernet sauvignon 45%, merlot 40%, petit verdot 10% en cabernet franc 5%, alcohol is 12,5%, twaalf maanden houtopvoeding op Frans eiken waarvan de helft nieuwe vaten. In het glas licht scharlakenrood, intensiteit 2 uit 5, baksteen in de rand. Op de stille spiegel kruidig, een beetje rokerig. Na het walsen komt daarbij nog wat leer, licht hout, zwart fruit, tikje floraal. In de mond kruidig, leer, mooie zuren, sappig, afgeronde tannines, zwart fruit, een pepertje, heel klein bittertje, licht aardse toon in de lange afdronk. Best een hoge smaakintensiteit, 'dik' maar niet log, goed in balans eigenlijk allemaal. Maar om nu te zeggen dat dit "Grand-Cru-Classé-waardig" is vind ik overdreven. Je proeft ouderdom, kwaliteit en smaakintensiteit maar ook gelet op de prijs-pretverhouding ga ik dan toch liever voor de vier keer goedkopere "nep-Cru" van gisteren.

Château Cru Cantemerle AOC Bordeaux Supérieur 2012

Ik had hier geen hoge verwachtingen van. Iets meer dan vijf euro in een Franse supermarkt en intens z'n best aan het doen om maar vooral te lijken op een bepaalde 'Grand Cru Classé'. Château Cantemerle is namelijk die 'Grand Cru Classé'. Château Cru Cantemerle is dat niet. Château Cru Cantemerle is een Bordeaux Supérieur. Iemand die de klok heeft horen luiden maar niet weet waar de klepel hangt denkt dat dit de real deal is. Alsof zoiets voor die prijs in de supermarkt staat. Juist om die reden kocht ik hem. Ik ga hem vergelijken met de real deal. Allereerst valt m'n mond open van verbazing wanneer blijkt dat dit exemplaar ook nog eens daadwerkelijk twaalf maanden in Frans eikenhouten vaten heeft mogen rusten. Daarom alleen al zou de prijs zeker drie euro hoger moeten liggen dan dat-ie nu is. Alcohol is 14%, een blend van merlot en cabernet sauvignon. In het glas donkerrood tot magenta, intensiteit 2 uit 5. In de neus rood fruit, kruidig, leer, hout goed verborgen. In de mond kruidig, een klein zoetje, kers, sappig, licht drogende tannines (1 uit 5), tikje alcoholisch, ook hier het hout weer op de achtergrond. Voor een supermarkt-Bordeaux in dit prijssegment valt het allesbehalve tegen. Het valt zelfs, zeg maar, een soort van mee. Geen scherpe randjes, nergens hoekig of groen. Wel karakterloos. Een dertien-in-een-dozijn-wijn. Niets duidt erop dat dit uit de Bordeaux MOET komen, zelfs niets duidt erop dat dit uit Frankrijk MOET komen. Heel doordrinkbaar, politiek correct. In m'n volgende blog zal ik de 'echte' Cru eens aan de tand gaan voelen.

Domaine les Yeuses IGP Pays d'Oc 'Les Épices' Syrah 2013

Deze wijn stond op mijn 'wenslijst'. In Perswijn werd hij een keer beschreven en ik wilde hem proeven. Bij Wijnkoperij De Gouden Ton kwam ik hem tegen. Oogstjaar 2013 in de Languedoc-Roussillon was top. Alcohol is 13,5%, negen maanden houtopvoeding in Frans eiken voor 40% van de wijn, dit gedeelte heeft dan ook nog eens macération carbonique ondergaan, de rest ging in roestvrij staal. Na de assemblage nog eens drie maanden rust op tank. In het glas donkerrood tot magenta, kleurintensiteit 2 uit 5. Floraal in de neus, zure kers, koffie. In de mond kruidig, zure kers, floraal, hoge zuren, pepertje, rood fruit, 'donkere smaak', lekker aards in de afdronk. Een interessant exemplaar, geen allemansvriend, vooral de smaak van zure kers is in eerste instantie iets overheersend. Na een etmaal in een karaf is de wijn beter in balans. Op dit moment misschien nog iets gesloten, een jaartje wachten wellicht. Ik kom tot de conclusie dat ik eigenlijk wel weer wat meer wil gaan proeven van de syrah druif.

