Stormhoek WO Western Cape Rosé 2018

De vorige keer dat ik Stormhoek rosé beschreef, stond er nog op het etiket van welk druivenras hij was vervaardigd. Ondanks een welkome modernisering van dat etiket laat oogstjaar 2018 mij in het ongewisse en de site biedt ook al geen soelaas. Ik ga uit van wederom merlot maar voor de zekerheid rubriceer ik hem toch maar even als blend. Net terug van vakantie uit Frankrijk alwaar ik alleen maar bag-in-box rosé heb gedronken, grijp ik thuis als eerste toch nog even naar de rosé. Alcohol is 12,5%, geen hout. Helder, oranje-rood in het glas, gemiddelde kleurintensiteit voor rosé. "Droge" neus, ingetogen, rood fruit, citrusfruit. In de mond droog, lekkere hoge zuurtjes, speekselopwekkend, klein bittertje. Iets lager dan gemiddelde smaakintensiteit, subtiel, elegant, citroen, rode grapefruit, bloedsinaasappel, aardbeitjes. Nog steeds is-ie heerlijk, weer schaar ik hem bij mijn aanraders, inclusief wijnsteenzuurkristallen (3x woordwaarde), geen probleem. Verkrijgbaar bij de AH, regelmatig in de bonus.

Azienda Vinicola Torrevento DOCG Castel del Monte Rosso Riserva Selezione Pedale 2012

Uit de Italiaanse regio Apulië komt deze monocépage van de nero di troia voorheen uva di troia genoemd. De naam van deze druif heeft niets te maken met de legendarische Griekse stad Troje maar naar men nu aanneemt ligt de oorsprong ervan bij de gemeente Troia in Apulië. Toevalligerwijs zou dit dorp zijn gesticht door Diomedes, degene die Troje verwoestte (bron: Wine Grapes). In het glas donkerrood tot paars. intensiteit 3 uit 5. Op de "stille spiegel" een lichte houttoets, iets aards, na het walsen komt daar rijp zwart fruit bij, die aardse toon blijft, ik hou d'r wel van. In de aanzet fruitig zoet, heel sappig, mooie zuren, gemiddelde tannines, iets drogend, prettig bittertje in de finale. Gemiddelde smaakintensiteit, vooral rijpe kersen, rode en zwarte, licht aards in de lange afdronk, warme wijn. Alcohol is 13%, acht maanden in RVS, twaalf maanden in groot hout en nog eens twaalf maanden flesrijping voordat men de wijn vrijgeeft voor verkoop in de wijnspeciaalzaak. Het allerlaatste restje uit de fles was overigens het lekkerst. Flink beluchten dus door hem te karafferen.

Johanneshof Reinisch Thermenregion Rotgipfler 2015

Ik blijf het een mooi woord vinden: pétillant. Ook deze wijn heeft dat, minuscule kleine luchtbelletjes die aan de binnenwand van het glas plakken. Bij het drinken geeft dat een aangenaam verfrissend gevoel. Met de rotgipfler heb ik er weer een nieuwe monocépage bij. Ondanks dat de naam anders doet vermoeden is het een witte druif. Een Oostenrijkse druif, een kruising tussen de savagnin (blanc) en de roter veltliner. De producent van de wijn die ik vandaag in m'n glas heb, wordt vermeld in de druifbijbel Wine Grapes als zijnde noemenswaardig. Eens proeven of ik dat kan beamen. Helder, strogeel gekleurd, intensiteit 2 uit 5. In de neus tropisch fruit, steenfruit, kruidig. In de mond fris, mooie hoge zuren, heel klein fruitig zoetje, heerlijk bittertje in de afdronk. Gemiddelde smaakintensiteit, tropisch fruit, steenfruit, citrusfruit. Een en al fruit. Heel smaakvol, gastronomisch inzetbaar. Het gebruikte grote hout is niet te proeven. Wellicht met wat jaartjes opleg. Het grootste gedeelte, 80 procent, ging in RVS. Alcohol is 12,5%, verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Bodegas Castaño DO Yecla Hécula Monastrell 2016

