Miss Rosé Vin de France 2014

Op deze Miss Rosé alweer zo'n leuk etiket van dezelfde makers als dat van de Mister Merlot. Voor €2,99 exclusief bij de ALDI te verkrijgen, alcohol is slechts 11 procent maar restzoet is niet aanwezig, nou ja, niet in die mate dat je de wijn zoet zou kunnen noemen. In het glas helder, licht zalm-oranje gekleurd. In de neus rood fruit, citrusfruit ook. Koud uit de koeling, droog, hoge zuren, een fris bittertje, citrusfruit, rood fruit, winegums. Beproefd recept, misschien nog wat gestuurd met specifieke gistsoorten maar 'who cares'? Het klokt gewoon makkelijk weg en dat is wat je wilt op een zonnige zomerse dag.

#LanguedocDay Domaine de Villeneuve AOP Languedoc Pic Saint Loup Vieilles Vignes 2012

In het kader van de jaarlijkse Languedoc-dag die dit jaar op 29 mei valt, trek ik een Pic Saint Loup open. Deze sub-appellation ligt in het zuiden van Frankrijk, 20 km landinwaarts van de stad Montpellier. Alcohol is 13,5%, druiven van stokken ouder dan 50 jaar; syrah, grenache en carignan, macération carbonique waarbij van de carignan complete trossen werden gebruikt, geen houtopvoeding. In het glas donkerrood tot paars, kleurintensiteit 4 uit 5. In de neus veel rood fruit, het spat eruit, na flink walsen komt daar iets animaals bij, een stalletje, kruidigheid, koffie, cacao, wat zondoorstoofd zwart fruit nu ook. Mooie ontwikkeling. In de mond een piepklein zoetje, hoge zuren, mooi afgeronde tannines, nauwelijks aanwezig, heel sappig, prachtig bittertje in de afdronk. Intense smaak van rijp rood fruit, kers, pruim, kruidig, licht aards, erg mooie balans in deze wijn, complexiteit, zeer goed op dronk.

Fleur du Rhône AOC Valais Cornalin 2010

Rare jongens die Zwitsers. Ik heb een fles wijn op voorraad waar groot "Humagne Rouge" op het etiket staat en dan blijkt het om de druif 'cornalin' te gaan. Nu open ik een fles waar groot "Cornalin" op staat maar dat betreft dan weer de druif 'rouge du pays'. Blij dat de Druifbijbel "Wine Grapes" altijd weer uitkomst biedt. De rouge du pays is een van de oudste druiven van Valais in het Zuiden van Zwitserland. Bijna verdwenen maar in de jaren '70 gered van de ondergang. Een kruising tussen de petit rouge en de mayolet, ook nog nooit van gehoord zeker? Kom d'r maar eens om in Nederland. Ik vrees tevergeefs, je zult er een tripje voor naar Zwitserland moeten maken. Dat deed ik dan ook en ondanks dat dit exemplaar van een grotere coöperatie komt en letterlijk in de Zwitserse supermarkt "Coop" te koop is, is hij stevig aan de prijs, maar dat is daar vrij normaal. Alcohol is 13,5%, geen informatie kunnen vinden omtrent houtopvoeding. Voor mij de eerste keer dat ik wijn van de rouge du pays proef dus kan ik er weer eentje afstrepen in mijn Quest for the Holy Grape, mijn missie om zoveel mogelijk verschillende mono-cépages te proeven. In het glas helder, dieprood tot magenta, kleurintensiteit 3 uit 5. In de neus veel rood fruit, wat noterig, kruidig, licht floraal. In de mond droog, hoge zuren, milde tannines (1 uit 5), stevig bitter in de afdronk. De adaptatie van het bitter is bij de tweede slok al geschied en het valt nu zelfs niet eens meer op, wellicht dat eventjes karafferen ook al zal helpen. Hij is sappig, barstensvol rood fruit en kruidigheid, licht floraal, een pepertje, iets notigs, een best hoge smaakintensiteit (4 uit 5), aardse afdronk, proef ik nu toch een hintje van houtopvoeding? Wellicht in grote foeders dan. Het is een lichte wijn, iets koelen mag best, qua smaakprofiel lijkt hij nog het meest op een simpele Duitse Spätburgunder, no disrespect intended. In mijn geval mag je het zelfs uitleggen als zijnde een compliment want ik hou van Spätburgunders. Een spannende wijn die je maar blijft inschenken.

