Luis Felipe Edwards DO Colchagua Valley LFE 900 Single Vineyard 2014

Een blend van de druivenrassen syrah 77%, monastrell 9%, cabernet sauvignon 9%, tempranillo 4% en garnacha 1%, alcohol is 14,5%, vijftien maanden opvoeding in zowel Amerikaans als Frans eikenhout. In het glas donkerpaars, kleurintensiteit 4 uit 5, tikje "mistig". Op de 'stille spiegel' het hout, iets rokerig, na het walsen met het glas zwoel, rijp rood en zwart fruit, fris, droppig, kruidig, zwarte peper, laurier, eucalyptus. Het doet me denken aan een klassieke "Grand Cru Classé" uit de Bordeaux. Complex. In de mond een klein zoetje, zacht, mooie zuren, speekselopwekkend, heel sappig, rijpe en afgeronde tannines, afdronk langer dan gemiddeld. Intense smaak, rijp rood en zwart fruit, vooral kersen, hout, koffie, leer. Een wijn die de liefhebber van klassieke wijnen zeker zal aanspreken. Oude Wereld-stijl uit de Nieuwe Wereld. Verkrijgbaar bij onder meer Brederode Wijnkopers.

Bodegas Vegamar DO Valencia Selección Merseguera 2017

In het glas helder, fonkelend goud-geel met een licht groen zweempje, kleurintensiteit 1 uit 5. In de neus fris, Granny Smith, peer, gele meloen, licht kruidig, citroengras, anijs, Venco zwart witjes. Vooral niet te koud inschenken en anders lekker laten opwarmen in het glas. Zacht mondgevoel, droog, fraaie zuren, zowel filmend als strak, iets alcoholisch, klein bittertje, afdronk gemiddeld van lengte. Smaakintensiteit ook gemiddeld, fris, Granny Smith, limoen, citroen, anijs, iets grassig. Alcohol is 13%, geen hout. Monocépage van de merseguera, een druif die in Wine Grapes genoemd wordt als zijnde "uninspiring". Daarin moet ik Jancis Robinson ongelijk geven. Wellicht heeft zij dit exemplaar nooit mogen proeven om tot zo'n uitspraak te komen. De druivenstokken voor deze wijn staan op de heuvels van een baai redelijk dicht bij de kust. De druiven worden 's nachts geoogst om optimale frisheid te behouden. Misschien komt het omdat het een 'fruitdag' is op het moment dat ik deze wijn proef maar ik vind hem heerlijk. Elegant en gebalanceerd, rank en toch smaakvol. Dit exemplaar komt "Uit de Kelder van Floris". Ga ook eens voor het 9-gangen menu "In de Keuken van Floris" dineren te Rotterdam, een gastronomische beleving met een prachtig wijnarrangement.

Rocca di Castagnoli DOCG Morellino di Scansano Spiaggiole 2016

Het overgrote deel van de druivenmix is sangiovese, namelijk 95%, de rest is aangevuld met merlot. Alcohol is 14%, geen hout. Diep rood, intensiteit 4 uit 5. Hele fruitige neus, fris, rode bessen, rijpe kersen, zwarte pruim. Heel klein rijp-fruitig zoetje in de aanzet, zacht mondgevoel, nauwelijks tannines, mooie zuren, aangenaam bittertje, uitstekende balans. Intense smaak van rijp kersenfruit, zwarte pruim, warm, zwoel, heel licht aards toontje in de afdronk, elegant, niet log. Aangename en goed doordrinkbare wijn, verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Domaine Fernand Engel AOC Alsace Grand Cru Altenberg de Bergheim Gewurztraminer 2011

