30 januari 2011

Maison Thomas-Bassot Bourgogne Pinot Noir 2008

C1000 €6,99 alcoholpercentage 12,5%. Wie op een relatief goedkope manier met de pinot noir kennis wil maken, zal deze eens moeten proberen. Ik ben erg te spreken over de spätburgunders, spätburgunder is Duits voor pinot noir, die ik heb geproefd uit het Ahrtal, en de karakteristieken daarvan komen terug in deze wijn. Of is het andersom? Hebben de wijnboeren uit het Ahrtal het voor elkaar dat ze wijnen kunnen produceren die smaken alsof ze uit de Bourgogne komen? Hoe dan ook, dit is weer zo'n typische pinot noir. Bleke rode kleur, wel helder. Typische geur die ik niet anders kan omschrijven als die van de pinot noir. Laag in de alcohol en zeer laag in de tannines. Als overstappend bierdrinker, is dit een wijn waar je niet persé mee moet beginnen, maar als tweede of derde soort, is hij zeer geschikt. Je moet wel even het bittertje voor lief nemen, maar ik vind die juist heerlijk verfrissend en verrassend. Hij zou nog wel iets fruitiger mogen, op dat gebied is hij vrij vlak en dun. Over het wijnhuis Thomas-Bassot voorlopig niets dan lof.

29 januari 2011

Wijndomein Oude Waalstroom Johanniter 2008

Tijdens de open wijngaard-dagen 2010, kwam ik uit in Hurwenen, gelegen in de Bommelerwaard. Hier ligt het Wijndomein Oude Waalstroom. Later dat jaar zou ik hier nog helpen oogsten. Ik heb hier twee flessen wijn gekocht, waarvan ik er nu eentje bespreek. Alcoholpercentage is 11,5%, prijs €9,50, druivenras johanniter 100%. De fles heeft een aparte vorm, ik heb deze al eerder gezien bij Duitse wijnen. Niet het gebruikelijke groene glas ook, maar er zit iets blauws in. Om gelijk maar even de wijn met veel zuurstof in contact te laten komen, schenk ik hem vanaf grotere hoogte in en laat hem flink in het glas klotsen. De kleur is geel, goud-geel zou ik bijna zeggen. Het is een stille wijn maar gelijk valt het enorme aantal hele kleine belletjes op dat heel langzaam naar het oppervlak komt drijven. Daar blijft eventjes een soort schuimlaagje hangen. Wanneer ik ga walsen komen de belletjes weer terug. Ik weet niet precies wat hier gebeurt of hoe dit komt. Is dit een gevolg van onvolledige vergisting, is hij op de fles verder gegist? Wie het weet, mag het me vertellen; ik wil het heel graag weten. Zonder kennis vooraf over de johanniterdruif, ruik ik aroma's die ik eerder bij een riesling heb ervaren. Een zoete geur van honing, rumrozijnen en appel, niet de zure groene appel, maar eentje die ook gebruikt wordt voor het maken van appeltaart. De wijngaard zelf is omgeven door appelbomen, dus het zou zo maar eens kunnen dat deze iets van hun eigenschappen afgeven aan deze druif. De eerste slok; waarbij ik eerlijk gezegd een zoete smaak had verwacht maar dat valt mee. In eerste instantie trekt mijn mond samen van de zuren. Daar moet je even doorheen en pas na lang en goed analyseren blijkt dat de zoetere geuren ook terugkomen in de smaak. Gemaskeerd door zuur, dat wel, maar als je even je best doet kun je ze proeven. Het zuur is overigens zeker niet storend, het maakt de wijn fris en spannend. Wanneer je er bij eet vallen de zuren vrijwel weg en wordt deze wijn met de slok smakelijker.