La Cave Irouleguy AOC Irouleguy 'Arrola' 2009

Na m'n ervaring met de vorige wijn ben ik geneigd alleen nog maar wijnen te proeven op gunstige 'fruitdagen'. Nadeel daarvan is dat je in sommige maanden dan slechts drie keer een fles kunt openen, tenzij je er natuurlijk meerdere op dezelfde dag gaat proeven. Voor sommige wijnen zou het overigens weinig verschil maken maar om er zeker van te zijn dat je die dure fles wijn waarop je je zo hebt verheugd ook goed smaakt, is het wellicht waard om die afweging mee te nemen in je besluit. Het Engelse bedrijf Tesco houdt er wel degelijk rekening mee en organiseert alleen nog wijnproeverijen op biodynamisch gunstige dagen. Vandaag is het wederom een fruitdag en ik open een wijn uit de in Nederland vrijwel onbekende AOC Irouléguy, op het etiket overigens zonder 'accent aigu' geschreven. Gelegen in het Zuidwesten van Frankrijk, waar de wijngaarden op terrassen in de uitlopers van de Pyreneeën liggen. Ook wel Frans Baskenland genoemd en dat zie je terug op het achteretiket, de tekst staat er zowel in het Frans als Baskisch gedrukt. Gebruikte druivenrassen zijn tannat, cabernet franc en cabernet sauvignon, alcohol is 13%, geen vermelding van houtopvoeding, dat hoop ik dan maar te kunnen proeven. "Niet te lang van tevoren beluchten" lees ik ergens op een Franse site. In het glas helder, vaalrood, lichte hint baksteenkleur in de rand, lage kleurintensiteit (2 uit 5). Weinig aromatisch, rood fruit, licht kruidig, hier ook weer laag in de geurintensiteit. In de mond droog, hoge zuren, best tannineus (4 uit 5), heel sappig, in eerste instantie lijkt de intensiteit van de smaak een stuk hoger te liggen dan die van de kleur en geur maar goed beschouwd is dit doordat hij wat alcoholisch overkomt. Houtgebruik proef ik niet terug, ik hou het dan maar op een "nee". Vooral rood fruit en wat kruidigheid van rozemarijn proef ik, een lekker bittertje in de afdronk. Hij is een beetje te vergelijken met de lichte rode wijnen van de poulsard en trousseau uit de Franse Jura en ook die van de schiava grossa uit het Italiaanse Alto Adige. Best een spannende wijn, aparte smaak en mondgevoel. Fris en jong maar ook kruidig en volwassen. Zeker geen simpel terraswijntje. Gezien de prijs (€5,80 bij de LeClerc) zou ik er best een aanrader van willen maken maar de reis naar het zuiden van Frankrijk die je er dan voor zou moeten maken doet daar dan weer een beetje afbreuk aan. Als je d'r in de buurt op vakantie bent zou ik hem gewoon eens proberen.