Ik heb de neiging m'n mooiste wijnen net iets te lang te laten liggen. Niet te lang qua ouderingsproces, nee, die jaren rust kunnen ze best hebben. Ik bedoel het meer in de context van "het lekkerste voor het laatst bewaren". Ik worstel door m'n voorraad "goedkope" of kwalitatief mindere wijnen heen om uiteindelijk met alleen maar juweeltjes over te blijven. "Waarom heb je dan zoveel van die mindere wijnen in je collectie?" zul je je afvragen. Tja, dat is het gevolg van "koopdrang". Vroeger bezocht ik speelgoedwinkels en hobbyzaken en "moest" ik elk nieuw fighterjet-bouwpakket kopen, eerst in schaal 1:72, later in 1:48. De (her)kenners knikken nu instemmend. Die hobby ging uiteindelijk weer voorbij en laten we zeggen dat "wijn" m'n hobby van vandaag de dag is. Al (of pas) sinds 2008, dus dit jaar een decennium. Nog steeds ben ik reuze enthousiast maar lukraak kopen omdat het etiket me aanspreekt of omdat-ie "in de bonus" zit, doe ik al even niet meer. De gemiddelde flesprijs van m'n gehele voorraad (plusminus 150 flessen) zit rond de twintig euro. "Goed verhaal jôh, lekker kort!" Waar ik naar toe wil is het volgende: zo af en toe moet ik zo'n lang gekoesterde parel opentrekken. Gewoon op een doordeweekse werkdag, lekker egoïstisch in m'n eentje, omdat het kan. Vandaag dus. Dit exemplaar kocht ik in 2013 voor bijna zeventien euro bij de Jumbo maar hij is op verscheidene locaties verkrijgbaar, ook in de wijnspeciaalzaak. Het alcoholpercentage is 13%, geen hout. Intens geel-oranje van kleur, 4 op een schaal van 5 voor witte wijn. Eveneens intens geurend, mandarijn, abrikoos, perzik, lychee, oude kaas, botrytis(?). Hoe kan het ook anders: een intense smaak. Perzik, abrikoos, mandarijn, gedroogd steenfruit, lychee. Gezien het alcoholpercentage had ik eigenlijk een droge wijn verwacht maar hij is intens zoet, een beetje stroperig ook, de zuren blijven iets achter, klein bittertje in de finale. Ik krijg trek in een hartige tegenhanger qua spijs. Harde oude kaas, een pittig Aziatisch gerecht, spareribs, foie gras, het kan allemaal in mijn optiek. Ach ja, wie wat bewaart, heeft wat.

Vinarija Madirazza Plavac Mali Barrique 2011

Nou, nog een wijn uit Kroatië dan maar. Helder, dieprood tot paars, kleurintensiteit 2 uit 5. Fruitig aroma, rode bessen, iets aards, rozenbottel, rode grapefruit, rabarber. Hoge zuren, droog, iets drogend op het tandvlees, tannines 2 uit 5, speekselopwekkend. Gemiddelde smaakintensiteit, enorm sappig, rode bessen, rode grapefruit, licht aards. Strak, iets dun, wat schraal. Geen warme 'winterwijn', meer iets voor in het voorjaar of zomer, verfrissend, goede balans, het hout mooi verweven in de wijn, lekkere aardse toon in de vrij lange afdronk. Net als m'n eerste monocépage van de plavac mali komt ook deze wijn een beetje Duits op me over. Alcohol is 13,5%, houtopvoeding in Slavonisch eiken, verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

PZ Svirče Otok Hvar Kvalitetno Vino suho bijelo 2010

Het is een al wat oudere witte wijn, doorgaans kan ik die appreciëren mits correct geouderd. Oogstjaar 2010, een enorm interessante druivenmix waarvan het grootste gedeelte (80%) bogdanuša aangevuld met prč (mag ik een klinker kopen?), trbljan, trebbiano toscano en nog enkele ongedefinieerde variëteiten. Alcohol is 11,4%, geen houtopvoeding. Gemiddeld intens strogeel, bijna fluorescerend. Licht aromatisch, rokerig, gedroogde honing, mineralig, zoute popcorn. Lage smaakintensiteit, fraaie zuren, fris, speekselopwekkend. Gedroogde honing, iets ziltig, citroen. Ondanks z'n leeftijd zit er nog veel leven en frisheid in, niet te koud serveren. Verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