26 januari 2011

Cellier des Samsons Juliénas 2008

Mitra €9,99 alcoholpercentage 13% druivenras gamay 100%. In deze wijn kan ik de gamay druif waarderen. Eerder vond ik hem hard en metallic, maar nu ervaar ik zijn fruitigheid beter. Wat eruit springt is het fruitig aroma, en een hint van anijs. In de smaak is het de framboos die de boventoon voert, en wel heel erg dominant. Een andere smaak komt er niet doorheen. De Parador van gisteren, ja, ik zit weer met twee glazen verschillende wijn voor m'n neus, neemt af in kracht vergeleken bij deze Juliénas. Ondanks dat je zou denken dat een volle krachtige wijn het af zou leggen tegen een jeugdige, fruitige wijn. Maar de Juliénas blijft fier overeind. Ondanks eerdere ervaringen met de gamay druif die niet echt positief waren, ben ik een fan van deze eerlijke, frisse en fruitige wijn. Ik heb hem ook nog een nacht in de koelkast gezet, maar dat is echt te koud. Keldertemperatuur, 14° à 15° is precies goed.

25 januari 2011

Parador Crianza 2005 Bodegas Julian Chivite

Gall & Gall €5,99 alcoholpercentage 12,5%, druivenrassen tempranillo, grenache en cabernet sauvignon, verhoudingen niet vermeld. Er kwam een lange kurk uit, wat in ieder geval bewaarpotentieel impliceert. De kleur is donkerpaars. De geur van de malolactische gisting komt direct naar boven, en pas na lang en intensief walsen komt het primair aroma los. Dit primair aroma kan weer eens door mij op geen andere wijze worden omschreven als "gekneusde druiven". De tannines zijn rond, niet overmatig of storend, en het voelt branderig op m'n tandvlees. Bij wijze van experiment had ik ook nog een glas spätburgunder van gisteren erbij staan. Heen en weer proevend kan ik niet anders dan concluderen dat deze twee wijnen aan elkaar gewaagd zijn en niet voor elkaar onder doen. De spätburgunder blijft overeind staan en verliest niets van zijn smaak of intensiteit. Wanneer ik de crianza (12 maanden houtrijping op zowel Amerikaans als Frans eiken) even laat rusten, komt de "malo-geur" weer opzetten, totdat ik weer ga walsen; dan komt het "primo-aroma" weer terug. Enige houtgeur -of smaak is er vreemd genoeg niet. Al met al is deze wijn zeer goed in balans, is nu op dronk, maar zou best nog een jaartje kunnen blijven liggen. Op het moment dat ik mijn avondmaal erbij at, verdwenen de tannines vrijwel helemaal. Zoals gisteren geleerd op de cursus; eiwitten breken tannines af. Qua kracht en lengte van afdronk mist deze wijn nog wel wat, maar als maaltijdwijn zeer geschikt. Op dag twee heb ik hem gekaraffeerd en was hij lekkerder dan op dag één, maar het verschil was miniem. Nog steeds moest er flink gewalsd worden om van de "malo-geur" af te komen.

24 januari 2011

Ahrweiler Winzerverein Spätburgunder 2007 barrique trocken

Nog even snel een blogje doen voor het slapen gaan. Ik kom net terug van de eerste avond van de cursus voor het wijnbrevet. Deze duurt in totaal 8 avonden en het examen is optioneel, maar in mijn geval vereist, want met dit brevet kan ik worden toegelaten tot de wijnacademie om de vinologen opleiding te gaan doen. Terug naar de wijn; meegenomen uit het Ahrtal bij de HIT in Bad Neuenahr-Ahrweiler voor €10,99. Alcoholpercentage 13%. Spätburgunder, oftewel pinot noir 100%. De spätburgunders die ik eerder heb besproken, hadden geen houtrijping gehad, deze dus wel. Het komt terug in het aroma en in de smaak, maar subtiel. Daarnaast proef ik rode bessen en aardbei. Hij is lekker fris nog, ondanks dat de tint al naar de oranje kant gaat. Wederom zit er het bekende bittertje in de afdronk. Ik had hem niet gekaraffeerd, maar vanuit de fles is deze op de tweede dag toch nèt iets smakelijker en voller, dan op de eerste dag. Ondanks de houtrijping, is deze goed in balans en drinkt lekker weg. Ik denk dat ik de wijn toch nog even laat staan tot morgen, en het restant niet door de gootsteen kieper; daar is-ie echt net te lekker voor. Misschien dat ik er morgen een andere wijn naast ga proeven. Dat was namelijk de eye-opener van de cursus van vanavond. Proef twee wijnen naast elkaar om de verschillen in zoet, zuur en afdronk met elkaar te vergelijken. Zo werden we totaal op het verkeerde been gezet door een ogenschijnlijk zure, strakke witte Touraine, naast een ogenschijnlijk zoete riesling te proeven. Bleek de riesling meer zuren te bevatten dan de Touraine. Daar kom je dus alleen achter door te vergelijken. Opmerkelijk: deze fles had ik niet gekaraffeerd, maar elke dag werd deze wijn smakelijker. Op dag drie was hij dan toch echt leeg, en ook het lekkerst.

