#LanguedocDay Domaine La Tour Vieille VdP de la Côte Vermeille 'Cap de Creus' Rancio Sec

Tja, waar valt deze wijn onder? Rood, rosé, wit, versterkt, Sherry, zoet? Nee dus, allemaal niet daarom heb ik hem ook niet gerubriceerd. Hij heeft een percentage alcohol van 17% maar is niet versterkt is mij verteld, er zijn wel ingedroogde druiven aan de most toegevoegd maar hij is ook nog eens droog, alle suikers zijn omgezet in alcohol, geen zoetje te bespeuren. Hij is gemaakt volgens het solera-systeem maar mag zeker geen Sherry heten, lijkt daar wel een heel klein beetje op maar alleen vanwege het oxidatieve karakter, niet qua smaak. Jurawijn, daar heeft hij ook wel wat van weg. De gebruikte druivenrassen zijn alle 'grenaches', oftewel blanc, gris en noir, daarnaast is er ook carignan noir gebruikt. De wijn is ongefilterd en oversteken naar een ander vat gebeurt door middel van de zwaartekracht. Hij bestaat uit meerdere oogstjaren. De wijn wordt gebotteld in Collioure bij Domaine La Tour Vieille, 'De Oude Toren'. Die vind je dan ook terug in de wijngaard. De druiven komen van de Côte Vermeille en het is dus een 'simpele' Vin de Pays omdat hij aan geen enkele AOC regel voldoet. De kleur komt op de foto in het glas goed over: oranjerood, niet helemaal helder, licht troebel. In de neus is hij licht oxidatief, droog, voor zover je dat kunt ruiken, noterig, chocola, mokka, al opwarmend komt daar abrikozen-compote bij en schaafsel van sinaasappelschil. Ook in de mond licht oxidatief, Sherry-achtig maar net niet, minder branderig, ronder, voller. Hij is droog, hoge zuren, het houtgebruik lichtjes merkbaar, noterig van smaak, gedroogde abrikoos, mokka, vooral mokka, heel opvallend, nog nooit eerder in een wijn geproefd. Chocola wel maar mokka niet. Serveer hem gekoeld maar laat hem vooral opwarmen in je glas, mooie ontwikkeling, complex, je blijft ervan nippen. Dit is een wijn voor bij de open haard, een wijn voor filosofen, een meditatiewijn. Deze wijn moet je niet drinken, deze wijn moet je begrijpen.

In 2012 kwam ik hem tegen toen ik op vakantie was. Ik had hem in de achterbak van m'n auto gelegd in een plastic tasje en zag bij terugkomst dat hij een klein beetje was gaan lekken. Ik heb de fles daarna rechtopstaand bewaard hopend dat er niet teveel zuurstof bij zou komen tot het moment van openen. Anderhalf jaar later gaat-ie open omdat het vandaag, 30 mei, #LanguedocDay is. Extra zuurstof zou niet hebben uitgemaakt, de wijn is oxidatief opgevoed gedurende een aantal jaren, dat kleine beetje lucht heeft geen invloed meer. Wanneer ik weer in de buurt ben ga ik er meer van kopen, een doosje ofzo, niet al te gek maken, kost per slot van rekening 22 euro de fles. Is het echter dubbel en dwars waard. Wat een heerlijkheid, wat een beleving!

#WorldSherryDay Gonzalez Byass Tio Pepe DO Sherry-Jerez-Xeres Fino Muy Seco Palomino Fino

Vandaag, 26 mei, was het #WorldSherryDay, internationale Sherry-dag voorafgaand aan de internationale Sherry-week die plaatsvindt van 2 tot 8 juni. Eindelijk een beetje aandacht voor dit ondergeschoven kindje. Toegegeven, het is een moeilijke drank voor beginnende wijndrinkers, en dan met name de droge versies. Starten met een zoete PX of een 'cream' zal de overstap naar een dry, fino, amontillado of manzanilla makkelijker maken. Daartussenin zit nog 'medium', die moet ik zelf ook nog 'ns proberen. Maar vandaag nog even een 'fino muy seco' van Tio Pepe. Alcohol is 15%. Sherry komt niet in 'vintages', oogstjaren. Sherry wordt opgevoed volgens het solera-systeem, een soort pyramide van houten vaten, soms ook roestvrij staal. Bovenin zit de jongste wijn, onderin wordt er afgetapt. Wat daar verdwijnt wordt aangevuld met de inhoud van het vat er direct boven, dat weer wordt aangevuld uit het vat daarboven Et Cetera. Zo behoud je een constante kwaliteit. Strogeel in het glas, kleurintensiteit 2 uit 5. Het aroma is nog steeds moeilijk te omschrijven, probeer het maar eens uit te leggen aan iemand die niet weet hoe een oxidatieve wijn ruikt. Hij prikkelt wat in de neus, een beetje noterig. Een zacht mondgevoel, niet zo scherp of branderig zoals ik ze wel vaker proef, droog, hoge zuren, noterig, walnoot, amandel. Koel serveren liefst met pittige tapas.