Can I get a "whoop, whoop!" for Spike Huisman! Alweer heeft hij een topper naar de schappen van Albert Heijn gelokt. Ditmaal de Hécula van het gerenommeerde wijnhuis Bodegas Castaño. Een wijn die voorheen exclusief te vinden was in de wijnspeciaalzaak. Meerdere malen heb ik dit huis bejubeld voor wat ze kunnen en doen met de druif mourvèdre, in Spanje beter bekend als monastrell. Toen Spike nog voor de C1000 inkopen deed wist hij al de Solanera binnen te halen, ook een topwijn van hetzelfde huis, ongetwijfeld heeft hij het contact met deze producent warm gehouden. Daar kunnen u en ik nu van profiteren want uiteraard is ook de flesprijs gedaald met deze deal. Het zou mij verbazen als Spike geen wijnkoper van het jaar 2018 gaat worden. Zo niet, dan benoem ik hem bij deze. De Hécula heeft zes maanden houtopvoeding genoten, 80% in Amerikaans, 20% in Frans eiken, alcohol is 14%. Een ingetogen neus, rood fruit, zwart fruit, licht kruidig, zoethout. Dit komt allemaal terug in de smaak en zo heb ik het 't liefst. Het hout zeer fraai verweven in de wijn, een welkome aanvulling in plaats van een hinderlijke toevoeging. Elegant en ingetogen, mooie zuren, uitstekende balans, een enorm hoge doordrinkfactor zonder dat je als leek precies kunt aanwijzen waar 'm dat in zit. Het zit 'm dus in die balans. Voldoende smaak zonder dat-ie "over de top" gaat, zoet, zuur, bitter, elegantie, subtiliteit. Ik hou d'r van.

Vinařství Volařík Mikulov Pálava 2016

M'n tweede Tsjechische wijn en weer een nieuwe monocépage erbij, de autochtone pálava. Een kruising tussen de savagnin rose en de müller-thurgau. De kleur van de druif zelf is roze, je zou er dus met flink wat schilinweking ook een rosé van kunnen maken. Ik heb echter een witte wijn in m'n glas. Licht pétillant, helder, strogeel, intensiteit 2 uit 5. Het aroma stuift redelijk het glas uit, ananas, gele appel, floraal. Geen houtgebruik en een alcoholpercentage van 13,5%. Ik verwacht een droge wijn maar er zit nog behoorlijk wat zoet in, volgens de specs maar liefst 11,1 gram per liter. De zuren zijn eveneens talrijk, 6,6 gram per liter dus dat zoet valt in eerste instantie nauwelijks op. Ik had het kunnen weten wanneer m'n Tsjechisch zou zijn bijgeschaafd. Er staat immers "polosuché" op het etiket wat semi-droog betekent. Redelijk intense smaak, vooral ananas, gele appel, mango, citroen, grapefruit. Een behoorlijk fruitbommetje en zeer goed doordrinkbaar. Jezelf niet vermoeien met het bedenken van een gerecht hierbij, gewoon lekker koud op een warme zomerdag, achterover in je ligstoel, voeten in een teiltje water en je verstand op nul. Verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Cantine Menhir IGT Salento Quota 29 Primitivo 2014

Helder, fel rood gekleurd in het glas, intensiteit 3 uit 5. Vooral fruitig in de neus in combinatie met een klein stalletje, kersen, pruimen, floraal, snoepig, licht kruidig. Behoorlijk zoet in de aanzet gevolgd door fraaie hoge zuren, in balans met elkaar, speekselopwekkend, enorm sappig, tannines 2 uit 5, aangenaam klein bittertje in de finale, lengte van de afdronk 3 uit 5. Behoorlijk intense smaak, vooral rijpe zwarte kersen, licht aardse toon in de afdronk, iets alcoholisch. Modern gemaakte wijn in de stijl van Amerikaanse wijnen van de zinfandel, die in Italië primitivo heet. Zwoel, warm, intens. Alcohol is 14%, geen hout, verkrijgbaar bij meerdere webshops. Wel even doordrinken, een etmaal later is-ie al wat oxidatief.

Jean Claude Mas IGP Pays d'Oc Arrogant Frog Sauvignon Blanc 2017

Een tijd lang zijn Nieuw-Zeelandse wijnen van de sauvignon blanc druif heel populair geweest, misschien nog wel. Ze rekenden af met de toen typisch Franse smaak: groen, vegetaal, buxus, tandglazuur-afbrokkelende hoge zuren. Tropisch fruit, een zoetje, een volle smaak en beter gebalanceerde zuren zijn kenmerken van die wijnen uit Nieuw-Zeeland. Mijn ervaring is dat ook deze stijl op den duur gaat vervelen en daar springt Jean Claude Mas precies mooi tussenin. De sauvignon blanc druiven in de Languedoc-Roussillon worden net iets rijper dan die in bijvoorbeeld het Loire-gebied. Dat resulteert voor dit exemplaar in een neus met wat tropisch fruit, steenfruit, ook wat groene appel, wel ingetogen, niet stuivend. In de mond is-ie ook al iets terughoudend, mooie frisse en hoge zuren, speekselopwekkend, smaakintensiteit iets lager dan gemiddeld, citroen, groene appel, licht vegetaal, tikje ziltig. Eigenlijk heel herkenbaar als sauvignon blanc maar goed toegankelijk. Alcohol is slechts 12%, geen hout, verkrijgbaar bij de Gall & Gall.