St. John's Road Barossa Valley 'LSD' 2015

De afkorting GSM is inmiddels goed ingeburgerd in wijnland: de eerste letters van grenache, syrah en mourvèdre. Een blend van die drie druiven, voornamelijk afkomstig uit het zuidelijke Rhône-gebied. Nieuw is LSD. Nou ja, als wijn dan. Voor Australische begrippen een zeer vergezochte combinatie van de druivenrassen lagrein (37%), de syrah (35%) en de durif (28%). Die laatste druif is ook wel bekend als 'petite sirah' (met een i) maar staat los van de syrah zelf. Kom er maar op. Het etiket is in ieder geval in fraaie psychedelische kleuren uitgevoerd compleet met een Flower-Power VW-busje erop. Leuke marketing. Maar het gaat mij om wat er in zit. Een zwoel en fruitig aroma, gekonfijt fruit, kersen, jammy, laurier, eucalyptus, fraai. Droog, mooie zuren, speekselopwekkend, sappig, tannines 3 uit 5, iets drogend, bittertje, gemiddelde afdronk. Smaakintensiteit 4 uit 5, rijpe zwarte kersen, gedroogde zwarte pruimen, laurier, eucalyptus. Op de eerste dag heeft-ie dat typisch Australische smaakje dat ik associeer met een combinatie van laurier en eucalyptus. Best mogelijk dat men in dat werelddeel een bepaalde gistsoort gebruikt die dat opwekt of versterkt want ik proef het vaker bij Australische wijnen, uit verschillende delen van het continent. Vooral bij de wijnen van d'Arenberg. Het is niet storend, eerder apart. Maar als het een toegevoegde gistsoort is en je proeft het te vaak dan gaat het aparte er een beetje van af en gaat het meer op een trucje lijken. Op dag twee is het trouwens alweer verdwenen en lijkt er een oxidatieve toon bij te komen. In een dag leegdrinken dus. Alcohol is 14,5%, twintig maanden houtopvoeding in barriques en 300-liter vaten. Verkrijgbaar bij Margaret Wines te Utrecht.

Karls Erdbeerwein

Tsja, aardbeiwijn. Negen procentjes alcohol ook nog. Zet 'm gerust in je koelkast, het drinkt als een frisdrank. In het glas fel Ferrari-rood, kleurintensiteit 1 uit 5, mistig, nevelig, niet helder in ieder geval. Een aroma van aardbeienjam, iets intenser dan gemiddeld. Zoet, hoge zuren als tegenhanger en ook nog een klein bittertje erin. De smaak van aardbeienjam, de alcohol is een aardige toevoeging, zonder dat was het een saaie frisdrank. Ook het bittertje maakt hem nog een beetje spannend. Desalniettemin niet voor herhaling vatbaar.

García de Verdevique Vino de la Tierra 'Cumbres del Guadalfeo' tinto 2016

Ik probeer op Wijn-Blog al een tijdje een vast stramien uit van wijnlanden. Groepjes van zeven wijnen op rij beschrijf ik waarvan één uit de "nieuwe wereld" en zes uit de "oude wereld" in willekeurige volgorde. Van Frankrijk, Italië en Spanje elk slechts één exemplaar. Dit om me min of meer te dwingen verder te kijken dan alleen het "klassieke" trio. Ik ben er nog niet helemaal uit of de verhouding klopt, wellicht dat ik er twee uit de "nieuwe wereld" moet doen en vijf uit de "oude wereld" maar dat hangt ook een beetje af van het aanbod van de wijnen die ik of krijg aangeleverd dan wel zelf aanschaf. Tevens wissel ik "rood" af met "anders". Dat laatste kan dus gewoon wit zijn, zoet wit of zoet rood, rosé, Port, sprankelwijn, oranje wijn of iets totaal anders dan wijn. Op die manier hou ik het gevarieerd. Vandaag sluit ik weer een cluster af en wel met rood uit Spanje. Een biodynamische blend van tempranillo en garnacha, oftewel grenache noir, alcohol is 14,5%, geen houtgebruik. Een enorm hoge kleurintensiteit, 4,5 uit 5, donkerpaars. Gemiddeld aromatisch, rode appel, boers, zwarte kers, Maggi. Enorme smaakintensiteit, mooie strakke zuren, straffe tannines (4 uit 5), drogend in de mond en vooral op het tandvlees, droppig, rijpe zwarte kers, boers, paardenzweet. Zeker geen allemansvriend, de sceptici van natuurwijnen en biodynamie zouden dit voorbeeld kunnen aanpakken om hun gelijk te krijgen maar de believer krijgt geconcentreerd, natuurlijk en eerlijk fruitig sap in het glas. Laat ik nou zo'n believer zijn en ik vind het heerlijk. Verkrijgbaar bij De Proeftafel te Zeist.