Marqués de Griñón DO Dominio de Valdepusa Vino de Pago 'Caliza' 2011

Drie dagen deed ik al met deze wijn, heel bewust kies ik er voor om hem ook nog een vierde dag te proeven, die valt namelijk vanuit biodynamisch oogpunt op een 'fruitdag' en dus wat gunstiger. Het is een zogenaamde Vino de Pago, een kwaliteitsaanduiding gelijkwaardig aan die van de hoogste Spaanse DOCa klasse. De DOCa klassering geldt echter voor een complete wijnregio, Rioja en Priorato zijn nu nog de enige twee. De DO Pago, zoals hij ook wordt genoemd, betreft een Estate of wijnbedrijf dat bewezen heeft aan de hoogste kwaliteitsnormen te voldoen maar wijnen maakt die buiten de normale regelgeving vallen van de wijnregio waarin het bedrijf gesitueerd is. Voorwaarde is onder meer dat de druiven van de eigen wijngaarden moeten komen. De gebruikte druivenrassen voor dit exemplaar zijn syrah, petit verdot en graciano, alcohol is 14,5%, tien maanden houtopvoeding in Frans Allier eiken. In het glas kersenrood tot purper, kleurintensiteit 4 uit 5. Op de stille spiegel weinig te ruiken, zeker op dag één. Na het walsen komt er meer los; een lekker stalgeurtje, rood tot zwart fruit, licht kruidig, notig. Het tweede glas is al wat meer geopend; framboos, perendrups, kers. Op dag vier merk je pas echt een groot verschil, veel expressiever in de neus, veel kersenfruit. In de mond een klein zoetje, hoge zuren, fris, intense kersensmaak, licht drogend, ronde tannines (1 uit 5), heel sappig, een lekker bittertje, hout goed gedoseerd. Heel opvallend hoe gesloten deze wijn nog is, pas na vier dagen kon ik het potentieel proeven. Mijns inziens nog zo'n vijf jaar in de kelder bewaren. Vroeger openen kan maar karaffeer hem dan zeker zes uur van tevoren. En of je er nu in gelooft of niet, op de 'fruitdag' smaakte hij echt het lekkerst. Verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Marqués de la Concordia DOCa Rioja Federico Paternina Banda Azul Crianza 2012

Oogstjaar 2011 van deze wijn mocht ik in Spanje zelf proeven, fantastisch vond ik hem en sprak via m'n blog de wens uit dat hij toch maar snel de weg naar Nederland zou mogen vinden. Een half jaar later en mijn wens komt uit. In beperkte oplage staat hij op de schappen van Albert Heijn zelfs voor een euro minder dan dat hij in Spanje moest kosten. Een blend van 75% tempranillo en 25% garnacha, twaalf maanden rust in Amerikaans eiken en nog eens twaalf maanden op fles voordat hij op de markt verschijnt, alcohol is 13,5%. In het glas helder, bloedrood, kleurintensiteit 2 uit 5. In de neus rood fruit, zwart fruit, een klein stalletje, licht animaal, kruidig. In de mond hoge zuren, droog, gelijk al wat aardsheid, meestal komt die pas in de afdronk, hout mooi gedoseerd, sappig, rood fruit, beetje rokerig, van enige complexiteit is zeker sprake, ook weer een aardse afdronk. Het is geen zware wijn, hij is vrij licht zelfs. Je kunt er bij eten uiteraard maar gewoon als borrelwijn ook uitstekend geschikt, wat plakjes Iberico ham erbij. Nu kopen en nog een jaartje laten liggen lijkt mij een uitstekend plan. Kun je zo lang niet wachten? Koop dan twaalf flessen en trek er elke maand een open, kun je gelijk zijn ontwikkeling volgen. Wat mij betreft een dikke, vette aanrader... met stip.

De Echoput: cursus Wijn-Spijs lesdag 4

De kwestie kwam aan bod: is het eigenlijk een wijn-spijs of een spijs-wijn cursus? En in het verlengde daarvan: wat te denken van een drank-spijs cursus? In sommige gevallen gaat bijvoorbeeld thee goed samen met spijs, in veel gevallen zal bier met spijs een perfecte match geven. Vandaag kregen we dan ook een biertje te proeven bij een gerechtje. Bier is gastronomisch heel goed inzetbaar en ligt veel steviger verankerd in de Nederlandse eet/drink-cultuur dan wijn. Medecursisten en Facebook-vrienden Andre en Yvonne zagen mijn gezicht meteen opfleuren toen het onderwerp bier ter sprake kwam. Een product waarmee Peter Klosse in de toekomst vaker aan het werk zal gaan. Terugkomend op wijn-spijs dan wel spijs-wijn; wanneer je in een restaurant bestelt kies je meestal eerst een gerecht uit waarvan je denkt dat je daar die avond trek in zult hebben, pas daarna kies je de wijn die er wellicht bij past of die je gewoon lekker vindt. Spijs-wijn. Wanneer ik door familie voor het diner wordt uitgenodigd kies ik een wijn uit om mee te nemen op basis van de gegevens die ze me verstrekken betreffende de maaltijd. Spijs-wijn. Er is echter ook genoeg te zeggen voor het omgekeerde; je hebt een wijn in je voorraad liggen die je absoluut wilt delen, nodigt je familie uit en verzint een gerecht om die wijn heen. Echt koken naar de wijn dus, met recht een wijn-spijs combinatie en niet andersom. Een beetje zoals we op lesdag 3 in de praktijk brachten.