23 januari 2011

All that wine... and jazz

Locatie: het Bimhuis te Amsterdam. Gewapend met m'n nieuwe ov-chipkaart is het BOB -en parkeerprobleem in één klap opgelost. Het waren uiteindelijk 71 wijnen die op de negen verschillende proeftafels uitgestald stonden en geproefd konden worden. Ik heb er zelf 65 geproefd. Een aantal sprankels en een aantal houtgelagerde wijnen heb ik overgeslagen.
Op de achtergrond klonk "the sound of jazz". Als je op de aankondiging af zou gaan, had ik eerder een live jam-sessie verwacht, maar in plaats daarvan had men een cd opgezet. Eerlijk gezegd kwam ik dan ook niet voor de muziek. En wanneer er een live band geweest zou zijn, zou er waarschijnlijk voor vijftig man minder plek zijn geweest. Nu was de entree beperkt tot 200 man. En dat was ook echt voldoende. Vroeg op de middag kon iedereen achter de stands nog zijn verhaaltje doen bij de wijn die men schonk, maar later die middag was men alleen nog maar bezig met uitschenken. Wel nog een tip voor de, gelukkig in grote getale, aanwezige dames (en misschien sommige heren): liever geen parfum gebruiken AUB. Af en toe werd het ruiken van de wijnen bemoeilijkt door een wolk van allerlei zoete bloemetjes in alcohol, en het waren echt niet de wijnen.


De kwaliteit van de gepresenteerde wijnen was zeker goed te noemen, en sommige hadden zelfs een zeer goede prijs/kwaliteit verhouding, maar het aantal verrassingen voor mij was beperkt. Persoonlijk ben ik blij eindelijk eens een wijn gevonden te hebben die naar kattenpis rook. Ik zou verwacht hebben dit aroma bij een sauvignon blanc te treffen, maar ik mocht hem ervaren bij een Côtes du Rhône blanc 2008. Een blend van 50% grenache blanc en 50% clairette druiven. Dit was bij de stand van Rhône Value Wines. Hier was ik ook verrast met het aroma van de La Ponce 2009. Een rode wijn van 70% grenache noir en 30% syrah, maar als ik blind geroken zou hebben, zou ik zweren dat het een witte wijn zou zijn geweest. Om een uurtje of vijf vertrok ik weer, alcohollucht uit al m'n poriën ademend, zwarte lippen en tanden alsof ik vijf zakken drop op had. Tja, het blijft zwaar werk natuurlijk.

Ik vond het al met al een zeer geslaagde proeverij, maar het aantal vierkante meters had wel wat hoger gemogen. Ook was er het gemis van live muziek, het had zeker sfeerverhogend gewerkt. Wat me positief verraste was het publiek. Een gemêleerd gezelschap met heel veel jongeren. En ze waren stuk voor stuk echt geïnteresseerd. Driftig hun proefnotities in het boekje krabbelend. De tijd dat wijnproeven alleen voor oude, grijze heren in driedelig pak was, is voorbij. Wijn is hip, wijn mag weer! Vive le vin!

22 januari 2011

Esprit du Rhône Chusclan Côtes du Rhône Villages 2006

C1000 €4,99 alcoholpercentage 14% druivenrassen grenache, syrah en cinsault, verhoudingen niet vermeld. De kleur is magenta en helder. Er is primair aroma, maar moeilijk te definiëren. Heel klein beetje secundair aroma van de malolactische gisting. Niet alleen de geur, maar ook de smaak bij de eerste slok doet me in de verste verte iets aan pinot noir denken, maar deze is iets harder. Er is een bittertje in de afdronk en de zijkanten van mijn tong, alsmede mijn tandvlees worden geprikkeld door een branderigheid. De smaak wordt bij elke slok voller en kruidiger, rood fruit lijkt door te komen. De wijn is fris, goed op dronk, en ondanks dat ik de vinger er niet op kan leggen wat ik precies proef, vind ik hem wel lekker.