Perswijn Voorjaarsproeverij 2014

Dat overkomt mij weer. Nauwelijks een half uurtje binnen en een standhouder stoot een fles rode wijn om... over mijn kleren. Primeur voor me. Of de duvel ermee speelt: op de tafel ernaast van Bodegas Fontedei promoot men wine-stain-removers van Koala. Uiterst behulpzaam word ik van top tot teen afgeveegd met deze kleine doekjes met veel ingrediënten die eindigen op -inone. Een kwartiertje later ben ik weer opgedroogd en is er niets meer van de wijnvlekken te bespeuren. Ik geloof niet dat er een betere reclame voor dit product mogelijk is. Volgens Bodegas Fontedei levert men alleen aan Horeca maar ik denk dat er best plek op de consumentenmarkt voor is. Of in de wijnhandel zelf in dit geval. Hoe dan ook, ik kwam hier om wijn te proeven, niet om erin te douchen. Duizend excuses later kon ik eindelijk de rest van de tafels langs.

Het was lekker druk op de consumentendag. Ik had alleen net de prijsuitreiking gemist van het wijnconcours. Gelukkig waren alle prijswinnende wijnen bij elkaar verzameld op de eerste paar proeftafels. Onnodig te vermelden dat dit kwalitatief hoogstaande wijnen betrof. Opvallend: twee wijnen van Albert Heijn en twee van Wijnvoordeel vielen ook in de prijzen. Wellicht een aparte bespreking op Wijn-Blog waard. Niet alle tafels kregen alle aandacht die ze verdienden van me, ik moest keuzes maken. Daardoor heb ik ongetwijfeld wat gemist maar van hetgeen ik wel heb geproefd breng ik graag de volgende onder de aandacht. De Aaldering Pinotage Blanc bijvoorbeeld... hûh? Pinotage blanc? Een nieuw druivenras? Nee hoor, een blanc de noir oftewel witte wijn van normale blauwe pinotage druiven. Als je beweert niet van witte wijn te houden moet je deze eens proeven, je bent om. Verder zo ongeveer de complete range van Lammershoek bij WineMatters. Biologische wijnen, ongefilterd, zo min mogelijk toegevoegd sulfiet, vinificatie in beton. Heel apart, vooral de 'onderwaterwijn'. Wijn die rijpt in vaten die onder water liggen. Of het iets toevoegt kon ik er niet uithalen maar hij was zeker mooi. Of wat te denken van een witte wijn van de hárslevelü? Een veel voorkomende druif in Hongarije maar nu dus uit Zuid-Afrika! Ook even aandacht voor de Guy Breton Morgon Vieilles Vignes 2012 van de Wijntherapeut. Eén sessie met deze fles en al je problemen zijn verdwenen. Uit de DO Penedés van Cellar Pardas de Collita Roja 2012, een jonge en veelbelovende wijn gemaakt van de tot nu toe voor mij onbekende druif sumoll. Toch nog een nieuw druivenras erbij vandaag! Op de dag voor wereld-Sherry-dag ben ik uitermate verrukt van de Monteagudo Delgado Zuleta Amontillado. Een volle, ronde, droge sherry. Zacht, noterig, veel smaak. Wanneer komt Sherry weer eens op de kaart?

Ik sta nog even stil, nou ja, iets langer dan even, bij de tafel van Brederode Wijnkopers. Een nieuwe en rijzende ster aan het firmament van de wijnwereld. Net begonnen en gelijk al twee prijswinnende wijnen. Een derde plaats voor de Oostenrijkse Gottschelle Kremstal Reserve Grüner Veltliner 2012 van Weingut Müller en de eerste plaats voor de mousserende Stone Dwellers Sparkling gemaakt van chardonnay en pinot noir. Bubbels uit Australië. Kurkdroog met een mini-zoetje, strak en romig, fris en vol... allemaal tegenstrijdigheden; hoe bedoel je complex? Onder de tafel hielden ze Diana verborgen. Een cuvée van zweigelt, merlot en cabernet sauvignon. Zestien maanden in kleine vaten maar subtiel verweven in de wijn. Heel zacht en toch krachtig, peperig. Gewoon zichtbaar op de tafel stond daar dan ook nog de Shiraz 2012 van de 'Ladies who Shoot their Lunch', is dat stoer of niet? De inhoud in ieder geval zeker. Enorm complexe en lang nadreunende syrah in optima forma. Daar kun je me 's nacht voor wakker maken...