Ook tipten we het onderwerp 'smaakdatabank' nog even aan. Om te kunnen weten of iets lekker is en/of kwalitatief goed zul je een groot referentiekader moeten opbouwen. Zo vond ik in 2008, toen ik net werd 'ontmaagd' als wijndrinker, makkelijke slobberwijnen van krap twee euro per fles heerlijk. Nu, zeven jaar later, enkele opleidingen, cursussen en veel proefervaring rijker, moet ik er niet meer aan denken om diezelfde wijnen van toen te drinken. Technisch goed gemaakt maar zielloos, eenheidsworst, enkelvoudig, lopende-bandwijn, reageerbuiswijn. Daarvoor dient mijn Wijn-Blog dan ook, mijn persoonlijke proefnotities van alle wijnen die ik in m'n glas krijg. Daarmee bouw ik verder aan mijn persoonlijke smaakdatabank en weet wat ik voortaan links wil laten liggen. Het huiswerk voor de volgende les is weer spijs-wijn georiënteerd. Een complete menukaart met in totaal 17 gerechten moeten worden voorzien van evenzoveel passende wijnen. Een uitdaging.

Weingut Setzer DAC Weinviertel 'Golden' Grüner Veltliner 2013

Na alle Merlot's van afgelopen week even wat anders. 'Groovy Gruvee' zoals wijn van de grüner veltliner ook wel wordt genoemd, 12,5% alcohol, geen houtopvoeding. Hele kleine belletjes koolzuurgas in het glas, strogeel van kleur, groene gloed. Behoorlijk geurig, floraal, grassig, tropisch fruit, mango, perzik. In de mond een klein fruitig zoetje, wel droog, iets drogend zelfs, mooie zuren, klein bittertje, kruidig, grassig, mango, citroen, ananas. Fraaie wijn, zuiver, heel correct, best OK in combinatie met een half-harde Comté kaas. Verkrijgbaar bij de Wijnbeurs.

Concha y Toro Casillero del Diablo DO Valle Central Merlot 2012

Bijna ben ik door m'n Merlot's heen, na deze nog maar een te gaan. En dan? Komt er daarna geen Merlot meer het huis in? Ongetwijfeld zullen er nog vele volgen al is het maar omdat er nog zoveel kundige producenten zijn die met deze druif hele mooie wijn kunnen maken. Ook heb ik tot en met vandaag nog slechts tien verschillende landen aangedaan voor wat betreft de merlot druif, veel te weinig. Frankrijk staat daarbij steevast op de eerste plaats, Chili solide tweede. Ook vandaag zit er een Chileen in m'n glas. Alcohol is 13,5%, houtopvoeding van acht maanden in Amerikaans eiken. Kersenrood van kleur, magenta in de rand, kleurintensiteit 2 uit 5. In de neus rood fruit, kers, vanille. In de mond een zoetje, hoge zuren, rood fruit, kers, vanille, erg sappig, licht aardse afdronk die middellang is. Weer eentje die goed te pruimen is en zelfs een hoge doordrinkfactor heeft, mede door het zoetje, de aanwezige zuren en de lekkere afdronk. Verkrijgbaar bij de AH.

Mezzacorona DOC Trentino Merlot 2012

Ik jaag er gewoon deze week al m'n Merlot's doorheen, zeker die met schroefdop. Die staan nu lang genoeg ruimte op te eisen in m'n voorraad. Vandaag maar 'ns eentje uit Italië. Dertien procent alcohol, "kort verfijnd in hout" valt er op de site te lezen. In het glas helder, kersenrood, magenta in de rand. In de neus een beetje snoeperig, rood fruit, kers, framboos. In de mond een zoetje, hoge zuren, rood fruit, vooral zoete kers, klein beetje vanille. Voor een 2012 komt hij nog ontzettend fris en fruitig over. Niet heel spannend maar helemaal niks mis mee. Verkrijgbaar bij de Jumbo.