20 januari 2011

Castillo de Pastores Valdepeñas Reserva 2004

Yes! De griep is over, ik mag weer drinken van de dokter. We beginnen met een zachte wijn, om even in te komen. Een reserva uit 2004. Houtgerijpt dus, en belegen. Golff, €4,59 alcoholpercentage 13% tempranillo 100%. Dat deze belegen is wordt gelijk al duidelijk in de tint. Deze begint van oranje naar bruin te kleuren. Het aroma is rokerig, ik vrees wijn met splinters, maar het valt gelukkig erg mee. De houttoon is omgezet naar vanille, en ook die overheerst niet. Primaire smaken zijn er evenwel niet meer te proeven. En voor zijn leeftijd is deze ook nog best pittig, niet muf of over de top. De balans is in al die jaren echter omgeslagen in het voordeel van smaken gerelateerd aan de houtrijping, maar al met al goed drinkbaar.

15 januari 2011

Ilja Gort: De nieuwe wijn survivalgids

In een vorig leven, toen ik nog naar school ging omdat dat moest, had ik een aardrijkskundeleraar; meneer Gort. Een wat gezette, gezellige man met rode appelwangetjes en een ondeugende blik achter de bril. Als je eens geen zin in aardrijkskunde had, dan moest je een vraag stellen, waarmee je hem naar het onderwerp UFO's kon sturen. Als we het bijvoorbeeld over Zuid-Amerika hadden, kon je hem vragen of hij het mogelijk achtte dat daar heel lang geleden intelligente beschavingen konden bestaan en bingo, daar kwamen de verhalen los. Voor je het wist, en hij het doorhad, was het hele uur gevuld met UFO's en aliens. Het vak zelf doceerde hij volgens mij omdat hij ooit die richting had gekozen, maar zijn passie lag duidelijk ergens anders.

Of hij en Ilja Gort familie zijn weet ik niet, maar duidelijk is dat Ilja van zijn passie zijn vak heeft gemaakt en dit vurig in geschrift over weet te brengen naar zijn publiek. Ik had het boek in één dag gelezen. Niet in de laatste plaats omdat ik op het gebied van wijn ontzettend nieuwsgierig en leergierig ben, maar ook omdat het gewoon goed geschreven is. Wat hij propageert, praktiseert hij ook: niet zo moeilijk doen over wijn, geniet! Natuurlijk is er enige basiskennis nodig om niet bedonderd te worden waar je bij staat. Daar gaat dit boek over. De zin van de onzin scheiden. Mooi opgebouwd en naadloos op elkaar aansluitend, af en toe onderbroken door anekdotes, waarvan je je afvraagt of hij ze echt heeft meegemaakt of een ontzettend levendige en rijke fantasie heeft.

Het boek druipt van humor, cynisme en zelfspot. Ook het taalgebruik is verfrissend en vaak vernieuwend zoals Kees van Kooten dat zo mooi kan. Termen en woorden verzinnen die niet bestaan, maar wel logisch klinken, en zo maar eens toegevoegd zouden kunnen worden aan de volgende editie van de Dikke van Dale. Ondergetekende is best een beetje jaloers op de schrijfwijze van Ilja en ik durf dat best toe te geven. Daarnaast vind ik dat hij als ambassadeur van wijn in het algemeen goed bezig is om een jong publiek, dat misschien nog wijn moet leren ontdekken, aan te spreken. Eén enkele kritische noot heb ik: Ilja houdt uitsluitend van lekkere wijn, logisch, maar heeft wel een dure smaak. Jan Modaal zou best graag al zijn wijnadviezen willen opvolgen, maar heeft daar simpelweg niet de pegels voor.