Klik HIER voor een beknopte foto-impressie op FaceBook.

Francis Coppola Diamond Collection Scarlet Label Diamond Red Blend 2011

Het probleem is vaak dat je niet meer weet hoe een wijn heet. Je vond hem lekker en zou er graag meer van willen maar hoe omschrijf je die aan de verkoper? Voor de wijnen van de Diamond Collection van regisseur Francis Ford Coppola hoef je maar één ding te onthouden: de kleur. Elke verschillende wijn uit dit assortiment heeft een aparte etiketkleur. Vandaag heb ik 'Scarlet' in m'n glas. Alcohol is 13,5%, twaalf maanden houtopvoeding in Frans eiken, druivenrassen cabernet sauvignon 34%, petit verdot 19%, petite sirah (durif) 16%, merlot 12%, syrah 11% en zinfandel 8%. Zo! Over aparte blends gesproken. Lijkt me een enorm interessant proces, dat blenden. De fles van vandaag komt van de beurs Megavino 'helemaal' uit België, bij Rouseau. In het glas fel magenta tot dieprood, intensiteit 4 uit 5. In de neus subtiel hout, zwoel zwart fruit maar ook knisperend rood, beetje snoeperig, rokerig, peper. Een heel zacht mondgevoel, een zoetje, hoge zuren, bittertje in de afdronk, tannines 2 uit 5. Milky, jammy, ingekookt rood fruit, zwart fruit, cederhout, rokerig, houtskool-as, kers, pruim, speekselopwekkend, sappig, enorm hoge smaakintensiteit zonder logheid. Feestje in de mond.

#ChardonnayDay Marques de Casa Concha DO Limarí Chardonnay 2011

Vandaag, 22 mei, was het #ChardonnayDay. Is er niet iemand die daarvan een soort kalender online kan zetten ofzo? Ik kom er altijd net te laat achter, bekijk de tweets van gisteren en zie dat het alweer voorbij is. Maar ja, ik antidateer m'n blogpost gewoon zodat het net lijkt alsof ik hartstikke actueel ben geweest. Ik trek weer eens een wijn open uit het vernieuwde assortiment van de AH, met een prijs van €13,99 niet één van de goedkoopste nieuwkomers. Alcohol is maar liefst 14%, houtopvoeding van elf maanden in Frans eiken. Kortstondig heel licht parelend bij het inschenken. Vrij intens strogeel van kleur. Op de stille spiegel is het houtgebruik evident, na het walsen komt daar wat Velpon bij, iets ziltigs, popcorn, een botertje, caramel, Werthers Echte. In de mond een licht zoete aanzet, mooie zuren, bittertje, kruidig, lichte tongtinteling, vanille, karamel, sappig, filmend. Smaakintensiteit valt nogal mee, hij is ingetogen, elegant maar het alcohol-level vermoeit me wel snel. Dan toch liever een Bourgogne.

First Press Napa Valley Cabernet Sauvignon 2009

"Rood, wit of rosé" is het mogelijke eerste antwoord op mijn vraag: "Wat kan ik voor je inschenken?". Daarna vraag ik steeds vaker naar je 'smaakprofiel'. De meesten haken dan af en zeggen "Jôh, doe niet zo moeilijk! Gewoon iets lekkers!" Sommigen geven me echter een uitdaging. "Rood en zwoel" was er zo eentje. Ik denk dan gelijk Nieuwe Wereld en vervolgens Californië. Daar had ik er wel eentje van op voorraad. Alcohol is 14,5%, vijftien maanden houtopvoeding in Frans en Amerikaans eiken. In het glas diep donkerrood, intensiteit 5 uit 5 maar liefst. In de neus groen, paprika, zwoel, chocola, koffie, zwart fruit, sigarettenas, rokerig. Een zoetje, niet alleen in de aanzet maar aanhoudend, mooie zuren, klein bittertje, nauwelijks tannines, scherp op de tong, het hout heel subtiel in de wijn verweven, smaken van voornamelijk zwoel zwart fruit van een hoge smaakintensiteit, ook nog kers, chocola, leer, koffie. Verre van log, verveelt nergens. Voldeed volledig aan mijn verwachting. Mijn exemplaar kocht ik bij de Makro in de opruiming voor €15,43. Stevig aan de prijs gekeken naar de gemiddelde besteding per fles van alle verkochte wijn in Nederland maar zijn geld dubbel en dwars waard en daarom komt deze dan ook bij mijn aanraders.

