Cellier du Romarin AOC Alsace Riesling Réserve 2013

Een magnum, de inhoud van twee normale flessen, anderhalve liter. Altijd leuk om eens te kopen en er de blits mee te maken bij een door jou zelf georganiseerd dineetje. Aan m'n zwager deed ik destijds ook een exemplaar kado maar die vond hem wat aan de zure kant. Nou is dat mijns inziens juist hét kenmerk van Riesling wijnen dus daar laat ik me niet door afschrikken. Wel besloot ik om de fles nog iets langer te laten liggen dan dat hij had gedaan. Alcohol is 12,5% en houtopvoeding heeft bijna als vanzelfsprekend niet plaatsgehad. Dat is not done bij Riesling. Een redelijk intense strogele kleur in het glas. Licht aromatisch, wel typisch Riesling. Beetje ananas, citroen, hintje honing, druivensuiker. In de mond een prachtig subtiel restzoetje, inderdaad hoge zuren maar zeker niet scherp of agressief, een klein kruidig bittertje, iets heel licht oxidatiefs in positieve zin, honing, citroen, ananas. Absoluut geen exemplaar van topkwaliteit maar best kenmerkend voor wijn gemaakt van de riesling druif.

Weingut Jurtschitsch DAC Kamptal Grüner Veltliner 'Löss' 2013

Biologisch gecertificeerd geteelde druiven op lössgrond. Nee, niet van Wijnhoeve De Colonjes uit Groesbeek maar van Weingut Jurtschitsch (gezondheid!) uit Oostenrijk, regio Kamptal om specifieker te zijn. Alcohol is 12,5%, vergisting en plusminus vier maanden rijping sur lie op roestvrij staal. Bij het inschenken minuscule bubbeltjes, pétillant zouden ze in Frankrijk zeggen, strogeel met een licht groene gloed. In de neus niet heel aromatisch, grassig, citroen. In de mond hoge zuren, een klein kruidig bittertje, grassig, citroen, limoen, heel zuiver, strak. Verkrijgbaar bij Wine In Black.

Hammeken Cellars DO Yecla Flor del Montgó Organic Monastrell 2013

Op een biodynamische 'fruitdag' probeer ik altijd wat lekkers open te trekken. Biologisch geteelde druiven, mourvèdre genaamd in Frankrijk, van origine heet hij echter monastrell en komt uit Spanje. Alcohol is 14%, 20% van de wijn heeft vier maandjes mogen rusten in gebruikte vaten van Amerikaans en Frans eikenhout. In het glas diep granaatrood, magenta in de rand, kleurintensiteit 3 uit 5. In de neus intens fruitig, kers, kirsch. Een fluweelzacht mondgevoel, zachte tannines, hoge zuren, een zoetje, bittertje, intense smaak, sappig, een rood-fruit-explosie met kers voorop. Alles goed in balans, zelfs het relatief hoge alcoholpercentage valt niet op. Verkrijgbaar bij Gall & Gall.

Château Gaudrelle AOC Vouvray Réserve Personelle 2005

Zoet om het zoet, daar gaat het bij de wijn van vandaag om. Anders dan bij die van de vorige keer waar het kleine beetje restzoet min of meer 'bijzaak' was. Laat geoogste chenin blanc druiven, alcohol is 12%, houtopvoeding. Oranjegeel in het glas, kleurintensiteit 3 uit 5 voor wit, helder. In de neus honing, abrikoos, mandarijn, perzik. In de mond weelderig zoet, dik maar niet plakkerig, speekselopwekkend, mooie zuren als tegenwicht, smaken van mandarijn, abrikoos. Een enorm rijke smaak en lange afdronk.