11 januari 2011

Andreas Oster Eiswein Rheinhessen 2009

ALDI €5,99 alcoholpercentage 9%, wit druivenras, waarschijnlijk de riesling, maar het staat niet op het etiket vermeld. Ook vandaag heb ik weer even vanuit twee verschillende glazen geproefd. Een grappaglas en het gebruikelijke INAO vigneronglas. Alhoewel het grappaglas een ontzettend leuke vorm heeft, en deze wijn er hetzelfde uit smaakt, komt er nauwelijks aroma uit en walsen gaat moeilijk. Vanuit het vigneronglas komen geuren vrij van citroen, perzik en ananas. Ook lijkt er iets noterigs en iets aards op te stijgen. Het lijkt in de verte op truffel. Het is ontzettend zoet en een heel subtiel bittertje knabbelt aan je tong, maar niet in de afdronk. Dan de smaak: perzik, peer, ananas, fruitcocktail. Het zit er allemaal in, maar iets te overdadig. Het is alsof al dit fruit op siroop in blik, bij elkaar is gegooid, daarna het fruit eruit gefilterd, waardoor je dus alleen de siroop overhoudt. En daar smaakt het dan ook naar. Niet dat het niet lekker is, maar ik mis een zuurtje, de frisheid en wat subtiliteit.

17.08.2014 Update: Vandaag de andere fles geopend die ik in 2010 had gekocht. Een aantal jaartjes meer proefervaring, kelderrust voor de desbetreffende wijn... ik kan er een stuk positiever over zijn. Mede door de gevolgde cursus Wijnproefkunde van OINOS bij Gerhard Horstink haal ik er naast het zoet nu ook veel meer zuren uit. Er zit zelfs wat complexiteit in, hij is wat minder dik dan dat ik hem hierboven beschreef. Een lekker klein bittertje, perzik, mandarijn. Ik had er nu ook een dessert bij wat het plaatje compleet maakte. Voor herhaling vatbaar... alleen... ze zijn nu op.

10 januari 2011

Château Ventenac Cabardès rouge "Le Carla" 2006

AH €4,99 alcoholpercentage 13% druivenrassen syrah, grenache, cabernet sauvignon en merlot, verhoudingen niet vermeld. Ik kwam laatst tot de ontdekking dat het gebruik van het officiele vigneron proefglas, niet altijd gunstig uitpakt voor elke wijn. Ik had een wijn, waarvan ik eerder geconcludeerd had dat deze over de top was, vanuit een Bourgogne-glas gedronken, en hij was weer heerlijk als vanouds. Ook de wijn die ik nu bespreek heb ik dan ook uit beide glazen geproefd, om alles uit te sluiten. Er was inderdaad verschil. Ik was bang dat deze wijn uit 2006 ook al over de top zou zijn, en de oranje-achtige kleur versterkte die angst alleen maar. Maar het viel mee. Primair aroma was evident, de geur van de malolactische gisting rook ik duidelijk in het vigneronglas, maar minder in het Bourgogne-glas. In het vigneronglas begon de wijn zacht met vrijwel geen tannines, in het andere glas waren de tannines nog duidelijk aanwezig. De wijn was in beide glazen overigens nog best fris voor zijn leeftijd. De combinatie van de gebruikte druiven maakt het een complexe wijn die moeilijk is te beschrijven. Op dag één proefde ik een heel klein beetje chocola en een beetje vanille. Op dag twee probeerde er ook wat pruim doorheen te komen. Maar de smaken waren eigenlijk té subtiel en mijn eindoordeel is dat deze wijn eigenlijk te vlak smaakt. Of dat nu komt doordat hij toch al te lang ligt, of doordat er simpelweg niet meer in zit, durf ik niet te zeggen.

09 januari 2011

Domaine de la Genillotte Chablis 2008

Deze fles was een relatiegeschenk. Ik weet dus niet waar deze is gekocht, maar al googelend zag ik prijzen variërend van 8 tot 14 euro langskomen. Het is een Chablis dus 100% chardonnay druiven, alcoholpercentage 12,5%. Deze is eigenlijk ook al te lang bewaard naar mijn idee, maar zeker ben ik daar niet van. In eerste instantie ongekoeld geopend, en daarna in de koeling gezet. Ongekoeld was hij rijk aan geur, maar onbestemd. Gekoeld kreeg ik vlagen door van anijs en bleekselderij, en in de afdronk kwam er een heel klein beetje vanille doorzetten. De enorme zuurgraad overheerste echter.