Domaine Lalande IGP Pays de la Cité de Carcassonne Les Hauts de Lalande Blanc 2011

In de herfst van 2013 had ik oogstjaar 2010 besproken van dezelfde wijn. Ik had toen totaal geen problemen met het lichtelijk overdreven houtgebruik, zou het jaargetijde er werkelijk toe doen in de beoordeling van (min of meer) dezelfde wijn? Of is in de tussentijd het recept alweer veranderd? Ik ga het proeven. Alcohol is 12,5%, zes maanden houtopvoeding in nieuw Frans eiken, gebruikte druivenrassen chardonnay, viognier en chasan. In het glas vrij intens strogeel met een lichte groene zweem. In de neus vanille, Velpon, kruidig, fruitig, banaan. In de mond vol, kruidig, smaken van tropisch fruit, vleugje vanille van het hout, lekker bittertje in de finale. Het lijkt alsof het hout minder intens aanwezig is wat de balans beter maakt. En ja hoor, ook in het voorjaar smaakt deze wijn me uitstekend! Verkrijgbaar bij de Mitra. Bij m'n aanraders.

La Tulipe de la Garde AOP Bordeaux Rosé 2013

Hé!? Had ik die niet pas besproken? Jazeker maar dat was oogstjaar 2012. Ik was daar best tevreden over en besloot er meerdere flessen van in huis te halen, zeg maar als huisrosé. Alcohol is een half procentje gedaald, nu 12,5%, geen hout. Ik kan bijna het hele verhaal van de 2012 knippen en plakken... bijna. In het glas helder oranjerood. In de neus kruidig, rood fruit. In de mond een hele lichte tongtinteling, hoge zuren, rood fruit, tikje kruidig. De smaakintensiteit is iets minder echter, zo is de balans er ook (nog?) niet helemaal. Noemde ik 2012 nog gastronomisch, bij 2013 hou ik me in. Of het verschil tussen de twee oogstjaren 'm nu zit in de verschillende typische klimatologische omstandigheden of dat 2013 een jaar langer rust nodig heeft voordat hij geopend moet worden is me niet helemaal duidelijk. Ik voel dat er weer een experimentje aan zit te komen. Een jaartje geduld AUB.

07.05.2015 Update: Het jaartje rust heeft z'n werk gedaan. Op dit moment kan ik oogstjaar 2013 wederom gastronomisch noemen, gewoon niet te jong drinken dus. Mooi droog, hoge zuren, vol van smaak. Eigenlijk gewoon weer een aanrader. Nu kopen, pas over een jaar openen.

Taste of Amsterdam 2014

Behalve dat men in groten getale naar het Amstelpark is getogen vallen me nog twee dingen op: iedereen is veel meer relaxed wanneer de zon schijnt en jongemannen hebben tegenwoordig volle baarden, dat is hip.

Het is alweer de zesde editie van het jaarlijkse proef-evenement Taste of Amsterdam, tijd voor mij om er ook eens een kijkje te gaan nemen. Een soort festival waar, behalve veel DJ's die hun Pioneers en/of Technics draaitafels bespelen, heel veel is te proeven, in vaste en vloeibare vorm. De munteenheid is de Florijn. Muntjes die je op verschillende plaatsen kunt wisselen tegen euro's en waarmee je gerechten en dranken afrekent. Overigens worden er ook talloze gratis samples aangeboden. Er is een grote tent waar kookshows worden gegeven, Masterchef Holland juryleden Alain Caron en Julius Jaspers zijn onder andere aanwezig om het publiek op te zwepen. Kookworkshops, een BBQ-contest, het groente-behendigheidsspel voor de kids, signature-gerechten van sterren- en toprestaurants, oesterbar, eten en drinken... heel veel eten en drinken. Op FaceBook heb ik een foto-impressie geplaatst.