Bodegas de Pelazas DO Arribes Abadengo Reserva 2004

Vandaag even een "erger-momentje". Soms zet ik in mijn stukjes een link naar andere websites die bijvoorbeeld over dezelfde wijn iets hebben gepubliceerd. Sporadisch lees ik mijn stukjes terug en geregeld komt het voor dat die links niet meer werken of opeens naar een andere pagina verwijzen. Google Search biedt dan ook geen uitkomst meer, de content is simpelweg verwijderd. Vandaag zocht ik een wijn, voorheen geïmporteerd door Kwast Wijnkopers, nu kennelijk niet meer. De oude winkel "Le Bouchon" in Bunnik is overgenomen door "&Wine" en deze veranderde het assortiment, dus ook daar niet meer leverbaar. Via Google kom ik op een andere wijnwebwinkel uit. Die schrijft een stukje over de wijn om hem vervolgens niet te kunnen leveren! "What The Fuck!?" Vandaag heb ik een wijn in m'n glas die afkomstig is van Wijnen Uit Spanje, die site is "under construction" maar via deze LINK kom je bij de importeur terecht. Die levert wijnen van vrij onbekende druivenrassen. Van de Juan Garcia bijvoorbeeld, wie kent 'm nu niet? Alcohol is 14%, houtopvoeding van twaalf maanden in Frans eiken. In het glas lichtrood, oranje in de rand, heel klein beetje troebel. In de neus hout, leer, koffie, donkerzwart fruit, veel tertiaire tonen. Een zacht mondgevoel, mooie zuren, lekker bittertje, stevige maar afgeronde tannines, sappig, vief, rood tot zwart fruit. Doet me aan het karakter van een rijpe Bordeaux denken. Drinkt lekker door.

Dourthe AOC Bordeaux blanc La Grande Cuvée 2013

Mono-cépages en Bordeaux. Die twee gaan niet als vanzelfsprekend hand in hand. Wanneer ik aan Bordeaux denk, voor zowel rood als wit, dan denk ik aan blends. Vandaag echter heb ik een mono-cépage in m'n glas. Wit, van sauvignon blanc, zes maanden sur lie met geregelde bâtonnage, geen hout, alcohol is 12%. De vaste lezer weet dat ik geen fan ben van sauvignon blanc. Het wat groene karakter, de hoge zuren waarvan spontaan de barsten in je tanden springen. Het is, zeg maar, niet mijn ding (een hele foute zin volgens de taalpolitie). Heel bewust heb ik deze wijn dan ook iets langer bewaard, wellicht dat het heeft geholpen. Ook de zes maanden sur lie kan wat verzachtend werken maar dat wist ik nog niet toen ik hem kocht. In het glas heel licht strogeel met een groene zweem. Een redelijk stuivend aroma, buxus, citroen. In m'n mond raken de trefzekere zuren slaags met mijn zintuigen. Intens hoog zijn ze. Ik zet door. Droog, citroen, buxus. Ondanks de strijd in m'n mond herken ik z'n kwaliteit. Het is een erg mooi, zuiver en correct exemplaar. Ik besluit er wat harde Montbéliardekaas bij te knabbelen. De combinatie werkt, de wijn wordt wat toegankelijker. De tweede helft uit de fles drink ik een dag later. Nu is hij echt een stuk aangenamer geworden. De hele harde zuren zijn wat ingetoomd, hij is iets ronder, smakelijk. Ik blijf er nu van doordrinken en de fles gaat leeg zowaar. Helaas maar één fles van gekocht. Ik had graag willen weten hoe hij over nog eens vijf jaar zou zijn.