07 januari 2011

Domaine Mas de Lavail Ballade 2007

De derde versie van deze Ballade alweer. Had ik eerder de 2004 en de 2005 editie besproken, dan nu de 2007. Qua statistieken ook dit jaar geen veranderingen. Deze heb ik echter op het domein zelf gekocht en de prijs per fles was hier 5 euro precies. De smaak is ook hier weer anders. Een enorm sterk primair aroma stijgt op. Er zijn nog redelijk wat tannines aanwezig, wat mij tot het volgende experiment voert. Ik heb nog twee flessen hiervan liggen. Ik zal er pas weer eentje openen in 2012 en de laatste in 2013. De eerste dag heb ik deze vanuit de fles rechtstreeks in het glas gegoten, op dag twee had ik hem gekaraffeerd. In eerste instantie is hij wat branderig op de tong, gehemelte en in de keelholte. Hij smaakt vol en krachtig maar origineler dan dat hij naar druiven smaakt, kan ik eigenlijk niet zijn. Het karafferen doet echter weer eens wonderen. Hij is beduidend beter nu en de heerlijke smaak van pruim komt door. Ik ben benieuwd hoe deze wijn zich ontwikkelt.

05.01.2013 Update: Alweer zo'n mooie en tegelijkertijd wonderlijke ontwikkeling. Zo zie je maar dat wijn een echt levend 'product' is. Vandaag trok ik een fles open die barstensvol vers rood fruit zat. Je zou denken dat na een tijdje bewaren het zondoorstoofde zwarte fruit de overhand krijgt, maar in dit geval niet. Hij was fris, fruitig, slank en genuanceerd.

06 januari 2011

Porto Santelmo white port

LIDL €4,19 alcoholpercentage 19% gebruikte druivenrassen onbekend, er staat alleen vermeld op het etiket dat er uitsluitend witte druiven zijn gebruikt. Mijn eerste bespreking van een port. Ik heb wel eerder port gedronken, maar nooit met de bedoeling deze te ontleden en te klassificeren. Ik heb dus bij deze geen vergelijkingsmateriaal, en zal af moeten gaan op hoe ik andere wijnen proef. De kleur is amber. De geur lijkt op die van een versterkte wijn. Qua zoetigheid valt deze wel mee. Hij probeert temperament te tonen, maar hij komt wat liefjes over. Hij is zeker wel lekker, maar niet vurig genoeg en van een zekere frisheid is geen sprake.

05 januari 2011

Prestige du Pape Vacqueyras 2009

ALDI €5,99 alcoholpercentage 14% druivenrassen 'GSM' oftewel: grenache, syrah en mourvèdre, verhoudingen niet vermeld op het etiket.

Mjammie, wat is dit toch weer een heerlijk wijntje. Slechts primair aroma, secundair aroma in geen velden of wegen te bekennen. En lekker dualistisch: volle krachtige wijn, doch zacht met ronde tannines. Typische decemberwijn, doch fris en jong. Hij smaakt een beetje naar drop, en ook zit er iets van een frisse groente in. Hij heeft een flink doordrink gehalte, maar met 14% alcohol, dus pas op! Deze komt met stip in mijn lijst van aanraders.

04 januari 2011

Nederburg Winemaster's Reserve Chardonnay 2008

AH €4,19 alcoholpercentage 13,5%. Op de site van Nederburg kun je een compleet fact-sheet downloaden met alles wat je wilt weten over het productieproces van deze wijn. Zo kom je te weten dat 40% van het gistende druivensap overgeheveld is naar nieuwe én tweede-hands vaten van Frans eikenhout. Dat verklaart in ieder geval de rokerige smaak van deze wijn. Een 2008 witte wijn zou ik allang gedronken moeten hebben, en dat is te merken. De frisheid is er af. Hij is te zacht geworden, niet zuur genoeg. Een dag in de koelkast geeft een hoop verbetering echter, maar nog steeds blijft hij vlak en karakterloos.