Boden Nahe Kabinett Prädikatswein 2014

Met slechts 8,5% alcohol vermeld op het etiket weet je eigenlijk al dat er restzoet in zit. Hoe zal het gehalte daarvan zich verhouden tot de zuurgraad? Is het een zoete wijn gemaakt van 'witte' druiven of is het een witte wijn met een zoetje? Een wat aparte blend die bestaat uit müller-thurgau, riesling en silvaner, niets kunnen vinden over de verhoudingen. In het glas strogeel gekleurd met een groene gloed. Eveneens een wat 'groene' neus, citroen. In de mond een zoetje, niet overdreven, heel acceptabel, gevolgd door mooie hoge zuren die voor een goede balans zorgen. Fris zoetzuur, smaken van ananas, citroen, iets vegetaals. Niks mis mee.

Cuvée Gastrovino Vin de France Rouge 2014

Een Frans landwijntje, nou ja, "tje". Een hele liter maar liefst. Een blend van carignan, grenache en syrah, afkomstig uit de zuidelijke regionen van Frankrijk, alcohol is 12,5%, geen houtgebruik. Kersenrood in het glas, magenta in de rand, kleurintensiteit 2 uit 5. Na de eerste snuif trek ik m'n neus terug. Een penetrante geur van walnoot. Niet vies maar vreemd. Nog wat gesloten wellicht, ik karaffeer hem en wacht een uur. Dat helpt. Wel wat weinig fruit nog, een stalletje, leer, koffie. In de mond mooie zuren, drogende tannines, bitters, een beetje stug, rauw. Nog meer beluchten. Dan fleurt hij wat op, zwart fruit, zelfs wat vijgen proef ik. Op dag twee komt er meer rood fruit opzetten. Niet verkeerd maar een beetje onbestemd wijntje.

Barista WO Wes-Kaap Pinotage 2014

Jaargang 2012 van deze 'Barista' deed zijn naam eer aan toen ik hem proefde. Gaat dat ook lukken met de 2014 editie? Alcohol is 13%, deels vergisting op Frans eiken, deels conventionele vergisting, daarna lagering op hout. In het glas donkerpaars, magenta in de rand, intensiteit 3 uit 5. In de neus hout, houtskool, sigarettenas, potloodschaafsel, na stevig walsen komt er wat zwart fruit bij. Op dag twee was hij gelukkig al een stuk fruitiger. In de mond een zoetje, hoge zuren, rood fruit, zure kers, zwart fruit, sappig, rokerig, houtskool, sigarettenas, sigaar, cederhout. Geen koffie dit keer. Misschien hadden ze hem dit jaar 'Braai' moeten noemen want hij deed me meer denken aan een barbecue.

Ophélie Neiman: Wijnkenner word je zo

Het origineel van auteur Ophélie Neiman is in de Franse taal geschreven, ik las de Nederlandse vertaling. Er zijn meer boeken verschenen met titels die je doen geloven dat je een wijnkenner, zelfs een expert kunt worden in een kort tijdsbestek. Laat ik dat fabeltje gelijk maar even uit de wereld helpen: het duurt ietsje langer dan een weekend of "zo". Het boek zelf heb je wellicht zo uit maar theorie alleen maakt je geen wijnkenner. Die theorie leest wel makkelijk weg, ook al gaat hij niet heel diep, oppervlakkig kun je het zeker niet noemen. Voornamelijk gericht op Frankrijk overigens maar dat is een keuze van de schrijfster. Ik begin met lezen met het oogmerk op plezier, ik ga er voor het gemak even van uit dat de lay-out, mogelijke taal- en stijlfouten en feiten gecheckt zijn. Zeker omdat het in dit geval de hernieuwde druk betreft. Bij het eerste (mogelijke) foutje frons ik mijn wenkbrauwen. "Klopt dit wel?". 20 Gram suiker per liter. Moet dat geen 200 gram suiker per liter zijn? Ik besluit door te lezen, niets te noteren. Ai! Een foutje in de lay-out. Alle pagina's over de verschillende druivenrassen zien er hetzelfde uit behalve die ene. Doorlezen Bart! Je bent niet aan het redigeren. Bovendien weet ik al niet meer op welke bladzijde dat eerste foutje stond, geen zin om het hele boek weer van voren af aan uit te pluizen. Bij de derde, zeer storende fout verdwijnt het leesplezier. Het is nieuws voor mij dat de Franse primeurwijn Beaujolais Nouveau op de derde dinsdag in november verschijnt. Laat ik nou altijd gedacht hebben dat dat op de derde donderdag in november was. Onvergeeflijk. Zo word je geen wijnkenner. Voordat er een derde druk komt nog maar eens goed doornemen zou ik zeggen tegen de publisher.