Zelf woonde ik nog een wijn-spijs-presentatie bij. Wijnen kwamen van het Chileense wijnhuis Casa Silva en drie bijpassende gerechten werden verzorgd door de chef van restaurant Nomads. De combinaties waren zeer geslaagd. De presentatie was in handen van de bevlogen sommelier Edwin Raben, naast lekker en leuk was het ook nog eens heel leerzaam.

#SauvignonBlancDay La Belle Angèle Vin de France Sauvignon 2012

Vandaag, 16 mei, was het #SauvignonBlancDay, oftewel de internationale verheerlijking van het druivenras sauvignon blanc. Op Twitter vlogen allerlei tweets voorbij over deze druif en de wijnen die men ervan proefde. Hoewel de wijnstijlen wereldwijd ver uiteen lopen zijn er toch wel gemene delers te benoemen. Hoge zuren en iets groenigs, voor mij dekt dat de lading wanneer ik het over sauvignon blanc heb. Ik had zelf deze 'La Belle Angèle' in m'n glas, het zou een remix van het liedje van Doe Maar kunnen zijn. Alcohol is 12%, geen hout. Heel licht strogeel met een groene schijn. Hij is niet zo stuivend in de neus zoals de meeste, grassig aroma, buxus, citrusfruit... uiteraard zou ik bijna willen zeggen. In de mond de hoge zuren, een lichte tongtinteling. De smaken komen overeen met de geuren: grassig, buxus, citroen. Hij is wat meer ingetogen, wat subtieler dan veel van de Sauvignon Blancs op de winkelschappen, lekker sappig ook. Verkrijgbaar bij de AH.

Château de Seguin Cuvée Carl Cru Exceptionnel AOC Bordeaux Supérieur 2008

In 2011 kocht ik een aantal flessen wijn die beoordeeld waren als zijnde 'good value for money' door de panelleden van de jury van 'Bordeaux op z'n best'. Destijds kon ik de straffe wijnen uit deze wijnstreek nog maar moeilijk waarderen en het uitgebrachte boekje waar de wijnen in vermeld stonden bood wellicht soelaas. De fles is enorm zwaar en gemaakt van dik glas. Alcohol is 14%, druivenrassen 80% merlot en 20% cabernet sauvignon, houtopvoeding voor de helft in nieuwe vaten, de andere helft in vaten van een jaar oud. In het glas diep donkerrood, magenta in de rand. In de neus het hout, zondoorstoofd zwart fruit, stal, leer, koffie, kers, ingekookt fruit. In de mond hoge zuren, tannines 3 uit 5, kruidig, rijp rood fruit en zwart fruit, rozemarijn, dennenbos en een hoge smaakintensiteit. Had best nog twee jaar langer mogen blijven liggen maar voor wat betreft mijn Bordeaux-acceptatie-proces was dit exemplaar inderdaad een hele goede.

Legón DO Ribera del Duero Roble 2011

Alcohol is 14%, slechts vijf maandjes vatlagering zij het dan wel in een mix van Frans, Amerikaans en Hongaars hout, dat is er dus ook al. In het glas fel magenta, intensiteit 4 uit 5. In de neus licht aromatisch, subtiel hout, scherp rood fruit en de geur van een verwarming die na lange tijd stilstand en stofhappen weer aanslaat. Een zacht mondgevoel, sappig, hoge zuren, tannines 3 uit 5, een behoorlijk bitter. Smaken van het hout, rood fruit, zwart fruit maar ook wat groenigs. Het gaat alle kanten op, er zit geen samenhang in, geen harmonie.

Barton & Guestier AOC Côtes de Provence rosé 2013

Rosé uit de Provence kon je "vroeger", ik spreek van een aantal jaren terug, al herkennen aan de kleur, of liever het gebrek aan kleur. Zalmroze is onlosmakelijk verbonden met de wijn uit deze streek. Tegenwoordig komt rosé met deze kleur uit alle windstreken. De consument komt er eindelijk ook achter dat de kleur niets zegt over de smaakintensiteit. Een hele lichte rosé kan veel meer smaak hebben dan eentje die eerder de kleur heeft van een lichte rode wijn. Vandaag heb ik een exemplaar van het huis Barton & Guestier, een grote speler op de markt met wijngaarden in alle belangrijke wijnstreken van Frankrijk. Alcohol is 13%, gebruikte druivenrassen zijn grenache noir, cinsault en syrah. In het glas helder, heel licht oranje/zalmroze van kleur. In de neus kruidig, peer, meloen, frisfruitig. In de mond droog, een lichte tongtinteling, mooie zuren, kruidig, meloen, mango, smaakintensiteit bij deze dan weer niet zo heel hoog (2 uit 5) maar alle hoeken en gaatjes in je mondholte worden wel gevonden, filmend, mondvullend. Nog net niet gastronomisch maar wel één van de betere terrasrosé's of gewoon achter in de tuin in het zonnetje, 's avonds de barbecue erbij... genieten! Verkrijgbaar bij de Jumbo.