03 januari 2011

Hardy's Crest 2008 cabernet-shiraz-merlot

AH €7,99 alcoholpercentage 14% druivenrassen cabernet sauvignon 47% shiraz 41% merlot 12%. De verhoudingen van de gebruikte druivenrassen heb ik op hun site gevonden, het stond niet op het etiket vermeld. De gisting heeft in roestvrij stalen tanks plaatsgevonden en het rijpen deels in oude, deels in nieuwe eikenhouten vaten. Gelukkig is er een duidelijk primair aroma aanwezig, naast de geur van hout en die van de malolactische gisting. De wijn zelf smaakt heel zacht, vrijwel geen tannines. Ik proef een zoetje, een kruidje en een subtiel bittertje, maar over het algemeen heeft hij een dunne body en een korte afdronk.

02 januari 2011

Vyf Skepe Western Cape Pinot Noir 2009

ALDI €2,29 alcoholpercentage 13%. Er stijgt een evident primair aroma op, maar ook de geur van de malolactische gisting. Hij heeft de neus van een typisch Duitse spätburgunder. Qua kleur is deze wat minder bleek dan alle andere pinot noir's die ik geproefd heb; deze is wat intenser paars. Dan de smaak, die is minder zacht dan ik gewend ben. Ook zijn er redelijk wat tannines aanwezig. Niet het type wat wrang smaakt, maar de stroefheid op mijn tanden is duidelijk aanwezig. Hij proeft scherp en er is een prikkeling merkbaar op m'n tong en tandvlees. De smaak van sinaasappelschil is aanwezig, maar nèt niet bitter, en ik proef kersen. Ondanks dat dit een nieuwe wereld wijn is, die vaak op dronk zijn wanneer ze in de winkel staan, zou ik deze fles toch nèt iets langer laten liggen. Waarschijnlijk zal hij dan zachter worden.

08.09.2011 Update: Ruim acht maanden later schroef ik weer een fles open. De verwachting die ik had blijkt te kloppen. Hij is inderdaad een stuk zachter geworden, het bittertje is wel iets toegenomen, maar dat maakt hem alleen maar interessanter. Wat ik nu, met meer proefkennis voorhanden, wel constateer is dat deze Zuid-Afrikaanse pinot noir, mijlenver verwijderd is van een Bourgogne of Duitse spätburgunder. Ik kan nu met recht zeggen dat dit de slechtste pinot noir is die ik tot nu toe heb geproefd.

01 januari 2011

Wijnblog: goede voornemens 2011



Eén goed voornemen voor 2011 heb ik in ieder geval: meer drinken ...eh correctie, proeven! Terugkijkend op 2010, het jaar waarin ik mijn wijnblog ben gestart, heb ik in totaal 1 alcoholvrije wijn, 2 sprankelwijnen, 3 rosé's, 22 witte wijnen en 48 rode wijnen geproefd en besproken. Mijn eerste bericht dateert van 24 april. Ik heb deze 76 wijnen dus in een tijdsbestek van 252 dagen geconsumeerd. Dat is 3,3 dagen per fles. Als ik deze trend doorzet, zou ik in 2011 in totaal 111 wijnen moeten kunnen bespreken. Maar ik leg de lat ietsje hoger: ik wil er 180 proeven en bloggen dit jaar. Georganiseerde proeverijen met een veelvoud aan wijnen, tellen niet mee. Deze strategie houdt in dat ik er meer zal moeten proeven, in plaats van drinken. Uitspugen zal waarschijnlijk nog net niet hoeven, maar de fles helemaal ledigen, zal niet altijd meer lukken. Mijn doel is nog meer lezers op mijn blog te krijgen. Maar ook is het belangrijk voor mezelf om een goede basis te leggen voor een op handen zijnde vinologen opleiding. Daarnaast is het natuurlijk ook helemaal geen straf, ik geniet ervan, en daar gaat het in eerste instantie om. Ik heb in december Google Analytics toegevoegd aan mijn blog. Een tooltje waarmee je kunt zien hoeveel bezoekers je krijgt, welke pagina's ze bekijken, hoe ze op je site komen en dergelijke. Leuk om te zien dat mijn blog ook bij onze zuiderburen goed gelezen wordt.