Verzoekje: Domaine de Sarmentole IGP Coteaux de Tannay Melon 2013

Dat was nog even zoeken om er achter te komen of deze IGP wijn nou behoort tot de wijnen van de regio Bourgogne of die van de Loire. Het blijkt de laatste te zijn. Ook al heet de druif "melon de Bourgogne" en ook al ligt het domein officieel binnen de grenzen van Bourgogne. Deze IGP wijn behoort tot de Vignobles du Centre-Loire. Vroeger een Vin de Pays, sinds 2009 een IGP. Wederom een verzoekje meegenomen vanaf een vakantieadres. Alcohol is 12%, geen hout. Helder in het glas, goudgeel gekleurd, intensiteit 2 uit 5 voor wit. Een wat 'zurige' neus, Amsterdamse uitjes, augurken in zoetzuur, na stevig walsen komen er wat florale tonen bij, weinig tot geen fruit. In de mond een mini-zoetje, rond, mooie hoge zuren, een klein bittertje, limoen, klein beetje maïs. Een wat verser exemplaar lijkt me aangenamer. Hij is redelijk goed doordrinkbaar maar het is zeker geen kwaliteitswijn.

Verzoekje: Cantina Sociale di Castagnole Monferrato DOCG Ruché di Castagnole Monferrato Terre dei Roggeri 2013

Verzoekjes hoef ik soms niet zelf te kopen. Familie of vrienden nemen wel eens wat mee vanuit het buitenland wanneer ze er op vakantie waren. Als cadeautje voor mij met de begeleidende zin: "we zijn benieuwd wat jij er van vindt". Helemaal leuk is het wanneer ze er ook nog eens in slagen om een mono-cépage te vinden van een druif die ik nog niet 'gehad' heb. Zoals met deze ruchè, op het etiket met accent aigu geschreven, in de 'druifbijbel' met accent grave (oeps, schreef ik toch bijna 'graves' op). Volgens één theorie is hij genoemd naar de virusinfectie waarvoor hij juist resistent is: roncet (bron: Wine Grapes). Alcohol is 14,5%, geen hout. Helder in het glas, bloedrood, intensiteit 1 uit 5 voor rood. In de neus rood fruit, grapefruit, bloedsinaasappel, de associatie met Ahr Spätburgunder is snel gemaakt. Dat gaat nog even door bij het proeven. Een zacht mondgevoel, een klein zoetje, hoge zuren, een bittertje, bloedsinaasappel, grapefruit, aardbei, knisperend fris, thee, licht aards. Van het redelijk hoge alcoholpercentage merk je niets, de wijn komt zelfs licht over. De vergelijking met pinot noir is begrijpelijk. Een uitstekende keuze van de gulle gever.

Marqués de la Concordia Vino de la Tierra de Castilla y León Hacienda Zorita Verdejo 2014

Alcoholpercentage 13%, geen hout. Microscopisch kleine bubbeltjes bij het inschenken, licht goud-geel gekleurd met een groene gloed. Weinig aromatisch, citrusfruit, rijp steenfruit. Een klein zoetje, hoge zuren, een bittertje, kruidig, droog, citroen, limoen, grassig. Vrij doorsnee, met een of twee jaartjes opleg zal hij wat meer uitgesproken worden. Vooral proberen in combinatie met de kaas van Hacienda Zorita; Queso de Dehesa Reserva.