Fasoli Gino DOC Soave 'La Corte del Pozzo' 2014

Eindelijk, na zes en een half jaar beschrijf ik pas m'n tweede monocépage van de druif garganega. In de wijnen van de DOC Soave, evenals die van de DOCG Soave Classico, moet-ie er voor minimaal 70 procent in zitten, vaak zijn het echter blends. Oogstjaar 2014 is best al oud voor een witte wijn om nu pas open te trekken, hopelijk heeft hij de tand des tijds doorstaan. Intens strogele kleur, 3 uit 5 voor witte wijn, helder. Gemiddeld aromatisch, gedroogde bloemenhoning, belegen. Vooral niet koud serveren, opgewarmd komen het aroma en de smaak pas los. In de mond droog, geen spoortje zoet, hoge zuren, speekselopwekkend, smaakintensiteit 2 uit 5, gedroogde bloemenhoning, citroen, amandel, mineralig, ziltig, korte afdronk. Ik hou wel van oudere witte wijnen, deze is eigenlijk nog niet eens oud genoeg naar mijn smaak. Langer opleggen kan dus, wellicht zal hij er nog iets gastronomischer door worden. Als je van fris en fruitig houdt moet je hem veel eerder openen. Van alle Soave wijnen die ik tot nu toe heb geproefd is deze wel degene met het meeste karakter maar doorgaans vind ik ze wat lafjes. Alcohol is 12,5%, geen hout, verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Radacini Fiori Fetească Neagră 2016

Wijn uit het relatief onbekende Moldavië mocht ik al drie keer eerder proeven op Wijn-Blog echter die waren allemaal gemaakt van Franse druiven. Nu heb ik er eentje in m'n glas van het inheemse druivenras fetească neagră en daarmee heb ik gelijk een voor mij nieuwe variëteit erbij. Nummer 207 alweer in mijn quest om zoveel mogelijk verschillende monocépages te proeven. Een aangename verrassing in de herfstdoos van het "quartaal-abonnement" van wijnspeciaalzaak De Proeftafel te Zeist. Alcohol is 13%, gedeeltelijke opvoeding van zes maanden in barriques van Frans eikenhout. Inmiddels ben ik door de jaren heen een dusdanige wijnsnob geworden dat ik voor wijnen onder de vijftien euro gewoonlijk m'n neus ophaal en toen ik de prijs hiervan zag dacht ik dat het niet veel zou kunnen zijn. Ik ben echter zeer blij verrast. Het is wel zaak om hem op de juiste temperatuur te drinken. Te warm en hij komt wat log en eenzijdig over, iets gekoeld toont hij z'n complexiteit. Een jammy neus, ingekookt rijp fruit, rood en zwart, fris, subtiele houttoets. In de mond fraaie zuren, tikje alcoholisch, nauwelijks tannines, lekker bittertje, gemiddelde afdronk. Intense smaak, sappig, rijp rood en zwart fruit, mooi geïntegreerd hout, jammy, prachtige aardse toon in de finale, uitstekende balans. Aanrader.

Maynard's 20 Years Old Aged Tawny Porto

Een getaande Tawny, zo hoort het wat mij betreft. Bij een roodgekleurde word ik volledig op het verkeerde been gezet, dat bleek maar weer tijdens een proefwedstrijd. Helder, kleurintensiteit 2 uit 5, Cola-bruin met een oranje schakering in de rand, trage "kerkramen" in het glas. Intens aroma, basterdsuiker, in rum gewelde rozijnen, vijgen, notig, heerlijk complex. In de mond weelderig zoet met verfijnde zuren, alcoholisch, ellenlange afdronk. Hoge smaakintensiteit, vijgen, gedroogd fruit, rumrozijnen, notig. Alcohol is 20%, twintig jaar houtopvoeding, botteling in 2013, een blend van de druivenrassen touriga nacional, touriga franca, tinta roriz, tinta barroca en tinto cão. Vijf jaar geleden gekocht bij de Aldi, absoluut geen miskoop.

Weingut Meyer-Näkel Us de la Meng Ahr 2014

Ik ben in 2010 verliefd geworden op het Ahrtal en zijn wijnen. Vooral die van de Spätburgunder, oftewel pinot noir. Vandaag heb ik hem in de blend samen met de Dornfelder en de Frühburgunder, mixverhouding onbekend. Alcohol is 12,5%, zes maanden opvoeding in groot hout. In de neus barstensvol rood fruit, aardbei, rozenbotteljam, heel licht aards. Gemiddelde smaakintensiteit, sappig, frisse hoge zuren, vers rood fruit, aardbei, rozenbotteljam. De Spätburgunder wordt een beetje naar de achtergrond verdrongen door de andere twee druiven heb ik het idee. Wellicht zal dat met nog een jaar of vijf tot tien opleg veranderen, ik denk dat ik 'm veel te vroeg heb geopend. Er mist wat complexiteit, hij is nu nog te jong. Desalniettemin mag ik hem graag drinken. Verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak en in Duitsland zelfs in de supermarkt.