Flagstone WO Western Cape 'Poetry' Merlot 2011

Merlot-week op Wijn-Blog. Vandaag eentje uit Zuid-Afrika. Veertien procent alcohol, op de site geen vermelding van houtgebruik behalve in de tasting notes waar 'sigarenkistje' als smaak wordt genoemd. In het glas helder, felrood met een licht oranje randje, kleurintensiteit 2 uit 5. In de neus kruidig, aardbeitjes, beetje rokerig, typisch Zuid-Afrikaans geurtje van een of andere houttoevoeging. In de mond een zoetje, hoge zuren, een bittertje, de houttoevoeging is nu wel heel duidelijk te proeven. Waarschijnlijk houten balken die tijdens de vergisting in de roestvrijstalen tanks hebben gehangen en zo hun houtaroma hebben afgegeven, het smaakt gekunsteld, los, niet geïntegreerd. Afgezien daarvan verder nog rood fruit, aardbeitjes, kruidig, een pepertje, lekker sappig, smaakintensiteit 3 uit 5. Weinig mis mee, niets bijzonders.

Barton & Guestier IGP Pays d'Oc Merlot Réserve 2012

Drie, nou, eigenlijk vier keer Merlot op rij. Bij het registreren van deze wijn in mijn voorraad had ik in de kolom "hout" NEE ingevuld. Voor een prijs van € 4,99 bij de Jumbo er van uitgaand dat de wijn vast wel op z'n frisse fruit gemaakt zou zijn vond ik het niet aannemelijk dat er ook nog "iets met hout" gedaan zou zijn. Het aroma verklapte op dat gebied al helemaal niets maar toen ik een slok nam proefde ik wat rokerigs. Toch maar even Googelen. De site van Barton & Guestier vermeldt echter een gedeeltelijke rijping in eikenhout. Alcohol is 13,5%, verdere details over het gedeelte dat wel houtopvoeding heeft gehad heb ik niet. In het glas fel bloedrood gekleurd, kleurintensiteit 3 uit 5. In de neus een stalletje, zwart fruit, na een uurtje gaat hij wat meer open en komt er ook wat rood fruit bij. In de mond een zoetje, mooie zuren, bittertje, volle smaak, diep, zwart fruit, rokerig, tabak, dropperig. Het moet niet gekker worden maar dit is zowaar een Oude Wereld Merlot die ik zeer goed te pruimen vind. Het hout mooi gedoseerd, geen gekunstel in de kelder, zelfs een beetje complexiteit.

La Femme Élégante Vin de France Merlot 2014

Nog een Merlot in de aanbieding, nou ja... je moet er wel even voor naar de Horeca of ze zelf per pallet willen inslaan want in een gewone winkel vindt je ze niet. Voor meer informatie daarover klik HIER. Dertien procent alcohol, geen houtrijping. In het glas donkerrood tot magenta, kleurintensiteit 3 uit 5. In de neus helaas geen typiciteit, terroir of karakteristieke druifeigenschappen; de geur van de vinificatie overheerst. Thermoflash of een bepaalde gistsoort is verantwoordelijk voor het aroma. Perendrups, framboos, kers, heel frisfruitig allemaal maar gekunsteld. Zacht in de mond, hoge zuren, perendrups, framboos, kers, smaakintensiteit 3 uit 5, een bittertje, blijft nog redelijk lang hangen, komt een tikje alcoholisch over, zachte tannines (1 uit 5). Jammer dat-ie precies zo smaakt als de goedkoopste Beaujolais Nouveau uit het supermarkt-segment, niets mis mee, politiek correct maar zooo gemaakt.