Famille Castel VeRy Peach Blanc Pêche

Hoe kan een wijn bijvoorbeeld naar drop smaken? Een aantal jaar terug zou ik naïef geantwoord hebben "door drop aan de wijn toe te voegen". "Dat mag dus niet!" werd me toen gelijk verteld. Wijn mag alleen wijn heten wanneer het van druiven is gemaakt, fruit- of smaakjestoevoegingen zijn verboden. Vandaag heb ik een witte wijn waar perzik of in ieder geval perziksmaak aan is toegevoegd. Op het etiket staat dan ook "gearomatiseerde drank op basis van witte wijn". Famille Castel heeft dit op de markt gezet. Er is ook een rosé met grapefruit-toevoeging, nog een witte met appel, en een rode met granaatappel. Je kunt er ook heerlijk mee mixen. Alcohol is slechts 8%. In het glas goudgeel. In de neus spat de perziksiroop het glas uit, je kent dat wel, die geur wanneer je een blik perziken op siroop opent. Een heel klein beetje ananas en mango wurmen zich er nog doorheen. Een heel zacht mondgevoel, daar waar ik een bak zoet verwacht valt dat reuze mee, het is ingetogen, subtiel. Best nog wat zuren aanwezig alsmede een licht bittertje. Vooral perziksmaak natuurlijk. Die 8% alcohol proef je nauwelijks tot niet wat hem een gevaarlijk makkelijke doordrinker maakt op een mooie zonnige dag. Verkrijgbaar bij de AH.

Casa Silva DO Valle de Colchagua Chardonnay Sémillon 2013

Een blend van 85% chardonnay en 15% sémillon, alcohol is 14%, geen hout. In het glas licht goudgeel van kleur, heel even zijn minuscule belletjes zichtbaar. Enorm frisse neus, peer, meloen, mango, perzik, lychee, ananas. In de mond een lichte tongtinteling, frisse hoge zuren, kruidig en plezierig klein bittertje, vettig, filmend, intens volle smaak van tropisch fruit met lychee voorop, perzik en mango daar gelijk achteraan. Serveer 'm bijvoorbeeld bij een frisse fruitsalade, niet te zoet. Voor verkooppunten check de Nederlandse site van Casa Silva.

Faber Sparkling Rosé alcohol free

Ja hoor! Heb ik me zelf weer eens een alcoholvrije wijn laten aansmeren? Dat zou ik toch niet meer doen heb ik geloof ik eerder gezegd. Als het dan persé moet, laat het dan een bubbeltje hebben. Het aanwezige koolzuurgas leidt namelijk een beetje af van het gemis aan alcohol. Bij het inschenken ontstaat een hevige, bijna agressieve mousse van hele kleine bubbels die bijzonder lang aanhoudt. Licht parelende belletjes dansen vervolgens in het glas. Zalmroze gekleurd. Een wat zurige neus, rabarber. Je mond wordt inderdaad gevuld met het effect van het koolzuurgas, hoge zuren, speekselopwekkend, een zoetje, appelig, erg fruitig van smaak. Het lijkt nog het meest op rood druivensap maar dan dus met een sprankeltje. Verkrijgbaar bij de Gall & Gall.

Cono Sur DO Colchagua Valley Pinot Noir 2012

Alcohol is 14% maar liefst, geen hout. In het glas een hele heldere, fel scharlakenrode kleur, intensiteit 1 uit 5, lichtjes magenta in de rand. Een fruitige en ook wat snoeperige neus, floraal, beetje jammig, ingekookt rood fruit, licht kruidig, kers, ietwat stalig. Zacht mondgevoel, hoge zuren, kruidig, beetje scherp op de tong, knisperend vers rood fruit, tikje drogend, sappig, m'n speekselklieren gaan aan de bak. Lekker frisse lente/zomerwijn, mag je best een paar graadjes koelen. Verkrijgbaar bij de Mitra.