Louis Delder Champagne Brut

Champagne voor een tientje. Weliswaar "in de bonus" maar toch. Is dit de naam Champagne waardig of is het een bubbel? (pun intended) De blend bestaat uit de druivenrassen pinot meunier en pinot noir, een blanc de noirs dus, alcohol is 12%. Een heftige maar fijne mousse bij het inschenken, snel verdwenen, een groot aantal bubbelkettingen blijft in het glas achter, kleine belletjes. Redelijk intens goud-geel van kleur, helder. Gemiddeld aromatisch, gistcellen, brioche, witbrood, citrusfruit. Het koolzuur voelt zacht aan in de mond, droog, flinke hoge zuren, klein bittertje, meer strak dan filmend. Eveneens gemiddelde smaakintensiteit, voor dit type wijn dan, vooral citrusfruit, citroen, grapefruit, autolyse, gistcellen. Persoonlijk prefereer ik wat meer romigheid in sprankelwijn maar ik moet toegeven dat dit voor het geld een absoluut acceptabele Champagne is. Alsjeblieft niet combineren met oliebollen of andere zoetigheid, daar is hij te strak voor. Als aperitief zeer geschikt, bij een traditionele garnalencocktail ook niet verkeerd.

Emiliana Organic Vineyards DO Colchagua Valley Coyam 2011

Coyam. Mijn wijn. Niet dat ik hem heb gemaakt, die eer komt wijnmaker Álvaro Espinoza Durán toe. Niet dat ik hem verkoop, dat doet de Albert Heijn XL. Nee, deze wijn is mij op het lijf geschreven. Voor deze wijn kun je me 's nachts wakker maken. Vanaf oogstjaar 2008 heb ik ze allemaal "gespaard". Elk jaar kan ik m'n superlatieven weer loslaten, bijna clichématig. De vergelijking met een top Bordeaux Grand Cru Classé noem ik maar weer even. Het is toch bijzonder opmerkelijk dat ik ieder exemplaar daarmee kan vergelijken. Alsof ze in Chili, want daar komt deze wijn vandaan, maar één klimaat hebben met elk jaar hetzelfde aantal zon-uren. Alsof er geen enkele fluctuatie in zit, nooit eens een slecht jaar ertussen, al was het er maar eentje. Behalve biodynamisch boeren doen ze ook nog het nodige in de kelder. Geen enkel jaar is de blend van de verschillende druivenrassen nog hetzelfde geweest. Dit jaar bestaat hij uit 38% syrah, 31% carmenère, 19% merlot, 10% cabernet sauvignon, 1% mourvèdre en 1% malbec. Dan vraag je je af: "wat maakt die ene procent van een bepaalde druif nou nog uit?" Volgens Álvaro maakt dat dus wel degelijk uit en ik geloof 'm. Elk jaar weer dat gepuzzel om de perfecte blend te maken, speciaal voor mij. Wat een geluk dat de rest van de wereld er ook van mag genieten. In de neus een tikje belegen, hout, zondoorstoofd rijp zwart fruit, pruimen, kersen, bramen, leer, koffie, chocolade. In de aanzet een perfect gedoseerd zoetje gevolgd door fraaie zuren, goede balans, lekker bittertje in de finale, lange afdronk. Intense smaak, rijp zwart fruit, kersen, pruimen, bramen, hout, chocolade, leer, koffie. Wat een complexiteit. Het alcoholpercentage is met 14,5% best hoog maar is goed gebalanceerd. Dat geldt tevens voor het houtgebruik: dertien maanden rijping waarvan 80% in Frans en 20% in Amerikaans eiken. Ach ja, hoe kan het ook anders? Ook deze komt natuurlijk weer bij m'n aanraders.

Zoraida DO Rueda Special Selection Verdejo 2017

Gemiddeld aromatisch, grassig, mineralig, tropisch fruit, maïs. Meestal begint een wijn met een zoetje, deze trapt af met een bittertje dat je doorgaans pas in de finale tegenkomt. Droog, voldoende zuren, lage smaakintensiteit, korte afdronk. Citroen, limoen, mango. Keurig, correct maar veel te klinisch, geen wow-factor terwijl een monocépage van verdejo zo mooi kan zijn, vooral wanneer deze beendroog is. In combinatie met diverse borrelhapjes nog redelijk te verteren. Alcohol is 13,5%, geen hout.