Mr. Merlot IGP Pays d'Oc 2014

We blijven deze week nog even bij Merlot, niet het restaurant van gisteren, maar de wijnen. Wanneer ik zeg dat ik daar niet zo'n fan van ben heeft dat eigenlijk maar weinig met de druif zelf te maken, eerder met de vinificatie die erop is losgelaten. Toegegeven, ook de film 'Sideways' heeft er een rol bij gespeeld, ik ben net als de hoofdrolspeler fan van Pinot Noir DUS niet van Merlot. U kent vast de gevleugelde uitspraak uit de film wel: "I'm NOT drinking any fucking merlot!". Nou ja, vertel dat dan maar 'ns aan Mr. Merlot, de wijn die ik nu in m'n glas heb. Twaalf procentjes alcohol, geen houtrijping. Helder, rood tot magenta, kleurintensiteit 2 uit 5. In de neus veel rood fruit, kruidig, framboos, een lichte tinteling boven in de neus. Zacht in de mond, hoge zuren, lichte tannines (1 uit 5), een klein bittertje, rood fruit, smaakintensiteit 2 uit 5, korte afdronk. Nee, afgaande op dit exemplaar word ik voorlopig nog steeds geen fan. Verkrijgbaar bij de ALDI.

IENS Diner Dagen: Restaurant en Wijnbar Merlot, Amersfoort

Gelokt door de IENS Diner Dagen wilden we wel eens restaurant Merlot uitproberen. "Ondanks" de naam, Merlot oefent op mij nou bepaald niet de allergrootste aantrekkingskracht uit, had ik er veel goede dingen over gehoord. En ik snap ook best dat het beter bekt dan "Gewurztraminer", met Merlot spreek je een groter publiek aan. Tijdens de IENS Diner Dagen kun je voor een vooraf bepaald vast bedrag een meergangendiner proberen. Aan tafel wordt dan nog uitgelegd dat het menu is uit te breiden met een of meerdere tussengerechten en kun je voor het hoofdgerecht je keuze voor vlees of vis kenbaar maken evenals andere eet- of dieetwensen uiten. Uiteraard kun je elk gerecht laten vergezellen door een passende wijn maar je kunt ook zelf een keuze van de wijnkaart maken. Ik kies eigenlijk altijd wel voor het passende arrangement, ik laat me graag verrassen en check dan gelijk of ze het wijn-spijs-plaatje voor elkaar hebben. Laat ik er niet teveel woorden aan gaan besteden: het was heerlijk. Kunstwerken op je bord, smaakexplosies in je mond, hele verrassende en lekkere wijnen, waarvan veel uit Moravië.

We waren vrij vroeg, eigenlijk op z'n Nederlands om 18:00 uur, het was er nog stil. Gelukkig kwam daar geleidelijk verandering in en de laatste gasten werden om 20:15 uur gezeteld. Daarmee was dan ook elk tafeltje bezet, een goede zaak. We kozen een extra tussengerecht van een burger van Wagyu rund uit Putten. Een Wagyu rund is zo'n gelukkig vrij uitloopdier met z'n eigen persoonlijke masseur. Deze loopt de godganse dag het beestje te kneden zodat wij het uiteindelijk mals op ons bord mogen krijgen. Wat een lekkernij en een uitstekende bereiding. De wijn-spijs-combinaties waren correct, veilig, geen speciale verrassingen hier. Heerlijk was de Moravische Pálava van Sonberk, de druif pálava is een kruising tussen de gewurztraminer (savagnin rose) en de müller-thurgau. Compliment ook voor sommelier Dann van Beek die zich aardig van zijn taak wist te kwijten en bij elke wijn een mooi verhaaltje had. Ik heb enkele foto's van de gerechten op FaceBook geplaatst maar de beperkte techniek van m'n camera doet de gerechten eigenlijk veel tekort. Een feestje voor het oog, een veelvoud van structuren, geuren, kleuren en smaken... het is niet op de foto te vangen. Bij Merlot merk je aan alles dat ze hun stinkende best doen om een Michelin-ster binnen te halen. Dat kan toch zeker niet lang meer duren?