Bodegas Callia Signos San Juan Argentina Shiraz 2013

"Heb je ook een Argentijnse wijn?" was de wedervraag toen ik informeerde naar de behoefte om iets te drinken. Even in m'n Excel-sheet koekeloeren... ja! Wel precies één. Veel keus was er dus niet en het was ook nog geeneens een Malbec. Shiraz oftewel syrah uit dat land kom je niet zo heel vaak tegen. Alcohol is 13,5%, geen vermelding van houtgebruik. In het glas helder fel magenta, kleurintensiteit 4 uit 5. In de neus fris, licht prikkelend, veel rood fruit. In de mond een lichte tongtinteling, een pepertje, hoge zuren, barstensvol rood fruit, ook een flinke dot cederhout proef ik. Ik vermoed een of andere houttoevoeging, het smaakt te gekunsteld. Balken of chips ofzo. Voor een doordeweeks wijntje eigenlijk helemaal niet verkeerd.

Andreas Oster Deutscher Prädikatswein Rheinhessen Kabinett 2013

Deze wijn in dezelfde uitmonstering stond een jaar terug nog in de schappen als 'spätlese', nu dus als 'kabinett'. Gebruikte druivenrassen staan niet vermeld, er zal ongetwijfeld riesling in zitten maar misschien ook nog wat anders vandaar dat ik hem als blend rubriceer. Alcohol is slechts 8,5%, geen hout. In het glas een nauwelijks waarneembare strogele kleur met een groene zweem. Een enorm fruitige neus, veel tropisch fruit en ook peer en meloen. In de mond een aangenaam gematigd restzoetje, hoge zuren, samen mooi in balans. Smaken van vooral ananas maar ook mango, abrikoos en meloen. Klokt lekker weg.

Tenuta Pule Amarone della Valpolicella Classico DOC 2006

Deze wijn lag al eventjes op me te wachten. Te openen voor een speciale gelegenheid. Ongemerkt ligt je kelder vol met dat soort flessen en lijkt het alsof je een saai leven leidt. Openen dus! Op een doordeweekse dag, bij de aardappelen, groente en vlees, gewoon, omdat het kan, omdat het moet. Alcohol is 15%, druivenrassen corvina, rondinella en molinara, houtopvoeding. In het glas diep donkerrood met een oranje rand, klein beetje depot. Ruik ik daar nu kurk? Een 'second opinion' zegt van niet maar oxidatief is-ie toch echt wel. Verder nog wat thee en zwart fruit maar de oxidatieve geur is overheersend. In de mond valt-ie gelukkig mee. Maar ja, een wijn moet niet meevallen, een wijn moet je vervoeren, betoveren. Dat doet-ie niet. Hij smaakt een klein beetje belegen, wel behoorlijk fruitig, rood neigend naar zwart fruit, voldoende zuren, mooi houtgebruik, stevige tannines, heel sappig, chocola. Maar voor een Amarone valt-ie gewoon tegen.

Domaines Barons de Rothschild [Lafite] Los Vascos Cabernet Sauvignon 2010

Dure naam, klein prijsje. Deze wijn is natuurlijk niet dé wijn van Château Lafite-Rothschild uit Pauillac, Bordeaux, Frankrijk. Het Chileense wijn-estate Los Vascos heeft sinds 1988 echter wel dezelfde eigenaar. Kennis en kunde zijn uiteraard ook overgedragen. Eens zien of je dat kunt terugproeven in deze wijn. Oogstjaar 2010 was moeilijk in de Colchagua Valley. Een lange droogteperiode maakte drupirrigatie noodzakelijk. Dankzij een koud voorjaar waren er minder druiventrossen en de opbrengst lag dat jaar 15% lager dan gemiddeld. De overgebleven trossen zouden echter zorgen voor een hogere smaakconcentratie. Alcohol is 14%, geen houtopvoeding. In het glas dieprood, intensiteit 3 uit 5. In de neus... Oei! Snel terugtrekken. Jodium, pleister. Vrij intens ook. Ertussendoor ruik ik nog wat zoete kers en zwart fruit. In de mond mooie zuren, ruim voldoende rijpheid, tannines 2 uit 5, inderdaad een hoge smaakintensiteit (4 uit 5). Smaken van zoete kers maar helaas komt ook die pleister en jodium er in voor. Hinderlijk zelfs. Misschien dat ik net een foute fles heb geopend, gelukkig heb ik er nog een om dat te kunnen verifiëren. Wordt vervolgd...

24.05.2014 Update: Tweede fles geopend; geen enkel verschil. Jodium en pleister in het aroma en in de smaak. Ertussendoor nog steeds kers en zwart fruit maar niet prettig om m'n neus in het glas te steken of een slok te nemen. Geen kwestie dus van flesvariatie, 't zit 'm gewoon in de wijn van dit oogstjaar van deze producent. Wellicht toch een bewijs dat 2010 een moeilijk jaar was in de Colchagua Valley.