Porto Quevedo 20 Year Old Tawny #MyPortWineday

Even geen tijd om op en neer te vliegen naar Porto om in het Portinstituut IVDP een glaasje 20 jaar oude tawny mee te nippen, ik doe er thuis wel eentje. De gemiddelde leeftijd is 20 jaar, het kan dus best zo zijn dat er voor de helft 30 jaar en voor de andere helft 10 jaar oude Port bij elkaar zit, dat mag. Dat is toegestaan zolang de gemiddelde leeftijd maar overeenkomt met wat er op het etiket staat. Besef dat de wijn wordt gebotteld zoals de wijnmaker hem heeft bedoeld. Veel langer bewaren op fles voegt derhalve weinig toe. Dat doe je bij Port in principe alleen maar met een vintage, een botteling van één enkel uitstekend oogstjaar. Die ontwikkelt nog op fles. Het exemplaar van vandaag is een mix van meerdere "Port-druiven", de meest bekende zijn touriga franca, tinta roriz (tempranillo), tinta barroca en touriga nacional, alcohol is 20%, opvoeding in groot hout. In het glas "getaand", roodbruin gekleurd, intensiteit 1 uit 5, helder. Een schitterende neus van krenten, vijgen, melkchocolade, hazelnoten, Nutella, hoestsiroop, crème brûlée, borstplaat, heel licht kruidig, tikje floraal, ik blijf er nieuwe aroma's uit halen. In de mond uiteraard zoet maar niet dik stroperig, de flink hoge zuren bieden goed weerstand. Een zacht mondgevoel, machtig mooi oxidatieve tonen, smaken van vijgen, krenten, pruimedanten, basterdsuiker, melkchocolade, ellenlange afdronk. Ik had het geluk om dit halve flesje een keer te bemachtigen rond de Kerstperiode voor de helft van de prijs maar ook de volle prijs is hij dubbel en dwars waard. Verkrijgbaar bij de grotere Jumbo maar je kunt hem natuurlijk ook in het filiaal bij jou in de buurt laten bezorgen.

Fleur du Rhône AOC Valais Humagne Rouge 2011

Wanneer ik dan eens een paar dagen in Zwitserland ben dan ga ik natuurlijk op zoek naar "andere" wijn. Vandaag weer een nieuwe druif in mijn Quest for the Holy Grape. De cornalin komt oorspronkelijk uit het Italiaanse Valle d'Aosta maar is in het Zwitserse kanton Valais (Wallis) ook rijkelijk aanwezig. Hier wordt de druif echter "humagne rouge" genoemd. Geen tijd, geen zin, geen geld om een wijnspeciaalzaak te bezoeken, ik stap de Zwitserse "Coop" in Vich binnen. Het wordt dit exemplaar van een grote wijncoöperatie. Wel goed het achteretiket lezen wanneer je wijnen koopt in Zwitserland of de "Druifbijbel" Wine Grapes meenemen want wanneer je dus een wijn ziet staan met prominent "Cornalin" op het etiket dan gaat het weer om de druif "rouge du pays". Lekker verwarrend. Alcohol is 13,5%, geen hout of wellicht het gebruik van grote foeders, niets erover op internet kunnen vinden. In het glas helder, donkerrood van kleur, intensiteit 2 uit 5. Een neus van bloedsinaasappel, rood fruit, aardbei, licht kruidig, hintje walnoot. In de mond hoge zuren, sappig, lekker bittertje, veel rood fruit aanwezig, gemiddelde smaakintensiteit. Licht aards in de afdronk, alweer. Geen "wow!-wijn" maar voldoende spannend.