Porto Quevedo LBV 2011

Ik sluit het weekend af met het toetje, de dessertwijn. In dit geval een Quevedo Late Bottled Vintage van het Port-topjaar 2011. Druivenrassen touriga nacional 25%, touriga franca 25%, tinta roriz (=tempranillo) 15%, tinta barocca 10%, tinta cão 5% en nog 20% toegestane "overige druivenrassen", alcohol is 19,5%, houtopvoeding geschiedde voor ongeveer vijf maanden in groot hout. Groot hout is in dit geval een foeder van 14.000 liter. In het glas een diep purperen kleur, intensiteit 5 uit 5, fel magenta in de rand. Een ingetogen maar open neus van vijgen, krenten, Nutella, hazelnoot, mokka, praliné. Een fluweelzacht mondgevoel, heerlijk hoge zuren, zoet, scherp, fruitig, krenten, gedroogde pruimen, mokka, melkchocolade, praliné, vijgen, koffie, mokka. Mooie balans, lange afdronk. Een prachtige afsluiter. Verkrijgbaar bij de grotere Jumbo en uiteraard ook te bestellen in een filiaal bij jou in de buurt.

Roux Père & Fils AOC Nuits-Saint-Georges 2007

Twee 'fruit'-etmalen achter elkaar. Voor wie er 'in gelooft' of het aanhangt: volgens de biodynamische kalender zijn fruitdagen de meest gunstige dagen om een mooie wijn te drinken. Dat het niet zonder meer voodoo is of geitenwollensokken-geleuter blijkt wel uit het feit dat supermarktgigant Tesco in het Verenigd Koninkrijk alleen nog wijnproeverijen organiseert op deze fruitdagen. Voor een alledaags wijntje check ik deze kalender niet maar op een fruitdag pak ik toch over het algemeen wel een wijn waar ik een wat hogere verwachting van heb. Vandaag wordt het een rode Bourgogne. Alcohol is 13%, "ja" ingevuld bij houtopvoeding, onbekend hoe lang en de grootte ervan. In het glas lichtrood, kleurintensiteit 1 uit 5, een oranje gloed. Op de stille spiegel het hout duidelijk waarneembaar, na het walsen gaat het de wijn in. Meteen komt dan een aardse toon naar boven, een beetje thee, iets floraals, hintje aardbei, tikje rokerig. In de mond scherpe, bijna agressieve zuren, beetje alcoholisch, tabak, sappig, afgeronde maar ietwat drogende tannines, het hout nu weer goed waarneembaar. Het fruit blijft wat achterwege. Het is er wel, het is rood maar de smaakintensiteit ervan is minimaal, de tertiaire tonen hebben de overhand. Helaas. Zelfs een fruitdag kan er niet iets uit halen dat er niet in zit. Zit deze fles toevallig dit weekend in de introverte fase van zijn leven of is hij al over de top? Het restant gaat bij de coq au vin.

Gerard Villet AOC Arbois Cépage Poulsard 2010

En opeens heb ik zin in een Jura wijn. Ik check de voorraad. Oei, de spoeling wordt dun. Nog één rode en één gele wijn. Gele wijn? Ja: vin jaune. Die ga ik nog even niet aanbreken, het wordt dus de rode. Van de lokale poulsard druif, geen hout, wel bio, alcohol is 12,5%. Oranjerood gekleurd, intensiteit 1 uit 5. In het glas helder, onderin de fles flink wat droesem. Meteen na het openen ruik ik even wat Velpon, na twee seconden komt dat niet meer terug. Dan blijft er voornamelijk rood fruit in het aroma over, tevens de associatie met de geur van een zomerse regenbui en een frisse salade. Intrigerend. In de mond rood fruit, knisperend vers rood fruit. Opmerkelijk fris voor een wijn uit 2010 die je eigenlijk in zijn jeugd moet drinken. De tannines zijn afgerond maar wel iets drogend, hoge zuren, een lekker bittertje, tonen van thee en licht aards in de afdronk. Wat zijn wijnen uit de Jura toch intens spannend!