Berberana DOCa Rioja Tempranillo & Tapas 2012

Paella, wat past daar dan weer voor wijn bij? Ik zeg droog en vol wit, gastronomische rosé of jong Spaans rood. Ik ging voor jong Spaans rood. Geen hout, 13,5% alcohol. In het glas een diepe purperen tint, kleurintensiteit 4 uit 5. Op de stille spiegel framboos, perendrups, jong. Tijdens het walsen komt er een stalletje bij, iets animaals, nu lijkt-ie volwassen. Zodra het glas weer wat langer stil staat komt die jonge neus weer terug. Een fluwelig zacht mondgevoel, frisfruitig, lekker tannineus, volwassen smaak met een best hoge smaakintensiteit, mooie zuren, bittertje, frambozen, kers, makkelijke ronde wijn. Ook met deze flessen spaar je weer punten voor een overnachting in Hacienda Zorita. Verkrijgbaar bij Albert Heijn.

Château Reynon AOC Premières Côtes de Bordeaux 2000

Voor een prikkie gekocht op de jaarlijkse kelderrestantenopruiming bij Wijnhandel Van Ouwerkerk te Arkel. Ik Google de specs en doe een interessante ontdekking. In 2000 stond er op de wijngaard een aanplant druivenstokken van maar liefst 78% merlot, 20% cabernet sauvignon en nog eens 2% cabernet franc. Da's een hoop merlot zul je zeggen, die zal dan waarschijnlijk wel de overhand hebben in wat ongetwijfeld een 'Bordeaux-blend' zal zijn. NOT. Hij is voor de volle 100% gemaakt van cabernet sauvignon. Was de merlot niet rijp of niet goed genoeg dat jaar? Wie het weet mag reageren. Niet dat ik hem zal gaan missen, ik ben niet zo'n fan van merlot in het algemeen en ik weet dat ik dan heel erg aan het generaliseren ben maar 't is wat 't is. Uitzonderingen op mijn regel komen eigenlijk exclusief uit de Nieuwe Wereld. Een houtopvoeding van 12 maanden in Frans eiken waarvan een derde in nieuwe vaten, alcohol is 12,5%. In het glas dieprood, kleurintensiteit 3 uit 5, licht oranje in de rand, bezinksel in de fles. In de neus hout, zwoel zwart fruit, droppig, leer, tabak, walnoot, prachtige neus. In de mond een heel klein zoetje, hoge zuren, droppig, hout, sappig, rijp donkerzwart fruit, rokerig, tabak, leer, bittertje, kruidig, pepertje, hoge smaakintensiteit. Op dag één dronk ik twee glazen, op dag twee deelde ik de fles, en ook de inhoud, met familie. Die werd ook weggeblazen door de kracht en smaak van deze wijn. Prachtig om te constateren hoe mooi sommige wijnen kunnen ouderen.

Château voor Buren 2015: er kan nog meer bij

Het duurt nog even voordat dit jaarlijks terugkerende evenement plaatsvindt, op zondag 30 augustus om precies te zijn, maar voor potentiële standhouders dringt de tijd. Uiterste inschrijfdatum om een stand te reserveren is al op 31 mei aanstaande. Dat het evenement steeds groter wordt blijkt wel uit het enorme aantal bekende terugkerende deelnemers dat kennelijk de commerciële meerwaarde ervan inziet. Bij mooi weer is succes helemaal gegarandeerd. De hele stad staat dan in het teken van wijn, culinaire lekkernijen en muzikale optredens. Inkom is gratis, wil je echter van de wijnen proeven dan koop je een proefglas voor €7,50 die je naar hartenlust kunt laten vullen. Voor meer informatie voor de consument verwijs ik graag naar de site, klik HIER. Voor meer informatie en aanmelden als standhouder klik HIER. Hieronder een voorlopige lijst van deelnemers:

• De Kelder van de Coningh
• Château Het Loo
• Wijnkooperij Luuc van Boort
• Werkhovin Wijnkopers
• Tijdvoorwijn.nl
• Domaine Alsace
• Vino Sol
• Wijnkoperij Reijnen
• 100vins
• De Proeftafel
• Thoma Wijnimport
• ESAR Wijnen
• Ripasso
• Euvitis
• Wijnhuis Heukelum
• CTW International
• Eerlick
• Vino & Gusto
• The Go Good Company
• Woodword
• Onze Wijnkelder
• Betuws Wijndomein
• Wijnimportjanssen.nl
• Robbers en van den Hoogen

Komt uw naam hier ook nog bij te staan?