Altschuh Erben Pfalz 'Doppelstück' Spätburgunder Cabernet Sauvignon 2009

Gekocht in januari 2013 omdat ik benieuwd was wat de aanvulling van cabernet sauvignon, onbekend in welk percentage, doet met spätburgunder, oftewel pinot noir. Voegt het iets toe of had het beter achterwege gelaten kunnen worden? Drie jaar extra kelderrust voordat ik besluit hem open te trekken. Alcohol is 13,5%, geen gegevens over houtgebruik kunnen vinden. Helder rood gekleurd, intensiteit 1 uit 5 voor rood, oranje tot licht baksteen in de rand. In de neus rood fruit, aardbei, kers, rode grapefruit, licht aards. Een zacht mondgevoel, klein zoetje, mooie zuren, bittertje, beetje aards, rood fruit, sappig, kers, bessen, aardbei. Over houtgebruik ben ik niet zeker, wellicht heel groot hout. "Licht verteerbare" wijn, zomers, licht gekoeld op z'n best. Ik vermoed dat de spätburgunder toch het overgrote deel voor zijn rekening neemt in de blend, zijn kenmerken komen ruim boven die van de cabernet sauvignon uit. Lekkere aardse afdronk.

Undurraga Aliwen Reserva Sauvignon Blanc 2014

Chileense Sauvignon Blanc uit het supermarktsegment lijkt steeds meer op die van Nieuw Zeeland. Met als enig onderscheid dat er wat minder tropisch fruit in het aroma en de smaak aanwezig is. Het exemplaar van vandaag doet mij komen tot deze generaliserende uitspraak. Maar al te vaak gaat die vergelijking daadwerkelijk ook op. Goed voorbeeld doet goed volgen. Het enorm expressieve karakter van Nieuw Zeelandse Sauvignon Blanc sprak kennelijk het grote publiek meer aan dan de superstrakke Europese variant. Ze verkopen als warme broodjes en wie wil daar nu niet een graantje van meepikken? "Geef het volk brood en spelen", een dief van je eigen portemonnee wanneer je daar niet op zou inspringen. U vraagt, wij draaien. Dus kwam ook Chili met expressieve Sauvignon Blanc. Zeer correct geproduceerd. Een licht groengele kleur. Een volle neus van buxus, maïs, citroen. Een minizoetje in de aanzet, voldoende hoge zuren, citroen, buxus, maïs. Zeer toegankelijk. Alcohol is 13,5%, de druiven komen voor 70% uit de Leyda Vallei, de rest uit de Curicó Vallei. De wijn is verkrijgbaar bij Albert Heijn.

Max Cochut Champagne Réserve Premier Cru Brut

Een nieuw jaar. Wijn-Blog gaat nog even door op dezelfde voet als op de laatste dag van 2015 en trekt gewoon weer een fles champagne open. Laten we 2016 maar eens goed beginnen! De voornaam Max is in 2015 vaak gevallen, Verstappen van achteren; Formule 1. Laten we hopen dat hij in 2016 nog meer van zich kan doen laten spreken in positieve zin. De achternaam van de Max van vandaag is echter Cochut, zijn champagne maakt hij in de gemeente Tauxières-Mutry. Eén van de in totaal 41 gemeenten met de 'Premier Cru' status. Max Cochut is een zogenaamde RM, een Récoltant-Manipulant. Hij maakt zelf champagne van eigen druiven in zijn eigen kelder. Anders dus dan grote bekende wijnhuizen die veelal druiven opkopen van allerlei verschillende wijnboeren. Die kunnen overigens nog steeds van diezelfde Max Cochut zijn want wat er bij hem overblijft verkoopt hij aan huizen als Heidsieck, Veuve Clicquot en Moët & Chandon. Alcohol is 12%, gebruikte druivenrassen 66% pinot noir en de rest chardonnay. Een vrij intens goud-gele kleur in het glas met een wat oranje gloed, fijne mousse, dunne slierten bubbels. In de neus heel duidelijk wat langer gerijpt dan degene die ik gisteren proefde. Veel meer de geur van de autolyse, de afgestorven gistcellen. Hoe ruikt dat dan? Alsof je bij de bakker staat. Heerlijke tonen van wit brood, tosti, brioche, vers afgebakken broodjes. In de mond mooie zuren, niet te strak, droog, vol van smaak, romig, limoenig bittertje. Dit is echt mijn stijl sprankelwijn, zoals ik hem het liefst heb. En voor een champagne absoluut heel betaalbaar, aanrader, nummer één op het ereschavot. Verkrijgbaar bij Brederode Wijnkopers, via een klik op onderstaande banner kom je op de site.