Quinta de Lemos DOC Dão Dona Santana 2005

Wijnmaker Hugo Chaves, niet te verwarren met Hugo Chávez, de voormalig president van Venezuela, is na zijn afronding van de studie oenologie sinds 1997 werkzaam bij Quinta de Lemos. Hij maakt bij voorkeur intense full bodied wijnen, volle wijnen met veel smaak. Ik ga eens proeven of dat is gelukt met deze Dona Santana, uit 2005 alweer. Het percentage alcohol bedraagt 13,9%, vijftien maanden opvoeding in vaten van Frans eikenhout, de blend bestaat uit voornamelijk touriga nacional, aangevuld met tinta roriz (tempranillo) en alfrocheiro preto. In het glas diep donkerrood, kleurintensiteit 4 uit 5. In de neus fris, zondoorstoofd rijp zwart fruit, walnoot, licht aards, iets droppig, het gebruikte hout nauwelijks waarneembaar. In de mond een micro-zoetje, mooie zuren, prettig bittertje, tannines 3 uit 5, iets stroef op de tanden. Smaakintensiteit hoger dan gemiddeld, zondoorstoofd rijp zwart fruit, pruimen, krenten, leer, drop, een licht aardse toon in de lange afdronk. Gemiddelde complexiteit, elegante stijl. Inderdaad full bodied maar geenszins log of vermoeiend. Verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Claude Vialade AOP Corbières Saint Auriol Chatelaine blanc 2015

Een iets verser exemplaar van een golden oldie, oogstjaar 2014 had ik al eerder besproken. Een opvallend aspect aan de vinificatie van deze wijn is de vergisting, eikenhouten balken hangen in de kuip tijdens de fermentatie. Het zorgt voor een intense extractie van de smaakstoffen die anders bij maandenlange rijping op houten vaten hetzelfde effect teweeg zouden brengen. Met dien verstande dat op de laatste manier de "houtsmaak" meestal beter verweven is met de wijn maar dat proeft alleen de doorgewinterde liefhebber. Het is een kosten-kwestie. Alcohol is 13%, druivenrassen marsanne, roussanne, malvoisie (bourboulenc) en grenache blanc. In de neus wat tropisch fruit, citrusfruit, fris. In de mond mooie hoge zuren, droog, citroen, kokos, vanille. Vooral niet te koud drinken, mooie combinatie met vette vis. Verkrijgbaar bij De Proeftafel.

Villa Sparina DOC Barbera del Monferrato Montej Rosso 2016

Zoals een bepaalde wijn altijd beter smaakt in het land waar je op dat moment op vakantie bent, zo smaakt een wijn in een restaurant in combinatie met een passend gerecht altijd beter dan wanneer je die wijn thuis, zonder dat gerecht (en de ambiance) proeft. Daar kwam ik vandaag the hard way achter. Pijnlijk want hij smaakte me in dat restaurant zo goed, dat ik er ter plekke een doosje van aanschafte. Het enige waar ik niet zeker van ben, is of het oogstjaar wel overeen kwam. Misschien wordt de wijn dus beter met wat jaartjes opleg. Gelukkig heb ik nog enkele exemplaren om dat uit te proberen, de volgende fles zal ik in 2022 openen. Wellicht dat ik er dan ook een fraai gerecht bij ga bedenken. Overigens een prachtige flesvorm, afgeleid van de fles waar men vroeger olijfolie in bewaarde. Alcohol is 13,5%, een vijfde deel van de most is gefermenteerd in hout, de rest in RVS, vervolgens ging alles nog vier maanden in Frans eiken en daarna nog een jaar op fles. In het glas helder, intens magenta tot paars gekleurd. In de neus jammy, zwoel, rijp rood fruit, bessen, zoete kers, vanille, zuurstokken. Klein zoetje in de aanzet, droog, hele hoge zuren, lange afdronk. Hoge smaakintensiteit, rode bessen, kersen, hout mooi verweven in de wijn. Kwalitatief niet verkeerd, de potentie proef ik maar hij is inderdaad nog wat jong. Wordt vervolgd.