Quinta da Trovisca Fine Ruby Port

Nederland staat best hoog in de lijst voor wat betreft het importvolume van Portwijn. We lusten het hier graag maar willen er niet teveel geld aan uitgeven, in de lijst van de gemiddelde flesprijs staan we erg laag. Ik vrees dat ik daar vandaag ook weer m'n steentje aan bijdraag. Met een prijs van €5,69 bij de Jumbo zit ik in ieder geval niet aan de hoge kant van de markt. Een ruby Port is gemaakt 'op het fruit' zoals dat heet. Hoge smaakintensiteit, veel dik rood fruit, vaak ook rijp zwart fruit. Eens kijken hoe het exemplaar van vandaag smaakt. Alcohol is 19,5%. In het glas diep paars gekleurd met een intensiteit van 5 uit 5. Vrij scherp in de neus, geuren van vijgen, krenten en pruimen. In de mond begint het met een zoetje, subtiel, niet stroperig, mooie zuren, goede balans, beetje branderig in de slokpijp. Hij is zoals verwacht rond roodfruitig in combinatie met zondoorstoofd zwart fruit. Naast krent en pruim is het vooral vijg die de boventoon voert. Hij mag dan misschien niet duur zijn, de smaak is rijk.

Clos Saint-Georges AOC Côteaux du Tricastin 'Le Marcou' 2009

Tricastin. Een kerncentrale in Frankrijk. In Nederland zullen de meesten het hebben gemist maar in juli 2008 waren er een paar incidenten. Afvalwater met uranium per ongeluk geloosd, 100 medewerkers onwel na het inademen van radioactieve deeltjes. Geen ramp van Tsjernobyl-formaat maar genoeg om Tricastin een slechte naam te bezorgen. Helaas gold dit ook voor de wijnen uit de AOC Côteaux-du-Tricastin. Om elke associatie weg te nemen mocht de appellatie zijn naam wijzigen, echter pas vanaf oogstjaar 2010. Laat ik nu van een collega deze rosé uit 2009 gekregen hebben. Een radioactieve rosé? Als het aantal blogposts op Wijn-Blog vanaf vandaag sterk gaat afnemen en uiteindelijk tot nul reduceert is het niet goed met me afgelopen. Ik denk dat het wel zal meevallen. Alcohol is 13%, geen hout, de druivenrassen toegestaan in de AOC zijn grenache en syrah (beide verplicht), eventueel aangevuld met cinsault, mourvèdre en/of carignan. In het glas helder, fel oranje neigend naar barnsteen. In de neus kruidig, fruitig, peer, meloen, mango. In de mond een klein zoetje, voldoende zuren, heel licht oxidatief maar best aanvaardbaar als je ervan houdt. Voor liefhebbers van Jura-wijnen zal dit heel normaal smaken. Kruidig, fruitig, beetje thee. Ik durf 'm best door te slikken.

Casa Safra DO Terra Alta Edición Privada Limitada Selección Platino Gran Reserva 2005

Dit kwam uit de 'kelder' van kennissen die geen rode wijn lusten, en met de kelder bedoel ik de schuur. Gelukkig is het een Gran Reserva uit 2005 dus langer dan 6 jaar zal hij d'r niet gestaan hebben. Toch ontkurk ik de fles met enige terughoudendheid. Wanneer ik 'm 'Google' en leer dat hij ook nog eens bij Wijnvoordeel vandaan komt ben ik definitief bevooroordeeld. Dat wordt niet echt 'blind proeven' dus. Toch ga ik m'n best doen er objectief over te oordelen. Alcohol is 13%, druivenrassen tempranillo 50%, grenache 30% en cabernet sauvignon 20%, 24 maandjes rust in Frans en Amerikaans eiken. In het glas helder, donkerrood met een intensiteit van 3 uit 5, magenta gekleurd in de rand. Een fruitige neus, rood neigend naar zwart fruit. Een zacht mondgevoel, hoge zuren. Subtiel houtgebruik, pas wanneer ik m'n keel schraap proef ik het terug. Voornamelijk rood fruit proef ik. Voor een Gran Reserva is-ie vrij licht, geen typische winterwijn, smaakintensiteit zou ook een stuk hoger kunnen, komt wat dunnetjes over. Heeft geen ziel, geen zaligheid.