Château Sainte-Marie AOC Bordeaux Supérieur 'Source de Passion' Réserve 2008

Oogstjaar 2008 in Bordeaux heet een 'klassiek jaar'. Deze wijn kocht ik in de zomer van 2011, eens kijken of hij de tand des tijds heeft kunnen doorstaan. Alcohol is 13%, druivenrassen merlot 63% en cabernet sauvignon 37%, twaalf maanden opvoeding in Frans eiken. In het glas een dieprode kleur, intensiteit 3 uit 5, lichtjes oranje in de rand. Een frisse neus, veel rood fruit, later komt daar wat zwart fruit bij, iets animaals, leer, iets zurigs, rabarber. In de mond hele hoge zuren, vrij drogende tannines, beetje dunnetjes qua smaakintensiteit, korte afdronk ook met een stevig bitter daarin. Ik haal er qua smaak weinig uit, geen fruit, eerder witlof. Morgen maar karafferen en nog eens proberen. En zo geschiedde. En zo haalde het niets uit. Met geweld in een karaf gedonderd om 'm flink met zuurstof in contact te laten komen. De neus is best fraai, de zuren veel te hoog, zo ook de bitters. Waarschijnlijk te lang bewaard, jammer.

Verzoekje: Bodegas Faustino DOCa Rioja 'Faustino I' Gran Reserva 1999

Het heeft even geduurd voordat ik dit verzoekje ging behandelen. Sinds september 2012 ligt hij al op me te wachten in de wijnklimaatkast. Onlangs was jaargang 2001 in de aanbieding bij de Mitra en Googelde ik de verschillen tussen die twee. Oogstjaar 2001 was een topjaar in Rioja terwijl 1999 nu wel zo'n beetje aan de top zit, las ik ergens. Tijd dus om hem open te trekken. Alcohol is 13,5%, druivenrassen tempranillo 85%, graciano 10% en 5% mazuelo, oftewel carignan, maar liefst 28 maanden houtopvoeding, 80% in Amerikaans, 20% in Frans eiken. In het glas helder, felrood, kleurintensiteit 3 uit 5, oranje in de rand. Op de stille spiegel een belegen geur en hout. Na het walsen komt daar een stalletje bij, pruimen, krenten, salmiak, kruidigheid. Drie kwartier open en een walnoot doet zijn intrede. Een fluwelen mondgevoel, klein zoetje, belegen, hout, pruimen, koffie, leer, tabak, rokerig, animaal, sappig, tikje branderig, vijgen, melkchocolade. Een enorm lange, talmende afdronk. Het eerste glas is nog wat verlegen, de verschillende componenten presenteren zich schoorvoetend één voor één, na drie kwartier integreren ze en wordt het allemaal een geheel. Een behoorlijk complexe wijn, redelijk aan de 'zware' kant en inderdaad al wat aan het vervlakken nu. Een kans om hem de tweede dag aan de tand te voelen kreeg ik echter niet, ik moest hem delen met familie. Geen spijt van, heerlijk was hij.

Domaine du Tariquet IGP Côtes de Gascogne Classic 2014

Alweer een telg van de wijnfamilie Grassa in m'n glas. Alcohol is slechts 10,5%. Heeft-ie dan overdreven veel restzoet? Nee, in dit geval niet. Gebruikte druivenrassen ugni blanc 45%, colombard 35%, sauvignon blanc 10% en gros manseng 10%, geen houtopvoeding. Bij het inschenken microscopisch kleine belletjes, een strogele kleur met een groene zweem. In de neus grassig, buxus, zwart-witjes. In de mond droog met een mini-zoetje, hele hoge zuren, mineralig, licht ziltig, grassig, citroen, zwart-witjes. Bij het verorberen van wat vlezige bruine olijven werd de wijn iets aangenamer in z'n zuren. Het gerecht van pasta naturel en varkensfiletlapjes paste er best goed bij. Frisse, strakke wijn. Verkrijgbaar bij de betere wijnspeciaalzaak.